تهدید های هسته ای و چالش های امنیتی – فصل ۱۳: قابلیت سلاح های هسته ای ایران بر اسرائیل
تهدید های هسته ای و چالش های امنیتی – فصل ۱۳: قابلیت سلاح های هسته ای ایران بر اسرائیل – ایران ترجمه – Irantarjomeh
مقالات ترجمه شده آماده گروه آموزش
مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی
مقالات
قیمت
قیمت این مقاله: 38000 تومان (ایران ترجمه - Irantarjomeh)
توضیح
بخش زیادی از این مقاله بصورت رایگان ذیلا قابل مطالعه می باشد.
شماره | ۵ |
کد مقاله | SEC05 |
مترجم | گروه مترجمین ایران ترجمه – irantarjomeh |
نام فارسی | کتاب تهدید های هسته ای و چالش های امنیتی – فصل ۱۳: تأثیر استراتژیک قابلیت سلاح های هسته ای ایران بر اسرائیل |
نام انگلیسی | Nuclear Threats and Security Challenges – Chapter Chapter 13: The Strategic Impact of an Iranian Nuclear Weapons Capability on Israel |
تعداد صفحه به فارسی | ۳۲ |
تعداد صفحه به انگلیسی | ۱۲ |
کلمات کلیدی به فارسی | تهدید هسته ای, چالش امنیتی |
کلمات کلیدی به انگلیسی | Nuclear Threat, Security Challenge |
مرجع به فارسی | کمیسیون تنظیم مقررات هسته ای، واشنگتن، ایالات متحده، سری کتاب های علوم ناتو برای صلح و امنیت، اسپرینگر |
مرجع به انگلیسی | Samuel Apikyan, David Diamond; NATO Science for Peace and Security Series; Series B: Physics and Biophysics; Springer |
کشور | ایالات متحده |
تهدید های هسته ای و چالش های امنیتی – فصل ۱۳: قابلیت سلاح های هسته ای ایران بر اسرائیل
فصل ۱۳
تأثیر استراتژیک قابلیت سلاح های هسته ای ایران بر اسرائیل
چکیده
این مقاله تأثیر استراتژیک احتمالی قابلیت سلاح های هسته ای ایران بر روی امنیت اسرائیل، با توجه به جایگاه منطقه ای این کشور در خاورمیانه، و همچنین مسایل امنیت داخلی این کشور را مورد خطاب قرار می دهد. ذکر این نکته ضروری است که از نقطه نظر استراتژیکی و تاثیر آن بر روی اسرائیل ظرفیت ایران جهت تولید و استقرار سلاح های هسته ای در یک مدت زمان کوتاه فرق چندانی با در اختیار داشتن کنونی اینگونه سلاح ها توسط ایران ندارد، چرا که ایران می تواند اینگونه اذعان دارد که با توسعه این قابلیت، این کشور ظرفیت بیشتری را در خصوص ایستادگی در برابر «تجاوزات» اسرائیل در خاورمیانه به دست آورده و از این طریق قابلیت افزایش پرستیژ و اعتبار خود در منطقه و فراتر از آن را خواهد داشت. به علاوه، توان ایرانی ها جهت توسعه و گسترش سلاح های هسته ای می تواند سبب جرأت بخشیدن به آنها در زمینه ریسک رویارویی متعاقب در برابر اسرائیل، ایالات متحده و هم پیمانان عربی آن شود، چرا که داشتن ظرفیت هسته ای احتمالاً در تهران و مخصوصاً به وسیله افراد تندرو به عنوان یک خط مشی تضمینی در برابر حمله فاجعه بار به ایران تلقی خواهد شد. در نهایت، حتی در صورتی که ایران به طور حقیقی به دنبال ساخت سلاح های هسته ای نباشد، حتی حفظ قابلیت ساخت آن در کوتاه مدت نیز برای اسرائیل نگران کننده تلقی شده و احتمال کاربرد و پیامدهای امنیت داخلی آن کشور را در نظر خواهد گرفت.
با توجه به موارد فوق الذکر، ایران الزاماً نیازی به در اختیار داشتن سلاح های هسته ای به منظور حاصل آوردن منافع مرتبط با آن به عنوان یک قدرت هسته ای ندارد، مخصوصاً با توجه به آنکه، علیرغم مطرح شدن این کشور بعنوان یک قدرت انقلابی، شواهدی در خصوص عملکرد غیرمنطقی ایران و آن که حقیقتا خواستار استفاده از چنین سلاح هایی می باشد در دست نیست.
تهدید های هسته ای و چالش های امنیتی – فصل ۱۳: قابلیت سلاح های هسته ای ایران بر اسرائیل
…
۱۳ـ۱٫ خاورمیانه و تغییرات رادیکال: استنباط هایی در خصوص رقابت بین ایران و اسرائیل
در عین آنکه غالب نظریه پردازان قابلیت پیش بینی این موضوع در آن زمان را نداشتند، شروع بهار عربی در اوایل سال ۲۰۱۱ و شورش های مربوطه سبب فروپاشی لیبی، سوریه و عراق گردیده و به علاوه موجب بروز تهدید کنونی در زمینه ثبات لبنان گردید. مصر، که خود به عنوان مهمترین کشور عربی به شمار می آید، با کمک های قابل توجه مالی از سوی برخی از کشورهای خلیج فارس سرپا مانده است و در عین حال می بایست قابلیت برخورد با شورش های بروز نموده در صحرای سینا را داشته باشد، و به علاوه لازم است مسئله سرکوب اخوان المسلمین را نیز به این مشکلات اضافه نمود. هم اردن و هم عربستان سعودی به واسطه ظهور داعش (IS) در سوریه و عراق در معرض تهدید بوده و هیچ تضمینی در زمینه ثبات دراز مدت این کشورها نیز وجود ندارد.
برای چندین دهه گذشته، مخصوصاً از زمان انقلاب ایران در سال ۱۹۷۹، خط مشی ها و سیاست های مربوط به خاورمیانه بر مبنای فراز و فرودهای ارتباط بین ایران، اسرائیل و کشورهای عمده عربی توصیف می شود. با این وجود در زمان کنونی، آشفتگی شدیدی که جهان عرب خود را در آن درگیر می بیند، با توجه به آنکه کشورهای کلیدی نظیر سوریه و عراق دیگر قابلیت ایفای نقش سنتی خود در این جهان عربی را ندارند، خود بدان معنا تلقی می شود که دیگر بازیگران اصلی چندانی در زمینه تأثیرگذاری در مسایل منطقه ای و رقابت وجود ندارند. به طور الزامی، لیست بازیگران اصلی در این منطقه در حال حاضر محدود به مصر، اسرائیل، عربستان سعودی و ایران می باشد، به علاوه ترکیه و برخی از دول جنوبی خلیج فارس نیز نقش کمتری را در این زمینه به عهده دارند. با توجه به برنامه اسرائیل تحت عنوان «تیغه محافظتی» («Operation Defensive Edge») و متعاقباً آتش بس بین اسرائیل و حماس مشخص شد که همکاری دیپلماتیک بین مصر و اسرائیل کاملاً تنگاتنگ می باشد (البته این موضوع تا حد زیادی در پشت صحنه می باشد) و این احتمال نیز وجود دارد که عربستان سعودی (پشتیبان عمده مالی مصر) نیز در این همکاری سیاسی مشارکت داشته باشد.
…
تهدید های هسته ای و چالش های امنیتی – فصل ۱۳: قابلیت سلاح های هسته ای ایران بر اسرائیل
ایران در پی تداوم کسب فرآیندهای غنی سازی هسته ای، فناوری مرتبط با سلاح های هسته ای، و سیستم های وابسته می باشد، حتی در صورتی که این موارد منجر به ساخت حقیقی بمب نگردد (صرفاً پتانسیل تولید و گسترش سریع) می تواند به سه دلیل سبب ارتقای موقعیت ایران در کلیه این جبهه ها شود. در ابتدا، این مورد به طور قابل توجهی سبب ارتقای پرستیژ ایران به عنوان کشوری می شود که قابلیت حاصل آوردن ظرفیت هسته ای علیرغم خطرات نظامی اسرائیل و تحریم اقتصادی کشورهای غربی را دارد. بنابراین ایرانی ها خود را به عنوان نمادی مطرح می نمایند که به طور موفقیت آمیزی در برابر اسرائیل و غرب ایستاده و از این طریق قابلیت کسب حقوق ملی خود را دارند ـ موردی که می تواند سبب ایجاد نوعی تحسین منطقه ای برای این کشور شود، البته در طرف دیگر این مورد را می توان با شرایط صدام حسین نیز قیاس نمود که به وسیله بسیاری از هویت های منطقه ای بر مبنای تمایل مواجهه با ایالات متحده قبل از جنگ اول خلیج فارس مورد توجه قرار گرفته بود. دوماً، ایران می تواند از این ظرفیت یا قابلیت هسته ای به عنوان یک روش کارآمد و به عنوان یک عامل بازدارنده در برابر اسرائیل استفاده نموده و از این طریق نه تنها توان رقابتی خود در برابر این کشور را افزایش دهد بلکه قابلیت محدود سازی نقش اسرائیل در منطقه، با توجه به این نگرش شایع که اسرائیل خواستار سلطه بر خاورمیانه است (البته با وجود آن که اسرائیل این موضوع را کاملا مخالف با نقش خود در منطقه قلمداد می کند، با این حال این مولفه به عنوان یک تصور رایج بشمار می آید) را نیز حاصل آورد. سوماً، به عنوان یک حق یا قابلیت بالفعل در زمینه توان هسته ای، ایران می تواند این ادعا را داشته باشد که این ظرفیت سبب بازدارندگی آمریکا و دیگر کشورهای غربی در ارتباط با مداخله در منطقه شده و بنابراین ایران ظاهراً از این طریق قابلیت دفاع در برابر تجاوزات کشورهای غربی را خواهد داشت.
…
تهدید های هسته ای و چالش های امنیتی – فصل ۱۳: قابلیت سلاح های هسته ای ایران بر اسرائیل