کارآفرین ژاپنی تبدیل بیابان به منطقهای شکوفا
کارآفرین ژاپنی تبدیل بیابان به منطقهای شکوفا – ایران ترجمه – Irantarjomeh
مقالات ترجمه شده آماده گروه مدیریت – بازرگانی
مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی
مقالات
قیمت
قیمت این مقاله: 150000 تومان (ایران ترجمه - Irantarjomeh)
توضیح
بخش زیادی از این مقاله بصورت رایگان ذیلا قابل مطالعه می باشد.
کارآفرین ژاپنی – تبدیل بیابان به منطقهای شکوفا
شماره | ۱۱ |
کد مقاله | MNG11 |
مترجم | گروه مترجمین ایران ترجمه – irantarjomeh |
نام فارسی | کارآفرین ژاپنی – تبدیل بیابان به منطقهای شکوفا |
نام انگلیسی | The Japanese Entrepreneur Making the Desert Bloom |
تعداد صفحه به فارسی | ۱۳۴ |
تعداد صفحه به انگلیسی | ۸۳ |
کلمات کلیدی به فارسی | کارآفرینی |
کلمات کلیدی به انگلیسی | Entrepreneurship |
مرجع به فارسی | دانشگاه استنفورد |
مرجع به انگلیسی | Stanford University |
کشور | ایالات متحده |
کارآفرین ژاپنی تبدیل بیابان به منطقهای شکوفا
”زیستگاه“ تشبیهی میباشد که از اکولوژی به عاریت گرفته شده و تشریح کننده شرایطی میباشد که بر اساس آن شرکتهای کارآفرین میتوانند فعالیت خود را آغاز نموده، رشد کرده، بزرگ شده، و نهایتا جایگاه خود را در میان شرکتهای اصلی یک اقتصاد بدست آورند (میلر ۲۰۰۰). زیستگاه کارآفرینی در داخل خود دارای موارد ذیل میباشد: کارآفرینان، مدیران تجاری، سرمایهداران سوداگر و متهور(VC)، بانکها، دانشگاههای تحقیقاتی، مهندسین، دانشمندان، تکنسینها، طراحان صنعتی، حسابداران، متخصصین مسایل مالی، متخصصین بازاریابی و فروش و نهایتا سیاستها و قوانین خاص خود. البته زیستگاه دارای شرایط دیگری نیز میباشد که برای توسعه شرکتها مورد نیاز خواهد بود. به میزان قابل توجهی، وضعیت فرهنگی و آموزشی میبایست بصورت مساعد برای خلق یک شغل جدید وجود داشته باشد (لی، میلر و دیگران ۲۰۰۰). به هنگامی که این شرایط بصورت موزون و هماهنگ در بهترین وضعیت بلوغ خود با هم کار کنند، ما میتوانیم شاهد رشد سریع شرایط مطلوب باشیم. برای مثال میتوان از شرکتهای بزرگ و خلاقی مانند اینتل، اوراکل، سان، سیسکو، مایکروسافت، یاهو، ایبی، چایرون و جننتک نام برد. این شرکتهای خاص ساحل غربی ایالات متحده آمریکا نشانگر بلوغ زیستگاه ساحل غربی در طی دهههای ۱۹۷۰ الی ۱۹۹۰ میلادی بودهاند.
در طی این دوران، زیستگاه کارآفرینی ژاپن سطح لازم از بلوغ و هماهنگی مورد نیاز برای رشد شرکتهای سوداگر بزرگ را بدست نیاورده بود. در آن دوران میزان اندکی از موفقیت در زمینههای نرمافزار، بازی و خدمات حاصل شده بود، و تعداد کمی از شرکتها نظیر ”کیوسرا“ و ”نینتندو“ موفق به بازسازی و خلق مجدد محصولات خود در زمینه تکنولوژی سطح بالا گردیده بودند. در عین حال، شرایط زیستگاه برای شرکتهای متهور سوداگر سخت و غیردوستانه بود. روحیهای که باعث رشد شرکتهای هوندا و سونی در زمان پس از جنگ شده بود بنظر بر فراز زیستگاه امروزی وجود ندارد.
در این کتاب، ما با دقت بدین موضوع پرداخته و سعی داریم تا دلایل این امر را درک کنیم. ما از ابزارهای تحلیلی اقتصاددانان در این مورد استفاده نکرده (اما با این وجود از نتایج تحلیلهای آنها سود میبریم) و سعی خواهیم داشت تا با استفاده از ابزارهای مشاهداتی و مطالعات علمی بومشناسی و قومشناسی به بررسی این موضوع بپردازیم. ما بعنوان یک پدیده فرهنگی نگاهی به زیستگاه کارآفرینی ژاپن خواهیم انداخت تا از طریق مشاهده این موضوع را که مردم چکار میکنند و به چه میاندیشند را درک نمائیم. در نهایت مبحث خود را با ارائه پیشنهادات جهت انجام افعالی که به همان اندازه که فرهنگی و اجتماعی میباشند اقتصادی نیز خواهند بود به پایان میبریم.
ما احترام زیادی برای رشد و پویایی اقتصاد نیم قرن گذشته ژاپن و همچنین مهارتهای تکنولوژیکی و مبتکران تجاری آن کشور قائل هستیم. در صورتی که قدمهایی در جهت بالغ نمودن زیستگاه کارآفرینی برداشته شود، شرکتهای بزرگ ژاپنی دوباره رشد خواهند کرد. در نهایت ما مناطق خاص کارآفرینی (SEZ) و واحدهای تجاری نوآوری خاص (SIBU) را پیشنهاد میکنیم. این موارد در ذات خود زیستگاههای طراحی شده سفارشی هم بصورت محلی و هم در داخل شرکتهای بزرگ صنعتی موجود میباشند.
کارآفرین ژاپنی تبدیل بیابان به منطقهای شکوفا
۱- کارآفرینان و تجدید اقتصادی Entrepreneurs and Economic Renewal
رکود اقتصادی ادامه مییابد و رقابت بینالمللی صنعت (ژاپن) به نزول خود ادامه میدهد… نه دولت و نه تجارت ژاپن قادر میباشد تا فرمولی را برای تولد مجدد آن کشور ارائه نمایند. به همین دلیل، صدایی که هر لحظه در حال افزایش است بگوش میرسد. صدایی که کارآفرینان را بیاری طلبیده و از آنها میخواهد مشاغل جدید را با تکنولوژیهای متحول بوجود آورند. در ژاپن که برای مدتهای مدیدی بنام ”سرزمین لمیزرع کارآفرینان“ خوانده میشد، تلاشهای زیادی در حال انجام میباشد. آیا روح کارآفرینی قادر به ریشه دواندن در اقتصاد ژاپن میگردد؟
از مقاله ”کارآفرینان بیائید!“ ، آساییشیمبان، ۲۹ ژوئن ۲۰۰۲
در حالیکه آمریکائیان تمایل داشتند تا از موفقیت ژاپنیها در طی دهه ۱۹۸۰ درسی را فرا گیرند، ولی در دهه ۱۹۹۰ بنظر این آمریکا بود که کلید رشد اقتصادی را کشف نمود. وادی سیلیکون، مکه کارآفرینی و تکنولوژی بالا، مبدل به سمبل آنچه گردید که آمریکا در صدد دستیابی بدانها میباشد. دانشجویان، روزنامهنگاران و سیاست مداران سفرهای زیارتی زیادی را به وادی سیلیکون آغاز نموده تا بدینوسیله رمز و رموزات آن را فرا گیرند. همچنین کتابهای بیشمار، بعلاوه برنامههای تلویزیونی متعدد، با کاربرد واژههای درخشان و محترم، تشریح کننده آن وادی و کارآفرینان آن بودند. در اواخر دهه ۱۹۹۰ دولت ژاپن دست بکار ارتقای فعالیتهای کارآفرینی شده و یکسری از قوانین را در جهت ایجاد تسهیلات برای شرکتهایی که میخواستند در این امر فعالیت کنند تصویب نمود. سیاست مداران و روزنامهنگاران ژاپنی بر نیاز به داشتن نسل جدیدی از کارآفرینانی که بتوانند محصولات جدیدی را توسعه داده و باعث احیای رشد اقتصادی شوند تاکید داشتند.
انتظار آغاز بکار اینگونه شرکتها به منظور نجات ژاپن از این مرض اقتصادی، گر چه در اصول بصورت ظاهری دیده میشد، ولی در عمل غیراجرایی یا آرمانی بود. اشتیاق داشتن وادی سیلیکون بدون توجه به اینکه ژاپن به میزان چشمگیری دارای فعالیتهای اقتصادی کمی میباشد. نرخ شروع بکار شرکتهای ژاپنی، که بعنوان نسبت شرکتهای جدید در برابر شرکتهای موجود در سال مشخص تعریف شده است، نشانگر کاهشی از حدود ۷ درصد در سال ۱۹۷۰ تا زیر ۴ درصد در اواخر دهه ۱۹۹۰ میباشد. در آمریکا، نرخ تاسیس شرکتها از اواسط ده ۱۹۸۰ در محدوده ۱۲ و ۱۵ درصد بوده است. این نرخ بیش از سه برابر نرخ ژاپن است. براساس مطالعه دیگری یک نفر از بین ده نفر از افراد بالغ در آمریکا در سال ۱۹۹۹ درگیر فعالیتهای مربوط به کارآفرینی بوده است. در حالیکه این آمار برای ژاپنیها یک نفر در صد نفر بوده است. نه تنها میزان تاسیس شرکتهای کارآفرین در ژاپن از نظر تعداد کمتر میباشد بلکه روند رشد آنها نیز کمتر است. ژاپن نمیتواند موفقیت خود را همانند شرکتهایی نظیر مایکروسافت، دل یا ایبی در حال حاضر تقویت کند.
کارآفرین ژاپنی تبدیل بیابان به منطقهای شکوفا
۲– کارآفرینان : اهداف معتدل Entrepreneurs: Modest Goals
”ان سن“ پس از فارغالتحصیلی از دانشگاه ”شیزوکی“ با مدرک مهندسی مکانیک، در بخشی از یک شرکت سازنده ابزار پزشکی مشغول بکار شد. در حالیکه در آنجا بکار مشغول بود وی به میکروکامپیوترها و میکروکنترلرها علاقمند گردید، ولی درجه تحصیلی وی در مهندسی مکانیک مانع از آن میشد تا موارد مورد علاقه خود را دنبال نماید. از اینرو وی با نارضایتی از شغلش دست کشیده و در سمینار علم کامپیوتر در دانشگاه کیوتو ثبت نام نمود.
به هنگامی که سمینار پایان یافت، ”ان سن“ و تنی چند از مهندسین دیگر که در این سمینار شرکت داشتند تصمیم گرفتند شرکتی را تاسیس نمایند. در سال ۱۹۹۰، آنها میزانی از سرمایه را از طریق سرمایهگذاران خصوصی جذب نموده و مبادرت به تاسیس شرکت ”ان سافت“ نمودند. اهداف شرکت مشخص بود. انجام امور مربوط به توسعه نرمافزار برای دیگر شرکتها و پس از آن برگشت دادن سود حاصله به سرمایهگذاران از طریق پرداخت سود سهام. تاسیس کنندگان این شرکت برنامهای برای توسعه محصولات خود و یا عمومی کردن آنها را در نظر نگرفته بودند.
۱-۲ . نیروهایی که باعث برانگیختن کارآفرینان میشوند
Forces that Motivate Entrepreneurs
ما بررسی خود را با کارآفرینان، مهمترین بازیکنان زیستگاه کارآفرینی شروع میکنیم. ساخت هر کار جدیدی در وهله اول منوط به وجود یک و چند کارآفرین و تصمیم آنها در خصوص راهاندازی شغل مورد نظر آنها دارد.
۲-۲٫ شروع محافظهکارانه، سرمایه محافظهکارانه
Conservative Startup, Conservative Capital
به هنگامی که کارآفرینان برای تاسیس یک شرکت بحرکت در میآیند، آنها نیاز به منابع مالی دارند. همانگونه که در اولویتها میزان بازدهی و خطر برای کارآفرینان مطرح است، همین موارد نیز برای ارائه دهندگان سرمایه نیز مدنظر میباشد. در انتهای منحنی کم خطر و کم بازده بانکها قرار دارند که به سود اندکی قانع میباشند ولی در عوض تولرانس خطرپذیری کمی را نیز میپذیرند. شرکتهای سرمایهای متهور آمریکا، معمولا حاضرند مبالغ میلیونی را در سرمایهگذاری مخاطرهآمیز قرار دهند، ولی در عوض خواستار برگشت میلیونی سرمایه خود نیز میباشند. آنها از این نظر در انتهای دیگر منحنی یعنی خطرپذیری بالا و بازده بالا قرار دارند. ارائه دهندگان سرمایه معمولا در صورتی که خطر زیادی را احساس کنند یا میزان برگشت سرمایه در حد مطلوب آنها نباشد اقدام به سرمایهگذاری نمیکنند. از اینرو، کارآفرینان و سرمایهگذاران نیاز دارند تا بصورت یکسان اولویتهای ریسک و بازده سرمایه را تقسیم کنند.
۳-۲٫ راهاندازی مشاغل کمهزینه، کم بازده
Japan’s Low-Risk, Low-Return Startups
تقابل اهداف کارآفرینان و سرمایه گذاران باعث ایجاد محدودیت در مدلهای تجاری موجود میشود. در آمریکا، مخصوصا در وادی سیلیکون، تنها آنگونه از مدلهای تجاری پیشرو که هم پرمخاطره بوده و هم برگشت سرمایه زیادی را به همراه دارد مورد توجه ارائهدهندگان سرمایه میباشد. مدلهای پرمخاطره و پربازده معمولا شامل توسعه و بازاریابی محصولات جدید میباشد. فرآیندی که هم نیاز به سرمایه زیاد داشته و هم آیندهای نه چندان روشن در پیش رو دارد. آیا محصول تولیدی جوابگو خواهد بود؟ آیا مردم آن را خواهند خرید؟ بسیاری از محصولات با شکست روبرو میشوند، ولی در برخی از مواقع یک کار جدید بعنوان یک موفقیت تکنولوژیکی میتواند آن دسته از نیازهای اساسی را که قبلا بدانها پرداخته نشده تحت پوشش قرار دهد. واکمن سونی را میتوان بعنوان یکی از نمونههای موفقیت تکنولوژی قلمداد کرد. شرکتهایی که در راس این پدیده قرار گیرند، قادر میباشند تا سود زیادی را از این طریق کسب نمایند. یعنی مطرح بودن عنوان اولین شرکتی که کالای جدیدی را براساس نیاز بازار عرضه داشته است. از نکتهنظر کارآفرینان آمریکایی و سرمایهگذاران، پتانسیل مشاغل جدید پیشرو با توانایی آن در بدست آوردن موفقیت تکنولوژیکی دارای ارجعیت بر خطرات پیش روی آن و نهایتا شکست میباشد.
کارآفرین ژاپنی تبدیل بیابان به منطقهای شکوفا
۳- سرمایه جهت انجام فعالیتهای تجاری متهور: هنوز بلوغ لازم را نیافته است
Venture Capital: Not Yet Mature
اسسان یک پدیده نادر در بین حقوقبگیران ژاپنی محسوب میشود. اولین مورد اساسی شخصی که از حقوقبگیری دست کشیده و سعی مینماید در سطح متوسط تغییر رویه داده و از یکی از شرکتهای بزرگ ژاپن به شرکت دیگری روی آورد. در دومین روند شغلی وی موفق به بوجودآوردن یک شرکت نیمههادی تجاری گردید. پس از آن بر این عقیده شد که شرکتهای سازنده ادوات نیمهرسانا در ژاپن تمرکز بیش از حدی بر روی مونتاژ قطعات داشته و کمتر بر روی طراحی تراشههای الکترونیکی دانش مدار و سودزا متمرکز میباشند. در این هنگام اسسان یک تصمیم غیرمتعارف دیگری را اتخاذ نمود. او به همراه چند تن از مهندسین همکارش دست از کار کشیده تا نسبت به برپایی یک شغل جدید اقدام کنند.
سرمایهداران از ارائه سرمایه به اسسان اجتناب کردند، ولی وی مبادرت به پیشبرد امور مربوط به کار خود و ساخت تراشههایـ اس نمود. در سال ۱۹۹۰، شرکت شروع به طراحی و بستن قرارداد در زمینه میکروچیپها نمود و نام آنها را ”مجتمع مقیاس بزرگ“ (LSI) گذاشت، چرا که میزان زیادی از قطعات مجتمع بر روی یک ویفر واحد سیلیکونی قرار میگرفتند. با بسط قراردادهای مربوطه اسسان موفق شد تا کارهای مقاطعهای زیادی را بدست آورد. یک شرکت بزرگ بازی ویدیویی در ژاپن در دهه ۱۹۸۰ مشاوره انسان را پذیرفته و از چیپهای اسچیپ در تهیه محصولات خود بهره گرفت. تحت رهبری و تجربههای اسسان، تراشه اسچیپ بسرعت رشد کرده و فروش آن در سال ۱۹۹۲ به مبلغ ۱٫۱ بیلیون ین و در سال ۱۹۹۶ به ۱۰٫۸ بیلیون ین رسید.
۱-۳٫ شرکتهای جدید برای تسریع رشد خود نیازمند سرمایههای متهورانه میباشند
Startups Need Venture Capital to Accelerate Growth
اس – چیپ در مقایسه با دیگر شرکتهای معمولی ژاپنی بسیار سریعتر رشد نمود. دلیل این امر به واسطه آن بود که اس- سان، برخلاف اغلب کارآفرینان ژاپنی مصمم به توسعه سریع بوده و در ظرف مدت ده سال شرکت را عمومی نمود. اس – سان خود یک مدیر موفق بوده و خود مهندسین مجربی را از آخرین شرکتی که در آن کار میکرد با خود آورده بود. بنابراین تیم اس – چیپ از یک تراز سالم از هوشمندی و تخصص فنی مدیریت برخوردار بود. شاید مهمترین مورد آن بود که، اس – سان دارای یک شبکه انسانی قدرتمندی بوده که به وی کمک مینمود تا مقاطعات شرکتهای ژاپنی بزرگ را بدست آورد.
۲-۳٫ استانداردهای بینالمللی و کمبود سرمایههای متهور
Venture Capital Scarce by International Standards
سرمایههای متهور به دو شکل میباشد: اخذ وام و دارایی صاحب سرمایه. دریافت وام خطر کمتری در بر داشته، چرا که میزان ثابتی در زمان مشخص بازگشت میشود، ضمن آنکه میتوان در صورت بروز مشکلی در وصول مبلغ دارایی شرکت قرضگیرنده را تامین قضایی نمود. در مقابل دارایی سرمایهگذاران میباشد که زمان تسویه آن و میزان بازده مشخص نمیباشد و در صورت بروز مشکل سرمایهگذاران تنها قادر خواهند بود پس از تسویه حساب بستانکاران بخشی از آنچه میماند را دریافت دارند، که معمولا در اینگونه مواقع چیزی برای دریافت کردن باقی نمیماند. از آنجایی که به وامدهندگان معمولا نقشی در موفقیت یا شکست یک شرکت واگذار نمیشود، وامها اکثرا بعنوان یک سرمایه متهور حقیقی بشمار نمیآیند. با این وجود، در ژاپن بواسطه محافظهکاری سرمایهداران و عدم تمایل کارآفرینان برای فروش دارایی شرکت خود به سرمایهگذاران، وامها بعنوان اجزای اصلی وجوه سرمایهگذاری بشمار میآیند. از اینرو، ما هم وامها و هم دارایی را بعنوان وجوه سرمایهگذاری متهورانه در نظر میگیریم.
۳-۳ . عدم وجود زیستگاههای خروجی در مراحل اولیه سرمایهگذاری
Lack of Exits Inhibits Early-Stage Investing
سرمایهگذاران متهور تنها در صورتی در یک شرکت اقدام به سرمایهگذاری میکنند که بازگشت سرمایه آنها در یک مدت زمان منطقی، معمولا در حدود ۵ سال، امکانپذیر باشد. عملی که به سرمایهگذاران اولیه اجازه میدهد تا سرمایه خود را دریافت داشته و همچنین سود حاصل از آن را نیز تحصیل کنند به نام ”استراتژیهای خروجی“ خوانده میشود. استراتژیهای خروجی که سرمایهداران متهور آمریکای آنرا ترجیح میدهند، تلفیق و تحصیل (M&A) و عرضه عمومی اولیه (IPO) خوانده میشود. در ژاپن، عقب ماندگی سرمایهگذاری متهورانه، بواسطه این حقیقت است که M&A و IPO در قالب یک استراتژی خروجی کارا توسعه نیافته است.
۱-۳-۳٫ تلفیق و تحصیل و مواجه شدن با موانع فرهنگی
Mergers and Acquisitions face Cultural Obstacles
تلفیق و تحصیل (M&A) بصورت کلی به عنوان یک استراتژی خروجی در ژاپن مورد استفاده قرار نمیگیرد. در خلال سالیان اخیر، تلفیق و تحصیل تنها در مورد یک دهم سرمایهگذاریها صورت پذیرفت. این امر بازگو کننده سطح پایین فعالیت M&A در ژاپن است. تنها ۲۲۵ مورد از آن در سال ۱۹۹۵ بین شرکتهای ژاپنی روی داد که در مقایسه با شرکتهای آمریکایی در همین سال این تعداد ۷۲۰۳ مورد را تشکیل میداد. فعالیت M&A در اواخر دهه ۱۹۹۰ بیش از ۴ برابر گردید، ولی باز بسیار کمتر از سطح آن در آمریکا بود. افزایش اخیر فعالیت M&A نتایج خوبی را در خصوص بوجودآوری پذیرش اجتماعی و آشنایی متخصصین رسمی و مالی با این فرآیند به ارمغان آورد.
۲-۳-۳٫ پیشنهادات عمومی اولیه: نشانهایی از پیشرفت
Initial Public Offerings: Signs of Improvement
IPO (ارائه بصورت سهام عمومی) که همان پیشنهادات عمومی اولیه میباشد، ثابت نموده است که موفقیت بیشتری در استراتژی خروج درمقایسه با M&A در ژاپن داشته است اما باید خاطرنشان نمود که شرکتهای کمی عمومی شدهاند و برای اینکار نیز سالیان متمادی وقت صرف شده است. از سال ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۹، میانگین IPO برای ژاپن ۸۴ مورد بوده است در حالیکه همین آمار در آمریکا بالغ بر ۵۰۰ مورد میباشد . میانگین سن شرکتهای ژاپنی در IPO 27 سال میباشد که بسیار بیشتر از میانگین سن آن در امریکا، ۵ تا۷ سال، محسوب میشود. همچنین شرکتهای محدودی در این زمان خصوصی شده و سرمایهگذاران قادر به وصول سود سرمایه خود در مدت زمان معقول نمیباشند.
۴-۳٫ شرکتهای سرمایهگذاری متهور جهت سرمایهگذاری محافظهکارانه
VC Firms Structured for Conservative Investing
شروع کار شرکتهای پیشرو در حقیقت منوط به نظر و خواسته سرمایهگذاران متهور، جهت سرمایهگذاری زیاد در شرکتهای با ریسک بالا به منظور بدستآوری سطوح بازگشتی بالا، میبود. در آمریکا، اغلب سرمایههای متهورانه بعنوان سرمایههای مشارکتی ردهبندی گردیده است. شرکاء سرمایه مورد نظر خود را در طرح خاص سرمایهگذاری کرده و از این طریق میتوانند سود آن را به صورت متواری دریافت دارند. این موارد سرمایهگذاران متهور را تشویق میکند تا نسبت به سرمایهگذاری بیشتر با توجه به اینکه سود برگشتی نیز بیشتر است اقدام کنند.
۳-۵ . تنها پول کافی نیست Just Money is not Enough
سرمایهگذاری تنها یکی از راههایی میباشد که سرمایهگذاران متهور میتوانند در خصوص موفقیت یک شرکت پیشرو ارائه نمایند. در آمریکا، سرمایهگذاران متهور بطور عمیقی درگیر مسائل استراتژیکی و عملیاتی شرکتهای تحت سرمایه خود گردیدهاند. یکی از کانالهای مهم برای اینگونه سرمایهگذاریها، هیئت مدیرههای شرکتها میباشند. به هنگامی که سرمایهگذاران آمریکایی در یک شرکت جدید سرمایهگذاری میکنند، آنها اصرار میورزند که یک نفر یا تعداد بیشتری از افراد سرمایهگذار در هیئتمدیره حضور داشته باشند. از این طریق آنها میتوانند نکته نظرات و مشورتهای خود را عرضه نموده و بطور مستقیم در تصمیمگیری سطح بالای مدیریتی نقش داشته باشند. علاوه براین، سرمایهگذاران متهور آمریکایی خدمات مهم دیگری را انجام میدهند، نظیر داشتن نقش یک مربی برای کارآفرینان، همکاری در استخدام مدیران کلیدی و معرفی شرکاء بالقوه و مشتریان مربوطه.
کارآفرین ژاپنی تبدیل بیابان به منطقهای شکوفا
۴٫ منابع انسانی : کمبود بحرانی برای شروع شرکتهای متهور
Human Resources: Critical Shortage for Startups
”کیسان“ به هنگامی که ۶ ماهه بود به همراه خانواده خود به نیویورک رفت. وی در آنجا به مدرسه ابتدایی رفته و سپس برای گذراندن دوره دبیرستان به ژاپن برگشت. یک آرتیست کارتون بلند پرواز که علاقه فزایندهای نیز به کامپیوتر داشته و بصورت آزاد در مشاغل برنامهنویسی کامپیوتر مشارکت مینموده و از این طریق پول مورد نیاز هزینههای خود را تامین مینمود. وی به یکی از دانشگاههای رتبه بالای خصوصی ژاپن رفته و سپس مجبور گردید بخاطر شغلش که در آن هنگام برای یک شرکت گرافیکی کار میکرد دانشگاه را رها نماید و بعد از آن شرکت دومی را نیز به منظور کار در یک موسسه جدید سختافزاری رها نمود.
۱-۴٫ عدم آمادگی فارغالتحصیلان دانشگاهی جهت کار در شرکتهای نوپا
University Graduates Not Prepared to Work in Startups
یک ”زیستگاه“ کارآفرینی پرطراوت، نیاز به مخزن بزرگی از استعدادها و افراد با ذوق دارد. آنها با بلند پروازی خود نه تنها به دنبال آزادی، هیجان و پاداشهای مالی که یک شرکت نوپا و متهور میتواند ارائه دهد میباشند، بلکه در این تفکر نیز میباشند که تکنولوژی جدید، یا فرآیندهای مربوط به آن ممکن است تاثیرات اساسی و پایدار بر جامعه داشته باشد و همانگونه که کارآفرینان میگویند میتواند، ”جهان را تغییر دهد“.
۲-۴٫ متخصصین سطح بالا به شرکتهای بزرگ میپیوندند
Top People Join Big Companies
در خلال دهه گذشته ، تغییرات زیادی در بازار کار ژاپن بوجود آمده است. سیستم استخدام بصورت تمام عمر تضعیف گشته، تغییر شغل نسبتا در بین افراد جوان شایع گشته و فارغالتحصیلان دانشگاهی بطور فزایندهای تمایل دارند تا در شرکتهای خارجی کار کنند. بطور کلی، سطح انعطافپذیری افزایش یافته است. با این وجود، با استفاده از روشهای تطمیع شرکتهای بزرگ هنوز قادرند تا بهترین نیروها و با استعدادترین کارکنان را جذب و ابقاء نمایند.
۱-۲-۴٫ شرکتهای متهور آمریکایی: جذب کننده نوابغ برجسته
US Startups: Magnets for Outstanding Talent
شرکتهای متهور آمریکایی از آنجائیکه پیشنهادات مالی زیاد با خطرپذیری کم را مطرح مینمایند قادر میباشند نوابغ برجسته و سطح بالا را جذب کنند. در خلال دو دهه اخیر شرکتهای متهور موفق توانستند هزاران میلیونر و تعداد بسیاری بیلیونر را به جامعه عرضه دارند.
۲-۲-۴٫ شرکتهای متهور نوپای ژاپنی: جذابیتی برای بهترینها ندارند
Japanese startups : Not Attractive to the Best and Brightest
در مقایسه با آمریکا، بازده قابل انتظار همکاری با یک موسسه نوپا در ژاپن نسبتا کم میباشد. تا سال ۱۹۹۸ گزینه مربوط به سهام در ژاپن قانونی نبوده و برای کارکنان یک موسسه جدید مشکل بود تا از موفقیت خود سود مالی کسب نماید. با این وجود قانونی شدن عملیات بازار بورس، با وجود آنکه هنوز محدودیتهایی اعمال میگردید، پیشرفت قابل ملاحظهای بشمار میآمد.
کارآفرین ژاپنی تبدیل بیابان به منطقهای شکوفا
۵- مشتریان در ایجاد موانع کارآفرینی سهیم هستند
Customers Share the Entrepreneurial Burden
شرکت ”اکس سافت“ یک شرکت متهور جدید ژاپنی میباشد که در مناقصه پروژه دولتی شرکت کرده ولی نهایتا رد گردید. در صورتی که خواسته باشید بدانید که چرا موسسه دولتی محصول این شرکت را رد کرد، باید گفت که یکی از کارکنان ”اکس سافت“ تقاضا نمود تا با مقامات دولتی مسئول این پروژه ملاقات نماید. به هنگامی که پس از درخواستهای متوالی، مقامات درخواست ملاقات پذیرفته شد، وی توضیح داد با وجود آنکه ”اکس سافت“ بهترین محصول را دارد، موسسه دولتی ترجیح داد تا از شرکت بزرگتری خرید نماید چرا که آن شرکت دارای سابقه بیشتری بوده و از این نظر میتوان بیشتر بدان اطمینان نمود.
۱-۵٫ اهمیت اولین دریافتکنندگان خدمات
Importance of Early Adopters
مردم و سازمانهایی که محصولات شرکتهای جدید را خریداری میکنند ”اولین دریافتکنندگان (محصول یا خدمات)“ مینامند، چرا که آنها جزء اولین نفراتی هستند که از محصولات یا خدمات شرکتهای جدید استفاده میکنند. دریافت کنندگان اولیه از مزایای تکنولوژیهای جدید زودتر از بقیه استفاده میکنند، ولی باید قیمت این استفاده را بپردازند.
۲-۵٫ دولت و شرکتهای بزرگ در ریسک شرکتهای جدید متهور سهیم نمیشوند
Government, Big Companies Do Not Share Startup Risks
شرکتهای بزرگ ژاپنی و دولت ژاپن با خرید از شرکتهای بزرگی که با آنها روابط مستحکم و طولانی دارند، ریسک خرید از شرکتهای متهور جدید را تقبل نمینمایند.
۳-۵٫ از دست دادن مزایا از نکته نظر افقی
Missing Out on the Benefits from Horizontality
بسیاری از شرکتهای تکنولوژی بالای ژاپن ترجیح میدهند که از خرید تکنولوژی خارج از محیط شرکت خود اجتناب نمایند. بر حسب اظهارات صنایع تکنولوژی برتر آمریکا، این شرکتها از سندروم ”در اینجا اختراع نشده“ رنج میبرند.
کارآفرین ژاپنی تبدیل بیابان به منطقهای شکوفا
۶- فرصت کمی برای شکست ، فرصت کمی برای پیروزی
Small Chance of Failure, Small Chance of Success
۱-۶٫ ترس ژاپن از شکست Japan’s Fear of Failure
در فصل قبل، ما ویژگیهای ”زیستگاه“ ژاپن را که مانع از رشد کارآفرینی میشد را مورد بررسی قرار دادیم. معمولا کارآفرینان ژاپنی ثبات و امنیت شغلی را بر رشد ترجیح میدهند. سرمایههای صنعتی بدان اندازه رشد و بلوغ لازم را کسب نکردهاند تا از حرکت بسوی جلو ”لبه پیشرو“ پشتیبانی کنند.
۲-۶٫ کارآفرینی NIMBY NIMBY Entrepreneurship
هر کس طالب نیروی برق ارزانی است که بوسیله نیروگاه برق هستهای تولید میشود، ولی هیچکس نمیخواهد که نیروگاه برق هستهای را در خانهاش داشته باشد. این وضعیت که به مثابه خواستن مزیتهای چیزی بدون رنج بردن از مضرات آن است را اصطلاحا ”واقع نشده در منزل من“ (NIMBY) خوانده میشود. بنابراین کارآفرینی NIMBY وضعیتی است که در آن همه اشخاص خواستار سود بردن از مزیتهای کارآفرینی بوده ولی میخواهند دیگران هزینه آن را متقبل شوند.
۳-۶٫ تسهیم و مدیریت خطر Sharing and Managing Risk
جهت رونق کارآفرینی در جامعه، خطرات ناشی از آن میبایست تسهیم شود. بوجود آوردن یک شرکت پیشرو معمولا توام با خطر مالی و شخصی بوده و از اینرو اغلب افراد عادی و گروههای کوچک مردم نمیتوانند آن را به تنهایی تحمل نمایند. جهت آنکه خطرپذیری را بتوان قابل تحملتر نمود، بسیاری دیگر از بازیکنان صحنه کارآفرینی میبایست در تحمل این خطرات بدیگران کمک کنند.
کارآفرین ژاپنی تبدیل بیابان به منطقهای شکوفا
۷- باغهایی در زمین لمیزرع کارآفرینی
Gardens in the ‘Barren Land of Entrepreneurs’
ژاپن تنها کشوری در آسیا نیست که نیاز به ارتقای کارآفرینی سطح بالا را بعنوان وسیلهای جهت تحریک رشد اقتصادی مورد شناسایی قرار داده است. در سال ۱۹۶۵، تایوان نسبت به تاسیس پارکهای صنعتی ـ نواحی پرورش صادارات (EPZ) اقدام نمود. یکی از موفقترین این نواحی پارک صنعتی ـ علمی هسینچو بود. در حقیقت این ناحیه بمنظور انتقال زیستگاه وادی سیلیکون به کشورهای آسیایی بوجود آمد.
۱-۷٫ راه حل خرید، خرید، خرید: التزام تهیه مواد مورد نیاز از شرکتهای نوپا
Buy, Buy, Buy Initiative: Require Procurement from Startup Companies
چندین سال قبل دولت ایالت متحده این مسئله را که برای موفقیت مشاغل کوچک لازم است دولت از آنها خرید نماید، آنهم خریدهای با حجم زیاد، مورد شناسایی قرار داد. چنین خریدهایی بنام ”تخصیص برای مشاغل کوچک“ خوانده شده و الزام قانونی داشته و بصورت منظم اجرا میشود.
۱-۱-۷٫ چگونگی خرید محصولات شرکتهای جدید
How The ‘Buy, Buy, Buy’ Initiative Would Work
در فرآیند خرید از شرکتهای نوپا، فرمانداران محلی و مرکزی ژاپن به شرکتهای نوپا کمک میکنند که خود بعنوان مدلی برای مشتریان مطرح شوند.
۷-۲٫مالکیت معنوی (IP)برای کارآفرینان ـ ارائه مجوز تکنولوژی به شرکتهای نوپا IP for Entrepreneurs – License Technology to Startups
در مه ۲۰۰۲، شرکت آمریکایی NEC دفاتر وادی سیلیکون خود را انتقال داد. به مانند همیشه، این شرکت از مردان تجاری و مهندسین زیادی دعوت کرد تا به دفاتر جدید بپیوندند ولی این دعوت که در ۳۱ مه انجام گرفت مانند همیشه نبود.
۱-۲-۷٫ برنامه واگذاری مالکیت معنوی به کارآفرینان
“IP For Entrepreneurs” Initiative
دولت ژاپن و صنایع آن میبایست با تنظیم یک برنامه برای کمک به شرکتهای نوپا در جهت دستیابی به مالکیت معنوی مجوزهای پیشروی شرکتهای بزرگ و لابراتورهای دولتی اقدام نمایند.
۳-۷٫ مناطق مخصوص کارآفرینی ـ طراحی زیستگاهی برای رشد
Special Entrepreneurial Zones – Designing A Habitat for Growth
نمونههای عرضه شده قبلی تماما حقایقی هستند که نشاندهنده وضعیت فعلی زیستگاه کارآفرینی ژاپن میباشند. اما این داستان متفاوت میباشد. این داستانی خیالی بوده که از تصورات نویسنده سرچشمه گرفته است و بازگو کننده حوادثی است که میتواند در آینده روی دهد.
۱-۳-۷٫ ساختار و سازمان منطقه ویژه کارآفرینی
Structure and Organization of the SEZ
چگونه هزینه منطقه ویژه کارآفرینی را میپردازیم؟ چگونه چنین منطقهای اداره میشود؟ پاسخ به چنین سوالات لجستیکی و موارد مشابه به آن نقش مهمی در موفقیت یا شکست نهایی منطقه دارد. جهت به حداکثر رساندن مزیت منطقه ویژه کارآفرینی، این منطقه میبایست از نظر مالی کاملا بگونهای متناسب پشتیبانی شود، در منطقهای راحت و متناسب قرار داشته باشد و بصورت موثر و کارا مدیریت گردد.
۲-۳-۷٫ کارآفرینان : پذیرش کارآمدترینها
Entrepreneurs: Admit only the Most Promising
هدف منطقه ویژه کارآفرینی رشد اقتصادی میباشد. جهت دستیابی به این هدف، این منطقه پشتیبانی گستردهای از شرکتهای متهوری که پتانسیل رشد و تبدیل به شرکتهای بزرگ را داشته باشند را بعمل میآورد. شرکتهای نوپایی که سیاست بازده کم ـ خطر کم را دنبال میکنند از سرعت پایینی در رشد برخوردار بوده و به همین دلیل اجازه استفاده از منابع ارزشمند منطقه ویژه کارآفرینی بدانها داده نمیشود.
۳-۳-۷٫ سرمایه متهور : بودجه رشد سریع
Venture Capital: Financing Rapid Growth
بودجه منطقه ویژه کارآفرینی براساس پشتیبانی از مدلهای تجاری پیشرو که نیازمند ملاحظاتی در خصوص سرمایهگذاری رو به جلو میباشند طراحی میشود. شرکتهای متهور در این منطقه با بودجهای حدود ۱۰۰ الی ۲۰۰ میلیون ین آغاز بکار مینمایند. این بودجه شرکتها را قادر میسازد تا نسبت به استخدام پرسنل کلیدی و توسعه طرح اولیه شغلی اقدام نمایند. منطقه ویژه کارآفرینی بجای تکیه بر سرمایهگذاران، خود به ازای دریافت سهام در شرکت جدید سرمایهگذاری میکنند.
۴-۳-۷٫ منابع انسانی : جذب بهترینها Human resources: Attracting the Best
شرکتهای نوپا تنها در صورتی میتوانند به سرعت رشد نمایند که قادر به استخدام نیروی انسانی ماهر باشند. همانگونه که دیدیم، دسترسی ناکافی به منابع انسانی باعث محدود شدن رشد بسیاری از شرکتهای نوپای ژاپنی شده است. در منطقه ویژه کارآفرینی، قدمهایی برداشته شده است تا اطمینان حاصل شود که این امر بوقوع نمیپیوندد.
۵-۳-۷٫ مشتریان: یک بازار تضمینی برای محصولات شرکتهای نوپای متهور
Customers: A Guaranteed Market for Startup Products
شرکتهای پیشروی جدید نیازمند یک بازار اولیه بوده که بتوانند در آن کالاهای تولیدی خود را به فروش برسانند. برای برپایی چنین بازاری در منطقه ویژه کارآفرینی، موسسات دولتی و شرکتهای بزرگ صنعتی موافقت مینمایند تا بخشی از بودجه خرید خود را به شرکتهای این منطقه اختصاص دهند. این امر مشابه با برنامه خریدی بود که در بخش ۱-۷ آن را مورد بحث قرار دادیم.
۴-۷٫ بسمت غولهای نوآوری ـ شرکتهای بزرگ داخل منطقه ویژه کارآفرینی
Toward Innovative Giants – SEZs inside Large Companies
ما از واژه ”کارآفرینی“ برای معنا کردن خصیصههای نوآوری، چالاکی، و انرژی زیادی که در شرکتهای نوپای متهور وجود دارد استفاده نمودهایم. در برخی از مواقع ترکیبی از موارد فوقالذکر در شرکتهای بزرگ نیز یافت میشود که ما آن را بنام ”نوآوریموثر / کارآمد“ (EI) میخوانیم.
۱-۴-۷٫ نوآوری موثر در شرکتهای بزرگ برای ژاپن مهم است
Effective Innovation In Large Companies Is Important To Japan
یکی از داستانهای مربوط به کودکان که در هر فرهنگی وجود دارد مربوط به شخص کوچکی است که با قدرت خارقالعاده خود توانست بر یک غول بزرگ ولی تنبل غلبه کند. اما دنیای حقیقی دیگر داستان کودکانه نیست، در این دنیا معمولا غولها پیروز میدان هستند. اقتصاد ژاپن و سهم اقتصاد آن که بوسیله شرکتهای معظم بوجود می آید، آنقدر بزرگ است که کاربرد نوآوری موثر برای آنها به منظور بهبود وضعیت اقتصاد قدرتمند ژاپن الزامی میباشد.
کارآفرین ژاپنی تبدیل بیابان به منطقهای شکوفا