الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه(شماره حساب)ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.comشامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر --مقالات آماده سفارش داده شده پس از تایید به ایمیل شما ارسال خواهند شد.
قیمت
قیمت این مقاله: 25000 تومان
(ایران ترجمه - irantarjomeh)
توضیح
بخش زیادی از این مقاله بصورت رایگان ذیلا قابل مطالعه می باشد.
شماره
۷۶
کد مقاله
MDSN76
مترجم
گروه مترجمین ایران ترجمه – irantarjomeh
نام فارسی
نتایج رشد هفت ماهه نوزادان با وزن تولد بسیار پایین در یک آزمایش کنترل شده تصادفی از گره زدن فوری یا با تاخیر بند ناف
نام انگلیسی
Seven Month Developmental Outcomes of Very Low Birth Weight Infants Enrolled in a Randomized Controlled Trial of Delayed versus Immediate Cord Clamping
تعداد صفحه به فارسی
۱۶
تعداد صفحه به انگلیسی
۱۴
کلمات کلیدی به فارسی
گره زدن بند ناف, نتایج حرکتی, نوزادان با وزن بسیار پایین هنگام تولد, آزمایش تصادفی کنترل شده, جنسیت
کلمات کلیدی به انگلیسی
cord clamping, motor outcomes, very low birth weight infants, randomized controlled trial, gender
مرجع به فارسی
دانشگاه رود آیلند، کینگستون
مرجع به انگلیسی
University of Rhode Island, Kingston; NIH Public Access
کشور
ایالات متحده
نتایج رشد هفت ماهه نوزادان با وزن تولد بسیار پایین در یک آزمایش کنترل شده تصادفی از گره زدن فوری یا با تاخیر بند ناف
چکیده
اهداف – نتایج حاصل از آزمایش قبلی مان نشان داد که نوزادانی که بندنافشان با تاخیر گره زده شده (DCC) بطور چشمگیری در مقایسه با نوزادانی که فوری بندنافشان گره زده شد (ICC) کمتر دچار خونریزی درون شکمی (IVH) و عفونت دیرهنگام (LOS) شدند. از لحاظ نظری، ما فرض کردیم که نوزادان با DCC کارکرد حرکتی بهتری در سن اصلاح شده (CA) 7 ماهگی دارند.
طرح مطالعه – نوزادان بین ۲۴ و ۳۱۶ هفتگی به دو دسته ICC یا DCC تصادفی شده و ارزیابی های تکمیلی در سن اصلاحی ۷ ماهگی کامل شد.
نتایج – ما هیچ تفاوتی در امتیازات سنجه بیلی رشد نوزاد (BSID) بین گروه های DCC و ICC مشاهده نکردیم. هرچند، از مدل رگرسیون اثرات DCC بر کنترل امتیازات حرکتی برای سن بارداری، IVH، بی قوارگی نایژه ای-ششی، عفونت، و جنس مذکر، امتیازات حرکتی بالاتری برای نوزادان پسر با DCC بدست آمد.
نتیجه گیری – به نظر می رسد که تاخیر در گره زدن بند ناف هنگام تولد از نوزادان بسیار کم وزن پسر در برابر ناتوانی حرکتی در سن اصلاحی ۷ ماهگی محافظت می کند.
واژگان کلیدی
گره زدن بند ناف، نتایج حرکتی، نوزادان با وزن بسیار پایین هنگام تولد، آزمایش تصادفی کنترل شده، جنسیت
نتایج رشد هفت ماهه نوزادان با وزن تولد بسیار پایین
مقدمه
تاخیری جزئی در گره زدن ناف هنگام تولد منجر به تقریبا mL/kg 10 تا ۱۵ خون بند ناف اضافی برای وزن بسیار پایین هنگام تولد (VLBW) بدون قرار دادن نوزاد در ریسکی فزاینده می شود. آلاگانگادی دریافت که نوزادانی با گره بند ناف تاخیری (DCC) مقادیر متغیری از خون اضافی با میانگین mL/kg 12 از تاخیر ۳۰ تا ۹۰ ثانیه و پایین آمدن نوزاد از زایمان طبیعی و سزارین را کسب کردند. اثرات سودمند بسیاری از DCC برای نوزادان زودرس مشاهده شده است. در یک متاآنالیز از آزمایشات تصادفی کنترل شده بر روی DCC نوزادان زودرس، ریب و همکاران نیاز کاهش یافته ای برای تزریق خون و نرخ های پایین تر خونریزی داخل شکمی (IVH) بدون هیچ مدرکی از اثرات سوء پیدا کردند. آزمایش کنترل شده تصادفی ما هم نشان داد که نوزادان در گروه DCC مقدار IVH بسیار پایین و عفونت دیرهنگام (LOS) با مزیتی برای نوزادان پسر برای هر دو نتیجه داشته اند. گزارش شده که IVH، عفونت و جنسیت پسر به نتایج رشد عصبی معکوس میان نوزادان زودرس مربوط است. از لحاظ نظری، ما فرض می کنیم که نوزادان VLBW با DCC در مقایسه با نوزادان VLBW با ICC عملکرد حرکتی بهتری در سن اصلاحی ۷ ماهگی دارند. فرضیه بر اساس این مفهوم است که نوزادان با DCC جریان سلول قرمز خونی بیشتری به خون (قشر عضلانی) دارند و از این رو دریافت اکسیژن بهتری در چند روز اولیه عمر دارند و اینکه DCC مرتبط است با نرخ های کاهش یافته ناخوشی های نوزادی. همچنین شیوع کمتر IVH و عفونت را می توان در عملکرد بهتر حرکتی در ۷ ماهگی مشاهده کرد. هیچ کدام از مطالعات گره بند ناف قبلی نتایج رشد عصبی را پس از ترخیص از واحد مراقبتهای ویژه نوزادان (NICU) نشان نداده است. مزیت پسر بودن با رجوع به IVH و LOS با DCC همچنین باعث انجام آزمایش تفاوتهای جنسیتی در نتایج رشد عصبی شد.
نتایج رشد هفت ماهه نوزادان با وزن تولد بسیار پایین
بیماران و روش ها
جمعیت بیماران
گروه مطالعه شامل ۷۲ نوزاد در آزمایش گره بند ناف تاخیری است. مطالعه در بیمارستان زنان و نوزادان (WIH) پراوینس رودآیلند انجام شد، با نوزادانی که بین ماه اوت ۲۰۰۴ و دسامبر ۲۰۰۵ به دنیا آمدند. شورای بازبینی سازمانی WIH و دانشگاه رودآیلند تائیدیه مطالعه را اعطا کردند. موافقت آگاهانه که شامل تکمیلی پس از ترخیص می شود پیش از تصادفی سازی از تمام آزمایش شونده ها گرفته شد.
توافقنامه هنگام تولد
توافقنامه های نوزادی بطور کامل شرح داده شده اند. بطور خلاصه، مادران بین ۲۴ و ۳۱٫۶ هفتگی بارداری برای نوزادانشان موافقت کردند و از طریق رده بندی دسته ای (۲۷-۲۴ هفته، ۳۱-۲۸ هفته) بوسیله کارتهای شماره دار موجود در پاکت های ماتی تصادفی شدند که معلوم می کرد گره بند ناف بی درنگ (ICC) یا با تاخیر (DCC) دریافت خواهند کرد. پرستاران محققی به مادران رسیدگی کرده و در زایمان ها شرکت می کردند تا تصادفی سازی را تعیین کنند. ماما هم بند ناف را فوری بعد از تولد (۱۰ ثانیه>، معمولی) گره می زد، یا ۳۰ تا ۴۵ ثانیه پس از تولد و نوزاد حدود ۱۵-۱۰ اینچ زیر جفت در یک پتوی استریل قرار می گرفت. مدیریت های بالینی بعدی از نوزاد در دست متخصص نوزاد شرکت کننده بود.
ارزیابی های رشد عصبی در ۷ ماهگی
در میانگین سنی سن اصلاحی ۷ ماهگی ، بازماندگان در کلینیک تکمیلی ما دیده شدند. سنجه بیلی رشد نوزاد ۲ (BSID-II) سنجه های ذهنی و حرکتی در مطالعه نوزادان با روانشناسان تایید شده آموزش دیده ای که قابلیت اطمینان ارزیابی داخلی آنها ۹۰ بود صورت گرفت. این با آزمون طبی و تاریخی پزشکی که توسط یک پزشک یا پرستار دیپلمه برگزار شد، همراه بود. کارمندان برای گروه های مطالعه تخصیص یافته در نظر گرفته شده بودند. امتیازات BSID-II از ۱۰۰ (۱۵ ±) نشان میانگین را ± یک انحراف استاندارد نشان می دهد. امتیاز زیر ۷۰ دو انحراف استاندارد زیر میانگین است.
نتایج رشد هفت ماهه نوزادان با وزن تولد بسیار پایین
روش های آماری
آنالیزهای آزمون t دو نمونه ای و مربع کای برای آزمون تفاوتهای بین گروه ها بر روی یافته های جمعیتی، تاریخی و علمی، و کارکرد حرکتی در سن اصلاحی ۷ ماهگی انجام شد. همبستگی ها برای تعیین اینکه کدام متغیر ها بیشترین ارتباط را با امتیازهای حرکتی نوزاد دارند و برای شناسایی متغیرهایی که بطور بالقوه در هم هستند محاسبه شد. یک مدل رگرسیون چند خطی برای اثرات اصلی برای محاسبه اثر گره بند ناف با تاخیر ضمن کنترل کردن متغیرهای بالقوه پراکنده، استفاده شد. مدل بارداری متقابل به دلیل قدرت جنسیت در مدل رگرسیون بکار رفت. آنالیز های آماری با استفاده از نرم افزار SAS (موسسه SAS، Inc، Cary، NC) انجام شد. همه p value های گزارش شده دو طرفه هستند.
نتایج
پنج نوزاد قبل از رسیدن به سن ۷ ماهگی مردند و پنجاه و هشت نوزاد (۸۷ %) از ۶۷ نوزاد در سن اصلاحی ۷ ماهگی مشاهده شدند (شکل ۱) . این شامل ۲۹ (۸۸ %) نوزاد در گروه ICC و ۲۹ (۸۵ %) نوزاد در گروه DCC می شد. ۹ کودک از دست رفتند یا به دلیل سلامتی، حمل و نقل، یا دلایل رفتاری BSID II شان تکمیل نشد. نوزادانی که از دست رفتند در زمان تولد از لحاظ سنی بزرگتر (۳۰ در مقابل ۲۸ هفته، p=0.008)، از لحاظ وزنی سنگین تر (۱۳۵۲ در برابر ۱۱۵۸ گرم، p=0.14) بوده، تعداد روزهای کمتری اکسیژن مصرف کرده بودند (۱۵ در برابر ۳۲ روز، p=0.28)، و روزهای کمتری باقی ماندند (۵۵ در برابر ۶۷ روز، p=0.33) نسبت به نوزادانی که مورد ارزیابی قرار گرفتند.
جدول ۱ و ۲ ویژگی های مادر و بچه را نشان می دهد. تفاوت خاصی در ویژگی های جمعیتی و پیرازایشی بین گروه ICC و DCC مشاهده نمی شود. توجه کنید که میانگین سن اصلاحی ارزیابی ۷٫۳ ماهگی در هر دو گروه است.
نتایج رشد هفت ماهه نوزادان با وزن تولد بسیار پایین
بحث
این اولین گزارش از نتایج رشد نوزادان VLBW پس از مداخله گره زنی بندناف می باشد. هیچ اختلافات قابل ملاحظه ای در امتیازات بیلی با استفاده از روش های آماری دومتغیره بین نوزادان در گروه های ICC و DCC در سن اصلاحی ۷ ماهگی وجود ندارد. هر چند، استفاده از آنالیز رگرسیون بمنظور کنترل عوامل مختلط، تاخیر کوتاه (۴۰-۳۰ ثانیه) در گره زدن بندناف با نوزادان نگهداشته شده زیر سطح جفت، ما دریافتیم که با امتیازات PDI بیلی بالاتر برای نوزادان پسر VLBW در سن اصلاحی ۷ ماهگی ارتباط دارد. نوزادان پسر با تاخیر در گره بندناف امتیازات حرکتی بیشتر از یک انحراف استاندارد بالاتر از پسرانی با ICC داشتند زمانی که برای ناخوشی های NICU کنترل می شوند.
متولد شدن یک نوزاد زودرس نوزاد را در معرض خطر بیشتری برای هر دو تاخیر شناختی و حرکتی قرار می دهد. حدود ۳۰-۴۰٪ از نوزادان VLBW کمی تاخیر در عملکرد حرکتی را در دوران کودکی تجربه کردند. مکانیسم های دقیق کمک کننده به تاخیر حرکتی ناشناخته هستند هر چند که داده ها نشان می دهد که عوامل استرس زا فیزیولوژیک مرتبط با تولد نوزاد نارس می تواند بلوغ منطقه ای خاص مغز را مختل کند. سازش حرکتی در نوزادان VLBW با آسیب مغزی شایع تر است. آسیب رخ داده در بخش حرکتی از قشر، جسم پینه، و عقده های پایه به نظر می رسد که باعث شود کودکان برای اختلالات حرکتی زمینه داشته باشند. ما گمان می کنیم که هیپوولمی، ثانویه به بستن بند فوری، ممکن است در مغز در حال رشد اخلال ایجاد کرده و در نتیجه باعث تاخیر حرکتی پس از آن شود. یک مکانیسم ممکن است که داشتن حجم خون کمتر ممکن است به بی ثباتی های قلبی و عروقی و در نتیجه از دست دادن تنظیمی در مغز کمک می کند. پرفیوژن ضعیف می تواند به آسیب ایسکمیک با کاهش حمل اکسیژن به قشر حرکتی در چند روز اول زندگی منجر شود. با این حال، هیپوولمی فوری پس از تولد، برای تشخیص، اندازه گیری، و یا تایید بسیار دشوار است. روش دیگر، یافته های ما از امتیازات PDI پایین تر در گروه ICC ممکن است به بروز IVH و LOS بالاتری مربوط باشد. یافت شده که هر دوی این شرایط ممکن است با تاخیر رشد همراه باشند. زمانی که بند ناف فوری پس از تولد گره زده شده است نوزادان VLBW نسبت به نوزادان ترم در معرض خطر بیشتری برای هیپوولمی هستند. به طور متناسب بیشتر حجم خون جنین جفت نوزاد نارس در جفت است.
گمان پردازی قابل توجهی در مورد علت اینکه چرا نوزادان پسر بیشتر نسبت به اثرات منفی تولد زود رس حساس هستند وجود دارد. درزباخ پیشنهاد کرده که اثر استروژن ممکن است تاثیر محافظی بر نوزادان دختر حتی در سنین اولیه داشته باشد. فرازیر و ورتهمر گزارش کردند که نوزادان پسر ۵/۲ برابر بیشتر از نوزادان دختر نیاز به احیا شدن در زمان تولد دارند. یافته های ما نشان می دهد که اثر محافظی از انتقال جفت از طریق تاخیر کوتاه (۳۰ تا ۴۵ ثانیه) در بستن بند ناف در هنگام تولد در نوزادان VLBW وجود دارد. حجم خون تازه متولد شده اضافی به نظر می رسد که منافع ویژه جنسیت ، محافظ عصبی و محافظ ایمنی داشته باشد. امکان دارد که این اثر نتیجه افزایش حجم خون ، سلول قرمز، و سلول بنیادی باشد که ممکن است برای نوزادان پسر مهمتر از نوزادان دختر باشد. در حالیکه که مدارک تفاوت های مختص جنسیت در نوزادان VLBW کشف می شوند، این یافته ها دارای جذابیتی خاص می باشند.
اندازه نمونه این مطالعه یک محدودیت است با اینحال این همچنان بزرگترین آزمایش بالینی منتشر شده در مطبوعات پیرامون نوزادان VLBW و بستن بند ناف با تاخیر با پی آیند های رشدی می باشد. ارزیابی های نتایج در هفتمین ماه سن اصلاح شده در تفسیر محدود شده اند. هرچند ما با مکانیزم بودجه ای سه ساله مان محدود شده بودیم. محدوده گسترده سنی نوزادان در ارزیابی با این واقعیت که BSID هماهنگ با سن هستند متعادل شده است. از اینرو هر تفاوتی در عملکرد بدلیل سن باید حذف شود. اگرچه بیشترین مطالعات در مورد نوزادان زودرس کودکان ۱۸تا ۲۴ ماهه را پیگیری می کند، پیشنهاد می شود که تا ۴ سالگی زمانی که برآیند های حرکتی پایدار می شود و فلج مغزی تایید می شود ممکن است بهینه باشد. نرخ پذیرش ما برای خروجی برآیند امنیاز حرکتی BSID II با مطبوعات سازگار است.
بطور خلاصه، بستن بند ناف با تاخیر در هنگام تولد به نظر می رسد که نوزادان پسر VLBW را در مقابل ناتوانی حرکتی در سن اصلاح شده هفت ماهگی محافظت کند. تاخیر در بستن بند ناف برای تنها سی تا ۴۵ ثانیه ضمن پایین آوردن نوزاد مداخله پیرازایشی ساده ای است که بسته به جنس نوزاد برای بهبود برآیند حرکتی میان نوزادان VLBW سودمند است. تحقیقات آتی برای تکرار این یافته ها ضروریست.
نتایج رشد هفت ماهه نوزادان با وزن تولد بسیار پایین
لطفا به جای کپی مقالات با خرید آنها به قیمتی بسیار متناسب مشخص شده ما را در ارانه هر چه بیشتر مقالات و مضامین ترجمه شده علمی و بهبود محتویات سایت ایران ترجمه یاری دهید.
