مقالات ترجمه شده دانشگاهی ایران

مشارکت حسابرسی داخلی در مدیریت ریسک سازمانی

مشارکت حسابرسی داخلی در مدیریت ریسک سازمانی

مشارکت حسابرسی داخلی در مدیریت ریسک سازمانی – ایران ترجمه – Irantarjomeh

مقالات ترجمه شده آماده گروه حسابداری
مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی

مقالات

چگونگی سفارش مقاله

الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه(شماره حساب)ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.comشامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر --مقالات آماده سفارش داده شده پس از تایید به ایمیل شما ارسال خواهند شد.

قیمت

قیمت این مقاله: 48000 تومان (ایران ترجمه - Irantarjomeh)

توضیح

بخش زیادی از این مقاله بصورت رایگان ذیلا قابل مطالعه می باشد.

مقالات ترجمه شده حسابداری - ایران ترجمه - irantarjomeh
شماره
۴۶
کد مقاله
ACC46
مترجم
گروه مترجمین ایران ترجمه – irantarjomeh
نام فارسی
مشارکت حسابرسی داخلی در مدیریت ریسک سازمانی
نام انگلیسی
Internal audit involvement in enterprise risk management
تعداد صفحه به فارسی
۵۰
تعداد صفحه به انگلیسی
۱۹
کلمات کلیدی به فارسی
استرالیا، بخش دولتی، بخش خصوصی، حسابرس داخلی، مدیریت ریسک سازمانی، کمیته های حسابرسی / ممیزی
کلمات کلیدی به انگلیسی
Australia, Public sector, Private sector, Internal auditing, Enterprise risk management, Audit committees
مرجع به فارسی
دپارتمان حسابداری، اقتصاد و امور مالی، کالج تجاری دانشگاه گریفیس، استرالیا، کالج حسابداری، اقتصاد و امور مالی، کالج تجاری و حقوق، دانشگاه دیکین، استرالیا، امرالد
مرجع به انگلیسی
Department of Accounting, Finance and Economics, Griffith Business School; Griffith University, Meadowbrook, Australia; Managerial Auditing Journal; Emerald
کشور
استرالیا
مشارکت حسابرسی داخلی در مدیریت ریسک سازمانی
چکیده
هدف هدف این مقاله بررسی تاثیر مشارکت حسابرسان / ممیزین داخلی در امر مدیریت ریسک سازمانی (ERM)، در خصوص تفکرات مرتبط با تمایلات آنها جهت گزارش مشکلات فرآیندهای ریسک می باشد و این موضوع بررسی می شود که آیا یک ارتباط قدرتمند و تنگاتنگ با کمیته حسابرسی می تواند بر روی چنین تمایلی جهت گزارش دهی تاثیر داشته باشد یا خیر. این مطالعه همچنین استفاده ERM و نقش حسابرسی داخلی در آن، در بخش های دولتی و خصوصی       شرکت های استرالیایی را مورد مطالعه قرار خواهد داد.

 

طراحی / روش شناسی/ دیدگاه – این مطالعه از یک طرح تجربی استفاده می نماید و بر این مبنا اقدام به بررسی مشارکت حسابرسان / ممیزین داخلی در مدیریت ریسک سازمانی و میزان ارتباط بین حسابرسان داخلی و کمیته ممیزی می نماید. شرکت کنندگان در این بررسی ۱۱۷ حسابرس داخلی رسمی می باشند. این مطالعه همچنین نسبت به جمع آوری داده های توصیفی در خصوص استفاده از ERM اقدام می نماید.

 

یافته ها- این مطالعه مشخص کننده آن است که مشارکت بالا در مدیریت ریسک سازمانی (ERM) بر روی تفکر و  نقطه نظرات حسابرسان، در خصوص تمایل به گزارش دهی، به هنگام بروز مشکل در رویه های ریسک به کمیته حسابرسی، تاثیر می گذارد. با این وجود، یک ارتباط قدرتمند با کمیته حسابرسی به نظر بر روی تمایل آنها جهت ارائه گزارش موثر نمی باشد. این مطالعه همچنین در می یابد که اکثریت سازمان ها اخیرا سیستم مدیریت ریسک سازمانی (ERM) را بکار گرفته اند. حسابرسان داخلی در فعالیت های تضمینی ERM نقش دارند، اما نقش آنها در برخی از فعالیت ها بگونه ای است که ممکن است سبب وجه المصالحه قرار دادن استقلال و بی طرفی آنها شود.

 

محدودیت ها / ضروریات تحقیقاتی – خطرات اعتبار داخلی (درونی) و خارجی (برونی) در ارتباط با طرح تجربی وجود دارند.

 

ضروریات و استنباط های عملی این یافته ها بر این نکته تاکید دارند که سازمان ها   می بایست به توصیه های سازمان حسابرسان داخلی عمل نموده و اطمینان یابند که حسابرسان داخلی هیچ گونه نقش نامناسبی را در ERM ایفا نمی نمایند.

 

اصالت / ارزش این مقاله به درک ما در زمینه تاثیر مشارکت در ERM در خصوص حفظ بی طرفی حسابرسان داخلی و همچنین نقش کنونی آنها در ERM در استرالیا کمک می نماید.

 

کلمات کلیدی: استرالیا، بخش دولتی، بخش خصوصی، حسابرس داخلی، مدیریت ریسک سازمانی، کمیته های حسابرسی / ممیزی

نوع مقاله: مقاله تحقیقاتی

 

مشارکت حسابرسی داخلی در مدیریت ریسک سازمانی

 

مقدمه
در سال ۱۹۹۹، سازمان حسابرسان داخلی (IIA) اقدام به اصلاح تعریف حسابرسی داخلی نمود تا آنکه قابلیت درج فعالیت های تضمینی و مشاوره ای با توجه به سه حوزه مرتبط با مدیریت ریسک، کنترل و حاکمیت سازمانی فراهم شود (IIA، ۲۰۰۹). پنج سال بعد، کمیته سازمان های اسپانسر (COSO) وابسته به کمیسیون Treadway  اقدام به انتشار یک چارچوب جامع در زمینه مدیریت ریسک سازمانی (ERM) نمود (COSO، ۲۰۰۴). پس از آن، حرکت جهانی به سمت حصول یک دیدگاه در گستره سازمانی برای مدیریت ریسک به آغاز شد که در آن حسابرسان / ممیزین داخلی نقش مهمی در فراهم آوردن خدمات تضمینی و مشاوره ای با توجه به مدیریت ریسک در داخل سازمان های خود به عهده گرفتند (Sarens و De Beelde، ۲۰۰۶). در عین آنکه مشارکت حسابرسی داخلی در ERM قابلیت حصول ارزش افزوده برای سازمان ها را خواهد داشت، هنوز یکسری از خطرات یا ریسک هایی وجود دارند که ممکن است منجر به وجه المصالحه قرار دادن استقلال و بی طرفی طرفین درگیر در این عرصه شوند. با شناسایی این احتمال، IIA اقدام به انتشار یک مقاله تشریحی نموده و در آن نقش اصلی حسابرسی داخلی در ارتباط با ERM را تشریح نمود، این  موارد شامل نقش هایی می باشند که ممیزین داخلی می توانند آنها را به صورت قانونی اعمال داشته و از این طریق سبب ایجاد ایمنی کاری در سازمان های خود شوند، اما در مقابل برخی از نقش های نامرتبط نیز در نظر گرفته شده اند که ممیزین داخلی نبایست آنها را اعمال نمایند (IIA، ۲۰۰۴ ب).

 

مشارکت افزایش یافته حسابرسی داخلی در مسایل ERM و نگرانی ها در این زمینه که چنین مشارکتی ممکن است سبب به خطر انداختن بی طرفی حسابرسی داخلی شود به عنوان مباحث کلیدی مطرح هستند که انگیزه کافی برای بحث درباره آنها را در این مطالعه به وجود آورده است. بر این مبنا اهداف این مطالعه را می توان در دو جنبه مورد بررسی قرار داد. در ابتدا، ما اقدام به بررسی طرز تفکر ممیزین داخلی در خصوص تاثیر مشارکت آنها در مدیریت ریسک سازمانی، در زمینه تمایل آنها به گزارش دهی مشکلات رویه های ریسک به کمیته حسابرسی خواهیم نمود و همچنین این موضوع را نیز بررسی خواهیم کرد که آیا یک ارتباط قدرتمند بین حسابرسی داخلی و کمیته حسابرسی بر روی چنین تمایلی تاثیر گذار خواهد بود یا خیر. جنبه دوم این مطالعه فراهم آوردن شواهد توصیفی در خصوص میزانی است که بر مبنای آن سازمان های استرالیایی اقدام به پیاده سازی مدیریت ریسک سازمانی، همراه با انجام فعالیت های مربوطه با توجه به مشارکت ممیزین داخلی نموده اند. بر این مبنا، این مطالعه، مقایسه ای را با توجه به یافته های مطالعه بنیاد تحقیقاتی IIA Research Foundation که در Gramling و Myers (2006) گزارش شده است (و بعد از این تحت عنوان GM خوانده می شود) فراهم آورده است. به منظور حاصل آوردن این اهداف، ما با استفاده از یک پرسش نامه حاوی پارامترهای مربوط به تجربه تحقیقاتی همراه با سوالات بیشتر در خصوص استفاده از ERM و نقش حسابرسی داخلی در این موضوع، ممیزین داخلی رسمی و خبره استرالیا را مورد پرسش قرار دادیم.

 

ادامه این مقاله به شرح ذیل سازماندهی شده است. بخش بعدی فراهم آورنده سابقه این مطالعه  می باشد و بر این مبنا فرضیه ها و سوالات تحقیقاتی را ارائه می نماید. روش تحقیقاتی و نتایج آن در بخش های بعدی ارائه می شوند. در بخش نهایی، نتیجه گیری هایی ارائه شده و محدودیت های این مطالعه مشخص می گردد و علاوه بر این پیشنهاداتی نیز جهت تحقیقاتی آتی فراهم خواهد شد.

 

مشارکت حسابرسی داخلی در مدیریت ریسک سازمانی

 

سابقه، فرضیه ها و سوالات تحقیقاتی
ERM به وسیله COSO تعریف شده است (۲۰۰۴، صفحه ۲) که تعریف آن به شرح ذیل می باشد:
[…] فرآیندی که بر روی اعضای هیات مدیره، مدیریت و پرسنل دیگر تاثیر گذار بوده و کاربرد آن در یک مجموعه استراتژی مرتبط با شرکت و به منظور مشخص نمودن رخدادهای بالقوه ای که ممکن است بر روی این مجموعه تاثیر گذار باشد است مد نظر است و در آن ریسک ها به گونه ای مدیریت می شوند تا در یک محدوده قابل کنترل باقی مانده و بعلاوه این فرآیند قابلیت فراهم آوردن اطمینان منطقی در ارتباط با حصول اهداف مجموعه را نیز خواهد داشت.

مشارکت حسابرسی داخلی در مدیریت ریسک سازمانی

 

روش تحقیقاتی
شرکت کنندگان
شرکت کنندگان این مطالعه از موسسه حسابرسان داخلی استرالیا (IIAA) انتخاب شدند. گروه هدف جمعیتی از اعضای ثبت شده به عنوان حسابرسان خبره داخلی استرالیا می باشند. مجموع ۳۰۰ عضو با این معیار منطبق بوده و مستندات مربوطه در بین آنها توزیع گردید. از بین ۳۰۰ پرسش نامه توزیع شده، مجموع ۱۱۷ پرسشنامه دریافت شد که خود بازتاب دهنده نرخ پاسخ ۳۹ درصد می باشد. آمارهای توصیفی شرکت کنندگان در این بررسی در جدول ۲ ارائه شده اند. بیش از نیمی از شرکت کنندگان (۶۴ درصد) دارای سن بالاتر از ۴۶ سال می باشند. میانگین تعداد سالهای خدمتی به عنوان حسابرس داخلی ۵۹/۱۲ سال (انحراف معیار = ۵۹/۷) می باشد، با تقریب آن که ۶۸ درصد از شرکت کنندگان دارای تجربه بین ۵ الی ۲۰ سال خدمت به عنوان حسابرس داخلی می باشند. تعداد میانگین سالها به عنوان عضو IIAA نیز همچنین در سطح بالا ۳۳/۹ سال (انحراف معیار= ۷۰/۶) می باشند. این خود مؤکد آن است که شرکت کنندگان غالبا جزء حسابرسان با تجربه داخلی به شمار می آیند. به علاوه، بیش از ۸۸ درصد از شرکت کنندگان دارای تجربه قبلی مدیریتی بوده اند. علاوه بر این شاخص این مورد در شرکت های بخش دولتی (۵۸ درصد) در مقایسه با بخش خصوصی (۴۲ درصد) بیشتر است.
طراحی و مدیریت پرسشنامه
این پرسشنامه متشکل از ۴ بخش می باشد. بخش اول شامل تجارب تحقیقاتی است که جهت آزمون فرضیه های ۱ الی ۳ به کار گرفته شده است. بخش دوم شامل سوالاتی است که برای    پاسخ گویی به سوالات تحقیقاتی ۱ الی ۳ طراحی شده است. بخش سوم شامل سوالات بیوگرافی اشخاص در زمینه سوابق پاسخ دهندگان است. چهارمین بخش حاوی سوالاتی در خصوص     کمیته های حسابرسی پاسخ دهندگان می باشد [۲].

مشارکت حسابرسی داخلی در مدیریت ریسک سازمانی

 

طراحی تجربی
جهت تست این فرضیه ها، ما از یک طراحی تجربی بین – موضوعی ۲×۲ استفاده نمودیم، که منجر به حصول چهار مورد شده است. دو متغیر مستقل عبارتند از میزان مشارکت حسابرسان داخلی در ERM (به صورت کم یا زیاد) و قدرت ارتباط بین کمیته حسابرسی و حسابرسی داخلی (به صورت قوی تر یا ضعیف تر).
وظیفه. سناریوهای موردی شامل یک شرکت فرضی، به طور مثال شرکت آلفا، می باشد که به عنوان یک شرکت ساختمانی دولتی بزرگ با قابلیت سوددهی متوسط و ریسک در حد معتدل مشخص شده است. هدف، ایجاد شرکتی است که به صورت پایدار و ثابت باشد و از احتمال تاثیر بر روی تصمیمات پاسخ دهندگان با توجه به متغیرهای مرتبط برخوردار نباشد.
نتایج آزمایشات
کنترل های برزش و آزمایشاتی برای متغیرهای مغشوش
کنترل های برزش یا دست کاری اطلاعات برای هر دوی متغیرهای مستقل انجام گردید. برای مشارکت در ERM، دو سوال پرسیده شد. اولین سوال از مشارکت کنندگان در خواست می نمود تا نسبت به مشخص نمودن نمره خود در خصوص تاثیر حسابرسان داخلی بر روی تصمیمات ریسک اتخاذ شده به وسیله مسئولین اقدام نمایند، در حالیکه دومین سوال خواستار مشخص نمودن نمره شرکت کنندگان در خصوص  میزان مشارکت حسابرسان داخلی در ERM شده است. برای هر دوی سوالات، یک مقیاس ۹ امتیازی مشخص شد که در آن ۱ مشارکت بسیار اندک و ۹ مشارکت بسیار بالا را شامل می گردد. از اینرو، انتظار می رود که شرکت کنندگانی که مشارکت بالا در ERM را تجربه نموده بودند نمره بالاتری را در مقایسه با افراد دیگر قائل شوند. نتایج  آزمون های –t در پانل A جدول ۳ مشخص شده است. در خصوص هر دوی این سوالات، واکنش ها برای موارد سطح بالا و پایین در این زمینه کاملا متفاوت می باشند (۰۰۱/۰ = )، بنابراین مشخص کننده آن است که این برزش موفق آمیز بوده است.
تست فرضیه ها
فرضیه ۱ مشخص می سازد که حسابرسان داخلی تمایل چندانی جهت گزارش نمودن مشکلات مرتبط با رویه های ریسک به کمیته حسابرسی، به هنگامی که آنها به شدت درگیر ERM         می باشند، در مقایسه با هنگامی که درگیری اندکی در ERM دارند، نخواهند داشت. فرضیه ۲ پیش بینی کننده آن است حسابرسان داخلی از تمایل بیشتری جهت گزارش این موضوع به کمیته حسابرسی برخوردار می باشند، آن هم به هنگامی که ارتباط کمیته حسابرسی با ممیزین داخلی قوی باشد، در مقایسه با یک ارتباط ضعیفتر بین این دو گروه. متعاقبا فرضیه ۳ این موضوع را مورد آزمایش قرار می دهد که آیا تمایل معنی داری بین این دو متغیر وجود دارد، به گونه ای که تمایل جهت گزارش دادن، به هنگام وجود ارتباط قوی بین دو طرف، بیشتر بوده، آن هم به هنگامی که حسابرسان داخلی از دخالت کمتری در ERM، در مقایسه با سطح بالای مشارکت در آن، برخوردار باشند.
آنالیز حساسیت
نتایج ANOVA جهت مشخص نمودن قدرت آن تحت سه شرط خاص کنترل گردید. در ابتدا، پاسخ دهندگان دارای مشارکت اندک یا بدون مشارکت در ERM از این آنالیز مستثنی شدند، چرا که آنها ممکن است دارای مشکلاتی در زمینه ارزیابی چنین فرایندی باشند. برای آنالیز دوم، پاسخ دهندگانی که دارای تجربه اندکی در حسابرسی داخلی می باشند (همانند اشخاصی که برای مدت کمتر از سه سال در بخش حسابرسی داخلی خدمت کرده اند) حذف شدند. آنالیز سوم و نهایی شامل حذف آن دسته از پاسخ دهندگانی بوده است که هرگز دارای یک پست مدیریتی در زمان گذشته نبوده اند. برای هر یک از این آزمایشات، تاثیر اصلی مشارکت ERM معنی دار بوده است، در حالیکه متغیر کمیته حسابرسی و تاثیر تعاملی معنی دار نبوده اند. بنابراین، آنالیز حساسیت معرف آن است که نتایج گزارش شده ما قابل توجه و درست می باشند.
نتایج توصیفی
وضعیت ERM سازمانی
جهت مخاطب قرار دادن سه سوال اصلی تحقیقاتی، بخش B این پرسشنامه از پاسخ دهندگان درخواست می نماید تا آنکه جزئیات مربوط به رویه های ERM در داخل سازمان خود را مشخص سازند و همچنین نکته نظر خود در زمینه مسئولیت در ERM را بیان نمایند. این بخش از مطالعه به گونه ای طراحی شده بود تا با بخش GM سازگار باشد و نتایج آن با توجه به نتایج حاصله از مطالعه آنها ارائه شود. مطالعه GM بر مبنای داده های جمع آوری شده در اواخر سال ۲۰۰۵ می باشد، در حالیکه مطالعه جاری بر مبنای داده هایی است که دو سال بعد در سال ۲۰۰۷ جمع آوری شد.
مسئولیت کنونی و ایده آل برای نقش های مرتبط با ERM
جهت پاسخ به سوال تحقیقاتی ۱ و۳، از پاسخ دهندگان درخواست شد تا نظر خود را بر مبنای یک مقیاس ۵ امتیازی در خصوص مسئولیت کنونی و مسئولیت ایده آل بر حسب نظر آنها با توجه به نقش های مختلف حسابرسی داخلی در ERM لیست شده در جدول ۱ را بیان نمایند. همان گونه که مشخص شد، IIA (2004 ب) این نقش ها را به عنوان نقش اصلی، به صورت قانونی همراه با موارد احتیاطی، همراه با آن دسته از نقش هایی که حسابرسان داخلی نباید آنها را اعمال نمایند بیان داشته است. به منظور تسهیل مقایسه بین یافته های مطالعه کنونی و یافته های GM، ما هر دوی مجموعه های نتایج مشخص شده را در جدول ۶ ارائه می نماییم.

مشارکت حسابرسی داخلی در مدیریت ریسک سازمانی

 

نتیجه گیری
در این مطالعه، ما نسبت به بررسی تاثیر دخالت حسابداران داخلی در مدیریت ریسک سازمانی (ERM) در ارتباط با تمایل حسابرسان / ممیزین داخلی جهت گزارش دادن موارد مشکل آفرین در فرایندهای ریسک به کمیته حسابرسی اقدام می نماییم. ما همچنین این موضوع را مورد بررسی قرار می دهیم که آیا میزان بالای ارتباط با کمیته حسابرسی بر روی این تمایل به گزارش دهی تاثیر دارد یا خیر. بر این مبنا مطالعه جاری اقدام به بررسی این دو متغیر مستقل در دو سطح     می نماید، که منجر به ارائه طرح فاکتوریل ۲×۲ بین – موضوعات شده است. شرکت کنندگان در این آزمایش اعضای IIA به شمار می آیند که به عنوان حسابرس های خبره داخلی محسوب می شوند. فرضیه ۱ پیش بینی می نماید که حسابرسان داخلی به هنگامی که میزان دخالت آنها در ERM بالا است از تمایل کمتری جهت گزارش دهی برخوردار می باشند. این فرضیه کاملا پشتیبانی شده است و به عنوان یک مورد قدرتمند در زمینه آنالیزهای حساسیت به شمار می آید. این نتیجه مؤکد آن است که حسابرسان داخلی این گونه تفکر می نمایند که دخالت گسترده در ERM دارای تاثیر منفی بر روی بیطرفی آنها خواهد بود.
فرضیه ۲ این پیش بینی را مطرح می سازد که حسابرسان داخلی به هنگامی که ارتباط بین کمیته حسابرسی، در مقایسه با ارتباط ضعیف، قوی می باشد، تمایل بیشتری جهت گزارش دهی به کمیته حسابرسی دارند. ما هیچ گونه پشتیبانی را برای این ارتباط پیش بینی شده نیافتیم. متعاقبا، هیچ گونه تاثیر تعاملی معنی داری بین دو متغیر مستقل یافت نشد، که مشخص کننده این موضوع است که تمایل به گزارش دهی به کمیته حسابرسی به هنگامی که ارتباط قوی می باشد منوط به سطح مشارکت ERM نخواهد بود.
تعدادی از محدودیت ها وجود دارند که باید آنها را به هنگام تفسیر نتایج تجربی گزارش شده در این مطالعه مدنظر قرار داد. در ابتدا، ما یک آزمایش کنترل شده را انجام ندادیم، چرا که جمع آوری حسابرسان داخلی در یک محل واحد امکان پذیر نبود. از اینرو، از دست رفتن کنترل به واسطه استفاده از یک پرسشنامه پستی ممکن است اعتبار داخلی این مطالعه را با خطر مواجه سازد. دوما، خطرات مرتبط با اعتبار داخلی در ارتباط با رویه نمونه برداری وجود دارد، که سبب محدود شدن تعمیم نتایج خواهد شد. کلیه شرکت کنندگان اعضای IIA بوده اند و دارای مدرک رسمی حسابرسان داخلی می باشند. تحقیق قبلی این موضوع را مشخص نموده است که عضویت IIA به خودی خود می تواند سبب ارتقای بیطرفی شود (Harrell و همکاران، ۱۹۸۹). از اینرو، این موضوع امکان پذیر خواهد بود که شرکت کنندگان در این بررسی دارای استانداردهای بالاتری از نقطه نظر بیطرف بودن در مقایسه با جمعیت کلی حسابرسان داخلی باشند. علاوه بر این، این نمونه تنها برای حسابرسان داخلی استرالیایی مشخص گردیده و از این رو نتایج ممکن است برای مناطق دیگر صحت نداشته باشد. سوما، عدم موفقیت ما جهت حاصل آوردن یک نتیجه برای متغیر کمیته حسابرسی ممکن است بدین علت باشد که ما هردوی توان کمیته حسابرسی و توان ارتباط بین حسابرسان داخلی- کمیته حسابرسی را به عنوان یک عنصر واحد مدنظر قرار دادیم. چهارم آنکه، نمونه ما شامل حسابرسان داخلی از هر دو بخش دولتی و خصوصی بوده است (۵۸ و ۴۲ درصد، به ترتیب) و چنین موردی ممکن است بر روی نتایج ما تاثیر گذار باشد، مخصوصا با توجه به متغیر کمیته حسابرسی. پنجم، این آزمایش اقدام به سنجش ادراک ها یا نقطه نظرات حسابرسان داخلی با توجه به پارامتر بیطرفی نموده است. بنابراین، ما این موضوع را مورد آزمایش قرار نداده ایم که آیا بیطرفی حقیقی به هنگامی که حسابرسان داخلی در ERM درگیر می شوند صدمه خواهد دید یا خیر. در نهایت، مشارکت در ERM در مطالعه ما به صورت دو بخشی مورد بررسی قرار گرفته است. با این وجود، IIA سه سطح مرتبط با نقش های ERM را برای حسابرسان داخلی تعیین نموده است (جدول ۱). از اینرو، واقعی تر خواهد بود تا نسبت به شامل نمودن این سه سطح در داخل این سناریو اقدام نماییم. با فایق آمدن بر هر یک از این محدودیت ها می توان فرصت های کافی را برای تحقیقات آتی به دست آورد.
این مطالعه همچنین شواهد توصیفی در خصوص وضعیت جاری ERM در سازمان ها و نقش های مربوط به ایده های کنونی و ادراک شده حسابرسی داخلی در ERM را فراهم آورده است. ما مقایسه های مستقیمی را با توجه به نتایج GM انجام دادیم. یافته های ما معرف آن می باشند که ERM به طور گسترده تری در مقایسه با مطالعه GM مورد استفاده قرار گرفته است و آنکه حسابرسان داخلی به نظر تا اندازه ای از نقش های متناسبی که آنها میتوانند در ERM به عهده بگیرند آگاه می باشند. در عین آنکه ما محدودیت های کلی مرتبط با این نتایج را مورد تایید قرار می دهیم، آنها مؤکد یک آگاهی افزایش یافته در خصوص رهنمودهای IIA در زمینه ERM، از زمان مطالعه GM، می باشند و علاوه بر این فراهم آورنده شاخص رویه های عملی جاری در کشور استرالیا هستند.
این مطالعه مشارکت مهمی را در زمینه درک تاثیر مشارکت در ERM بر بیطرفی حسابرسان داخلی فراهم آورده است و مشخص کننده نقش جاری حسابرسی داخلی در ERM در استرالیا می باشد.    یافته های ما این موضوع را تاکید می نمایند که سازمانها می بایست به توصیه های مطرح شده از سوی IIA عمل نمایند و اطمینان یابند که حسابرسان داخلی نقش قابل توجهی را در ERM به عهده نداشته باشد. آنها همچنین خطرات به عهده گیری نقش مشاوره ای توسط حسابرسان داخلی را خاطرنشان نموده و اظهار داشته اند که چنین موردی ممکن است بیطرفی آنها را به خطر اندازد. یافتن یک تراز مناسب بین خدمات مشاوره ای و خدمات تضمینی با توجه به ERM به عنوان چالشی هم برای حرفه حسابرسی داخلی و هم برای مدیریت و اعضای هیات مدیره که متکی به خدمات حسابرسی هستند همچنان باقی می ماند.
علاوه بر فرصت های تحقیقاتی که ناشی از محدودیت های مطالعه جاری می باشد، چندین پیشنهاد برای تحقیقات آتی وجود دارند. بر این مبنا چنین تحقیقاتی قابلیت بررسی ادراک ها و نکته نظرات طرف های نظارتی دیگر نظیر اعضای کمیته حسابرسی، مدیریت و حسابرسان خارجی با توجه به مشارکت حسابرسان داخلی در ERM را خواهد داشت. علی الخصوص، تاثیر مشارکت حسابرسی داخلی در ERM بر روی اعتماد حسابرسان خارجی به کار حسابرسان داخلی به عنوان یک نکته مهم برای تحقیقات آتی مدنظر است. در نهایت، این مطالعه، نشان دهنده آن است که حسابرسان داخلی عقیده دارند که، صرفنظر از ترکیب و پشت کار آنها، کمیته حسابرسی احتمالا قابلیت تشخیص یک مورد مشکل آفرین در رویه های ریسک غیر مالی را نخواهد داشت. عامل های مشخص کننده که سبب تقویت قابلیت کمیته حسابرسی جهت شناسایی این نقطه ضعف در مدیریت ریسک می شوند نیز به عنوان یک راهکار قابل توجه برای تحقیقاتی آتی مدنظر خواهد بود.
Irantarjomeh
لطفا به جای کپی مقالات با خرید آنها به قیمتی بسیار متناسب مشخص شده ما را در ارانه هر چه بیشتر مقالات و مضامین ترجمه شده علمی و بهبود محتویات سایت ایران ترجمه یاری دهید.