الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه(شماره حساب)ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.comشامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر --مقالات آماده سفارش داده شده پس از تایید به ایمیل شما ارسال خواهند شد.
قیمت
قیمت این مقاله: 38000 تومان
(ایران ترجمه - Irantarjomeh)
توضیح
بخش زیادی از این مقاله بصورت رایگان ذیلا قابل مطالعه می باشد.
IJCSNS International Journal of Computer Science and Network Security
کشور
ایالات متحده
مقایسه عملکرد پروتکل های مسیریابی چند پخشی کنشی و واکنشی در شبکه‌های مش بیسیم
چکیده
مسیریابی چند پخشی یا انتشار همزمان یک تکنولوژی کلیدی برای شبکه‌های ارتباطات مدرن به شمار می‌آید. این سیستم نسبت به ارسال کپی واحدی از یک پیام که از سوی یک منبع صادر شده است بسمت دریافت‌کننده‌ها یا گیرنده‌های متعدد، با استفاده از لینک ارتباطاتی، که بوسیله مسیرهای هدایت شده بسمت گیرندگان به اشتراک گذاشته شده است، اقدام می‌کند. چنین سیستمی مخصوصاً در محیط‌های بدون سیم، جاییکه پهنای باند نادر می‌باشد و بسیاری از کاربران کانالهای بدون سیم یکسانی را به اشتراک گذاشته اند، مناسب و مفید خواهد بود. علی‌الخصوص، برای شبکه‌های مش بدون سیم (WMNها)، وضعیت انتشار همزمان می‌تواند معرف ارتقای بزرگی در زمینه قابلیت شبکه و از طریق بکارگیری مزیت لینک ها باشد، مزیتی که با استفاده از آن می‌توان لینکها را برای کاربران متعددی به اشتراک گذاشت تا آنکه داده‌های یکسانی که تنها یکبار ارسال شده است را دریافت دارند. جهت پشتیبانی از انتشار همزمان، چندین پروتکل مسیریابی چند پخشی برای اینترنت و شبکه های ادهوک(ad hoc) یا همان شبکه های اقتضایی طراحی شده است. با این وجود، هیچگونه پروتکل مسیریابی چند پخشی یا چند حالته خاصی برای پروتکل WMNطراحی نشده است. بر این مبنا، مقایسه عملکرد پروتکل های مسیریابی چند پخشی یا انتشار همزمان کنونی در شبکه های مش بیسیم به منظور آنالیز رفتار و میزان تأثیرگذاری آنها الزامی خواهد بود. این مقاله نسبت به ارائه شبیه سازی و آنالیز عملکرد پروتکل های مسیریابی چند پخشی کنشی و واکنشی موجود در شبکه های WMNاقدام می‌نماید. سه پروتکل مسیریابی چند پخشی شایع به منظور مقایسه عملکرد انتخاب گردیدند. این سه پروتکل عبارتند از:…
شبکه های مش بدون سیم (WMNها) اخیراً توجه زیادی را به سوی خود جلب نموده و به عنوان یک پدیده تکنولوژیکی دارای پتانسیل زیاد در زمینه کاربردهای گوناگون و وسیعی مد نظر می‌باشند. این شبکه ها از خصیصه خود سازماندهی و خود پیکربندی دینامیکی استفاده می‌نمایند و بر این مبنا گره های آنلاین موجود در شبکه نسبت به ایجاد یک شبکه اقتضایی یا ادهوک (ad hoc) و برقراری اتصالات مش (شبکه بندی) اقدام می‌نمایند. شبکه های مش بیسیم شامل روترها یا مسیریابهای مش و کلاینت های مش می‌باشند، جاییکه روترهای مش از تحرک حداقلی برخوردار بوده و تشکیل دهنده استخوان بندی یا ستون پشتیبان WMNها می‌باشند. آنها فراهم آورنده دسترسی شبکه برای کلاینت های مش و کلاینت های معمولی هستند. کلاینت های مش می‌توانند به صورت ایستگاهی یا موبایل (متحرک) باشند و می‌توانند یک شبکه مش کلاینت را در بین خود و با بهره‌گیری از روترهای مش تشکیل دهند. بر این مبنا سه استاندارد WMN وجود دارد که عبارتند از شبکه های مش IEEE 802.11، شبکه های مش ۸۰۲٫۱۵.
برنامه های کاربردی که از ارتباطات یک به چند یا چند به چند پشتیبانی می‌کنند قابلیت بهره وری از طبیعت ارتباطاتی این نوع از شبکه های بدون سیم را خواهند داشت. به منظور تسهیل ارتباطات در بین یک گروه از کاربران، پروتکلهای مسیریاب چند پخشی، به منظور کشف مسیرهای بین گره ها، مورد استفاده قرار می‌گیرند. چنین مواردی دارای تأثیر زیادی می‌باشند چرا که باعث فایق آمدن بر اورهدها یا سرباره‌های پروتکل مسیریابی تک پخشی خواهند شد.
استانداردهای اینترنت و استانداردهای چند پخشی IP تقریباً در یک زمان توسعه یافته اند با این وجود، توسعه پروتکل چند پخشی در مقایسه با شبکه گسترده جهانی (WWW) و پروتکل انتقال ابرمتن (HTTP) بسیار کند بوده است. برحسب نکته نظر آلمروس، مضامین مربوط به پروتکل های چند پخشی هنوز در دوران طفولیت خود به سر می‌برند، در حالیکه موفقیت WWWها، همراه با تأثیر و استفاده از آنها به نظر کاملاً شایع و مشرف بر دیگر امور قرار گرفته‌اند. اولین پروتکلی که برای سیستم چند پخشی در لایه ۳ طراحی شد پروتکل مسیریابی چند پخشی بردار فاصله (DVMRP) می‌باشد. متعاقب آن ، پروتکل های متعدد دیگری نظیر پروتکل MOSPF، پروتکل درختان مبتنی بر هسته (CBT)، پروتکل چند پخشی مستقل برای حالت متراکم و پراکنده مورد طراحی قرار گرفتند.
…
ادامه این مبحث به شرح ذیل سازماندهی شده است. به منظور مقایسه عملکرد پروتکلهایی انتخاب شده اند که نسبت به تشریح آنها در بخش ۲ همراه با بیان سزاواریها و عدم سزاواری های نسبی و همچنین مضامین ارتقا یافته پیشنهادی اقدام خواهد شد. بخش ۳ نسبت به تشریح محیط شبیه سازی، سناریوها و اهمیت پارامتر عملکرد و سیستم های متریک اقدام می‌نماید. نتایج شبیه سازی در بخش ۴ مورد بحث قرار خواهند گرفت در نهایت در بخش ۵ نتیجه‌گیریهای مربوطه مشخص خواهند شد.
مسیریابی چندپخشی کنشی واکنشی مش بیسیم
۲- تشریحات پروتکل ها
در این بخش، پروتکل های مسیریابی چند پخشی ODMRP، MAODV و MOSPF مورد تشریح قرار می‌گیرند. مزیت های نسبی و محدودیت ها همراه با موارد تعمیم داده شده پیشنهادی هریک از آنها نیز مورد بررسی قرار خواهند گرفت.
۱-۲ پروتکل های مسیریابی چند پخشی برحسب تقاضا (ODMRP)
پروتکل ODMRP یک روال مبتنی بر مش بوده و از مفهوم گروه ارسال (زیرمجموعه‌ای از گره هایی که نسبت به ارسال پاکت های چند پخشی از طریق روال سیلابی حوزه‌ای استفاده می‌نمایند) بهره می‌جوید. به منظور حاصل آوردن عضویت گروهی یک دیدگاه حالت نرم در ODMRP بکار گرفته شده است. بنابراین، به هیچ گونه پیام کنترلی صریح جهت ترک گروه نیازی نخواهد بود. ODMRP جهت ممانعت از اورهد یا سربار کانال از دیدگاه مسیریابی «برحسب تقاضا» استفاده می‌نماید. مکانیسم مسیریابی آن شامل یک فاز تقاضا و یک فاز جواب می‌باشد.
به منظور پیکربندی مش ارسالی برای یک گروه چند پخشی، این پروتکل از دو نوع از پاکت کنترلی استفاده می‌نماید که عبارتنداز: پرس و جوی مشترک و جواب مشترک. به هنگامی‌که گره ای دارای اطلاعاتی می‌باشد که باید آن را ارسال نماید اما هیچ گونه مسیری به سیستم گیرنده وجود نخواهد داشت، روال پرس و جوی مشترک در کل شبکه ارسال خواهد شد. به هنگامی‌که پاکت پرس و جوی مشترک به گیرنده چند پخشی رسید، یک پاکت جواب مشترک که به همسایگان آن ارسال می‌شود به وجود خواهد آمد.
۲-۲ پروتکل بردار فاصله برحسب تقاضای ادهوک چند پخشی (MAODV)
پروتکل MAODV یک نگارش تعمیم یافته چند پخشی AODV می‌باشد که برای ترافیک تک پخشی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این پروتکل یک درخت گروهی را به وجود می‌آورد، که به وسیله منابع و گیرندگان مختلف برای یک گروه چند پخشی به اشتراک گذاشته می‌شود. ریشه هر درخت گروهی به عنوان رهبر آن گروه طراحی شده است که شماره دامنه گروه چند پخشی را نگهداری می‌کند. MAODV با استفاده از یک مکانیزم کشف – مسیر انتشار قادر خواهد بود مسیرهای چند پخشی را بر حسب نیاز مورد شناسایی قرار دهد.
۳-۲٫ اولین کوتاهترین مسیر باز چندگانه (MOSPF)
پروتکل MOSPF به عنوان یک رویه ارتقا یافته از پروتکل OSPFv2 برای مهیا نمودن وضعیت چند پخشی انتشاری در یک سیستم مستقل مد نظر می‌باشد. مسیریاب ها در MOSPF تأمین کننده تصویر کنونی از توپولوژی یا همبندی کل شبکه از طریق پروتکل OSPF تک وضعیتی می‌باشد. چنین موردی از طریق انتشار مقطعی یک نوع جدید از اعلان وضعیت لینک (LSA) حاصل می‌شود که همچنین تحت عنوان عضویت – گروه – LSA نیز شناخته می‌شود. چنین مضمونی پس از آن به مسیریاب ها اجازه خواهد داد تا نسبت به ایجاد درختان کارای مبتنی بر منبع و یا یک درخت وابسته به کوتاهترین مسیر با استفاده از اطلاعات وضعیت – لینک و الگوریتم Dijkstra اقدام نمایند.
مسیریابی چندپخشی کنشی واکنشی مش بیسیم
۳- محیط های شبیه سازی و سیستم سنجش عملکرد
هدف کلی این مطالعه مربوط به شبیه سازی ارتقا و آنالیز عملکرد پروتکل های مسیریابی انتشار چند پخشی موجود می‌باشد که عبارتند از: ODMRP، MAODV و MOSPF که در محیط شبکه های مش بسیم (WMNs) فعالیت دارند. این شبیه‌سازیها با استفاده از نگارش ۵/۴ QualNet، نرم افزاری که روال شبیه سازی مقیاس شبکه های بسیم را فراهم می‌کند، انجام شده است. این نرم افزار بعنوان نسخه تجاری QualNet شناخته می‌شود. عبارت «نقطه مش» و «مسیریاب بسیم» به صورت متقابل در این مبحث به کار گرفته می‌شوند.
مسیریابی چندپخشی کنشی واکنشی مش بیسیم
۴- نتایج و مباحث
در این بخش عملکرد ODMRP و MAODV بر مبنای نتایج بدست آمده از شبیه سازی مورد بررسی و تحلیل قرار می‌گیرد. بر این مبنا تعدادی از آزمایشات جهت بررسی عملکرد این پروتکل ها با توجه به برخی از پارامترها نظیر بار ترافیک انتشار چند پخشی انجام گردیدند. این شبیه سازی ها به وسیله اندازه گروه انتشار چند پخشی مختلف و با استفاده از پارامتر بار ترافیک انتشار چند پخشی انجام گردید. برای شبکه بزرگ، اندازه گروه ۲۰ و ۴۰ گیرنده مشخص شد، در حالیکه برای شبکه کوچک این اندازه ۱۰ و ۲۰ گیرنده تعیین گردید.
مسیریابی چندپخشی کنشی واکنشی مش بیسیم
۵- نتیجه گیری
در این مقاله، آنالیز و بررسی هایی بر روی نتایج شبیه سازی اکتسابی در خصوص سه پروتکل مسیریابی انتشار چند پخشی شایع یعنی ODMRP، MAODV و MOSPF انجام پذیرفت. کلیه شبیه سازی ها در شبکه های مش بسیم انجام شدند. MOSPF به عنوان نمادی از پروتکل های مسیریابی انتشار چند پخشی کنشی برگزیده شد. از طرف دیگر MAODV نیز به عنوان شاخص مبتنی بر درخت برگزیده شده و ODMRP نیز به عنوان نماد پروتکل های مسیریابی انتشار چند پخشی مبتنی بر مش برگزیده شد. هر دو پروتکل MAODV و ODMRP جزء پروتکل های مسیریابی انتشار چند پخشی واکنشی می‌باشند. از بررسی جاری می‌توان اینگونه نتیجه گیری نمود که پروتکل های مسیریابی انتشار چند پخشی کنشی برای WMNها مناسب نمی‌باشند، که علت آن داشتن سرباره ها یا اورهدهای مسیریابی زیاد خواهد بود. در بین دو پروتکل مسیریابی واکنشی دیگر، پروتکل مبتنی بر مش (ODMRP) عملکرد بهتری را در مقایسه با پروتکل مسیریابی مبتنی بر درخت (MAODV) نشان داده است.
لطفا به جای کپی مقالات با خرید آنها به قیمتی بسیار متناسب مشخص شده ما را در ارانه هر چه بیشتر مقالات و مضامین ترجمه شده علمی و بهبود محتویات سایت ایران ترجمه یاری دهید.
