الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه(شماره حساب)ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.comشامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر --مقالات آماده سفارش داده شده پس از تایید به ایمیل شما ارسال خواهند شد.
قیمت
قیمت این مقاله: 38000 تومان
(ایران ترجمه - Irantarjomeh)
توضیح
بخش زیادی از این مقاله بصورت رایگان ذیلا قابل مطالعه می باشد.
شماره
۱۰
کد مقاله
AGR10
مترجم
گروه مترجمین ایران ترجمه – irantarjomeh
نام فارسی
تاثیر نور، شوری و دما بر روی رویش بذر لیمونیوم استاکسی
نام انگلیسی
Effect of Light, Salinity, and tempreture on seed germination of Limonium Stocksii
NRC Reaserch Press, Dept. of Botany University of Karachi
کشور
کانادا
تاثیر نور، شوری و دما بر روی رویش بذر لیمونیوم استاکسی
خلاصه: لیمونیوم استاکسی کانتز (پلامباگیناسیا ، گیاهی از خانواده بهمنی) یک درختچه جنگلی دائمی در ناحیه خلیج هاکز واقع در کراچی پاکستان می‌باشد. آزمایشاتی بر روی این نوع از درختچه‌ها صورت پذیرفته است تا واکنشهای مربوط به رویش بذر ال‌استاکسی با درجات مختلف شوری (۰، ۱۰۰، ۲۰۰، ۳۰۰، ۴۰۰ و ۵۰۰ mmol/LNaC1) و شرایط دمایی متفاوت (۱۰:۲۰ ، ۱۵:۲۵، ۲۰:۳۰ و ۲۵:۳۵ درجه سانتیگراد) بدست آید. این آزمایشات همچنین در شرایط ۱۲ ساعت روشنایی فوتوپریود و ۱۲ ساعت تاریکی مطلق انجام پذیرفت. بیشترین میزان رشد (در حدود ۱۰۰%) در شرایط ۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ mmol/L NaC1 در دمای ۲۰:۳۰ درجه سانتیگراد حاصل شده و پس از آن با افزایش مقدار شوری آن نتیجه بدست آمده حاکی از کاهش تدریجی میزان رشد بوده است. در شرایط ۵۰۰ mmol/L NaC1 میزان رشد این بذر کمتر از ۵% برآورد گردید. رشد تحت شرایط مشخص شده میزان شوری و دمای ۱۵:۲۵ درجه سانتیگراد به میزان اندکی کمتر از هنگامی است که شرایط بهینه آن فراهم باشد. در حالیکه با داشتن شرایط دمایی ۱۰:۲۰ و ۲۵:۳۰ درجه سانتیگراد رویش بذر به میزان قابل توجهی کاهش یافته و همچنین در غلظتهای بیش از ۲۰۰ mmol/L NaC1 شاهد رشد اندکی از سوی بذرها خواهیم بود. رشد در دمای ۲۰:۳۰ درجه سانتیگراد بیشترین میزان و در دمای ۱۰:۲۰ درجه سانتیگراد کمترین میزان را خواهد داشت. همچنین میزان رشد در شرایط تاریکی مطلق در مقایسه با روشنایی فوتوپریودی ۱۲ ساعته در شرایط وجود نمک به حداقل خواهد رسید. آزمایشات بازیافت نشان داده است که در معرض قرار گیری بذرها در شرایط گوناگون دمایی و شوری ، تاثیر اندکی بر قابلیت زیست این بذرها دارد.
گیاهان شوره‌زی معمولا در جهان در مناطق ساحلی و مناطق دارای نمک گسترده می‌باشند. رشد و جمعیت گونههای این نوع گیاه در معرض خطر نابودی به میزان زیادی می‌باشد و دلیل آن نیز عملکرد مستقیم فشار بالای میزان شوری و یا دیگر فاکتورهای مربوط به مواد بیجان می‌باشد.بذرهای این گیاهان شوره‌زی معمولا در آب شیرین مشابه با گیاهان نمک‌گریز رشد خوبی را از خود نشان داده ولی توانایی آنها در رشد و نمو در محیط دارای نمک زیاد متفاوت می‌باشد.
گیاهان شوره‌زی دائمی توانایی متفاوتی در تحمل میزان شوری دارند. این گوناگونی به عوامل مختلفی مربوط بوده که عبارتند از : نور، دما و بار رطوبت. حداکثر میزان تحمل برای رشد گونههای سابتروپیکال واقع در بندر کراچی در پاکستان در مورد گونه ارتروسنموم مکرواستاچیوم (Arthrocnemum macrostachyum) گزارش شده است. سی‌کاچ (رشد ۱۰% در ۱۰۰۰ mmol/L ) ، کرسا کرتیکا ال. (رشد ۳% در ۱۰۰۰ mmol/L)، و سلسولا ایمبریکاتا فورسک (۶% رشد در ۸۰۰ mmol/L ). با این وجود، برخی از گونه‌ها قادر برشد در غلظت بالاتر از ۴۰۰ mmol/L نمی‌باشند.
دما دارای تعاملاتی با میزان شوری می‌باشد که بر رشد دانه‌های گیاهان شوره‌زی اثر می‌گذارد. تاثیر معکوس شوری زیاد توسط اثرات ناشی از افزایش یا کاهش دما می‌تواند بدتر نیز شود. رشد بسیاری از گیاهان شوره‌زی زمانی روی می‌دهد که حالت ترکیبی بهینه از طول روز ، رژیم دمایی و شوری وجود داشته باشد. عدم وجود نور تقریبا بطور کامل مانع از رشد بذر تریگلوچین مریتیما ال. و اسپوروبولوس ایندیکاس (ال.) شده و همچنین تقریبا از رشد اپیوم گراویولنز ال.، آلیوم استاتیسیفورم سیبس ، براسیکا تورنفورتی گوان ، کاکیل ماریتیما اسکوپ و هافمانس جلوگیری می‌کند. در حالیکه عدم وجود نور تاثیری بر بذرهای آتریپلکس استاکسی بوئیس و سوئیدا فروتیکوسا فورسک ندارد.
بذر لیمونیوم استاکسی نور شوری دما
مواد و روشها
بذرهای ال استاکسی در فوریه سال ۲۰۰۰ در منطقه شوره زار مونورا گریک نزدیک خلیج هوکز پاکستان جمع‌آوری گردید. بذرها از گلها جدا شده و با استفاده از سدیم هیپوکلراید بصورت سطحی (۰٫۵۲%) برای مدت ۱ دقیقه استریل گردیده و پس از آن بوسیله آب مقطر شستشو شده و در معرض هوای خشک قرار گرفتند. عمل رویش نیز با استفاده از ظروف مخصوص کشت آزمایشگاهی پلاستیکی محکم به قطر ۵ سانتی همراه با mL5 محلول آزمایش که با استفاده از آب مقطر و آب یون‌زدوده (دی‌یون) مهیا شده بود انجام پذیرفت. هر ظرف نیز بنوبه خود در ظرف آزمایشگاهی دیگری بقط ۱۰ سانتی‌متر قرار داده شده تا بدینوسیله از هدر رفتن و تبخیر آب جلوگیری شود. برای هر یک از موارد ۴ مورد آزمایشی ۲۵ بذری مورد استفاده قرار گرفت. بذرها با ظهور ریشه‌های کوچک رشد خود را آغاز می‌نمایند.
جهت تعیین تاثیر دما، بذرها در محفظه رشد قرار گرفته و در چهار رژیم متفاوت دمایی ۱۰:۲۰ ، ۱۵:۲۵، ۲۰:۳۰ و ۲۵:۳۵ درجه سانتیگراد برشد خود ادامه دادند. برای انجام این عمل از یک سیکل ۲۴ ساعته استفاده شد ، جائیکه دماهای بالاتر (۲۰، ۲۵، ۳۰ و ۳۵ درجه سانتیگراد) با یک دوره کاربرد نور ۱۲ ساعته همراه گشته و همچنین دماهای پایینتر (۱۰، ۱۵، ۲۰ و ۲۵ درجه سانتیگراد) نیز در یک دروه ۱۲ ساعته در تاریکی قرار گرفتند. بذرها نیز در نتیجه تستهای انجام شده اولیه که مشخص کننده محدوده تحمل شوری بود ، بر اساس معیار شوری شش گانه (۰، ۱۰۰، ۲۰۰، ۳۰۰، ۴۰۰ و ۵۰۰ NaClmmol/L) رشد داده شد. درصد رشد برای مدت ۲۰ روز بصورت یک روز در میان اندازه‌گیری شد. بذرهای رشد نکرده پس از ۲۰ روز به محفظه آب مقطر منتقل شده تا در آن فرآیند رکاوری رشد تحت بررسی قرار گیرد. همچنین درصد رشد نیز پس از ۲۰ روز ثبت گردید.
بذر لیمونیوم استاکسی نور شوری دما
نتایج
ANOVA دوسویه معرف اهمیت (p<0.0001) تاثیرات انفرادی شوری، دما و تعاملات آنها بر رشد درصدی، نرخ آن و درصد رکاوری بذرهای ال استاکسی می‌باشد (جدول ۱).
حداکثر رشد بذر در نور، در حالت کنترل غیر شوری ، تحت کلیه رژیمهای دمایی بدست آمد (شکل۱).
در معرض قرار دهی سطوح مختلف شوری منجر به کاهش کلی در درصد رشد می‌شود. این کاهش در نواحی مختلف با توجه به تغییر رژیم دمایی آنها متفاوت می‌باشد (شکل۱). بهترین حالت رشد تحت شرایط شوری در دمای ۲۰:۳۰ درجه سانتیگراد مشاهده گردید، جائیکه رشد در ۱۰۰ و ۲۰۰ mmol/L NaC1 دارای تفاوت چندانی از کنترل مشخص شده آن ندارد. افزایش شوری به میزان بیشتر باعث کاهش رشد گردیده و تنها ۵% از بذرها تحت شرایط ۵۰۰ mmol/L NaC1 رشد خواهند نمود. رشد بذر در دمای ۱۵:۲۵ درجه سانتیگراد تقریبا اندکی کمتر از میزان رشد در دمای بهینه می‌باشد. همچنین قرار داشتن در معرض شرایط دمایی ۱۰:۲۰ درجه سانتیگراد و یا بیشتر (۲۵:۳۵ درجه) به میزان قابل توجهی مانع از رشد بذرها در کلیه شرایط شوری می‌گردد. همچنین کمترین میزان رشد در دمای ۱۰:۲۰ درجه تحصیل شده، جائیکه ۲۵% از رشد بذرها در ۱۰۰ mmol/L NaC1 بدست آمد.
بذر لیمونیوم استاکسی نور شوری دما
مباحثات
گیاهان بومی منطقه گرمسیری (سابتروپیکال) و بحری _ بیابانی کراچی بواسطه وجود بارانهای موسمی غیرقابل پیش‌بینی در معرض سطوح متعددی از رطوبت و شوری خاک قرار دارند. این شرایط منجر به بروز استراتژیهای زیستی متفاوت جهت بحداکثر رسانی تناسب گیاهان با محیط اطراف گردیده است. بر اساس گزارشات مناطق ساحلی پاکستان دارای ۱۰۰ گونه از گیاهان شوره‌زی می‌باشند، و در این خصوص تنها میزان تحمل شوری تعداد معدودی از این گیاهان تاکنون شناخته شده است. گزارشات موجود حاکی از آن است که گونههای دیکوتیلدونوس به هنگام جوانه زنی و رشد از نظر تحمل محیطی متفاوت می‌باشند.گونه‌هایی مانند ارتروسنموم مکرواستاچیوم (۱۰۰۰ mmol/L NaC1) کرسا کرتیکا (۱۰۰۰ mmol/L NaC1) ، سلسولا ایمبریکاتا ( ۸۰۰ mmol/L NaC1 ) ، سوئیدا فروتیکوسا (۵۰۰ mmol/L NaC1) ، ارتریپلکس استاکسی (۳۰۰ mmol/LNaC1) و برخی از گیاهان مانند الوروپوس لگوپوئیدس (۵۰۰ mmol/L NaC1) ، یروکوندرا ستولوزا (۵۰۰ mmol/L NaC1) ، هالوپیرام ماکروناتوم (۳۰۰ mmol/L NaC1) و اسپوروبولوس ایوکلادوس (۵۰۰ mmol/L NaC1). لیمونیوم استاکسی، در مقایسه با دیگر انواع گیاهان مربوطه ، تقریبا جزء آن دسته از گیاهان شوره‌زی بحساب می‌آید که تحمل معتدلی در برابر شوری خاک به هنگام رشد از خود نشان می‌دهد. با این وجود، این گیاه توانایی رشد در محیطی با شوری بیش از ۵۰۰ mmol/L NaC1 را دارد ، که تقریبا نزدیک به شوری آب دریا (۶۰۰ mmol/L NaC1) می‌باشد.
لیمونیوم استاکسی معمولا در محیط‌های شور باطلاقی ساحلی که کم و بیش در کلیه فصول بواسطه وجود قطرات آب دریا بصورت مرطوب باقی می‌ماند رشد می‌کند. بذرهای قرار گرفته در خاک در معرض دمای شدید بوده (در حدود ۴۰ درجه سانتیگراد یا بیشتر) و در همین حال در حدود هفت ماه از سال بوسیله آب دریا خسیانده می‌شوند. بذرهای لیمونیوم استاکسی تحت شرایط طبیعی پس از قرارگیری شدید در معرض شوری خاک و دمای بالا به زیست خود ادامه داده و پس از نزول بارانهای موسمی و کم شدن میزان شوری و دما رویش خود را آغاز می‌کنند. با وجود آنکه بذرها تنها قادرند در محیط بالای ۵۰۰ mmol/L NaC1 رشد کنند ، که در مقایسه بسیار کمتر از انواع دیگر گونههای گیاهان شوره‌زی می‌باشد، تحمل شوری آنها به هنگام موجود بودن در محیط مربوطه خود موکد وجود یک استراتژی مولد موفقیت آمیز تحت شرایط غیرقابل پیش‌بینی می‌باشد. بذرهای گونه‌هایی نظیر ارتروسنموم مکرواستاچیوم و اسپوروبولوس ایوکلادوس به هنگام مواجه شدن با شرایط حاد شوری زمین و دمای زیاد قدرت زیست خود را از دست می‌دهند. با این وجود، بذرهای سوئیدا فروتیکوسا دارای توان زیستی مشابه با ال استاکسی می‌باشند. ادامه زیست بذرها تحت شرایط حاد، اهمیت لازم برای برخورداری از استراتژی بکارگیری آنها در محیط‌های خشن را فراهم نموده است. لیمونیوم استاکسی بعنوان گیاهان تزئینی و علیق در مناطق ساحلی، که در آن آبهای شور و یا آب دریا موجود است، مطرح می‌باشد.
لطفا به جای کپی مقالات با خرید آنها به قیمتی بسیار متناسب مشخص شده ما را در ارانه هر چه بیشتر مقالات و مضامین ترجمه شده علمی و بهبود محتویات سایت ایران ترجمه یاری دهید.
