گل ختمی وحشی
گل ختمی وحشی – ایران ترجمه – Irantarjomeh
مقالات ترجمه شده آماده گروه کشاورزی
مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی
مقالات
قیمت
قیمت این مقاله: 25000 تومان (ایران ترجمه - irantarjomeh)
توضیح
بخش زیادی از این مقاله بصورت رایگان ذیلا قابل مطالعه می باشد.
شماره | ۳۲ |
کد مقاله | AGR32 |
مترجم | گروه مترجمین ایران ترجمه – irantarjomeh |
نام فارسی | گل ختمی وحشی |
نام انگلیسی | ROSE CHECKER-MALLOW Sidalcea virgata Howell |
تعداد صفحه به فارسی | ۱۳ |
تعداد صفحه به انگلیسی | ۴ |
کلمات کلیدی به فارسی | گل ختمی وحشی |
کلمات کلیدی به انگلیسی | ROSE CHECKER-MALLOW, Sidalcea virgata Howell |
مرجع به فارسی | دپارتمان کشاورزی ایالات متحده، بخش محافظت از منابع طبیعی |
مرجع به انگلیسی | USDA NRCS Corvallis Plant Materials Center, Oregon |
کشور | ایالات متحده |
گل ختمی وحشی
ROSE CHECKER MALLOW
Sidalcea virgata
علامت خاص گیاه: SIVI3
دپارتمان کشاورزی ایالات متحده، بخش محافظت از منابع طبیعی
نام های دیگر:
ختمی وحشی، ختمی وحشی پرجلوه، Virgate cheker bloom ,rosy cheker bloom , dwarf cheker bloom
موارد استفاده:
بازسازی مرتع: ختمی وحشی یک گل وحشی بومی است که به عنوان یک عضو مهم در جامعه گیاهی متنوع بومی، در بازسازی مرتع ها مورد استفاده قرار میگیرد.
مکان اصلی گرده افشانی: گلهای ختمی وحشی یکی از منابع اصلی شهد برای پروانه آبی رنگ fender که در معرض خطر است میباشند. این گیاه احتمالا گیاه میزبان برای حشره Vanessa annabella،Pyrgus communis ,Pyrgus rurslis نیز محسوب می شود. گلهای گونه های Sidalcea منبع گرده و شهد برای زنبور عسل اروپایی و همچنین زنبور عسل بومی و دیگر حشرات سودمند میباشند. زنبور عسلی بومی (Diadasia nigrifrons) نیز بعنوان متخصص گرده افشانی گونههای Sidalcea مد نظر است.
وضعیت
Sidalcea virgata جزو گونه های در معرض خطر در ایالت واشنگتن طبقه بندی شده.
گل ختمی وحشی
توصیف
ویژگیهای کلی: ختمی وحشی عضوی از خانواده ختمی است. یک گیاه چند ساله است که معمولاً تا بلندی ۸ تا ۴۰ اینچ رشد میکند. این گیاه دارای ریشه های اصلی قوی و ساقه های زیرزمینی کوتاهی می باشد. ساقه های رو زمینی معمولاً به دنبال هم کشیده شده و یا به سمت زمین خمیدهاند، ریشههای آزاد در قسمت پایه تو خالی نبوده و از موهای تقریباً بلند، منشعب (ستارهای) و نرم پوشیده شدهاند. ساقههای برگ (پتیول) با موهای ستارهای بصورت متراکم پوشیده شده، و سطح بالایی برگهای اصلی بصورت متراکم از موهای ساده کوتاه دوشاخه پوشیده شده اند. برگهای اصلی معمولاً گسترده اند در حالی که برگ های اطراف ساقه بصورت پراکنده هستند. ساقه های گل معمولاً شل، اغلب یک طرفه و به ندرت منشعب می باشند (۳-۱ انشعاب) و نسبت به دیگر گونههای Sidalcea که در غرب اورگان وجود دارند، تعداد کمی گل دارند (۵-۳۰).
گونه gynodioecious بدان معنا است که در گونه های مرتبط با آن، گیاهانی با گلهای تک پایه (دیگر تلقیح و خود تلقیح) و گیاهانی که فقط گلهای ماده دارند (دیگر تلقیح اجباری) وجود دارند. گلها ۵ گلبرگ دارند که گرد بوده و یک شکاف کوچک در نوک خود دارند، گلهای بالغ دوجنسه ۱۵ تا ۲۵ میلیمتر و گلهای ماده ۹ تا ۱۳ میلیمتر هستند، و برنگ صورتی تا سرخابی میباشند. در ختمی وحشی مادگیهایی که دارای بذر میباشند تقریباً بزرگ بوده و دارای سطحی ناهموار و عمیقا منشعب هستند. بذرها بوسیله آب، باد، و جاذبه پخش میشوند. گیاهان در ماه های می تا جوئن گل میدهند و بذرها عموماً در اواخر جوئن تا اواسط جولای میرسند.
ختمی وحشی همانند سه گونه دیگر توزیع جغرافیایی و گرده افشانی مشابه دارد (S. campestris, S. cusickii, and S. nelsoniana) ولی در طبیعت هیبریداسیون با این گونه ها بخاطر زمان گل دهی متفاوت صورت نمیگیرد، بطوری که virgata. S زودتر شروع به گل دهی کرده، و معمولاً گل دهی آن زمانی پایان مییابد که سه گونه دیگر تازه آغاز به گل دهی کردهاند. تفاوت در تعداد کروموزومها نیز میتواند یک عامل جلوگیری کننده در لقاح بین گونهها باشد، هرچند تصور میشود جمعیتهای تتراپلوئیدی virgata.S در نواحی شمال حاصل هیبریدهایی از virgata.S دیپلوئید باشند.
پراگندگی: ختمی وحشی در تمامی نواحی دره های داخلی و تپه های اورگان غربی یافت میشود، بخصوص در دره ویلیامیت، و شمال به سمت جنوب غرب واشنگتن. برای مشاهد پراکندگی کنونی این گیاه به وب سایت مربوطه رجوع کنید.
سکونتگاه طبیعی: این گونه در نواحی تقریباً مرطوب تا بسیار خشک و زمینهای مرتفع (معمولاً شیبها)، مکانهایی مثل مرتعهای مرطوب، زمین ها و کوههای کم ارتفاع همچنین حاشیه جادهها و حاشیه تپههای پوشیده با علف رشد میکند.
استفاده قومی و سنتی: استفاده سنتی برای این گیاه شناخته نشده است.
سازش و تطبیق پذیری
ختمی وحشی با ناحیه هایی سازش پیدا کرده که از نظر فصلی در زمستان و اوایل بهار اشباع باشند، ولی این گونه تا حدی مقاوم به خشکی نیز است.
استقرار و پوشش گیاهی
در کشتهای احیا کننده، برای استقرار مناسب و بقای طولانی مدت این گونه، کنترل صحیح علف هرز و آماده سازی سایت (کشتکاری برای ایجاد بستر بذر تمیز و مستحکم) ضروری می باشد. بر اساس مشاهدات مرکز مواد گیاهی کوروالیس بذرها غیر فعال نیستند، ولی به نظر میرسد زخمه زدن به آنها قبل از پاشیدن روی زمین بمنظور کشت برای آنها مفید است. بذرهایی که در پاییز پاشیده شدهاند بطور طبیعی در اواخر پاییز تا اواخر زمستان جوانه میزنند. بذرها میتوانند به صورت تک گونه به مقدار ۴ تا ۶ پوند/ جریب پخش شوند، ولی در یک احیا با توجه به مرتع مخلوط، بسته به گونههای دیگری که استفاده میشود، شرایط سایت، و نتیجه دلخواه، این مقدار به نسبت کاهش مییابد. در هر پوند ۷۵۰۰۰ تا ۱۵۰۰۰۰ بذر وجود دارد. بنابراین یک پوند بذر خالص زنده که بر روی یک جریب زمین پخش میشود بسته به ابعاد بذر تقریباً ۳/۰ تا ۶/۰ دانه به ازای هر فوت مربع ایجاد میکند. بذرپاشی آزمایشی با ۵۰ درصد فورب و ۵۰ درصد بذر علف پایه بهتری نسبت به مخلوط مشتمل بر ۱۰ درصد فورب و ۹۰ درصد بذر علف ایجاد کرد. برای کاشت این گونه میتوان در پاییز یا بهار از نهالهای گلخانه ای یا ساقههای زیر زمینی نیز استفاده کرد.
مدیریت
ختمی وحشی در مرتعها و علفزارهایی وجود دارد که از نظر تاریخی بوسیله آتش سوزیها ایجاد شده اند، بنابراین آتش ممکن است یک ابزار مهم در ایجاد محل زندگی طبیعی این گونه باشد. پیشروی مخروطیان و بوته های غیربومی میتواند فوربهای بومی مرتع، با پراکنش تاریخی را جایگزین کند.
آفتها و مشکلات بالقوه
در برخی از سالها لارو سوسک بذر در مزارع تولید بذر در مرکز مواد گیاهی کوروالیس مقدار زیادی محصول را از بین برده است. موش صحرایی، موش و خرگوش و بیماری زنگ برگ نیز میتوانند برای تولید بذر این گونه زیانآور باشند.
نگرانیهای زیست محیطی
هنگام جمعآوری/تکثیر بذر و پروژههای بازسازی، باید احتیاط کرد تا virgata. S در خارج از حیطه جغرافیایی طبیعی خود قرار نگیرد، چراکه ممکن است، این مورد باعث افزایش احتمال هیبریداسیون بین گونهای، با دیگر گونههای ختمی وحشی موجود در دره ویلامیت شود. همچنین توصیه میشود از مخلوط کردن جمعیتهای ختمی وحشی با تعداد کروموزومهای مختلف در یک تکثیر خودداری شود.
گل ختمی وحشی
تولید بذر و گیاه
ایجاد پوشش گیاهی و نگهداری از زمین : برای تولید بذر این گونه بهترین نتیجه از نهال گلخانهای در بهار یا پاییز حاصل میشود. نهال گلخانهای زمین های تمیزتری ایجاد کرده، و زمین بارورتری را در اولین فصل تکثیر ایجاد میکنند. اگر بذر پاشی بصورت مستقیم است، می توان بذر پاشی را در پاییز یا بهار در عمق ۴/۱ تا ۲/۱ اینچ و با میزان ۴ تا ۶ پوند/جریب در ردیف های با فاصله ۲۴ تا ۳۶ اینچ انجام داد (تقریباً ۳۰ بذر در هر فوت مربع). برای پلاتهای کوچکتر بهتر است کاشت در داخل پارچه علف هرز انجام شود تا برداشت و کنترل علف هرز آسانتر باشد.
پلاتهای بزرگتر ممکن است بدون پارچه کاشته شوند که در این صورت میزان محصول کاهش مییابد.گیاهان به نیتروژن اضافی پاسخ خوبی میدهند. گیاهانی که با مقدار ۵۰ پوند/جریب نیتروژن در بهار در مرکز کوروالیس کود دهی شده بودند، زمان گل دهی طولانی تری داشته و میزان بذرهای توپر آنها نیز افزایش می یابد. زمینهای ایجاد شده از نهال های گلخانهای در اولین سال میتوانند مورد بهره برداری قرار گیرند، ولی میزان محصول معمولاً بین دو و سه سال به حداکثر خود میرسد، و تا سالها حفظ میشود. عمر زمین بیش از ۴ سال است.
…
تولید ظرف: در مرکز مواد گیاهی کوروالیس بذرها در ظرف های مخروطی شکل ۷ اینچ مکعبی ray leach کاشته میشوند، این ظرف ها با مخلوط sun shine #1 ( یک محیط کشت بدون خاک پیت بیس) که با ریز مغزی و کود آزاد شونده بصورت تدریجی ارتقاء پیدا کرده اند پر شده است. این ظروف (فلت) در یک گلخانه با دمای متوسط (۷۰ درجه فارنهایت روز و ۵۰ درجه شب) قرار داده می شوند. بذر ها معمولاً بین یک تا دو هفته با نرخ تقریباً ۶۰ درصد جوانه میزنند. نهال ها معمولاً بعد از ۴ تا ۶ ماه برای کاشت در محیط بیرون مناسب و آماده هستند.