گل جالیزان انگلی مکانیسم ها و استراتژی های کنترل انگل – فصل ۱۷

گل جالیزان انگلی مکانیسم ها و استراتژی های کنترل انگل – فصل ۱۷ – ایران ترجمه – Irantarjomeh

مقالات ترجمه شده آماده گروه بیولوژی

مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی

مقالات

کتاب گل جالیزان انگلی

                  مکانیسم ها و استراتژی های کنترل انگل

فصل ۱۷٫ گل جالیز علف هرز  : مسئله

گونه های گل جالیز جزء محصولات کشاورزی علف هرز  و انگلی معدود هستند. با این حال ، تأثیر گسترده ای روی کشاورزی دارند که در فصل ۱۸ شرح داده شده است. آسیب محصولات گونه های علف هرز با مکیدن مواد غذایی  یا در مورد  Striga spp ، با مسمومیت محصولات و تبدیل آنها به زامبی روی می دهد(بخش ۷٫۳). در بسیاری از نواحی جغرافیایی ، این آفات محصولات کشاورزی کلیدی را پارازیته می کنند و بنابراین تأثیر منفی روی تغذیه انسانی داشته و به زیان های اقتصادی قابل توجه ای منجر می شوند. نام های انگلیسی معمول آنها ‘broomrape و witchweed می باشد که تأثیر و آسیب ایجاد شده توسط انگل ها به محصولات را نشان می دهد. فصول بعدی بطور خاص شناخت به روز رسانی شده را در مورد گل جالیز علف هرز و مدیریت آنها را نشان می دهد.

به مدت خیلی طولانی ، بیشتر تلاش های تحقیقی برای مدیریت این چوب های انگلی بخودی خود بدون شناخت واقعی زیست شناسی و فیزیولوژی آنها انجام شدند. میلیون ها دلار در هر سال طی چند دهه در ایالات متحده آمریکا هزینه شد تا تهاجم Striga asiatica دفع شود ، اما در اصل کمتر از ۱ درصد تحقیقات ماهیت تهاجم را بررسی کردند. عدم توجه به افسون باستانی شناخت دشمن همانند جنگ بدون شناسایی است. به نظر می رسید انگل ها هوشمندتر و پیچیده تر از مبارزانی هستند که در بخش اول کتاب شرح داده شد و مکانیزم های مختلفی انگلی، فعل و انفعالات گل جالیزان انگلی با میزبان و غیر گیاهان میزبان، و مکانیسم های زیست محیطی، ژنتیکی و تکاملی را نشان می دهد که ممکن است در نحوه زندگی و رشد انگل نقش داشته باشند.

گل جالیزان انگلی مکانیسم ها و استراتژی های کنترل انگل – فصل ۱۷

قبل از بحث در مورد ابزارهای مختلف کنترل پارازیت های علف هرز و مدیریت آنها در نواحی کشاورزی ، سه جنبه بنیادی دیگر را نشان می دهیم که لازم است در هر تلاش آنها را کنترل کنیم. فصل ۱۸ گونه های چوبی و یک نکته کلیدی ریخت شناسی را برای رده بندی آنها شرح می دهد و دنیای توزیع آنها و شرح میزبان های آنها و آسیبی که ایجاد می کنند را ذکر می کند. فصل ۱۹ به تنوع جوامع آنها و عوامل موثر بر پراکندگی آنها و تعیین تغییرات مکانی و زمانی در تنوع آنها، همراه با بحث مربوط به روشهای مولکولی مختلف برای تجزیه و تحلیل تنوع تأکید می کند و فصل ۲۰ ابزارهای تشخیص بانک بذر در خاک را نشان می دهد.

در گذشته ، اگر می خواستید بدانید که کدام گونه ها در بانک بذر وجود دارند و چه تعداد دانه در آن جای می گیرند،باید نمونه های خاک استخراج و از روش های فیزیکی برای تفکیک دانه های ریز از خاک استفاده می شد تا بطور مجزا هر دانه ریز از زیر میکروسکوپ شناسایی شود. این فرایند پیچیده بوده و بنابراین بندرت قبل از کشت محصولات انجام شده است که به شگفتی هایی در اسرائیل و اسپانیا منجر می شود یعنی زمانی که لوبیا و گوجه فرنگی مورد هجوم دانه های جالیز خفته قرار گرفتند و فراموش شد که یک هجوم سنگین در مناطق مشابه طی چند سال قبل وجود داشته است. تست دانه های خفته در خاک انجام نشد. اکنون اجرای تکنیک های نمونه گیری آسان تر است و ابزارهای تشخیص دهنده برای برآورد ، چه کسی ، چه و چه تعداد دانه قبل از آن کاشته می شوند یک اشتباه است که در فصل ۲۰ ذکر شده است.

اعتقاد بر این است که پرورش محصولات مقاوم در برابر بذرهای انگلی ایمن ترین روش برای کنترل جوانه انگلی است و باید یکی از عناصر کلیدی در مدیریت جوانه های هرز باشد. با این حال ، این روش ابتدا به صورت آزمون و خطا است طوری که خطوط محصول مقاوم جدید پس از این انتشار به زودی شکسته می شوند و جای خود را به گونه های جدید انگلی می دهند. ژن های مقاوم ابتدا تنها نام های مشخصی دارند، چون گونه هایی بودند که غالب بودند. وضعیت زمانی تغییر کرد که پرورش دهندگان نگاه خوبی را نسبت به خطوط مقاومت داشته و حالت های مختلف مقاومت و تحمل و مکان یابی موقعیت های کروموزومی حالت های مختلف مقاومت را طبقه بندی می کنند. این کار به رشد نشانگر فیزیولوژی پرورش برخی مصولات با بیشتر از یک حالت مقاومت کمک می کند ، که در برابر انگل ها مقاومت تر و انعطاف پذیرتری می باشند تا نژادهای جدیدی تکامل یابند که قادر به انگلی کردن آنها می باشند و بطور گسترده در فصل ۲۱ بحث شده است.

گل جالیزان انگلی مکانیسم ها و استراتژی های کنترل انگل – فصل ۱۷

مدیریت زراعی علف های هرز انگلی، که یک عنصر بسیار اساسی در مدیریت تلفیقی آفات است پیچیده تر می شود چون محققان شناخت بهتری از دشمن را بدست می آورند. پیشنهادات بهتر جهت به حداقل رساندن توزیع انگلی و آسیب آن ارائه شده است .هیچ یک از روش های زراعی به تنهایی کنترل کافی یا کامل را فراهم نمی کنند و این روش ها باید با همدیگر ترکیب شوند که در فصل ۲۲ ذکر شد و با ابزارها و فن آوری های ذکر شده در فصول دیگر برای به حداقل رساندن آسیب باید ترکیب شوند.

کنترل شیمیایی علف های هرز انگلی مرسوم مشکل ساز بوده است. برای به حداقل رساندن آسیب وارده به محصول، انگل ها باید در خاک قبل از ظاهر شدن کشته شوند. اما به نظر می رسد علف کش های اعمال شده روی خاک عمدتا موثر نباشند و لازم است علف کش روی محصول اسپری شوند که خود معمای دیگری است. علف کش های سیستماتیک که انتخابی هستند و محصول را از بین نمی برند باید از برگ های میزبان به داخل سیستم رسانایی ریشه ها رفته و سپس به انگل های متصل برسد. این آفت کش ها قبل از رسیدن به نقطه اتصال انگل-میزبان توسط محصول تجزیه می شوند. بنابراین ، کنترل تنها برای یک دوره کوتاه پس از بکارگیری آن می تواند وجود داشته باشد که کاربردهای مکرر را با تمامی پیامدهای محیطی و اقتصادی ضرورت می بخشد. دوزهای پائین برخی آفت کش ها که برای محصول کشنده هستند نیز می تواند برای کنترل انگلی بکار رود ، اما تنها دست یابی به دوزهای پائین دقیق دشوار نیست ، و می توانند سبب گیاه سوزی محصول شوند و یا به درمان های متعدد در طول فصل نیاز دارند. تمامی این مسائل و روش های غلبه بر آنها ، شامل استفاده از محصولات با مقاومت های علف کش سایت هدف ، در فصل ۲۳ با بحث در مورد نحوه بکارگیری پدیده های بکار رفته در سیستم های انگلی و محصول ذکر شده اند که می توانند برای پیش بینی بهترین زمان اجرای آفت کش ها بکار روند.

بیوتکنولوژی باید برخی شکاف ها در توانایی روش های سنتی برای کنترل علف های هرز را پر کند. زیست فناوری ارائه کننده محصولات مقاوم در برابر علف کش ها ، اعم از تراریخته یا جهشی یا تبدیل ژنی ، می توانند کنترل طولانی مدت را بدون گیاه سوزی ایجاد کند. روش های تراریخته نیز انتقال ژن های مختلف مقاوم به محصولات حساس از  گونه های گیاهی را فراهم می کند که بطور طبیعی بدون نیاز به آفت کش ها مقاوم هستند. در نهایت امکان طراحی منظم RNAi  کدنویسی شده محصول از محصولات میزبان به انگل ها وجود دارد که ژن های خاص انگلی و حیاتی را هدف گیری کرده و مهار می کند. این موارد و گزینه های دیگر استفاده از بیوتکنولوژی برای مدیریت علف های هرز در فصل ۲۴ بحث شده اند.

گل جالیزان انگلی مکانیسم ها و استراتژی های کنترل انگل – فصل ۱۷

کنترل بیولوژیکی انگل ها توسط حشرات دانه خور به عنوان یک روش کنترل زیستی در برابر هر دانه انگلی کارآمد نیست. با این حال ، میکروارگانیسم ها، به ویژه قارچ ها، می توانند یک رسانه کافی کنترل را فراهم کنند . تلاش ها برای ارتقای ژنتیکی یا تراریخته شدت این عوامل کنترل زیستی هزینه ها را کاهش داده و مزایای کنترل زیستی را افزایش می دهند.

برای درک بیشتر جنبه های اساسی بیولوژیکی علف های هرز انگلی، که در فصل اول از کتاب های معرفی شدند، می توانید برخی ایده های جدید را مطرح کرده و راهکارهای ترکیبی را برای کنترل آنها ارائه کنید. این شناخت بنیادی باید دیدگاه های جدیدی را در مورد نحوه پرداختن و مقابله با انگل ها، از جمله استفاده از زراعی، فیزیولوژیکی، شیمیایی، ابزار زیست محیطی، ژنتیکی و بیوتکنولوژی را فراهم کند. در آینده ، فن آوری های مورد نظر با فن آوری هایی که می توانند روی بذر محصول اعمال شوند ترکیب شوند . ترکیب دو یا چند فن آوری حفاظتی در یک واحد باید در هر زمان ممکن است ترجیح داده شود ، تا مانع از فرار هر انگلی شود که مقاومت آن در هر یک از روش ها افزایش یافت. این کار باید به شرکت های کشاورزی کمک کند تا بذر مناسب را با بازده حداکثر ارائه کنند که نه تنها مانع از انگلی شدن می شود بلکه همچنین همچنین انگل ها را دفع کرده و یا از بین برده و راندمان آنها را کاهش داده و به اندازه حداکثر پراکنده می کند. با چنین فن آوری های بذرپاشی ، کشاورزان ممکن است به فن آوری های محلی دیگری برای پرداختن به انگل هایی که هزینه های ورودی دیگر را دارند نیاز نداشته باشند و کشاورزان ممکن است به فن آوری اختصاصی دیگر برای پرداختن به انگل ها نیاز نداشته باشند و هزینه های ورودی دیگری را ندارد.

هیچ شیوه کنترل بذر کشاورزی مفیدی تابحال پابرجا نمانده و می تواند بخودی خود متوقف شود و جمعیت های علف غیرانگلی معمولا چندریختی هستند و همچنان به تکامل خود تحت فشارهای منتخب در مناطق کشاورزی ادامه می دهند. بنابراین ، ضروری است که رویانندگان تنها به یک راهکار کنترل واحد محدود نشوند. کنترل انگلی پایدار تنها از طریق ترکیب شیوه های ذکر شده در فصول زیر و همچنین توسط شیوه های جدیدی که باید در آینده بیشتر توسعه یابند اعمال شود.