گسترش مخروط افکنه ها مشکلات کاربری اراضی کوهپایه
گسترش مخروط افکنه ها مشکلات کاربری اراضی کوهپایه – ایران ترجمه – Irantarjomeh
مقالات ترجمه شده آماده گروه زمین شناسی – منابع طبیعی
مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی
مقالات
قیمت
قیمت این مقاله: 38000 تومان
(ایران ترجمه - Irantarjomeh)
توضیح
بخش زیادی از این مقاله بصورت رایگان ذیلا قابل مطالعه می باشد.
قیمت
قیمت این مقاله: 38000 تومان (ایران ترجمه - Irantarjomeh)
توضیح
بخش زیادی از این مقاله بصورت رایگان ذیلا قابل مطالعه می باشد.
شماره | ۲۸ |
کد مقاله | GEO28 |
مترجم | گروه مترجمین ایران ترجمه – irantarjomeh |
نام فارسی | گسترش مخروط افکنه ها و مشکلات مربوط به کاربری اراضی کوهپایه های هیمالایا، غرب بنگال |
نام انگلیسی | Development of Alluvial Fans and Associated Land Use Problems of Himalayan Foot Hills, West Bengal |
تعداد صفحه به فارسی | ۳۴ |
تعداد صفحه به انگلیسی | ۸ |
کلمات کلیدی به فارسی | تشکیل مخروط افکنه, مشکلات کاربرد اراضی و آبیاری |
کلمات کلیدی به انگلیسی | Alluvial fan development, problems of land use and related mitigation |
مرجع به فارسی | ژورنال بین المللی مهندسی و علومدپارتمان جغرافی، دانشگاه پرزیدنتسی |
مرجع به انگلیسی | Research Inventy: International Journal Of Engineering And Science; Department ofGeography Presidency University |
کشور | هندوستان |
گسترش مخروط افکنه ها و مشکلات مربوط به کاربری اراضی کوهپایه های هیمالایا، غرب بنگال
چکیده
مقاله جاری نسبت به برخی از مشاهدات و یافته های متمایز در خصوص گسترش مخروط افکنه ها و مسایل مرتبط با کاربری اراضی در کوهپایه های هیمالایا واقع در غرب بنگال اقدام می نماید. ناحیه مطالعاتی شامل یکسری از حوزه های مرتبط و ارزیابی مؤلفه های مربوط به مخروط افکنه ها می باشد که خود ناشی از عملکرد رودخانه های مجاور هستند. این ناحیه متشکل از ۱۰۰۰ کیلومتر مربع می باشد که به وسیله Tista و Jaldhaka مورد بررسی قرار گرفته و شامل رودخانه ها، جریان ها و نهرهایی است که با یک شیب ملایم به سمت ناحیه مسطح پایین دستی جریان یافته و نهایتاً با نهشتگی در سرزمین های مجاور سبب ایجاد مخروط افکنه شده است. مخروط های حاصله به عنوان نتیجه برهمکنش های پیچیده شرایط آب و هوایی و زمین ساختی می باشند که خود تحت تأثیر سیستم هیدرولوژیکی باز منطقه قرار دارند. بر مبنای نظر Bull (1964) مواد تشکیل دهنده این مخروط افکنه ها را می توان ترکیبی از گل و لای، جریان های منشعب شده از رودخانه ها یا رودگیسو وارها، هماره با کانال ها / نهرهای جریان یافته توصیف نمود که از این بین جریان های رودخانه ای از جمله عوامل تشکیل مخروط افکنه ها در این ناحیه به شمار می آیند. ناحیه مرتبط همچنین دارای گوناگونی های مختلفی در ارتباط با کاربرد اراضی می باشد که عمدتاً شامل سرزمین های کشاورزی است که بر روی رسوبات رودخانه ای ایجاد شده اند و لایه های خاک حاصلخیز به جای مانده از این نظر قابل توجه می باشند. مشکلات مربوط به طرح های کشاورزی در این شیب های ملایم عمدتاً مسایل آبیاری مناسب، غالباً در فصل تابستان، می باشد. ناحیه EW با خط تراز ۲۵۰ متری بین بهابار و خادار، به واسطه وجود آب HFF دارای میزان نفوذ قابل توجهی بوده که نهایتا در ناحیه پایین دستی بصورت جریان های مویینه ای پدیدار می شوند. به علاوه ویژگی های خاک را نیز می بایست در این راستا در نظر گرفت. بنابراین بهره گیری از یک روند مدیریت مناسب کاربرد اراضی و سیستم مطلوب آبیاری در ارتباط با کشاورزی در این ناحیه بعنوان یک ضروررت مهم تلقی می شود.
کلمات کلیدی: تشکیل مخروط افکنه، مشکلات کاربرد اراضی و آبیاری
گسترش مخروط افکنه ها مشکلات کاربری اراضی کوهپایه
۱- مقدمه
مقاله جاری پیشرفت مخروط افکنه ها و مسایل مرتبط با کاربرد اراضی در کوهپایه های هیمالیا در غرب بنگال را مورد بررسی قرار می دهد. جزئیات این مطالعه در ارتباط با طبیعت و توسعه مخروط افکنه ها و در زمینه چگونگی آرایش یافتگی مورفولوژیکی و ویژگی مربوط به رخدادهای مرتبط هم از نقطه نظر کمی و هم کیفی و با توجه به پارامترهای زمانی و فضایی می باشد. با توجه به مؤلفه های مطالعاتی پیشرفت و توسعه استراتژی های مخروط افکنه ها خود ناشی از نیروهای برون زاد و درون زاد تلقی می شود. بر این مبنا شاهد مخروط ها در سطح ماکرو و میکرو در امتداد کل کوهپایه های هیمالیا در غرب بنگال و توسعه کاربرد اراضی به صورت طیفی می باشیم که بر روی بخش های خاص این منطقه نظیر شیب، سرعت آب، مواد حمل شده و موارد دیگر تأثیرگذار می باشد. جریان های رودخانه ای به سمت جلگه های مسطح حاصلخیز حرکت نموده و نهایتاً موجب نهشتگی رسوبات و ایجاد مخروط افکنه شده اند. هندسه این مخروط ها عمدتاً تحت کنترل عوامل مرتبط نظیر ویژگی های تعدیلی، آب و هوایی، سنگ شناسی و مشخصه های هیدروگرافیکی این جریان ها می باشد. ناحیه مطالعاتی عمدتاً شامل مخروط های Tista و Jaldhaka است که خود شامل میکرو مخروط های متعدد نظیر مخروط Chel-Mal، Mal-Neora و Neora-Murti و همچنین مخروط های دیگر می باشد. نهشته های مخروط افکنه به صورت دانه درشت و نامنظم و شامل رسوبات تکامل نیافته می باشند. به علاوه به طور کلی در این ناحیه شاهد تخته سنگ ها و بخش های ماسه ای، گل و لای و رسوبات خاک رسی می باشیم. اندازه این مواد بزرگ تلقی شده و فرآیند شکل گیری خاک خود به واسطه رسوبات سیلابی عادی متغیر بوده است. پیشرفت مخروط ها نیز تحت کنترل برخی از عوامل یکپارچه همانند شیب، وضعیت آب و هوایی، مواد اصلی، کاهش سرعت و موارد دیگر می باشند. بخش های کوهپایه ای نیز کاملاً بر مبنای پیشرفت مخروط افکنه ها قرار دارند. این ناحیه همچنین تحت تأثیر گوناگونی های کاربرد اراضی، عمدتاً کاربردهای کشاورزی می باشد که قابلیت مناسبی با توجه به رسوبات رودخانه ای حاصلخیز بر روی لایه های خاک بر جای گذاشته و به طور گسترده ای سبب توسعه این ناحیه گردیده است. طرح های کشاورزی در شیب های ملایم عمدتاً با مسایل مختلفی نظیر مشکل آبیاری مناسب مخصوصاً در فصل تابستان، با مسایل خاصی روبرو هستند. ناحیه EW شامل خط تراز ۲۵۰ متری بین بهابار و خادار، به جای وجود HFF از قابلیت مناسبی از نقطه نظر تراوش آب برخوردار است و نهایتاً در ناحیه پایین دست این ویژگی به صورت مویینه ای پدیدار می شود. علاوه بر دلیل فوق الذکر ویژگی خاک نیز در این زمینه مسئول می باشد. کل ناحیه مخروطی پوشیده از انواع خاک های ماسه ای و خاک رس می باشد که از میزان نفوذپذیری و ظرفیت نگهداری اندک آب برخوردار است. بر این مبنا در بخش های وسطی هر یک از رودخانه ها و جریان های یاد شده، مقدار آب اندک می باشد که خود بر روی کشاورزی در ناحیه رسوبات مخروط افکنه تأثیرگذار است. به منظور حل مشکلات پدیدار شده هر دو سازمان GO و NGO قدم هایی را جهت حل مسایل آبیاری با استفاده از مدیریت آبخیزداری میکرویی برداشته اند.
گسترش مخروط افکنه ها مشکلات کاربری اراضی کوهپایه
۲- ناحیه مورد بررسی و موقعیت آن
ناحیه مورد بررسی زیر حوزه رودخانه براخماپوترا قرار دارد و هم مرز دو رودخانه فصلی یعنی رودخانه های Tista در غرب و Jaldhaka در شرق با پوشش ۲۰۰۰ کیلومتر مربع می باشد. از نقطه نظر کلی این منطقه سه بلوک منطقه Jalpaiguri یعنی بلوک های Mal ، Maynaguri و Matiali در یک گستره از ۲۶º۲۵´N-27ºN و ۸۸º۳۰´E-890º۰´E را پوشش می دهد. از نقطه نظر جغرافیایی این ناحیه تحت عنوان “Duars” شناخته شده است (شکل ۱).
۳- روش
جهت انجام اهداف تحقیقاتی در این بررسی از روش شناسی مدرن شامل تحقیقاتی میدانی با ویژگی های محیطی و ژئومورفولوژیکی خاص استفاده شده است. این ناحیه دینامیکی با قابلیت زمین ساختی و رسوبی مناسب در حقیقت به عنوان یک ناحیه جنبای و چارچوب نئوتکتونیک کمپلکس شناخته می شود. غالب تحلیل های این مطالعه بر مبنای تحقیقات میدانی گسترده می باشد و داده ها و مشاهدات تجربی بر حسب (۱) مدل های میدانی از قبل تعیین شده، (۲) مدل های میدانی و (۳) روش های پسامیدانی با کاربرد تکنیک های پیشرفت اندازه گیری و آنالیز اعمال شده اند. به واسطه مشخص سازی وضع های مورد نظر ویژگی های اقتصادی و اجتماعی نیز در این راستا ارائه شده است. اولین فاز شامل جمع آوری داده ها، مهیا سازی و آماده سازی نقشه ها همانند نقشه های هیدرولوژیکی، خاک شناسی، آبراهها و داده های مرتبط در زمینه منابع اولیه و ثانویه می باشد. این بخش اطلاعات شامل داده ها و اطلاعات اولیه (بر مبنای برآوردهای میدانی ـ با استفاده از سطح دامپی، و اطلاعات مختلف نظیر قطب نمای منشوری، GPS ، ویژگی های سنجشی جریان یا جریان سنج ها، سطح Ablese، شیب سنج، پرسشنامه و روش های مستقیم دیگر، همراه با منابع ثانویه عمدتاً از مباحث انتشار یافته و انتشار نیافته (از G.O. و N.G.O.) می باشند. این ویژگی ها و گزارشات و سوابق گردآوری شده از G.S.I.، همراه با نقشه های Topo (78 B/9، B/10، B/11، B/13، B/14) از S.O.I.، و نقشه های موضوعی از NATMO همگی برای مطالعه کنونی در نظر گرفته شده اند.
گسترش مخروط افکنه ها مشکلات کاربری اراضی کوهپایه
۴- کلیات زمین شناسی
ناحیه قرار گرفته در بین دو رود Tista-Jaldhaka از تنوع بالایی از نقطه نظر چشم اندازهای محیطی و با توجه به شکل گیری مختلف مؤلفه های زمین شناختی، سنگ شناسی، نئوتکتونیک و ساختارهای مورفولوژیکی برخوردار می باشد. این ناحیه دارای ساختارهای بسیار قابل توجه و ویژگی های رودخانه ای غالبی می باشد که بر حسب تداخلات گوناگون با توجه به پیشرفت چرخه تخریبی و فرسایشی به وجود آمده است. ناحیه کوهپایه ای زیر هیمالیا متشکل از Siwalik و Himalaya است خود به صورت فی نفسه دارای رسوبات کاملاً جوانتری می باشند. چنین موردی را می توان با توجه به ویژگی های نپال تا حدواداً ۲۰ کیلومتری شرق رودخانه Tista دنبال نمود. بعد از این منطقه دیگر چنین ویژگی هایی تا ۱۰ کیلومتر دیده نمی شوند. مجدداً این پارامترها پدیدار شده و در نهایت به طور کامل در زیر بخش غربی هیمالیای بوتان در رودخانه Jaldhaka محو می شوند. در مقایسه با بخش Siwalik هیمالیای نپال و میزان کمتری نیز قسمت هایی از هیمالیا این بخش ها از باریکی قابل توجهی برخوردار می باشند. به علاوه، ضخامت انبوه بسترهای فوقانی siwalik، همراه با انباشتگی ها و ماسه سنگ های مشاهده شده در بخش شمالی، جنوبی، مرکزی و شرقی هیمالیا در نواحی دیگر قابل مشاهده نمی باشند. این کوهپایه که متشکل از رسوبات عصر کوانترری است عمدتاً منشأ رودخانه ای داشته و از ترازهای رودخانه ای، مخروط افکنه ها و مخروط های جدید برخوردار می باشد که در امتداد بخش رودخانه ای قابل مشاهده هستند. آنها حاوی رسوبات اکسیده نشده در محدوده ای از تخته سنگ های بزرگ تا ماسه های کوچک می باشند. رسوبات به طور گسترده دو فاز را تشکیل داده و فاز قدیمی شامل پوشش خاک تیره رنگ می باشد. هر دوی این فازها در سطوح مختلف قرار گرفته اند. رسوبات کوهپایه ای خود به پنج گروه از جنوب تا شمال بر مبنای شاخص اکسایشی، رنگ رسوبات (ناحیه تحت شرایط آب و هوایی) و خاک فوقانی یا سطحی (منطقه پوشیده از خاک) تقسیم می شوند (Das و Chottopadhyay، ۱۹۸۸).
ویژگی آب و هوایی و پوشش طبیعی گیاهی
ناحیه بین رودخانه ای Tista-Jaldhaka از مقاطع فیزیوگرافیکی متعددی تشکیل شده است که در امتداد جلگه بزرگ Jalpaiguri و ناحیه Coocbehar گسترش یافته و در امتداد رودخانه Ganga-Brahmaputra تداوم می یابد. گوناگونی های اندک از نقطه نظر عرض جغرافیایی (۲۶° ۲۵′N – ۲۷°) و ویژگی های منظرین که از جنوب تا شمال گسترش یافته است خود سبب ایجاد گوناگونی آب و هوایی در این ناحیه گردیده است که بر روی شکل گیری ژئومورفولوژیکی زمین و کاربرد اراضی در این ناحیه تأثیرگذار می باشد. اهمیت مؤلفه های آب و هوایی در این بررسی مخصوصاً ویژگی ژئومورفولوژیکی و مشخصه های هواشناسی از جمله ویژگی های مطرح در این مبحث به شمار می آید. وضعیت کلی آب و هوایی این ناحیه در حقیقت شرایط آب و هوایی موسمی گرمسیری اصلاح شده را به یاد می آورد. شکل توپوگرافی همانند تراس ها، رسوبات دشتی سیلابی، رودخانه های منطقه ای و واریز های آن همراه با دشت های نسبتاً مسطح، و گوناگونی های کاربری اراضی با توجه به وجود مخروط افکنه ها خود همگی حاکی از بروز تغییرات شرایط آب و هوایی در گذشته بوده است. بر این مبنا عقیده بر آن است که شرایط آب و هوایی نقش مهمی را در ایجاد وضعیت رودخانه ای و سیلاب های منطقه و مشخصه های آن به عهده داشته است. پوشش گیاهی هیمالیایی را می توان به پوشش نواحی با پیچیدگی های محیطی شامل شرایط جوی، خاک و ویژگی های مربوط به تاریخچه زمین و جنگل ها دسته بندی نمود. بر این مبنا تلاشی برای مشخص سازی گوناگونی طبیعی ناحیه Tista-Jaldhaka انجام شده است.
ویژگی های خاک
خاک این ناحیه شامل انواع خاک های منطقه ای، برون منطقه ای و بین منطقه ای می باشند که بر روی بخش های مختلف و مواد اصلی گوناگون موجود گسترش یافته اند. از نقطه نظر زمین شناختی خاک های ناحیه بین رودخانه ای Tista-Jaldhaka عمدتاً محصول هوازدگی انواع مشخصه های رودخانه ای و موارد مربوط به آن می باشند. آنها بر روی رسوبات دوره کوانترری و بر روی کوهپایه ها و مناطق مسطح در امتداد جبهه جنوبی کوهپایه ها گسترش یافته اند که کاملاً در تطابق با شرایط محیطی و آب و هوایی نیمه گرمسیری است. از نقطه نظر خاک شناسی این رسوبات را می توان به پنج گروه تقسیم نمود.
گسترش مخروط افکنه ها مشکلات کاربری اراضی کوهپایه
۵- الگوی آبریز
مشخصه های آبریز منطقه متنوع و پیچیده می باشد و رودهای فوق الذکر نظیر Tista و Jaldhaka خود ارائه دهنده مباحث قابل توجهی در ارتباط با سیر تکاملی منظرین و الگوی کاربری اراضی می باشند. به طور کلی نواحی بین رودخانه ای متعلق به سیستم آبریز Brahmaputra Drainage می باشد. از نقطه نظر محلی کل منطقه از آبریزهای متعددی همانند رودخانه های همیشگی و غیردائمی و جویبارها برخوردار می باشد. ناحیه تحت مطالعه در غرب به Tista و در شرق به Jaldhaka محدود می باشد و از انشعاب های مختلفی نظیر East و Lish, Gish, Chel, Neora, mal, Kurti, Murti, Diana برخوردار است. سیستم آبریز ناحیه مطالعاتی تحت کنترل ساختار جنبایی نئوتکتونیکی در محدوده فعالیت پلی ژنتیکی می باشد. الگوی آبریز شامل تراس ها، دره ها، مخروط افکنه ها، و الگوهای مختلف و خط الرأس ها است که بر مبنای نیروهای درون زاد و برون زاد شکل گرفته است. به علاوه این ناحیه به وسیله یک سری از مودهای خاص مربوط به سازندهای توپوگرافی رودخانه ای شکل یافته است. شکل یا قالب رودخانه ای زمین های مجاور همراه با الگوهای کانال آبریز خود بازتاب دهنده مشخصه های مورفولوژیکی مختلف با توجه به الگوی کاربری اراضی می باشد. ذکر این موضوع ضروری است که در بخش های تحتانی تر رودخانه ها شکل های و تغییرات مختلف سطح زمین همانند دیرینه کانال ها ایجاد شده که البته با توجه به تداخلات انسانی دچار تغییراتی گردیده اند.
۶- آنالیز زمین
تحقیقات جاری سعی در ارائه مباحث مرتبط با الگوهای منظرین با توجه به جزئیات مربوط به آنالیز زمین و کنتراست های قابل توجه شرایط مورفوژنتیک نموده است. به عنوان یک ویژگی بالقوه کنترل مزارع، شرایط گوناگونی غالب آب و هوایی از اهمیت قابل توجهی همانند گوناگونی ساختارهای زمین ساختی برخوردار می باشد. چنین مواردی مرتبط با ویژگی های مربوط به ناهمواری ها و پستی و بلندی های زمین و مورفوژنتیک جنبا می باشد که در سیستم های ۳ یا ۴ لایه ای منطقه بین رودخانه Tista-Jaldhaka به خوبی مشهود است. این فصل یک رویکرد روش شناختی را در ارتباط با بررسی شکل زمین و ویژگی های ایجاد آن با استفاده از تکنیک های پیشرفته از نقطه نظر کمی و کیفی در نظر گرفته است. ویژگی های بین رودخانه ای بر حسب فرآیندهای ژئومورفولوژیکی محیط رودخانه ای توصیف می شوند. پارامترهای قابل توجه به منظور مشخص سازی خواص چند وجهی زمین در این منطقه، پستی و بلندی های نسبی، میانگین شیب و نقشه مرتبط همراه با شاخص آن و چگالی آبریز می باشند.
گسترش مخروط افکنه ها مشکلات کاربری اراضی کوهپایه
۷- رسوبات مخروط افکنه
رودخانه های شرق هیمالیا شامل میان رودخانه Tista-Jaldhaka، با گسترش از کوهپایه های شمال بنگال بر حسب یک سری از ویژگی ها و رخدادهای خاص و با توجه به مخروط افکنه های موجود بررسی می شوند که در محدوده ای از ۷۱ متری الی ۲۰۰ متری a.s.l. گسترش یافته اند. این نوع از گسترش وسیع مخروط ها عمدتاً خود بر حسب ویژگی های رودخانه Tista قلمداد می شود که بخش شرقی آن تحت عنوان Duars و بخش غربی آن تحت عنوان Tarai شناخته شده است. توسعه مخروط افکنه ها عمدتاً تحت کنترل رویه ها و عملکردهای رودخانه ای می باشد. هندسه مخروط ها نیز تحت کنترل عوامل مرتبط نظیر پستی و بلندی ها، ویژگی های جوی، سنگ شناسی و مشخصه های هیدروگرافی رودخانه ها می باشد. ناحیه تحت مطالعه متشکل از مخروط Tista و Jaldhaka می باشد و به علاوه دارای یک سری از مخروط های سطح میکرو همانند مخروط Chel-Mal، Mal-Neora ، و Neora-Murti است. رسوبات مخروط افکنه به صورت درشت دانه می باشد که بر این مبنا شاهد ایجاد رسوبات تکامل نیافته می باشیم. معمولاً در این ناحیه شاهد وجود تخته سنگ ها، شن و ماسه، همراه با گل و لای و در برخی از مواقع خاک رس به عنوان پوشش غالب می باشیم. اندازه این مواد بزرگ بوده و فرآیند شکل گیری خاک نیز بر حسب رسوبات سیلابی عادی می باشد (شکل ۲).
مطالعات موردی انتخابی میکرومخروط افکنه ها:
مخروط Chalsa: این منطقه با زمین نسبتاً مواج با قابلیت مشاهده از ارتفاعات مجاور Metiali و Chalsa به سمت بخش های جنوبی امتداد دارد که به طور گسترده ای به وسیله یک سری از دره های رودخانه ای مجاور نظیر Chel، Mal، Neora، Kurti و Murti پوشیده است. کل این ناحیه تحت پوشش مخروط افکنه Chalsa قرار گرفته و به طور گسترده ای به سمت بخش مخروط افکنه شمال بنگال گسترش یافته است. غالب این رودخانه های انشعابی در ارتباط با بخش های مرتفع شمالی می باشند و دشت های جنوبی نیز به طور کلی تحت کنترل آب های ناشی از بارش حاصل آمده از بادهای موسمی جنوب ـ غرب هستند و همچنین معرف ویژگی های نوعی فرسایش های مخروط افکنه مخصوصاً با توجه به ویژگی های آبرفتی دره های گسترده با بلندی های کوچکتر از بسترهای زمین می باشد. انواع ترکیبی شکل زمین در ارتباط با این مخروط افکنه ها و فعالیت های تکتونیکی نیز دیده می شوند که نه تنها تحت پوشش کانال های رودخانه ای هستند بلکه در بردارنده جلگه های مجاور به سمت ناحیه شمال بنگال نیز می باشند.
توسعه کاربرد اراضی و مشکلات مرتبط
نواحی مخروط افکنه با گسترش سطحی قابل توجه بر حسب کاربرد اراضی آن توصیف می شود. کلمه کاربرد اراضی خود نشان دهنده ارتباط دو سویه بین شرایط اکولوژیکی یک منطقه خاص و انسان های آن منطقه به شمار می آید. در کاربرد زمین، منابع آن را می بایست به بهترین وجهی با توجه به ویژگی های طبیعی و نتایج مورد نیاز مدیریت نمود تا قابلیت بهره گیری مناسب از نوع خاص زمین و امکانات آن به وجود آید. زمین های حاصلخیز با رسوبات فراوان غالباً برای توسعه کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرند مخصوصاً اطراف رودخانه های خشک همانند Gurjongjhora (رودخانه های قدیمی MAL) که به طور گسترده برای کشت برنج مورد استفاده قرار گرفته اند. از یک روش مشابه نیز می توان جهت بهره گیری از دیگر مناطق رودخانه ای همانند River Kurti به منظور کشت محصولات کشاورزی و دیگر موارد مورد نیاز استفاده نمود. با توجه به پیشرفت بخش های مرتبط و نواحی فوقانی این ناحیه که عمدتاً به عنوان باغ های چاه از آن استفاده می شود، صرفاً بخش اندکی از این مزارع برای کشت سبزیجات مورد نیاز بکار گرفته شده است. ناحیه وسطی این مخروط به عنوان ناحیه کاملاً تحت کاشت به شمار آمده که در آن انواع محصولات کشاورزی کاشته می شود. لایه جدید رسوبات برای کشاورزی مهم تلقی می شود، اما این رسوبات قابل نفوذ بوده و در برخی از موارد ویژگی ماسه زاری زمین ها نیز قابل توجه است، مخصوصاً در مناطق رودخانه ای با حوزه سطح پایینتر که در آن آب وارده از ناحیه بالا دست در زمین جذب شده و میزان بده خروجی آن کاهش می یابد که خود بر روی زمین های کشاورزی و کشت محصولات تأثیرگذار است و سبب بروز مشکلات آبیاری مخصوصاً در طی فصل تابستان می شود. این آب از دست رفته همچنین به واسطه وجود یک خط تراز ۲۵۰متری می باشد که جدا کننده HFF در امتداد گسل Chalsa و Borodighi می باشد. در مطالعات میدانی لازم است تا قابلیت درک بهتر میزان بده رودخانه Chel حاصل شود (FIG 4A 74b)
مدیریت آبخیزداری در سطح میکرو برای GO
طرح دیگر دولتی که به عنوان دو رویه مدیریت آبخیزداری سطح میکرویی اصلی به شمار می آیند در این زمینه مدنظر قرار گرفته است.
(الف) طرح احیای Kilkot و آبیاری P.S. Matially، Dist. Jalpaiguri
(ب) پروژه برق Sakam Hydral در ناحیه P.S. Garubathan، Dist. Darjeeling
(الف) طرح نوسازی سیستم آبیاری Kilkot و Indong Jhora Irrigation Scheme در منطقه P.S. Matiali، Dist. Jalpaiguri
با توجه به ویژگی های فوق الذکر در خصوص طرح های آبیاری به منظور فراهم آوردن یک سیستم آبیاری مناسب برای سکنه محلی لازم است تا قابلیت ارائه یک ویژگی مطلوب فراهم شود. در طی فصل خشک میزان بده آب بسیار تقلیل می یابد در حالی که در فصل های بارانی بخش زیادی از زمین ها را می توان آبیاری نمود. با توجه به این حقیقت، ایجاد یک سیستم مناسب با استفاده از یک بند یا سطح به بلندی ۷۴/۰ میلیمتر و طول ۴۰ متر و با بهره گیری از دریچه های کنترلی آب در کانال به عنوان یک طرح مناسب در این زمینه قابل توجه می باشد. اندازه و شماره دریچه ها نیز با توجه به طرح اصلی مشخص شده اند و بقیه مؤلفه های سیستمی را نیز می بایست بر حسب ویژگی های دقیق این طرح در نظر گرفت. هیچ گونه سیستم کف بندی DO/S خاصی برای این بند در نظر گرفته نشده است صرفاً کاربرد سنگ های فرض شده با ضخامت ۱۵ سانتیمتر برای این طرح در نظر گرفته شده است. مجموع فرآیند ساخت و ساز تحت قرار داد مقاطعه کار آن و با نظارت بخش مربوطه اعمال می شود. ناحیه آبیاری در طی این دوره به شرح ذیل مشخص شده است.
مدیریت آبخیزداری در سطح میکرو حاصل آمده از NGO ها
جهت حل مشکل کمبود آب، NGO هایی نظیر IBRAD اقدام به بازدید چندین روستا نموده و طرح های مدیریت آبخیزداری سطح میکروی مناسبی را از ژانویه ۲۰۰۰ ارائه داده اند. در بین این طرح ها سه طرح به عنوان مطالعه موردی در بلوک Mal Bazar در نظر گرفته شده است و دو مورد نیز برای بلوک Maynaguri مشخص گردیده است.
(الف) مدیریت آب سطح میکرو انجام شده در منطقه Mathachulka
تغییر در کاربری اراضی
طرح های کشاورزی منطقه chal- mal و نواحی مخروط افکنه Chalsa نه تنها برای کشت محصولات فصلی کشاورزی و برنج بورو مناسب می باشند بلکه مخصوصاً برای کشت در نواحی وسطی مخروط نیز مناسب تلقی می شوند. بنابراین با توسعه سیستم آبیاری، مسئله کمبود آب به حداقل خواهد رسید. نزدیک تقریباً ۲۱۲ طرح تحت مدیریت پروژه Kolkot Barrage در این مبحث مدنظر قرار گرفته است. طرح آبیاری مینی ریور از سوی NGO like IBRAT در سال ۲۰۰۰ بر روی رودخانه کورتی واقع در منطقه BidhanNagar G.P.of Metiali یکی از موارد کارآمد در این زمینه است.
گسترش مخروط افکنه ها مشکلات کاربری اراضی کوهپایه