کاهش پرز شدگی نخ ریسندگی رینگ

کاهش پرز شدگی نخ ریسندگی رینگ – www.irantarjomeh.ir

مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی

مقالات

فصل ۶

 کاهش پرز شدگی نخ با مسیر مورب نخ در ریسندگی رینگ / حلقه ای

۱-۶– مقدمه

در تولید نخ های پشمی در سیستم ریسندگی رینگ / حلقه ای با کاربرد کاملا گسترده، میزان پیوند تعداد قابل توجهی از الیاف پشمی به ساختار نخ تنها بصورت نسبی می باشد. انتهای بسیاری از الیاف بسمت خارج از مجموعه نخ برآمدگی داشته و سبب خواهد شد تا نخ نمایی پرز دار داشته باشد. مشکل پرز شدگی نخ دارای تاثیر مهمی بر روی استحکام نخ، کارایی ریسندگی، بافندگی نخ و عملکرد بافندگی داشته و علاوه بر این چنین مشکلی بر روی خواص پارچه های بافته شده از این نخ، مخصوصا تمایل کرکی شدگی پارچه ها و یکنواختی در جذب آب، نیز تاثیر می گذارد. با این وجود، نخ های بافته شده به روش رینگ هنوز نیز بوسیله اغلب تکنولوژی های مربوطه به عنوان روشی جهت حاصل آوردن نخ با ترکیبی از خواص ایده آل شناخته می شود (اکسنهام، ۲۰۰۲)، و تنها نخ بافته شده به وسیله تکنیک ریسندگی رینگ / حلقوی را می توان به عنوان نخ نمره ظریف تر به حساب آورد (استالدر، ۲۰۰۰). علیرغم مزیت های ظاهری نخ های رینگ اسپان (ریسیده بوسیله روش رینگ)، هنوز نیز جای کافی برای ارتقا وجود دارد. در صورتیکه یک نخ رینگ اسپان بوسیله میکروسکپ مورد بررسی قرار گیرد، می توان به آسانی مشاهده نمود که بسیاری از الیاف به صورت کنترل نشده باقی مانده و دارای پیوند به ساختار نخ نمی باشند (شکل ۱- ۶). این الیاف موئینه ای برآمده هیچ گونه نقشی در امر استحکام و ازدیاد طول نخ نخواهند داشت. آنها همچنین غالبا در فرایندهای پایین دستی مطلوب نمی باشند و در ارتباط با استعمال ناقص و ناکارآمد مواد خام شناخته شده اند. به علاوه این موضوع مشخص شده است که حجم غبار پرز در کارخانه های ریسندگی و در فرایندهای متعاقب عمدتا به واسطه پرز دادگی نخ می باشد. با این تفاصیل، این موضوع مشهود است که حتی نخ های رینگ اسپان نیز نمی توانند به طور کامل، با توجه به ساختار و کیفیت نخ، ایده ال باشند. بنابراین، تقاضا برای حصول نخ های رینگ اسپان، با کیفیت بالاتر و با پرز دهی کمتر، همچنان تداوم دارد (کالیانارامان ، ۱۹۹۲؛ ونگ و مایائو، ۱۹۹۷؛ ونگ و همکاران، ۱۹۹۷).

کاهش پرز شدگی نخ با مسیر مورب نخ در ریسندگی رینگ

۲-۶٫ مسایل تجربی

۱-۲-۶٫ ریسندگی با یک مسیر مورب نخ

عبارت «هندسه ریسندگی» شامل کلیه فواصل، خمیدگی ها و زوایا در فرآیند سیر الیاف از دستگاه نخ کشی تا نهایتا انباشتگی آن بر روی کوبس می باشد. کلین (Lelin) (1993) بیان داشته است که مثلث ریسندگی و زاویه ریسندگی به میزان قابل توجهی بر روی پارگی الیاف تاثیر گذار می باشند، در حالیکه مثلث ریسندگی همچنین بر ساختار نخ نیز تاثیر گذار خواهد بود. تاثیر عناصر هندسه کلیدی بر روی پارگی های انتهای نخ و کیفیت نخ در شکل های ۲-۶  و ۳-۶  به ترتیب نشان داده شده است (کلین ، ۱۹۹۳).

۳-۶– نتایج و مباحث

 ۱-۳-۶٫ نتایج پرزشدگی نخ

آزمایش ۱

آزمایش ۱ به گونه طراحی شد تا قابلیت مقایسه تاثیر پرز شدگی نخ ریسندگی رینگ معمولی و ریسندگی با مسیر مورب- چپ مقایسه شود. طرح آزمایشی مربع لاتین جهت ریسندگی ۴ لات (lot) نخ در مرتبه “معمولی- مورب چپ – مورب چپ- معمولی” به کار گرفته شد. هر لات شامل ۲۰ بوبین نخ بوده است.

کلیه نمونه ها برای حداقل ۴۸ ساعت تحت شرایط استاندارد ( و ) قبل از تست نخ ها قرار گرفتند. دستگاه سنجش پرزشدگی G565 برای تست پرز شدگی نخ به کار گرفته شد. این آزمایش تحت شرایط استاندارد با سرعت ۵۰ متر در دقیقه و ۵ گرم در هر کشش انجام شدند. ۱۰۰ متر نخ به عنوان طول آزمایشی مشخص شده و ۵ بلوک در هر بوبین مورد آزمایش قرار گرفته و مقدار میانگین به عنوان نتایج هر بوبین محاسبه شد. ۱۰ بوبین از هر لات تست گردید.

۴-۳-۶٫ عملکرد ریسندگی

جهت ارزیابی عملکرد ریسندگی مورب راست، میانگین سرعت دوک (MSS) در زمان پارگی با استفاده از روش SAWTRI مورد آزمایش قرار گرفت (تورپی، ۱۹۷۵). مجموع ۱۴ موقعیت ریسندگی برای MSS در زمان پارگی برای این بررسی به کار گرفته شد که در ابتدا این روش در آرایش مورب راست و سپس ریسندگی رینگ معمولی تحت شرایط یکسان استفاده شد. نتایج دو روش ریسندگی در جدول ۸-۶ لیست شده اند.

در عین آنکه محاسبه سرعت حقیقی میانگین دوک در زمان پارگی امکان پذیر نیست، با این حال بر مبنای نتایج تجربی، این موضوع از جدول ۸-۶ مشهود می باشد که ریسندگی با مسیر مورب نخ – راست سبب افزایش فرصت پارگی انتهای نخ در سرعت های بالاتر دوک می گردد. دلیل این امر ممکن است به واسطه افزایش انسداد تاب در پیگتیل گاید ، به هنگام استفاده از مسیر مورب، باشد. به علاوه ذکر این نکته ضروری است که عملکرد ریسندگی دو سیستم ریسندگی از تفاوت معنی داری در سرعت های پایین تر ریسندگی (کمتر از ۹۰۰۰ دور در دقیقه) برخوردار نخواهد بود.

کاهش پرز شدگی نخ با مسیر مورب نخ در ریسندگی رینگ

۴-۶– نتیجه گیری

در این مقاله، ایده ساده ریسندگی رینگ / حلقه ای با توجه به مسیر مورب نخ مورد بررسی قرار گرفت تا آنکه مشخص شود که چگونه این مسیر اصلاح شده نخ بر روی کیفیت نخ و کارایی ریسندگی تاثیر می گذارد. هر دوی آرایش های نخ «مورب چپ» و «مورب راست» مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصله از تست پرز شدگی نخ معرف آن می باشد که مسیر نخ «مورب راست» منجر به کاهش پرز شدگی نخ های تاب – Z می شود، در حالیکه یکنواختی، قوام و استحکام الیاف از حساسیت چندانی در سیستم مسیر اصلاح شده نخ برخوردار نیست. کاهش در پرز شدگی نخ، به هنگامی که از مسیر نخ «مورب راست» استفاده می گردد، ممکن است بواسطه افزایش فرآیند پیش – تاب الیاف در قسمت سمت راست مثلث ریسندگی باشد. این فرآیند به طور موثری سبب پیوند الیاف در حجم ساختار نخ شده و از این طریق کاهش پرزشدگی را به ارمغان می آورد. یک نقص آرایش نخ «مورب راست» افزایش میزان پارگی انتهای نخ در سیستم ریسندگی، مخصوصا در سرعت های بالاتر دوک، می باشد. در عین آنکه روش های بهتری برای کاهش پرز شدگی نخ، نظیر سیستم های ریسندگی فشرده، موجود می باشند، دیدگاه مطرح شده در این فصل ارائه دهنده یک روش بسیار ساده تر جهت حصول کاهش پرز شدگی نخ می باشد. این نتایج همچنین به ما کمک می نماید تا قابلیت تشریح گوناگونی های مرتبط با پرز شدگی، در نخ های ریسیده با استفاده از دستگاههای رینگی که از انطباق ضعیفی برخوردار می باشند، را  نیز داشته باشیم.