الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه(شماره حساب)ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.comشامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر --مقالات آماده سفارش داده شده پس از تایید به ایمیل شما ارسال خواهند شد.
قیمت
قیمت این مقاله: 35000 تومان
(ایران ترجمه - irantarjomeh)
توضیح
بخش زیادی از این مقاله بصورت رایگان ذیلا قابل مطالعه می باشد.
شماره
۴۰
کد مقاله
EDU40
مترجم
گروه مترجمین ایران ترجمه – irantarjomeh
نام فارسی
کاربرد فن آوری ارتباطات و اطلاعات (ICT) در آموزش عالی: یک مطالعه موردی در خصوص مدرسین و مربیان در دوره پیش از خدمت
نام انگلیسی
ICT USAGE IN HIGHER EDUCATION:
A CASE STUDY ON PRESERVICE TEACHERS AND INSTRUCTORS
تعداد صفحه به فارسی
۲۳
تعداد صفحه به انگلیسی
۶
کلمات کلیدی به فارسی
کاربرد فن آوری ارتباطات و اطلاعات (ICT), آموزش مدرسین, جامعیت و یکپارچگی فن آوری
The Turkish Online Journal of Educational Technology – TOJET; Başkent University – Faculty of Education
کشور
ترکیه
فن آوری ارتباطات و اطلاعات (ICT) در آموزش عالی: دوره پیش از خدمت
کاربرد فن آوری ارتباطات و اطلاعات (ICT) در آموزش عالی: یک مطالعه موردی در خصوص مدرسین و مربیان در دوره پیش از خدمت
چکیده
این مطالعه نسبت به بررسی سطح کاربرد بهره گیری از فن آوری های اطلاعات و ارتباطات (ICT) برای مدرسین و مربیان در دوره پیش از خدمت اقدام می نماید. بنابراین، هدف اصلی این مطالعه بررسی عواملی می باشد که در ارتباط با استفاده از تکنولوژی بوسیله مدرسین دوره پیش از خدمت و ارائه توصیه هایی در زمینه بهره گیری کارآمد از این فن آوری می باشد. این مطالعه موردی از داده های حاصله یک کالج آموزشی در یک دانشگاه خصوصی استفاده می نماید. نتایج این بررسی معرف آن هستند که برنامه های آموزش مدرسین قابلیت فراهم آوردن فن آوری های آموزشی مناسب و ادوات مورد نیاز کامپیوتری برای هر دوی فعالیت های داخل و خارج از کلاس را نداشته اند. بعلاوه، سه عامل که به نظر دارای تاثیر معنی داری بر روی کاربرد موثر این فن آوری می باشند نیز به شرح ذیل مشخص گردیده اند: (۱) کیفیت و کمیت دروس دارای فن آوری در برنامه های درسی، (۲) مدرسین ناصالح / کمبود آموزش ضمن خدمت، (۳) زیر ساختار ناکافی در زمینه فن آوری.
کلمات کلیدی:کاربرد فن آوری ارتباطات و اطلاعات (ICT)، آموزش مدرسین، جامعیت و یکپارچگی فن آوری
فن آوری ارتباطات و اطلاعات (ICT) در آموزش عالی: دوره پیش از خدمت
مقدمه
توسعه سریع در تکنولوژی سبب بروز تغییرات زیادی در روش زندگی ما، و همچنین خواسته های جامعه گردیده است. با شناسایی تاثیر فن آوری های جدید بر روی محل کار و زندگی روزمره، مدرسین و موسسات آموزش امروزی سعی در بازسازی برنامه های آموزشی و تسهیلات کلاسی خود نموده اند تا آنکه قابلیت به حداقل رسانی شکاف بین تدریس و فن آوری فراگیری امروز و فردا را داشته باشند. فرآیند بازسازی نیازمند یکپارچگی فن آوری های کارآمد در محتوای موجود می باشد تا آنکه قابلیت فراهم آوردن دانش موضوعی خاص برای فراگیرندگان بوجود آید و از این طریق فراگیری معنی دار ارتقاء یافته و سبب افزایش بهره وروی حرفه ای شود (Tomei، ۲۰۰۵، صفحه ۱۹۵).
با این وجود، بسیاری از مطالعات تحقیقاتی اخیر در این ارتباط نشان داده اند که بسیاری از موسسات قابلیت یکپارچه سازی این فن آوری در محتوای موجود برنامه های خود را ندارند. Bauer و Kenton (2005) در مطالعه خود بیان داشته اند که با وجود آنکه مدرسین دارای مهارت های کافی بوده اند، و از نوآوری برخوردار بوده و به راحتی توانایی فائق آمدن بر موانع را داشته اند، آنها قابلیت استفاده گسترده و سازگار با این فن آوری بعنوان ابزار تدریس و فراگیری را نداشته اند. Reynolds، Treharne و Tripp (2003) همچنین مشکلات متوالی پذیرش ICT بوسیله مدرسین را مشخص نموده و نیاز جهت ارائه تحقیقات آتی در زمینه این موضوع که چگونه ICT می تواند نسبت به ارتقای آموزش کمک نماید را خاطر نشان ساخته اند.
ترکیه نیز تلاش های نوآورانه ای را جهت افزایش کاربرد ICT مدرسین بکار گرفته است. ایجاد ۲۸۰۲ کلاس ICT در سال ۱۹۹۹ و ۳۰۰۰ کلاس ICT در سال ۲۰۰۵، فراهم کردن لپ تاپ برای پروژه مدرسین و ایجاد پروژه بزرگ «پورتال ملی آموزش» (به سال ۲۰۰۵) را می توان صرفا برخی از این تلاش های اعمال شده بوسیله وزارت آموزش قلمداد نمود تا آنکه قابلیت افزایش کاربرد ICT در ترکیه بوجود آید. از طرف دیگر، با وجود آنکه ارزش پتانسیل این فن آوری در ابتدا مشخص گردیده و همچنین کاربرد ICT در حال افزایش است، میزان و طبیعت کاربرد ICT در موسسات آموزشی ترکیه هنوز بسیار متغیر بوده و در بسیاری از نمونه ها محدود می باشد.
صرفنظر از مقدار فن آوری تخصیص یافته در کلاس های درس، کلید کاربرد این ابزارها در حقیقت مربیان هستند. اکثریت مربیان عقیده دارند که کاربرد فن آوری برای تدریس مهم می باشد، با این حال، آنها در طی فاز یکپارچه سازی مولفه های مرتبط از اطمینان کافی و درک مناسب برخوردار نمی باشند. بعلاوه، مربیان می بایست دارای مهارت ها و صلاحیت های ضروری برای طراحی، ارائه و ارزیابی نکات آموزشی باشند، چرا که «یکپارچه سازی توام با موفقیت این فن آوری نه تنها نیازمند دانش تکنولوژیکی و کاربرد بالقوه آن است بلکه نیازمند مهارت برنامه ریزی و اجرای یک ویژگی درسی مناسب نیز می باشد (که در این ارتباط فن آوری تنها بعنوان بخشی از این راهکار مدنظر است)» (Painter، ۲۰۰۱، صفحه ۲۳). به هنگامی که کاربرد فن آوری بصورت همتراز با اهداف آموزشی مدنظر قرار گیرد، یعنی جایی که فن آوری بعنوان بخش لاینفک فرآیند تدریس محسوب شود، یکپارچه سازی و جامعیت فرآیند و حصول موفقیت آمیز در دسترس خواهد بود. در غیر اینصورت، کاربرد صرف فن آوری را نمی توان بعنوان یک شاخص مکفی جامعیت تلقی کرد، از اینرو، «مدرسین می بایست مقوله تدریس فن آوری آموزشی را در محتوای کاری و در برنامه های درسی خود بگنجانند» (Mayo، Kajs و Tanguma، ۲۰۰۵، صفحه ۱۲). Wang، Ertmer و Newby (2004) در ارتباط با این مبحث نتیجه گیری ذیل را حاصل آورده اند: «… به هنگامی که مدرسین آتی ما قابلیت حصول سطح بالایی از اطمینان برای پیاده سازی فن آوری را داشته باشند، کاربرد معنی دار فن آوری را می توان به صورت نزدیک تری بعنوان یک هنجار جاافتاده، بجای یک استثنا، در کلاس های درس K-12 ما در نظر گرفت» (صفحه ۲۴۲). Deaney، Ruthven و Hennessy (2003) همچنین سه نکته اصلی را برای کاربرد ICT مدنظر قرار دادند: نیاز جهت حصول مهارت های وسیع تر برای کاربرد کارآمد ابزارها، نیاز جهت تمرکز بر روی توان فن آوری و نیاز جهت تغییر الگوهای آشنای تعامل کلاسی از طریق ارائه فن آوری (صفحه ۱۶۱).
با توجه به اهمیت دست یابی به فن آوری، شایستگی های – تکنولوژی و جامعیت کارآمد فن آوری، درک این موضوع که چگونه مربیان و مدرسین دوره پیش از خدمت در یک کالج آموزشی نسبت به فن آوری می اندیشند می تواند به موسسات آموزش عالی جهت حصول یک جامعیت توام با موفقیت در ارتباط با کاربرد کنونی ICT کمک نماید. در صورتی که خواستار داشتن مدرسین شایسته ای باشیم که از فن آوری مطلوب برای کلاس های درس قرن ۲۱ برخوردار باشند، ما می بایست نسبت به بررسی کاربرد فن آوری در موسسات آموزشی آنها اقدام نماییم (Yildirim، ۲۰۰۰، صفحه ۴۸۱). درک عوامل تاثیرگذار در زمینه کاربرد فن آوری و ارتباطات محتمل این عوامل سبب خواهد شد تا با صلاحیت بیشتری قابلیت آموزش مدرسین در امر فن آوری را داشته باشیم. با توجه به این حقایق، هدف اصلی مطالعه کنونی بررسی عواملی می باشد که در تعامل با استفاده مدرسین دوره پیش از خدمت از فن آوری است و در این عرصه باید قابلیت ارائه توصیه ها در ارتباط با کاربرد موثر این فن آوری را داشته باشیم.
فن آوری ارتباطات و اطلاعات (ICT) در آموزش عالی: دوره پیش از خدمت
روش
موسسات آموزشی می بایست اقدام به آموزش آن دسته از مدرسینی نمایند که از نظر فن آوری شایسته می باشند و بطور کارآمدی اقدام به بهره گیری از این فن آوری و استفاده یکپارچه از آن در فعالیت های تدریس خود می نمایند. هدف این بررسی ایجاد نوعی درک در این رابطه می باشد که چگونه مربیان و مدرسین دوره پیش از خدمت در یک کالج آموزشی با درک مناسب خود از این ویژگی قابلیت کمک به موسسات آموزش عالی در زمینه حصول جامعیت موفقیت آمیز در ارتباط با کاربرد کنونی ICT را خواهند داشت. بنابراین، سوالات تحقیقاتی ذیل ارائه می گردد:
شروط و مقررات مرتبط با فن آوری بکار گرفته شده بوسیله هر دوی مربیان و مدرسین دوره پیش از خدمت چیست؟
فن آوری های پیش بینی شده و فعالیت هایی که مدرسین دوره پیش از خدمت بدان نیاز دارند چیست؟
تفکر مدرسین دوره پیش از خدمت در ارتباط با امکانات کامپیوتری و فن آوری که برای آنها فراهم می شود چگونه است؟
تفکر مربیان در ارتباط با کاربرد فن آوری در فعالیت های تدریس چگونه است؟
موانعی که مربیان در زمینه فرآیند یکپارچه سازی فن آوری با آن روبرو می شوند چیست؟
موضوعات
کلیه اعضای در دسترس کالج آموزش، که بطور تعاملی در این تحقیق شرکت داشته اند، جزء مشارکت کنندگان در این مطالعه می باشند. تعداد قابل دسترس شرکت کنندگان با توجه به درصد آنها در جدول ۱ ارائه شده است.
یافته ها
اطلاعات جمعیتی
اطلاعات جمعیتی در خصوص کادر ارزیابی شده دانشگاهی و دانشجویان دوره قبل از خدمت به شرح ذیل می باشد:
برحسب دپارتمان ها یا گروه های آموزشی، درصد مدرسین دوره پیش از خدمت به شرح ذیل است: دپارتمان کامپیوتر و فن آوری آموزشی ۱/۱۸%، دپارتمان تدریس ریاضی دروه مقدماتی ۵/۱۵%، دپارتمان تدریس زبان ترکی ۶/۸%، دپارتمان آموزش زبان های خارجی ۲۴%، دپارتمان آموزش دوره مقدماتی ۸/۱۷% و دپارتمان آموزش پیش دبستانی ۵/۱۳%.
توزیع دانشجویان برمبنای رتبه های آنها به شرح ذیل است: آموزش مقدماتی، اولین رتبه ۵/۳۹%، دومین رتبه ۵/۳۵%، سومین رتبه ۴/۱۶% و چهارمین رتبه ۶/۷%.
درصد دانشجویان زن ۳/۸۰ و درصد دانشجویان مرد ۵/۱۵ بوده است. ۶/۸۱% دانشجویان از کالج آموزش دارای کامپیوتر در منزل بوده و از این بین ۹/۵۴% از اتصال اینترنت بهره می جویند.
۵/۳۵% موارد مشخص کنند کاربرد کمتر از ۱ ساعت کامپیوتر در روز بوسیله دانشجویان می باشد؛ ۵/۱۵% آنها بین ۱ الی ۳ ساعت از کامپیوتر استفاده نموده و تنها ۶/۴% از آنها بیش از ۵ ساعت بصورت روزانه از کامپیوتر استفاده می نمایند.
۴/۱۷% شرکت کنندگان مشخص نمودند که آنها کمتر از ۱ سال است که از کامپیوتر استفاده می نمایند، و ۲۵% از آنها استفاده از کامپیوتر را بین ۱ الی ۳ سال ذکر کردند، ۸/۱۸% این بازه را ۳ الی ۵ سال مشخص ساخته و ۶/۳۳% نیز بازه زمانی استفاده از کامپیوتر را بیش از ۵ سال مشخص نمودند.
فن آوری ارتباطات و اطلاعات (ICT) در آموزش عالی: دوره پیش از خدمت
تفکرات مدرسین دروه پیش از خدمت
در یک کلاس جهت کاربرد موثر و کارآمد از فن آوری لازم است تا برای هر ۶ دانشجو یک کامپیوتر داشته باشد. با این وجود، وضعیت کنونی از این واقعیت فاصله داشته و تنها یک کامپیوتر برای ۱۲ دانشجو مهیا می باشد. داشتن تخته، وسایل چاپ و پروژکتور بالاسری بعنوان گسترده ترین ادوات مورد استفاده در محیط های کلاس درس تلقی می گردد. نرم افزار آموزشی بصورت بسیار نادری در داخل یا خارج کلاس استفاده می شود. بنابر این، چنین نتایجی موکد آن می باشند که روش های متعارف آموزشی و فن آوری های سنتی در محیط کلاس درس مورد استفاده و پذیرش قرار گرفته اند، که این مورد برخلاف رویکردهای جدید است، یعنی آنکه رویکردهای جدید مقبولیت نیافته اند.
۲۵% از مدرسین پیش از خدمت اذعان داشته اند که رسانه آموزشی بطور کارا در دوره های کالج آموزشی که آنها در آن مشغول مطالعه بوده اند بکار گرفته شده است. آنها ذکر نمودند که کادر دانشگاهی غالبا از تخته (۹۹%)، و پروژکتورهای بالاسری (۹۳%)، مواد چاپی (۹۳%) در طی دوره های خود استفاده می نمایند. آنها خاطر نشان ساختند که ادوات ذیل با توجه به نرخ استفاده مشخص شده را باید بطور کارآمد و گسترده ای در طی این دوره ها بکار گرفت: کامپیوتر (۸۵%)، تلویزیون و ویدئو (۷۰%) و پروژکتور بالاسری (۶۰%).
۸۷% مدرسین دوره پیش از خدمت مشخص ساختند که آنها تمایل به استفاده از رسانه الکترونیک برای برقراری ارتباط با همکلاسی های خود و کادر دانشگاهی دارند، با این حال تنها ۴۸% از آنها از توانایی استفاده از رسانه الکترونیک را برای چنین اهدافی برخوردار می باشند. به هنگامی که از مدرسین دوره پیش از خدمت درخواست شد تا برحسب اهمیت نسبت به امتیاز دادن به فن آوری هایی که می خواهند در کلاس استفاده شود اقدام نمایند، ۳/۲۷% «آموزش با کمک کامپیوتر»، ۱/۱۶% «اینترنت / وب»، ۸/۱۴% «کامپوتر و سیستم پروژکتور» و ۵/۱۳% نیز «کامپیوتر چند رسانه ای» را بعنوان فن آوری های مطلوب جهت کاربرد در کلاس درس عنوان نمودند. از مدرسین دوره پیش از خدمت همچنین درخواست شد تا نسبت به امتیاز دهی به ترجیح های خود برحسب نرم افزار نیز اقدام نمایند. نتایج معرف آن می باشد که مطلوب ترین نرم افزارهایی که آنها خواستار استفاده از آن در کلاس درس می باشند عبارتند از: نرم افزار ارائه مطلب (۳/۲۵%)، مرورگرهای اینترنت (۲/۱۳%)، نرم افزار آموزشی (۵/۱۲%) و نرم افزار انیمیشن (۶/۸%). ذهنیت های مدرسین دوره پیش از خدمت در ارتباط با موضوعات مختلف را می توان در جدول ۲ ملاحظه نمود.
۴۴% از مدرسین دوره پیش از خدمت بیان داشته اند که دانش و مهارت های پایه برای بکارگیری موثر سیستم های کاربردی کامپیوتر در اختیار آنها قرار داده شده است، در حالی ۲۶% از آنها عقیده دارند که دوره های مرتبط با کامپیوتر می تواند به نیازهای کاربرد کامپیوتری دانشجویان پاسخ دهد. تنها ۳۰% از دانشجویان مشخص ساختند که آنها دارای مهارت های کافی برای بکارگیری فن آوری های آموزشی در حرفه آتی خود می باشند.
۲۵% از دانشجویان مشخص ساختند که فن آوری های آموزشی بطور موثری در دوره های کالج آموزش بکار گرفته شده است. اکثریت دانشجویان (۹۲%) خاطر نشان نمودند که آنها تمایل دارند تا نسبت به حضور در دوره های کادر آکادمیک که در آن از فن آوری های آموزشی بطور گسترده ای استفاده می شود اقدام نمایند. بر خلاف این دوره ها، آنها ترجیح می دهند تا از برنامه هایی نظیر صفحات وب، برنامه های کاربردی با کمک کامپیوتر، اینترنت و برنامه های آموزشی آنلاین استفاده نمایند.
دانشجویان بیان داشتند که آنها خواستار استفاده از برنامه پردازش – کلمه (۷۲%) و مرورگرهای اینترنتی (۶۲%) در مبحث کامپیوتر و نرم افزار آموزشی می باشند. با این وجود، ۸۶% دانشجویان اذعان نمودند که آنها هرگز از هیچگونه بانک اطلاعاتی استفاده ننموده و ۶۸% از آنها هرگز از هیچ نوع از نرم افزار آموزشی تاکنون استفاده نکرده اند. مطلوب ترین نرم افزار برای دانشجویان عبارتند از: نرم افزار پردازشگر کلمه (۷۰%)، مرورگرهای اینترنتی (۶۹%)، برنامه های ارائه الکترونیک (۶۸%)، نرم افزار انیمیشن (۶۶%)، نرم افزار توسعه صفحات وبی (۵۴%) و نرم افزار آموزشی (۵۱%).
ادراک های مربیان
اکثریت کادر دانشگاهی خاطر نشان نمودند که آنها نیازمند نوعی کلاس درس هستند که بوسیله ابزارهای ICT نظیر کامپیوتر، پروژکتور، تلویزیون و ویدئو، پرژکتور بالاسری، اینترنت و دیگر فن آوری های آموزشی تجهیز شده باشد. آنها خاطر نشان نمودند که استاندارد سازی فن آوری در هر کلاس درس و برخی از کلاس های خاص با استفاده از فن آوری های سطح بالا می تواند به انتظارات آنها در خصوص تدریس کارآمد پاسخ دهد.
برخی از کادر دانشگاهی انتظارات خاصی را در ارتباط با رشته های خاص خود بیان داشته اند. آنها اذعان نموده اند که برخی از لابراتوارهای خاص نظیر لابراتوار زبان، آموزش ریاضی، چند رسانه ای، تحقیقاتی و مهارت های حرکتی را می بایست بوجود آورده و آنها را برای کاربرد موثر و آزادانه توسط کادر دانشگاهی و دانشجویان سازماندهی کرد. آنها اضافه نمودند که افزایش تعداد ابزارها برحسب دانشجویان لابراتوار خاص هر رشته منجر به تدریس موثرتری خواهد شد. آنها مشخص ساختند که بطور مکرر از پرژکتورهای بالاسری، مواد چاپی، اینترنت و کامپیوتر جهت مهیا نمودن و پیاده سازی یک دوره آموزشی استفاده می نمایند.
فن آوری ارتباطات و اطلاعات (ICT) در آموزش عالی: دوره پیش از خدمت
مباحث و نتیجه گیری
نتایج معرف آن هستند که بطور کلی، هر دوی مدرسین و مربیان پیش از خدمت به دنبال کاربرد فن آوری در فعالیت های داخل و خارج کلاس می باشند. نگرش مثبت یک شاخص مهم مرتبط با این تمایل به حساب آمده و بعنوان اولین قدم در زمینه یکپارچه سازی کارآمد این مولفه محسوب می شود. تقریبا کلیه کادر دانشگاهی در خصوص فن آوری متمایل به مشارکت در هر دوره، سمینار و کارگاه آموزشی بوده اند، که خود مشخص کننده نیاز جهت توسعه حرفه ای می باشد. آنها همچنین به کمبود کلاس های الکترونیک اشاره داشته اند. این موارد را می توان بعنوان نتایج کاملا شایع مطالعه یکپارچه سازی فن آوری بحساب آورد. با توجه به آنکه فن آوری به سرعت در حال تغییر می باشد و مشتمل بر کلیه بخش های جامعه و بخش های علمی است، هم مدرسین و هم مربیان پیش از خدمت تمایل دارند تا نسبت به بکارگیری فن آوری در هر یک از فازهای زندگی خود، در کنار انتظارات دوره تصدی خود، اقدام نمایند.
مدرسین پیش از خدمت مطلوب ترین فن آوری خود را تحت عنوان «آموزش با کمک کامپیوتر» قلمداد نموده و مطلوب ترین نرم افزار را نیز نرم افزار ارائه الکترونیک مطالب خوانده اند. بواسطه این حقیقت که «… تعامل با فن آوری و بکارگیری آن در کلاس درس سبب ارتقای فراگیری حقیقی دانشجویان می شود و آنکه این ارتباط بوسیله ویژگی های هر کدام از دانشجویان مشخص و تعدیل می گردد» (Krentler، و Willis-Flurry، ۲۰۰۵، صفحه ۳۱۶) می توان اذعان داشت که انتظارات مدرسین پیش از خدمت بعنوان یک مولفه بسیار مهم مد نظر است. با وجود آنکه مدرسین پیش از خدمت تمایل به استفاده از فن آوری را دارند، آنها تصور می نمایند که این فن آوری به ندرت در کلاس درس بکار گرفته شده و انتظارات آنها برآورده نشده است. بنابراین، آنها با تاکید بر عدم کفایت درس ها، به لزوم تجهیز آنها با مهارت های ضروری، بعنوان مدرسین باصلاحیت – در مبحث فن آوری، تاکید دارند. مربیان نیز توجه خاصی به عدم کفایت مقداری و کیفیت کم دروس مربوط به سواد کامپیوتری که برای دانشجویان در کالج ارائه می شود نموه اند.
شورای آموزش عالی، که بعنوان یک بدنه مدیریتی متمرکز برای آموزش عالی در ترکیه بشمار می آید اقدام به ویرایش برنامه درسی کلیه دپارتمان های کالج های آموزش نموده است تا آنکه انتظارات دانشجویان و مربیان آنها برآورده شود. این برنامه درسی جدید، که در ترم ۲۰۰۵-۲۰۰۶ اجرا می گردد، بعنوان تلاشی جهت آموزش مجموعه ای از مدرسین دارای صلاحیت – فن آوری و همچنین برآورده سازی انتظارات بیشمار دیگر مدرسین بصورت کارا مدنظر خواهد بود. مطالعات تحقیقاتی متعاقب در ارتباط با تاثیرات ارتقاء در برنامه جدید را می بایست مدنظر قرار داد. از طرف دیگر، محیط های فراگیری پیوسته، با توجه به کاربرد فن آوری، بعنوان مولفه های مهم دیگری بشمار می آیند که بر روی بهره گیری از تکنولوژی تاثیر گذار خواهند بود. قرار دادن حداقل یک پروژکتور بالاسری و یک سیستم پروژکتور – کامپیوتری در هر کلاس را می توان بعنوان یک مولفه مهم جهت اطمینان از انتشار و کاربرد موثر فن آوری قلمداد نمود. عدم وجود مدلسازی بوسیله اساتید دانشگاهی، بواسطه صلاحیت های ضعیف فن آوری آنها، بعنوان معضلی بشمار می آید که نقش مهمی در زمینه کارایی فرآیند آموزش مدرسین ایفا می نماید (Odabasi، ۲۰۰۰). بنابراین، مولفه مهم دیگر فراهم آوردن فرصت های آموزشی در حین خدمت برای مدرسین در زمینه فن آوری می باشد، بگونه ای که آنها احساس نمایند که دیگر از سزاوری و صلاحیت مناسبی در امر فن آوری برخوردار بوده و از این طریق اطمینان کافی را در خود احساس نموده و متعاقبا می توان آنها را بعنوان یک از مولفه های مدل های الگو – محور بحساب آورد. در نتیجه:
کمیت و کیفیت آن دسته از درس هایی که کاربرد فن آوری را مخاطب قرار می دهند را باید افزایش داد.
مدرسین می بایست از آموزش مکفی از طریق ارائه فرصت های باکیفیت آموزشی در حین خدمت برخوردار شوند و
محیط های فراگیری می بایست از ادوات تکنولوژیکی ضروری حداقلی برخوردار باشند.
در نتیجه، تعامل با متخصصین فن آوری، همانند مشاورین، و استفاده از ویژگی های الگو محور را می بایست بعنوان اولین قدم در این عرصه تصور نمود. بدون داشتن مدرسین الگو محور دارای صلاحیت فن آوری، امر یکپارچه سازی فن آوری در برنامه های درسی و فارغ التحصیل نمودن مدرسین باصلاحیت – فن آوری مشکل خواهد بود. بعلاوه، سرمایه گذاری های دقیقی بر روی ویژگی های سخت افزاری و نرم افزاری در یک محدوده زمانی طولانی مدت را باید در نظر داشت. بنابراین، بعنوان مرحله دوم، کلیه کلاس های درس باید مجهز به زیر ساختار مورد نیاز شده و کلیه دانشجویان، در هر زمانی که طلب نمودند، می بایست به لابراتورهای رسانه ای دسترسی داشته باشند. برای امنیت و کیفیت دوره ها، مدرسین می بایست نسبت به ویرایش برنامه های درسی یا برنامه های درسی غنی از فن آوری همت نموده و سعی کنند تا نسبت به گنجاندن این برنامه های فن آوری مدارانه در برنامه های درسی خود اقدام نمایند.
لطفا به جای کپی مقالات با خرید آنها به قیمتی بسیار متناسب مشخص شده ما را در ارانه هر چه بیشتر مقالات و مضامین ترجمه شده علمی و بهبود محتویات سایت ایران ترجمه یاری دهید.
