کارآفرینی تجارت الکترونیک زنان ۳

کارآفرینی تجارت الکترونیک زنان ۳ – ایران ترجمه – Irantarjomeh

مقالات ترجمه شده آماده گروه  مدیریت – بازرگانی

مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی

مقالات

چگونگی سفارش مقاله

الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه(شماره حساب)ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.comشامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر --مقالات آماده سفارش داده شده پس از تایید به ایمیل شما ارسال خواهند شد.

بخش سوم  گزارشات کشوری  PART THREE Country Reports

۲ – گزارشات مرتبط با ICT و کارآَفرینی

REPORTS ON ICT AND WOMEN’S ENTREPRENEURSHIP

الف – کارآفرینی و توسعه تجارت الکترونیک برای زنان در بنگلادش

Entrepreneurship and e-business development for women in Bangladesh

 خانم نرگس خاتم [۱] ، نائب رئیس، وزارت امور زنان وکودکان

خانم فاهیمدا اختر[۲] نائب ریس، وزارت دارایی

خانم دیلشات آرایشلا[۳] نائب رئیس، کمیسیون مقررات ارتباطات بنگلادش (BTRC)

جمعیت بنگلادش بالغ بر۱۴۰ میلیون نفر بوده و با رشد ۶/۱ درصدی سالیانه روبرو می‌باشد. زنان در بنگلادش نقش مهمی در اقتصاد ایفاء می‌کنند، هرچند که برخی آمار ارائه شده بیان می‌دارند که بیشتر مشارکت اقتصادی زنان در داده‌های درآمد ملی قابل رویت نمی‌باشند. زنان، کارگران تولیدی اصلی در بخش غیر رسمی به شمار می‌آیند. بر طبق کاوشهای نیروی کار در سال ۱۹۹۵- ۱۹۹۶، ۴۲ درصد زنان در نیروی کار مشارکت داشته که بیشتر آنها به عنوان کارگران بدون حقوق در بخش کشاورزی فعالیت داشتند. اطلاعات موجود در خصوص کارآفرینی زنان محدود است، اما در طول دهه گذشته مشاهده شده است که زنان تاجر در تجارتهای بسیار کوچک، کوچک و متوسط ظهور کرده‌اند. استراتژی توسعه دولت اخیراً بر موضوع افزایش فقر و از طریق برنامه‌های اعتبار کوچک برای کسانی که مسیرهای محدودی برای توسعه و تشکیل شرکتهای تجاری را دارند تمرکز دارد.

کارآفرینی تجارت الکترونیک زنان ۳

ICT در بنگلادش  ICT in Bangladesh

وزارت علوم و اطلاعات فناوری ارتباطی جمهوری خلق بنگلادش در اکتبر سال ۲۰۰۲ سیاست فناوری ارتباطات و اطلاعات (ICT) را تصویب کرد. ICT  زمینه‌های گسترده پردازش اطلاعات، داده‌ها، انتقال و ارتباطات، بوسیله کامپیوتر و تکنیک‌های مخابراتی، را در برمی‌گیرد و این ابزار مدرن به طور گسترده در پردازش اطلاعات شخصی و سازمانی در بخش‌های اقتصاد و جامعه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

وضعیت تجارت الکترونیکی زنان در بنگلادش

E-business situation of women in Bangladesh

حضور زنان در بخش رسمی از اهمیت زیادی برخوردار نیست. دولت به عنوان یک کاتالیزور برای کنترل جنسیت در تمامی مناطق عمل می‌کند. هنوز کارآفرینان زن در بخشهای حاشیه‌ای کم سود و با تولید کم تمرکز دارند. همانگونه که در بالا اشاره شد. بنگلادش خیلی دیر پا به عرضه IT گذاشت. پروژه مرتبط کردن بنگلادش با شاهراه اطلاعاتی از طریق کابل فیبر نوری زیر دریایی (کنسرسیوم SEA-ME-WE-4) در ماه می‌ سال ۲۰۰۶ آغاز گردید. انتظار می‌رود که این ارتباط جدید باعث شکوفایی بخش ‌ICT گردد. در این مرحله تمرکز اصلی دولت بر رشد استفاده از کاربردهای ICT است نه بر امور جنسیتی، اما با رشد این بخش انتظار می‌رود که زنان نیز مشارکت داشته باشند. در این مقوله چالش‌های عمده برای توسعه کارآفرینی الکترونیکی در بین زنان از قرار زیر است:

کارآفرینی تجارت الکترونیک زنان ۳

ب- توسعه و اطلاعات در بخش روستایی کشور چین

Development and information in rural China

آقای هان کینگ چن، وزیر بازرگانی چین

وضعیت توسعه روستایی در چین Status of rural development in China

برای پی بردن به وضعیت فناوری اطلاعات در بخش روستایی کشور چین می‌بایست وضعیت کلی توسعه روستایی را در نظر گرفت. این توسعه بوسیله دو مانع عمده شناخته می‌شود که عبارتند از تولید در مقیاس اندک در یک بازار وسیع و جمعیت زیاد. در بین ۲۴۸ میلیون خانوار کشاورز در حدود ۲۰۰ میلیون قطعه زمین وجود دارد که میانگین آن تنها ۰/۶۵ هکتار است. این واحدهای کوچک نیز در یک بازار داخلی بسیار وسیع به رقابت می‌پردازند. با ورود چین به سازمان تجارت جهانی، کشاورزی کشور می‌بایست با محصولات کشاورزی وارداتی نیز به رقابت بپردازد.

اطلاعات و ارتباطات در بخش روستای کشور چین

Information and communication in rural China

جریانات اطلاعاتی و ارتباطی در بخش روستایی کشور چین هنوز در سطح نسبتاً پایینی بوده و در مرحله بوجود آوردن امکانات و پلت‌فرم مناسب با سیر اطلاعات یکطرفه می‌باشد. با توجه به مرکز اطلاعاتی شبکه اینترنت کشور چین (CNNEC)، تعداد کاربران اینترنتی در مناطق روستایی برابر با ۳/۱۹ میلیون است که تنها ۶/۲ درصد جمعیت را تشکیل می‌دهد. بالعکس نرخ کاربران اینترنتی ۹/۱۶ درصد از جمعیت شهری را بخود اختصاص داده است. کشور چین دارای ۷۰% میلیون کشاورز با درآمد سالیانه‌ای کمتر از ۸۰۰RMB (به سختی ۱۰۰ دلار آمریکا) است که توانایی خرید کامپیوتر را نداشته و نسبت به چگونگی استفاده از آن هیچ شناختی ندارند. نبودن دانش و تهسیلات لازم برای وصل شدن به اینترنت از موانع عمده استفاده از آن در مناطق روستایی به شمار می‌آیند.

پ- تعهد دولت مالدیو به تقویت زنان

Commitment of Government of Maldives to the empowerment of women

آقای محمد ثاکب[۱] مسئول توسعه اجتماعی وزارت امور جنسیتی و خانواده

در کشور مالدیو ابزار ملی توسعه زنان همان وزارت امور جنسیتی و خانواده است. الزام این وزارتخانه همانا تمرکز بر جریان جنسیتی برای در برگیری کارآمد نگرانی‌های جنسیتی در تمامی خط مشی‌ها، برنامه‌ها و پروژه‌ها است. این وزارتخانه همچنین بر حذف تمامی نابرابریه‌ای جنسیتی موجود از طریق ارتقاء فعال تساوی و برابری جنسیتی و در صورت لزوم عملیات مثبت تاکید دارد.

ت- انگیزه‌های ملی برای توسعه کارآفرینی زنان در مغولستان

National initiatives for development of women’s  entrepreneurship in Mongolia

خانم بیندریا دوگرسورن، مسئول‌  ارشد دپارتمان رفاه اجتماعی و توسعه جمعیت وزارت رفاه اجتماعی و کار مغولستان

وضعیت جاری اقتصادی زنان Current economic status of women

تجربیات دهه‌های گذشته نشان می‌دهند که تاثیر منفی بر زنان زیاد بوده و آنها قربانیان فقر حاصل از سیاست‌های اصلاح اقتصادی- اجتماعی بوده‌اند برای مثال زنان در طول اصلاحات ساختاری و خصوصی‌ سازی که در اوایل دهه ۱۹۹۰ شکل گرفت، ضربه سختی را متحمل شدند. بسیاری از زنان که در صنایع و خدمات سبک فعالیت می‌کنند به بخش غیر رسمی با آمادگی اندک، انتقال یافتند. زنان در به دست آوردن اعتبار و مدیریت خانواده خود با مشکلات زیادی مواجه شدند زیرا هیچ حقی مبنی بر داشتن سرمایه پس از خصوصی سازی نداشتند.

کارآفرینی تجارت الکترونیک زنان ۳

زنان و فرصت اقتصادی Women and economic opportunity

حافظ رشد شرکتهای کوچک و متوسط در کشور مغولستان بخش غیر رسمی است که پتانسیل بالایی برای ارائه فرصتهای ایجاد درآمد به فقرا، به خصوص زنان فقیر دارد.

با تقویت شدن استخدام و مستمری و ناکافی شدن دیگر عناوین رفاه اجتماعی برای پاسخگویی به نیازهای خانواده‌، زنان در جستجوی فرصتهای ایجاد درآمد به بخش غیررسمی روی آوردند. علیرغم حرکت سریع زنان به بخش غیررسمی، عوامل متعددی رشد پتانسیل بهره‌وری کاری زنان را محدود می‌کنند و از اینرو مشارکت در رشد اقتصادی آنها در مقایسه با مردان از رشد کمتری برخوردار خواهد بود. حیطه‌های همانند تجارت رده دوم و خدمات غذایی که زنان در آنها متمرکز شده‌اند.، فرصتهای اندکی برای رشد سود بدون اعتبار برای سرمایه گذاری در حجم‌های بالاتر ارائه می‌کند. با توجه به اینکه اکثریت سرمایه‌های ثبت شده به نام سرپرستان مرد خانواده است، زنان از توانایی کنترل برابری در دستیابی به اعتبار برخودار نمی‌باشند. به علاوه اگر چه این بخش‌ها فرصتهایی را برای استفاده از مهارتهای به کار رفته در وظایف داخلی از قبیل تهیه غذا یا خدمات شخصی همانند آرایشگری یا خیاطی ایجاد می‌کنند، اما این مهارتها از ارزش بسیار پایین‌تری در بازار نسبت به مسئولیت‌های مرتبط به مردان برخوردارند.

توصیه‌هایی برای یکپارچه سازی جنسیت در برنامه‌ها به منظور ارتقای بخش غیررسمی و شرکتهای کوچک و متوسط (SME)

Recommendations for gender integration into programmes to promote the informal sector and SMEs

بر اساس تجربه حاصل در مغولستان این امکان وجود دارد تا توصیه‌هایی در خصوص هماهنگی اعضای جنسیتی در برنامه به منظور ارتقای بخشهای غیررسمی و SMEها صورت گیرد.

ارزیابی دقیقی از مشارکت زنان در تولید اقتصادی بخش غیر رسمی می‌بایست صورت گرفته و با تحلیل برنامه و خط مشی آن هماهنگ گردد.

آموزشهای تجاری مناسب می‌بایست با دسترسی به برنامه‌های اجتماعی به منظور برطرف کردن فشار مضاعف مسئولیت‌های زنان ارائه گردند. مکانیزمها می‌بایست مورد بررسی قرار گرفته تا طیف وسیعی از خدمات را به کارآفرینان زنی که مسئولیتهای خانگی را همیشه با نیازهای تجاری در برخورد می‌بینند، ارائه کنند. این مکانیزم‌ها را می‌توان در سازمانهای تجاری زنان، انستیتو‌های مالی کوچک یا سازمانهای وابسته به جامعه NGOها شکل داد.

سیاست دولت در خصوص حمایت از رشد بخش خصوصی

Government policy on private-sector-led growth support

دولت مغولستان در نظر دارد تا رشد اقتصادی را افزایش داده و شادابی و نشاط پایداری را برای افراد جامعه با توجه به سه عامل ایجاد کند که عبارتند از ثبات، بهبود فضای اقتصادی و توسعه سرمایه انسانی.

ایجاد یک فضای مطلوب برای اداره فعالیت‌های تجاری برای تسریع رشد اقتصادی مبتنی بر بخش خصوصی در درازمدت و میان‌مدت، اولویت‌ سیاست‌های دولت مغولستان است.

 ث– ICT و توسعه زنان در میانمار

 ICT and women’s development in Myanmar

خانم چائو خین خین[۱] عضو کمیته اجرایی انجمن کارآفرینی زنان میانمار

پیش زمینه  Background

کشور میانمار جمعیتی بالغ بر ۵۲ میلیون نفر دارد که ۸۰‌% این جمعیت در مناطق روستایی زندگی می‌کنند و کشاورزی عامل اصلی مشارکت آنها در تولید ناخالصی ملی (GDP) است. کشور میانمار در سال ۱۹۸۹ اقتصاد مبتنی بر بازار را برگزید و به نرخ ثابتی از رشد GDP نائل آمد.

راهکارهای ICT  ICT initiatives

دولت در ارتقای راهکارهای مرتبط با ICT در کشور میانمار گامهای اولیه را برداشته است و قوانینی همانند قانون توسعه علم کامپیوتر میانمار و قانون تعامل الکترونیکی میانمار را به تصویب رسانیده و یک قانون مرتبط با کامپیوتر را نیز در حال بررسی دارد. دولت همچنین نیروی کار ملی الکترونیکی را تشکیل داد که NGOهای ICT را تحت عنوان فدراسیون کامپیوتر میانمار، انجمن حرفه‌ای کامپیوتر میانمار، انجمن صنعت کامپیوتر میانمار و انجمن مشتاقان کامپیوتر میانمار را هدایت و پشتیبانی می‌کند.

چشم انداز جنسیتی در راهکارهای ICT روستایی

Gender perspective in rural ICT initiatives

هدف اصلی دولت توسعه مناطق روستایی است و در حال حاضر امور مرتبط با جنسیت از اولویت برخوردار نمی‌باشد. با این حال، اهمیت ارتقای فعالیت‌های تولید درآمد برای زنان در مناطق روستایی و از طریق ICT را نمی‌توان نادیده گرفت. سکوی عملیاتی پکن[۱] (BPFA1995) بر تقویت آموزشی و فنی زنان تاکید داشته و به کار زنان از طریق تقویت اطلاعاتی و فنی ارزش اقتصادی می‌دهد. این اهداف با بیانه چانایی[۲] یعنی روالهای فعالیت (۱۹۹۶)[۳] تقویت شده است.

کارآفرینی تجارت الکترونیک زنان ۳

کارآفرینی زنان در میانمار Women’s entrepreneurship in Myanmar

انجمن کارآفرینی زنان میانمار (MWEA) در سال ۱۹۹۵ به منظور سازماندهی کردن انرژی‌ها و مهارتهای زنان میانمار با آگاهی و هدف توسعه شخصی واجتماعی و با تمرکز و چشم انداز ملی و بین المللی دایر شد.

در کشور میانمار NGOهای زنان دیگری نیز وجود دارندکه عبارتند از فدارسیون امور زنان میانمار (MWAF) و انجمن رفاه کودکان و زنان (MNCWA). پیش از سال ۱۹۹۵ هیچ سازمانی برای متحد کردن زنان فعال تجاری و کارآفرینان زن در کشور میانمار وجود نداشت. بنابراین MWEA برای زنان کارآفرین این کشور بنیان گذاشته شده که تمرکز آن بر توسعه است. MWEA به عنوان یک سازمان غیرمذهبی، غیرسیاسی، غیرانتفاعی و غیردولتی به تصویب رسیده است که تعداد ۱۳۰۰ عضو دارد که عمدتاً زنان کارآفرین، مدیریت زنان و پرسنل ناظر در سازمانهای تجاری، آموزگاران و آموزگاران تجارت حرفه‌ای را در بر می‌گیرد.

ج- راهکارهای ملی توسعه کارآفرینی زنان در نپال

National initiatives for development of women’s entrepreneurship in Nepal

خانم ماندیرا[۱] پودیان معاون دبیر خانه کمیسیون برنامه ریزی ملی

موقعیت زنان در نپال Situation of women in Nepal

کشور نپال یک کشور کوهستانی در رشته‌ کوه‌های هیمالیا است و جمعیتی بالغ بر ۲۴ میلیون نفر و تراکم جمعیت ۱۵۸ نفر در هر کیلومتر مربع دارد. اغلب جمعیت این کشور روستایی بوده و تنها ۱۴ درصد از جمعیت در مناطق شهری زندگی می‌کنند.  این کشور از جمله فقیرترین کشورهای جهان بشمار می‌آید و سرانه درآمد ناخالص ملی GDP برای سال ۲۰۰۴- ۲۰۰۵ برابر با ۲۹۴ دلار آمریکا بوده است. بازده اقتصادی و استخدام وابستگی‌ زیادی به کشاورزی دارد که بیش از ۸۰ درصد نیروی کار ملی را به خدمت گرفته است. بیش از ۶۰ درصد کل درآمد خانواده از کشاورزی بدست می‌آید. بر طبق سرشماری سال ۲۰۰۱، نرخ باسوادی ۱/۵۴ درصد بوده است. اکنون میزان جمعیت زیر خط فقر برابر با ۳۱ درصد تخیمن زده می‌شود.

رشد کارآفرینان  Increase in entrepreneurs

شرکتهای صنعتی کوچک و روستایی شالوده مهمی برای توسعه صنعتی در نپال بود‌‌ه‌اند. در گذشته کارآفرینان بخش روستایی شرکتهای کوچک و جدیدی در بخش‌های آسیاب، ریسندگی و بافندگی بخش نساجی و پشم و در تولید کاغذ، بامبو، چرم، پشم و محصولات آهنی دایر کرده‌اند. امروزه کشور نپال از سیاست‌های باز، آزاد و مبتنی بر بازار با هدف ارتقاء سطح رقابت در بازارهای بین المللی حمایت می‌کند. بنابر این نیروهای بازار آزاد دامنه فعالیت را برای بنگاه‌های کارآفرینی ایجاد کرده و به تقویت و ثبات ساختار اقتصادی لیبرال پرداختند. در این فضای تجاری، صنایع کوچک چشم انداز روشنی برای رسیدن به رشد پایدار دارند.

 برنامه توسعه شرکتهای اقتصادی خرد (MEDEP)

Microenterprise Development Programme (MEDEP)

برخی از چالشهای عمده در کشور نپال عبارتند از بیکاری، نبود کار تمام وقت و سطح پایین درآمد، بخصوص در مناطق روستایی. به منظور پرداختن به موضوع استخدام و تولید درآمد، دولت در طرح نهم خود به این مطلب اشاره کرده است که توسعه شرکتهای خرد می‌بایست بعنوان ابزاری برای کاهش فقر در کشور از اولویت برخوردار باشد. در این مقاله آمده است که دولت نپال و برنامه توسعه سازمان ملل (UNDP)  به طور مشترک MEDEP را به عنوان یک برنامه ویژه در سال ۱۹۹۸ برای یک دوره پنچ ساله دایر می‌کنند تا از طریق رشد و ارتقای شرکتهای خرد، فقر را مورد توجه قرار دهند. MEDEP یک رویکرد جامع را برای توسعه شرکتهای خود، بوسیله ایجاد خدمات حمایتی همه جانبه لازم، اتخاذ کرده است.

ح- توسعه تجارت الکترونیک و کارآفرینی در بین تعاونی‌های زنان کشاورزی کره‌

The development of e-business and entrepreneurship among  Korean women’s agricultural cooperatives

خانم یونگ اوک کیم[۱]دپارتمان توسعه منابع انسانی انستیتو توسعه زنان کره

وضعیت زنان کشاورز  Situation of farm women

بیش از یک میلیون زن کشاورز در جمهوری کره وجود دارند که ۵۳ درصد کل کشاورزان را بخود اختصاص داده‌اند، اما اکثریت آنها کارگران بدون حقوقی هستند که در خانواده‌ها کار می‌کنند. اگرچه بسیاری از زنان در کشاورزی مشارکت دارند، اکثر زنان کشاورز با مدیریت کشاورزی، تصمیم‌گیری و توزیع محصولات کشاورزی بیگانه‌اند. کمتر از ۲% آنها صاحب خانه و زمین می‌باشند. به طور میانگین در خانواده‌های برنج کار تقریباً ۲ ساعت در روز بیشتر از مردان کار می‌کنند. سه چهارم زنان کشاورز برای بیش از ۱۰ سال بدین شغل اشتغال داشته‌اند.

برنامه‌های تولید درآمد Income generation programmes

سازمان توسعه روستایی (RDA) سازمان دولتی مرکزی در بخش تحقیقات کشاورزی و خدمات توسعه‌ای است که از سال ۱۹۹۰ برنامه‌ای ایجاد درآمد خود را آغاز کرده است. RDA مهارتها و دانش‌های منحصر بفرد زنان را شناسایی کرده، در خصوص هزینه‌های مرتبط با تاسیس شرکتها، حمایتهای لازم را به عمل آورده، فناوری‌های آماده‌سازی و مهارتهای مدیریتی را تامین کرده، در خصوص بسته‌بندی و طراحی مشاوره‌ای لازم را ارائه کرده و در امر بازاریابی کمک می‌کند.

برنامه‌های ICT برای کشاورزان  ICT programmes for farmers

از آنجایی که تمامی جامعه به سرعت به یک جامعه اطلاعاتی بدل می‌شود، یک تقسیم دیجیتال بین بخش‌های روستایی و شهری و بین جنسیت‌ها ظهور کرده است. به منظور کاهش چنین خلاء‌هایی، وزارت کشاورزی و جنگلبانی برنامه‌های IT متعددی را برای کشاورزان به معرض اجرا گذاشته است. این برنامه‌ها ارائه‌گر آموزش کامپیوتر به ۱۷۰٫۰۰۰ کشاورز در بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۲ بوده است. این برنامه‌ که در سال ۲۰۰۱ آغاز شد با ارائه دروه‌های ابتدایی، متوسط و پیشرفته منظم‌‌تر گردیده است.

توسعه تجارت الکترونیک برای تعاونی‌های کشاورزی زنان

Development of e-business for women’s agricultural cooperatives

تیم‌های تولید درآمد تحت عناوین تعاونی‌های کشاورزی زنان شکل گرفته‌اند. اکثر برنامه‌های تولید درآمد با صفحه‌های اصلی برای تجارت الکترونیک تجیهز شده‌اند. این رویکرد باعث افزایش درآمد کشاورزی زنان گردیده و اعتماد زنان روستایی را افزایش داد. همچنین نواحی روستایی با استفاده از مواد محلی، به اجرا گذاشتن تجارت الکترونیک در آنها و ارتقای تورهای کشاورزی امتیازاتی را کسب کردند. این موضوع در حفظ دانش سنتی زنان در خصوص کشاورزی مفید بوده است.

گزارشات مرتبط با راهکارهای قانونی، سیاست گذاری و قواعد ارتقای‌ تجارت الکترونیک.

 REPORTS ON LEGISLATIVE, POLICY AND REGULATORY INITIATIVES TO PROMOTE E-BUSINESS

الف-  اتحادیه مخابرات بین المللی  International Telecommunication Union

خانم آئورا ای روبیو مشاور ارشد آسیا و منطقه اقیانوس آرام دفتر منطقه‌ای ITU

اتحادیه‌ مخابرات بین المللی یک آژانس ویژه سازمان ملل است که بر توسعه شبکه‌های مخابراتی و خدماتی سراسر جهان تمرکز دارد. ITU در سال ۱۸۶۵ بنیان گذاشته شد و دارای ۱۸۹ شعبه و بیش از ۶۰۰ بخش دارد. دفاتر مرکزی آن در ژنو بوده و دفتر منطقه‌ آسیا – اقیانوس آرام آن در بانکوک و دفتر ناحیه‌ای آن در جاکارتا واقع شده‌اند و دارای حدوداً ۷۰۰ عضو در سراسر جهان است.

ب- اندونزی Indonesia

خانم سری ستیو کوسوماواتی[۱] مدیر تجارت الکترونیکی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات

کشور اندونزی با جمعیتی بالغ بر ۲۲۲ میلیون نفر، چهارمین کشور بزرگ جهان به شمار می‌رود. این کشور دارای ۳۳ استان، ۴۲۴ شهر و بیش از ۶۹۰۰۰ روستا است.

تعداد کسانی که از اینترنت استفاده می‌کنند به سرعت افزایش یافته و به عدد ۵/۱ میلیون در سال ۲۰۰۵ رسیده است. تعداد کاربران اینترنتی ۱۶ میلیون تخمین زده می‌شود. این کشور از نظر شاخص‌های ICT همانند آمادگی الکترونیکی، دولت الکترونیک و جدول فرصتهای دیجیتال ITU  در رتبه پایین قرار دارد.

کارآفرینی تجارت الکترونیک زنان ۳

پ- مغولستان  Mongolia

آقای چایماردان نورگول[۱] مسئول همکاری خارجی کمیسیون مقررات ارتباطات مغولستان

نگاهی بر توسعه بخش ICT  Overview of ICT sector development

بخش مخابرات در کشور مغولستان در سالهای گذشته رشد و تغییر سریعی داشته است. در سال ۱۹۹۰ وزارت ارتباطات تحت عنوان مخابرات مغول شناخته می‌شد. تلفن‌های دیجیتال در سال ۱۹۹۵ به بازار آمد و خدمات تلفن همراه در سال ۱۹۹۶ مورد بهره برداری قرار گرفت. کمیسیون مقررات ارتباطات در سال ۲۰۰۲ دایر شد. در سال ۲۰۰۵ پروژه‌ای تحت عنوان استراتژی‌هایی برای ایجاد دولت الکترونیک و نقشه راه در مغولستان آغاز به کار کرد که وظیفه آن ایجاد یک طرح برتر از دولت الکترونیک بود.

راهکارهای سیاسی، قانونی و نظام‌مند

  Policy, legal and regulatory initiatives

دولتی که در سال ۲۰۰۴ بر سر کار آمد اقدام به ارائه یک طرح عملیاتی برای اولویت بخشیدن به بخش ICT نمود. این طرح در نظر دارد تا کیفیت خدمات عمومی را با تقویت ظرفیت و اعتبار آژانسهای خدمات عمومی و مسئولان شهری و با توسعه مشارکت شهری در سیاست گذاری و شفاف سازی به روز رساند. این طرح عملیاتی به اصلاح مقررات، بوسیله تقویت اصلاحات قانونی در تمامی زمینه‌های سیاسی، اقتصادی و زندگی اجتماعی، خواهد پرداخت و استانداردهای تضمین حقوق بشر و ایجاد محیط زندگی امن را ارتقاء خواهد داد.

دسترسی به خدمات ICT  Accessibility to ICT services

استانهای کشور مغولستان بوسیله فیبر نوری، موج کوتاه دیجیتال، موج کوتاه‌ آنالوگ ماهواره‌ای با یکدیگر در ارتباط می‌باشند. در حال حاظر تعداد ۱۲ شرکت دارای گواهینامه برای ارائه WiMax , WiFi و خدمات اینترنت وجود دارند. تنها حدود نیمی از جمعیت کشور مغولستان به اینترنت دسترسی دارند. دسترسی شرکتها و منازل به اینترنت اغلب از طریق مودم است، اما دولت از LAN استفاده می‌کند. ۴۱% کاربران اینترنتی از نواحی مختلف به اینترنت دسترسی درند. ۳۳% در محل کار، ۱۹% در کافی‌نت‌ها و ۷% در منازل.

وضعیت جنسیتی  Gender situation

زنان در بخشهای مرتبط با تجارت، آماده سازی کالا، هتل‌ها، بهداشت، آموزش و امور مالی بخش غالب را تشکیل می‌دهند. تنها سه مدیر زن در برابر هر ۵ مدیر مرد وجود دارد. زنان در حدود ۸۸% مردان در ماه درآمد کسب می‌کنند. درصد زنانی که در بین اعضای پارلمان قرار دارند از ۲۳ درصد از سال ۱۹۹۰ به تنها ۷% در سال ۲۰۰۴ نزول کرده است.

دی ساموآ  (D. Samoa)  D. Samoa

خانم جاکینتا اس تئوفیلو[۱] مسئول پروژه وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات

چشم انداز برنامه ارتباط روستایی که بوسیله دولت ساموآ به مرحله اجرا گذاشته شد، همان ICT برای هر ساموآیی است. ماموریت آن تبدیل ساموآ به رهبر توسعه ICT در ناحیه جنوب اقیانوس آرام است.

ث- ویتنام Viet Nam

خانم تران تای توهونگ[۱]  معاون شرکت تبادل اطلاعات ویتنام

توسعه ICT در ویتنام  ICT development in Viet Nam

در آغاز روند دوئی‌موئی[۲] (نوآوری) در سال ۱۹۸۶، کشور ویتنام تصمیم گرفت تا با همکاری بین المللی، جذب سرمایه گذاری خارجی، بدست آوری فناوری‌های جدید برای توسعه شبکه مخابراتی و بهبود بخشیدن منابع انسانی خود، فناوری دیجیتال را توسعه دهد. در اوایل دیجیتالی شدن شبکه مخابرات، کشور ویتنام مسیر توسعه ICT را نسبت به کشورهای پیشرفته در زمان بسیار کوتاهتری طی کرد. اکنون کشور ویتنام یکی از سریعترین کشورها در زمینه رشد مخابرات است.

اهداف توسعه ICT برای سال ۲۰۲۰

Goals and objectives for ICT development up to 2020

در سال ۲۰۰۵، یک  استراتژی برای توسعه ICT تا سال ۲۰۱۰ تصویب شد، که مسیر کلی را تا سال ۲۰۲۰ نیز مشخص می‌کرد. در ماه فوریه سال ۲۰۰۶، طرح اصلی توسعه مخابرات و اینترنت تا سال ۲۰۱۰ به تصویب رسید. به منظور فراهم کردن زمینه توسعه ICT، کشور ویتنام زیرساختارهای قانونی ضروری از جمله قوانین سرمایه گذاری، بازرگانی، شرکتها، دارایی فکری، تبادلات الکترونیکی و IT را ایجاد کرد. کشور ویتنام با استقرار یک سیستم قانونی امیدوار است تا بتواند بخش وسیع‌تری از سرمایه گذاری مستقیم در بخش ICT را به خود جذب کند.

وظایف توسعه ICT  Tasks for ICT development

به منظور اجرای استراتژی توسعه ICT در ویتنام، لازم است تا از IT به طور موثر و کارآمد در تمامی جامعه استفاده شود. شبکه‌هایی با پهنای باند وسیع (WAN) دولتی به زودی تکمیل خواهد شد و بطور منظم تجدید شده و مورد استفاده قرار خواهند گرفت. شرکتها می‌بایست سرمایه گذاری بیشتری در بخش IT انجام دهند.

دولت می‌بایست یک فضای مطلوب برای توسعه و استفاده از IT فراهم کند. اولویت‌ ر استفاده از کمک توسعه رسمی با توسعه و استفاده از IT است. محصولات و خدمات IT داخلی می‌بایست از مالیات ارزش افزوده (VAT) معاف باشند. شرکتهایی که در زمینه IT فعالیت می‌کنند در مالیات درآمد، دسترسی به اعتبار و استفاده از زمین برتری‌هایی دارند.

بازرگانی و بانکداری الکترونیک  E-commerce and e-banking

۹۰% از وب سایتهای تجاری در کشور ویتنام، اطلاعات کلی در خصوص شرکتها و محصولات آنها را ارائه می‌کنند، اما تنها ده درصد آنها دارای یک سیستم پرداخت الکترونیک یا انتقال وجه هستند. ۷۴% وب سایتها برای تماسهای تجاری- به – تجاری مورد استفاده قرار می‌گیرند.

یکی از اهداف بازرگانی الکترونیکی این است که ۷۰ درصد شرکتهای بزرگ تا سال ۲۰۱۰ از بازرگانی الکترونیک استفاده کنند. ۹۰% شرکتهای کوچک و متوسط می‌بایست نسبت به مزایای بازرگانی الکترونیک آگاهی داشته و از برخی از راهکارهای آن استفاده کنند. ۱۵% خانواده‌ها می‌بایست عادت خرید و فروش اینترنتی داشته باشند. برای دستیابی به این هدف به آموزش بیشتر، قوانین مرتبط وحمایت دولت نیاز است.

دولت الکترونیک  E-government

سازمانهای دولتی روند انجام کار خود را بازنگری کرده، زیر ساختار IT خود را بنا نهاده و بانکهای اطلاعاتی را به منظور اجرایی کردن دولت الکترونیک ایجاد خواهند کرد. سازمانهای دولتی، وب سایتها و فرم‌های الکترونیکی را ایجاد و مستقر خواهند کرد. آنها نحوه آموزش کارکنان خود را به روز خواهند کرد تا بدین وسیله بتوانند در فضای دولت الکترونیک فعالیت کنند.

دولت به دنبال سرمایه گذاری و ایجاد کمک مالی به آژانسها، موسسات تحقیقاتی، موسسات آموزشی و تشکل‌های مراقبتی سلامت است تا آنها بتوانند از قابلیت‌های IT استفاده کرده و اطلاعات و خدمات را از طریق اینترنت ارائه کنند. کمیته‌های مردمی شهری و استانی مسئول توسعه و اجرای جهانی سیستم‌های IT هستند. نقاط دسترسی عمومی به اینترنت در دفاتر پست، ایستگاه‌های قطار، اتوبوس، بنادر، ترمینالهای فرودگاه‌ها، نقاط مرزی و سوپرمارکت‌ها واقع شده‌اند.

یکی از اهداف جهانی کردن استفاده از IT  بوسیله ایجاد دولت الکترونیک است.