مدیریت مگس های سفید (سفید بالک ها) در محصولات گلخانهای
مدیریت مگس های سفید (سفید بالک ها) در محصولات گلخانهای- ایران ترجمه – Irantarjomeh
مقالات ترجمه شده آماده گروه حشره شناسی
مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی
مقالات
قیمت
قیمت این مقاله: 25000 تومان (ایران ترجمه - irantarjomeh)
توضیح
بخش زیادی از این مقاله بصورت رایگان ذیلا قابل مطالعه می باشد.
شماره | ۸ |
کد مقاله | Entom08 |
مترجم | گروه مترجمین ایران ترجمه – irantarjomeh |
نام فارسی | مدیریت مگس های سفید (سفید بالک ها) در محصولات گلخانهای |
نام انگلیسی | Management Of Whiteflies In Greenhouse Crops |
تعداد صفحه به فارسی | ۱۶ |
تعداد صفحه به انگلیسی | ۸ |
کلمات کلیدی به فارسی | مدیریت مگس های سفید در محصولات گلخانهای |
کلمات کلیدی به انگلیسی | Management Of Whiteflies In Greenhouse Crops |
مرجع به فارسی | وزارت کشاورزی، غذا و امور روستایی |
مرجع به انگلیسی | Ministry of Agriculture Food and Rural Affairs |
کشور |
مدیریت مگس های سفید(سفید بالک ها) در محصولات گلخانهای
مقدمه
مگس های سفید (سفید بالک ها)جزء آفات اصلی محصولات گلخانهای شامل گوجه فرنگی، خیار سبز و بسیاری از گونههای تزئینی مخصوصاً بنت قنسول، ژربرا و دیگر محصولات بهاره به شمار میآیند. برای توصیف سفید بالک OMAFRA Factsheet – ۰۳-۰۶۵، بیولوژی سفید بالک در محصولات گلخانهای را ببینید. بسیاری از گونههای علف های هرز نیز همچنین جزء میزبانهای مگس سفید به شمار آمده و غالباً به عنوان منبع آلودگی تلقی میشوند. مگس سفید از طریق صدمه رساندن به محصولات باعث کم کردن قدرت آنها شده و همچنین سبب تسهیل در رشد کپک دودهای بر روی برگها و میوهها گردیده، باعث انتقال بیماریهای ویروسی و با وجودشان باعث کاهش کیفی محصولات می شوند.
مدیریت مگس های سفید (سفید بالک ها) در محصولات گلخانهای
استراتژیهای مدیریتی
توصیههای کلی
یک برنامه ردیابی منظم را با استفاده از کارتهای چسبنده زرد و همچنین بازرسی گیاهان را انجام دهید. گیاهان میزبانی را استفاده کنید که بیشتر به سفید بالک ها نسبت به گیاه اصلی به عنوان یک وسیله شناسایی اولیه و یا به عنوان یک گیاه تله جذب می شوند. به طور مثال بادمجان یا تنباکو. گیاهان آلوده را مشخص سازید، بنابرای آنها می توانند به عنوان شاخص موفقیت استراتژیهای کنترل استفاده شوند.
گونههای مگس سفید موجود بر روی محصول را شناسایی کنید.
هنگامی که بالغین مگس سفید بر روی کارت و یا بر روی برگهای انتهایی مشاهده شدند، فوراً واکنش نشان دهید.
کنترل خوبی از علف هرز انجام دهید.
نهال ها ی تازه را قرنطینه کنید و سپس نسبت به نشا یا برش آنها تا اندازهای اقدام کنید که مطمئن باشید عاری از ویروس شدهاند.
کنترل بیولوژیکی
در حال حاضر ۴ عامل کنترل بیولوژیکی تجاری قابل دسترس برای مگس های سفید وجود دارد که شامل ، ۲ تا زنبور پارازیت، Encarsia Formosa و Eretmocerus eremicus، یک کفشدوزک سیاه کوچک، Delphastus pusillus و یک سن شکارچی،hesperus Dicyphus. Encarsia Formosa بیشتر به عنوان یک عامل موثر برای کنترل مگس سفید گلخانهای (GWF) است، اما هنوز مگس های سفید برگ نقرهای (SLWF)را کنترل خواهد کرد. Eretmocerus eremicus در برابر هر دو گونه موثر بوده و در شرایط گرمتر بهتر است. بهداشتی زراعی خوب و کنترل علفهای هرز برای کنترل بیولوژیکی موفقیت آمیز مگس سفید لازم است. بکارگیری عوامل بیولوژیکی باید به هنگامی صورت پذیرد که تعداد جمعیت مگسهای سفید کم باشند.
مدیریت مگس های سفید (سفید بالک ها) در محصولات گلخانهای
Encarsia Formosa
Encarsia های بالغ mm 6/0 طول و یک سینه سیاه و شکم زرد دارند (شکل A1). آنها اساساً از طریق تخم گذاشتن بر روی مراحل نابالغ یا پوسته شفیرگی سفید بالک ها رااز بین میبرند (آکثراً سن سوم و چهارم). Encarsia بالغ بسته به درجه حرارت میتواند چند روز تا یک ماه زنده بماند و مادهها طی دوره زندگیشان ۳۵۰- ۵۰ تخم میگذارند. پوسته شفیرگی سفید بالک گلخانهای ۱۴- ۱۰ روز بعد از پارازیته شدن سیاه میشود (شکل B1). بطور متوسط ۲ هفته دیگر نیاز است تا آنکه زنبور بالغ بیرون بیاید. هنگامی که زنبور بالغ کاملاً رشد کرد، قبل از بیرون آمدن در بالای بخشی از پوسته شفیرگی سیاه، سوراخی را ایجاد می کند. پارازیته شدن از طریق Encarsia در SLWF به اندازه GWF موثر نیست. SLWF پارازیته شده به رنگ قهوهای یا خرمایی در میآیند و به آسانی قابل ملاحظه نیستند (شکل C1). برای کنترل بیولوژیک SLWF با Encarsia ، اطلاعات بیشتری در نظر بگیرید.
مدیریت مگس های سفید (سفید بالک ها) در محصولات گلخانهای
زنبورهای Eretmocerus eremicus
زنبورهای بالغ Eretmocerus از نظر شکل و اندازه شبیه به Encarsia می باشند، اما کاملاً زرد رنگ هستند (شکل ۲A). اگرچه این گونهزنبور از هر چهار مرحله سنی مگسهای سفید از میزبان تغذیه می کنند، اما آنها مراحل دوم و سوم را برای پارازیته شدن ترجیح میدهند. بالغین ۱تا ۲ هفته زندگی می کنند و در طی دوره زندگیشان تقریباً۱۰۰ تخم میگذارند. اکثریت این تخمها در ۶ روز اول پس از بیرون آمدن از مرحله شفیرگی گذاشته میشوند. از آنجائیکه این نوع زنبورها در دمای بیشتری در مقایسه با Encarsia قابلیت زیست دارد، بهترین موقع رها سازی آنها در سال حدود مارچ میباشد. مگسهای سفید پارازیته شده رنگ کمی متفاوتی دارند اما قابل توجه نیست (شکل ۲B,C). نکات دیگر افزایش موفقیت آمیز استفاده از این پارازیتوئید که مشابه آنهایی که برای Encarsia ذکر شد. Eretmocerus کاملا جذب کارتها و نوارهای زرد رنگ چسبنده میشوند. ممکن است لازم باشد استفاده از این وسایل را مخصوصاً هنگام افزایش جمعیت Eretmocerus کاهش دهیم.
Delphastus pusillus
هم بالغ (شکل ۳A) و هم لارو (شکل ۳B) Delphastus ازمگس سفید به ویژه ، تخمها و نمف ، تغذیه میکند اما گزارش شده که پوسته شفیرگی را پارازیته نمی کند. این رفتار با مقایسه استفاده از زنبورهای پارازیتوئید همراه است. استفاده از این سوسکها فعالیت Encarsia را در جهت کاهش جمعیت مگس سفید همراه دارد. بالغین Delphastus برای ۶ تا ۹ هفته زندهمانده و گزارش شده که رژیم غذایی کمی برای تولید مثل به حداقل ۱۰ تخم در روز به منظور تولید مثل نیاز دارند.
Dicyphus hesperus
Dicyphus (شکلهای ۴A,B) یک سن شکارگر با قطعات دهانی زننده مکنده است. این حشرات از عموم حشرات تغذیه میکنند اما مگس سفید خصوصاً تخم آن و مراحل لاروی را ترجیح میدهند. تا حد کمی، آنها از شتهها، عنکبوت ها، تریپسها، لارو مینوزها و تخم شب پره ها میکنند. در غیاب طعمه، جمعیت بالایی از Dicyphus ممکن است به میوههای گوجه فرنگی صدمه بزنند. برای مدیریت مگس سفید، بهتر است از Dicyphus همراه با زنبورهای پارازیتوئید Encarsia formosaوEretmocerus eremicus، استفاده شود. استفاده از گیاهانی نظیر Verbascum thapsus (شکل ۴C) ممکن است استقرار این شکارچی، به هنگامی که جمعیت مگس سفید کم است ، کمک کند.
کنترل فیزیکی
تلههای چسبناک: تلههای چسبناک زرد در شکلهای مختلف تعداد زیادی از مگسهای سفید بالغ را به دام انداخته است. کارت هایچسبناک بزرگ زرد رنگی و یا نوارهای چسبناک ۳۰ سانتیمتری در مکان های گرم تقریباً در هر گیاه استفاده شده اند. به طور متناوب، بندهایی از نوارهای زرد و چسبناک را میتوان در بین ردیفهای گیاه بکار گرفت (شکل ۵). این نوارها همچنین تریپسها، مگس ها و زنبورهای پارازیتوئید (مخصوصاً هنگامی که جمعیت سفید بالک پایین است) را به دام می اندازند.