علوم و پزشکی ورزشی بهداشت ژیمناستیک

علوم و پزشکی ورزشی بهداشت ژیمناستیک – Irantarjomeh

مقالات ترجمه شده آماده گروه  تربیت بدنی – ورزش

مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی

مقالات

چگونگی سفارش مقاله

الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه(شماره حساب)ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.comشامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر --مقالات آماده سفارش داده شده پس از تایید به ایمیل شما ارسال خواهند شد.

فصل ۴

بهداشت کالبدی قهرمانان ژیمناستیک

کتاب علوم و پزشکی ورزشی

مقدمه

ژیمناستیک بعنوان ورزشی بشمار می آید که نیازمند تمارین فشرده اولیه می باشد. این ورزش را می توان بعنوان سخت ترین ورزش به حساب آورد که در آن تبحر در عملکرد در طی دوران کودکی و اوایل نوجوانی به دست می آید. دوران کودکی و نوجوانی جزء دوران هایی حساب می شوند که در آنها شاهد رشد کالبدی زیادی هستیم (در انتهای دوران نوجوانی، غالب بخش های توده استخوانی جوانان شکل می گیرد). فرآیندهای متوالی جذب و تشکیل استخوان جزء ویژگی های اصلی بافت های استخوانی در کل بدن انسان بشمار آمده و ایجاد کننده یک حالت تجدید و جابجایی پیوسته در طی طول عمر می باشد.

عوامل مرتبط با رشد استخوانی: دوره حساس از کودکی تا جوانی

در طی رشد کالبدی یا استخوانی، بالانس فعالیت سلولی در تعامل با ویژگی های تشکیل شبکه استخوان ها می باشد. در زمان حداکثر توده استخوانی، جذب استخوان اوستئوکلاستیک کاملا در تطابق با تشکیل استخوان اوستئوبلاستیک می باشد. بیشترین تراکم استخوانی در حقیقت بعنوان بیشترین حد بافت استخوانی مدنظر است که در طی دوران کودکی و نوجوانی بروز نموده و در انتهای بلوغ کالبدی نیز وجود دارد. فراتر از مسئله جنسیت و تفاوت های نژادی در توسعه کالبدی، تنوع زیادی بین افراد از نقطه نظر استخوان، هندسه و توده آن یا جرم آن وجود دارد. پس از عوامل توارثی که مسئول ۶۰ الی ۸۰% میزان تنوع ارزیابی شده می باشد، هورمون های رشد و جنسیت نیز نقش مهمی را در طی دوران جوانی بازی می کنند.  

مکانیزم های واکنش تشویقی استخوان در برابر تمرین

مطالعات تجربی مشخص کننده آن هستند که فرصت های حرکتی (مکانیکی) قابلیت تعیین بیش از ۴۰% میزان استحکام استخوانی بعد از – تولد را خواهد داشت. واکنش های اسکلتی به محرک های مکانیکی از طریق شامل نمودن یا ممانعت از مدل سازی استخوانی یا مدل سازی مجدد، فرآیندی که سبب حفظ کرنش ها یا کشیدگی های پیک در داخل یک محدوده فیزیولوژیکی ایمن می گردد.

تمرین بعنوان یک محرک برای منطقه استخوان

شواهد مبتنی بر تحقیقات موکد تاثیرات مثبت فعالیت فیزیکی بر روی استحکام استخوان می باشند که این شواهد همچنان تداوم دارند. طبیعت و فراوانی این موارد مشخص کننده قابلیت بالقوه برای یک ورزش بعنوان یک ویژگی کم و بیش در ارتباط با فرآیند استخوان زایی مدنظر می باشد. بطور مثال، وزنه برداران میزان مواد معدنی استخوانی بالاتر (BMC) و چگالی مواد معدنی استخوانی (BMD) در مقایسه با دوندگان یا شناگران را از خود نشان می دهند، با این حال عوامل مرتبط با سوگیری خود انتخابی ممکن است بصورت نسبی توصیف کننده این یافته ها باشند.

مشخصه ژیمناستیک در اندام ها فوقانی و تحتانی

ژیمناستیک بعنوان یک ورزش گسترده بین ورزشکاران جوان بطور قابل توجهی مورد بررسی قرار گرفته است. بسیاری از مهارت های این ورزش جهت تعیین بارگذاری خاص ضربه ای وارد آمده بر اسکلت مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نیروهای واکنش زمین برای بخش های انتهای فوقانی و تحتانی نیز قبلا مورد بحث قرار گرفته اند.

واکنش های اسکلتی در برابر بار مکانیکی در مراحل پیش، قبل و بعد از جوانی یا بلوغ

مزیت های استخوان زایی حاصل آمده از تمرین در طی رشد بر مبنای بلوغ و جنسیت می باشد. تداخلات ورزشی به نظر مهمترین عامل به هنگام قبل یا اوایل دوره بلوغ به حساب می آید. این مورد مدنظر است که تمرین ممکن است دارای تاثیری بر روی سطح استخوان باشد که خود بعنوان نکته عطف در طی فرآیند رشد به حساب می آید. قبل از بلوغ، اسکلت مشخص کننده ظرفیت پاسخ به بار از طریق اضافه نمودن استخوان بیشتر به سطح ضریعی در مقایسه با آنچه معمولا در موارد عادی رشد استخوانی رخ می دهد می باشد.

تاثیرات تفاضلی توده استخوانی، چگالی، هندسه، معماری و شاخص استحکام استخوان و ژیمناستیک

آموزش ژیمناستیک بعنوان یک ورزش منحصربفرد برای جوانان سبب ایجاد بار مکانیکی زیادی بر روی اسکلت بسیاری از جوانان می شود. غالب مطالعات انجام شده بر روی ورزشکاران زن تمرکز دارند. اخیرا، این مطالعات به سمت ژیمناستکاران تفریحی نیز گسترش یافته است که در آن از طرح های پیگیری طولی استفاده می شود. در این مطالعات، محدوده ای وسیعی از شرکت کنندگان مورد آنالیز قرار گرفته که از سن ۴ الی ۱۷ سال را تشکیل می دهد. در حقیقت، این طیف سنی شامل دوران بلوغ است که در آن استخوان کاملا در برابر محرک های بارگذاری حساس خواهد بود. بدین روش، ژیمناستیک فراهم آورنده یک روش ممتاز برای ارزیابی تاثیرات فعالیت فیزیکی تحمل وزن بر روی توسعه مواد معدنی استخوانی می باشد.

چگالی مواد معدنی استخوان

تاکنون، شواهدی برای یک تاثیر استخوان زایی مرتبط با آموزش ژیمناستیک مخصوصا در خصوص توده استخوان و چگالی آن وجود داشته است.

هندسه

رفتار مکانیکی استخوان نه تنها منوط به خواص مادی آن می باشد بلکه به میزان زیادی منوط به توزیع فضایی ماده استخوان در داخل ساختار مشخص شده خواهد بود. عوامل هندسی نظیر قطر بیرونی یا ضخامت غشائی بطور معنی داری می توانند بر روی استحکام استخوان تاثیر گذار باشند. قطر بیرونی استخوان دراز بطور مثال قابلیت پیش بینی تا بیش از ۵۵% گوناگونی در استحکام استخوان را خواهد داشت.

ماکرومعماری: استحکام استخوان

هندسه استخوان بعنوان یک جزء مهم ارزیابی کمی استخوان تلقی می شود. درک استحکام استخوان در سطح ماکرومعماری شامل ویژی های شکلی و جامعیت ساختاری می باشد. مخصوصا، از داده های حاصل آمده از استخوان غشائی.

بهداشت اسکلتی ژیمناستیک کاران پس از قطع آموزش یا پایان آموزش

مزیت های اسکلتی ناشی از تمرین حاصل آمده در طی دوران رشد را نمی توان از نقطه نظر بالینی مهم تلقی نمود جزء آنکه این موارد در ورزشکاران در دوران آخر نوجوانی مشخص ساخت یا به هنگامی که نوعی شکستگی در آن ها بوجود آمده است مورد بررسی قرار داد. بطور شهودی، این مورد محتمل نمی باشد چرا که تئوری مکانواستات پیش بینی کننده یک کاهش در استحکام استخوان می باشد آنهم به هنگامی که تمرین در هنگام دوره جوانی کاهش یافته یا آنکه قطع شده باشد.

…