الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه(شماره حساب)ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.comشامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر --مقالات آماده سفارش داده شده پس از تایید به ایمیل شما ارسال خواهند شد.
قیمت
قیمت این مقاله: 48000 تومان
(ایران ترجمه - Irantarjomeh)
توضیح
بخش زیادی از این مقاله بصورت رایگان ذیلا قابل مطالعه می باشد.
شماره
۵۵
کد مقاله
WOD55
مترجم
گروه مترجمین ایران ترجمه – irantarjomeh
نام فارسی
سیاست های تامین چوب
نام انگلیسی
WOODFUEL SUPPLY
تعداد صفحه به فارسی
۴۵
تعداد صفحه به انگلیسی
۳۰
کلمات کلیدی به فارسی
انرژی چوب ، چوب سوخت
کلمات کلیدی به انگلیسی
Wood Energy , Woodfuels
مرجع به فارسی
سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد
مرجع به انگلیسی
UN- FAO
کشور
ایالات متحده
سیاست‌های تامین چوب سوخت
مسائل جاری
منابع تامین و پایداری
منابع اصلی چوب‌سوختها شامل جنگلهای طبیعی، کاشت درختان بوسیله دولت‌ها و سازمانهای خصوصی، جنگلهای اجتماعی، سرزمین‌های جنگلی روستایی و خصوصی، درختان پراکنده در مناطق مرزی و مزارع، کانال‌ها و بسترهای رودخانه و کناره‌های جاده و درختان خصوصی در منازل و باغ‌های شخصی می‌باشند.
سهم نواحی غیر جنگلی در تامین مجموع چوب سوخت بصورت پایدار می‌باشد. این اطلاعات برای ارزیابی استفاده پایدار از انرژی زیست توده در این منطقه حیاتی است. هم اکنون این امر محرز می‌باشد که «بحران انرژی دیگر»، نظیر بحران چوب سوخت، در کشورهای درحال توسعه، که در اواسط دهه ۱۹۷۰ بواسطه جنگل‌زدایی گسترده پیش‌بینی گردید، بر اساس پیش‌بینی‌های انجام شده محقق نگردید. در هیچ یک از کشورها جنگلهای طبیعی بصورت کامل از بین نرفتند. علیرغم مشکل متوالی تهی شدگی ذخایر در حال رشد، ابتدا به ساکن بواسطه تغییرات در استفاده از زمین، برداشت غیر پایدار محصولات جنگلی، چرای باز و رخدادهای مکرر آتش‌سوزی در جنگلهای طبیعی (که جزء مهم‌ترین مواد تاثیر گذار بر روی مدیریت پایدار جنگلها در کشورهای گرمسیری بشمار می‌آیند)، اغلب کشورها قابلیت گسترش نواحی دارای پوشش گیاهان خود را از طریق روالهای جنگل‌کاری گسترده یا برنامه‌های احیای جنگل به دست آوردند.
سیاست های تامین چوب
این نوع از سوختهای زیست توده ممکن است بصورت ذیل باشند:
برگهای فروافتاده، سوزنی شکل، ترکه‌ها و شاخه‌های درختان ایستاده
چوبها و شاخه‌های بجای مانده پس از برداشت تجاری جنگلها
…
سیاست های تامین چوب
به هنگامی که انواع سوخت ذکر شده بالا و منابع تامین آنها در آمارهای تولید سوخت زیست توده گنجانده شوند، سهم چوب سوخت تولیدی جنگل بصورت بی اهمیت جلوه می‌نماید. از نقطه نظر بخش بزرگی از مزرعه داران فقیر و حاشیهای آسیا، منابع زیست توده دیگر تامین کننده سوخت بعنوان وسیله‌ای برای امرار معاش می‌باشند. بنابر این، اهمیت سوخت زیست توده تا هنگامی که فقر و مسایل حاشیهای در آسیا وجود دارد همچنان پا بر جای خواهد بود. بر این اساس کشاورزان فقیر و حاشیهای نباید بواسطه برداشت زیست توده و تهی نمودن جنگلها سرزنش شوند. آنها نه تنها مصرف کننده حجم عظیمی از چوب سوختهای تجاری بشمار نمی‌آیند، بلکه مسئول برداشت غیرقانونی و استفاده از مقادیر بالای و دارای ارزش درختان ایستاده جنگلی و کاشته شده جهت تامین سوخت داخلی بشمار نمی‌آیند. براستی که آنها از دسترسی و ادوات و همچنین بودجه لازم جهت برداشت منابع بی‌بهره بوده و تنها این مقوله‌ها در توان تجار چوب سوخت و مقاطعه‌کاران مربوطه می‌باشد.
منابع عرضه تجاری در برابر غیر تجاری
اغلب چوب سوختهای مصرف شده در نواحی روستایی از منابع عمومی و خصوصی نشات می‌گیرند. با توجه به اعتماد اخیر بسمت گرایش به آزادی اقتصادی و سیاست بازار باز در اغلب کشورهای عضو RWEDP، مشارکت بخش خصوصی در کشت درختان تجاری بر روی زمینهای متعلق به بخش خصوصی، برداشت، تبدیل و حمل و نقل درختان رشد یافته از طرف بخش خصوصی و همچنین تجارت چوب و محصولات وابسته بعنوان روالهایی که بیشتر و بیشتر امکان پذیر می‌شوند مطرح شده است. با این حال، بسیاری از محدودیتها هنوز نیز وجود دارند که باعث عدم توسعه زیاد در این بخش شده‌اند. در اغلب کشورها، حتی امروزه، مقررات بازدارنده حاکم بر قواعد رشد درختان بطور خصوصی، بعلاوه تبدیل و تجارت آنها هنوز بسیار محافظه‌کارانه می‌باشند. اغلب این موارد بنظر باعث محدود سازی حرکت آزاد و تجارت در بخش چوب و محصولات مربوطه از طریق کانالهای بازار باز می‌گردد. برحسب نکته نظر استدلال کنندگان مختلف این محدودیتها بواسطه کنترل جنگل‌زدایی می‌باشد که بواسطه برداشت غیرقانونی جنگلها و پدیده قاچاق چوب از مناطق جنگلی دولتی یا طبیعی بوجود می‌آید.
سیاست های تامین چوب
انرژی چوب، فقر و اشتغال روستایی
همانگونه که بیان شد، تنها بخش محدودی از کاربران نسبت به خرید چوب سوخت مصرفی خود در بازار اقدام می‌کنند. دیگران یا آنکه کارگران روزمزد را استخدام کرده و یا آنکه خود نسبت به جمع‌آوری چوب سوخت از منابع مجانی موجود اقدام می‌کنند. بخش قابل توجهی از جمعیت روستایی در این امور اشتغال داشته و برای برخی از آنها این عمل تنها وسیله کسب درآمد نقدی می‌باشد.
پسماندهای زیست توده و محصولات جانبی که تحت سیستمهای مختلف مدیریت زمین حاصل شده است بعنوان تنها گزینه سوختی در کوتاه مدت برای تامین انرژی معیشتی افراد فقیر و کشاورزان حاشیهای در نواحی روستایی بشمار می‌آید. در آن دسته از نواحی که تولید تجاری چوب سوخت امکان‌پذیر نیست و جاییکه چوب سوخت هنوز بعنوان یک کالای قابل تجارت بشمار نمی‌آید، مدیریت مشارکتی جنگلهای طبیعی تنزل یافته از طریق گروه‌های کاربری جنگل محلی بعنوان تنها امید برای ارتقای سطح عرضه محصول برای این کشاورزان بشمار می‌آید. در این نواحی استراتژیهای توسعه جنگل اجتماعی بصورت یک موفقیت بزرگ اثبات شده است. در آن دسته از نواحی که پتانسیل تولید چوب سوخت تجاری بالا می‌باشد و تجارت چوب سوخت قابل توجه است، قیمت بازاری مربوطه باعث ارتقای سطح سرمایه‌گذاری جدید در تاسیس کارخانجات مختص چوب سوخت می‌باشد و یا آنکه سبب جامعیت بخشیدن به سیستمهای کشاورزی در زمینه رشد درختان چند منظوره می‌شود. از آنجاییکه کشت درختان، نگهداری، برداشت، فرآوری، تبدیل (همچنین تبدیل به ذغال نمودن)، حمل و نقل و تجارت چوب و چوب سوخت فراهم آورنده مقدار قابل توجهی از اشتغال در نواحی روستایی می‌باشد، چنین فرصتی را می‌بایست به منظور به حداکثر رسانی روال تسکین فقر مورد بهره‌برداری قرار داد.
…
سیاست های تامین چوب
چشم‌اندازها
ویژگی‌های ارتقای عرضه
استراتژیهای توسعه یافته و برنامه‌ها برای بخش جنگل، نظیر برنامه‌های اصلی بخش جنگلی، برنامه‌های عملکرد جنگل گرمسیری و برنامه اخیر عملکرد جنگل ملی پس از نشست سال ۱۹۹۲ مدنظر قرار گرفتند که همگی آنها پیاده سازی جنگلهای طبیعی براساس روالهای مناسب را بواسطه جنگل‌زدایی و استفاده زیاد از حد امری لازم می‌دانستند. این برنامه‌ها خواستار مدیریت پایدار جنگلهای طبیعی باقی مانده و کشتزارهای ساخت بشر می‌باشند. به منظور محافظت از اکوسیستمهای شکننده و پاسخ به نیازهای اولیه مردم محلی، آنها گسترش زیاد نرخ کشت درختان را خواستار شدند که در آن گروه‌های محلی یا بخش خصوصی بعنوان پیش نیاز اولیه در نظر گرفته شدند. به منظور فایق آمدن بر مشکل کم بود چوب سوخت، اغلب برنامه‌ها یک دیدگاه سه سویه را مدنظر قرار دادند:
عوامل اجتماعی
وضعیت پایین اجتماعی و اقتصادی اغلب استفاده کنندگان سوخت سنتی آنها را در موقعیتی قرار می‌دهد که به سمت جمع کردن چوب سوخت روی آورند تا آنکه صرفا خریدار سوختهای تجاری باشند. مقدار چوب سوختی که آنها استفاده می‌کنند وارد زنجیره بازار نشده و حتی اطلاعات آماری رسمی و دقیقی از آنها نیز موجود نمی‌باشد.
بواسطه آنکه وضعیت اجتماعی و اقتصادی پایین و فقر در حقیقت بصورت یک مشکل مزمن برای بسیاری از کشورهای این منطقه بشمار می‌آید، تولید کشاورزی افزایش یافته جهت تغذیه جمعیت در حال رشد الزامی خواهد بود. این مسئله اغلب کشورها را در موقعیتی قرار می‌دهد که لازم است تا نواحی بزرگی را جهت رشد سریع کشت چوب سوخت بصورت تجاری تخصیص دهند. زمینهای خصوصی (شامل کلیه انواع زمین چه قابل کشت و چه غیر قابل کشت) بطور میانگین بسیار کوچک می‌باشند (بطور کلی کمتر از ۱ هکتار). برخی از کشورها که جنگلهای تخریب شده یا زمینهای ضایعاتی زیادی را دارند سعی در تبدیل آن به زمینهای قابل کشت درختان را نمودند (مثل چین، هند، اندونزی، مالزی، فیلیپین، تایلند). اما اغلب کشورهای دیگر تنها بخشهای پراکنده‌ای که از چند هکتار تجاوز نمی‌کنند را جهت تبدیل به زمینهای قابل کشت در اختیار دارند. البته، در برخی از کشورها چشم‌انداز مدیریت جنگلهای طبیعی تخریب شده و توسعه زمینهای جنگل کشاورزی در سطح بالایی می‌باشد.
سیاست های تامین چوب
عوامل اقتصادی
یکسری از سوالات مربوطه را می‌توان با توجه به پتانسیل توسعه اقتصادی چوب سوخت مطرح نمود، نظیر: آیا این امر اقتصادی خواهد بود تا نسبت به کشت چوب سوخت بر روی زمینهای عمومی بصورت گسترده اقدام شود و دلیل آن تنها تامین انرژی ارزان برای خانوارهای روستایی باشد؟ در صورت عدم امکان، راهکارهای احتمالی موجود برحسب افزایش میزان عرضه چوب سوخت صرفا برای رفع نیازهای معیشتی افراد روستایی چیست؟ آیا برنامه‌های خاصی برای مصرف کنندگان شهری چوب سوخت (شامل مصارف خانگی، صنعتی و تجاری) مورد نیاز خواهد بود که بتوان آن را در بازار معامله کرد؟ در صورتی که جواب مثبت باشد حداکثر قیمتی که مردم توانایی پرداخت آن را دارند چیست؟
…
سیاست های تامین چوب
عوامل سازمانی
تا همین اواخر، تقریبا در تمامی کشورها، تنها واحدهای جنگلی دولتی مجوز برداشت و تجارت چوب و محصولات جانبی آن را داشته‌اند. این موسسات، در طی برداشت تجاری درختان در جنگلهای طبیعی یا جنگلهای کشت شده تنها شاخه‌ها و ساقه‌های کوچک را به چوب سوخت تبدیل می‌کنند. نگرانی عمده اغلب واحدهای جنگلی در منطقه تولید الوار اره‌ای تجاری با ارزش می‌باشد و نه چوب سوخت. همچنین در جایی که بازار چوب سوخت وجود نداشته باشد، آنها به سادگی خورده چوبها را بعنوان پسماندهای مربوطه در جنگل رها می‌سازند. البته کاربران محلی مجوز جمع‌آوری بعدی آنها را خواهند داشت، چه بصورت مجانی و چه بصورت پرداخت وجوه اسمی به دولت.
سیاستها و قانونگذاریها
خط مشی و قانون جامعی در خصوص اداره زمین، جنگل و مالکیت درخت و رویکرد مرتبط بر این زمینه ها وجود ندارد و سیاست های بخش کشاورزی و جنگلبانی اگر متضاد نباشند، -همانگ نیز نیستند و به نظر می‌رسد بخش انرژی هنوز که تمایلی برای حمایت از توسعه انرژی چوب را ندارد.
تحصیل و آموزش
جنگلبانی و کشاورزی- جنگلبانی: برنامه های آموزشی و تحصیلی مرتبط با آنها در منطقه هنوز به شناخت این نیاز نرسیده اند که موضوعات مرتبط با توسعه انرژی چوب را در برنامه‌های آموزشی خود جای دهند. آموزش در سازمانهای مرتبط با انرژی و نیرو اکثراً به منابع تجدید پذیر غیر قراردادی می‌پردازند تا انرژی چوب.
پیشرفتهای صورت گرفته در زمینه مشارکت موضوعات انرژی چوب در آموزش جنگلبانی در برخی کشورها (برای مثال PFI، پاکستان، UPLB، فیلیپین) قابل توجه بوده است. در خصوص این پیشترفتهای مهم اطلاعاتی در منطقه مورد تبادل قرار نگرفته است. تلاش اخیرا RWEDP نقش بسیار مهمی‌در شناسایی خلاء ها ایفا کرده است.
…
استراتژی های توسعه منابع
تامین چوب سوخت معیشتی
توسعه منابع در نقاط روستایی یعنی جائیکه چوب سوخت هنوز به کالایی تجاری تبدیل نشده است، بدون داشتن ارتباطی تنگاتنگ با رویکردهای مدیریت جنگلبانی و کشاورزی محلی دشوار خواهد بود. در جائیکه چوب سوخت کاملاً رایگان بدست می‌آید، هیچ انگیزه ای برای تولید اقتصادی آن در کوتاه مدت وجود ندارد. در چنین حالتی مشارکت مردم محلی در تولید پایدار و بهره برداری از چوب سوخت از منابع موجود محلی (بیشتر از جنگل، بوته و زمینهای بایر طبیعی و موجود و جنگلها و زمینهای تخریب شده) پتانسیل لازم را برای تولید محصولات سوختی چوبی اضافه تر را بهمراه ندارد. اما برنامه ریزی درختان در زمینهای بایر می‌تواند در توسعه منابع جدید در شکل زمینهای روستایی مشارکت کند. بنابراین ادامه برنامه جنگلبانی اجتماعی، که هدف اولیه آن بهبود برنامه های توسعه جنگلبانی مشارکتی است، می‌تواند ارزانترین استراتژی ممکن برای پاسخگویی به نیازهای انرژی جوامع کشاورزی کوچک و بی‌بضاعت در مناطق روستایی باشد.
تأمین چوب سوخت تجاری
تقاضا برای چوب سوخت را نمی‌توان با توسعه منابع جدید در شکل کاشت درختان در مقیاس وسیع پاسخ گفت. منابع دولتی بخصوص جنگلهایی که بوسیله دولت اداره می‌شوند هنوز به عنوان عمده ترین منابع تأمین چوب سوخت مورد مصرف سازمانها و صنایع سنتی به حساب می‌آیند. از اینرو مدیریت پایدار جنگلهای طبیعی و مصنوعی موجود ضرورت دارد، چرا که حداقل بخشی از نیاز بازار برای چوب سوخت را تأمین می‌کنند. منابع دولتی می‌بایست از نقطه نظر حفظ قیمت در کوتاه مدت به منظور تأمین چوب سوخت برای بخش های فقیر نشین شهری اداره شوند.
سیاست های تامین چوب
توصیه ها
پرداختن به نظامهای رایج انرژی چوب در کشورهای عضو RWEDP، بخصوص تولید چوب سوخت و نظامهای در حال جریان (از جمله منابع و شیوه های اکتساب)، بنظر یک استراتژی یکپارچه تولید چوب سوخت در توسعه جنگلبانی بشمار می‌آید. کاشت های تک منظوره، زود بازده و وسیع به عنوان استراتژی تأمین چوب سوخت برای جمعیت روستایی در این مقطع زمانی تردید آمیز به نظر می‌رسد. به هر حال به منظور اجرای کارآمد یک استراتژی یکپارچه برای توسعه تولید چوب سوخت، موضوعات بحث شده در بالا را می‌بایست به سرعت مورد توجه قرار داد و اقداماتی در سطح کشور در کوتاه مدت و با توجه به وضعیت محلی صورت داد، که می‌توانند از قرار زیر باشند:
خبرهای خوب؟
مردمان شهری تمایل بیشتری به باور کردن این مطلب دارند که اکثر چوب سوخت از جنگلها به دست می‌آید که به نوبه خود یک درک بسیار غلط و مصرّانه است. همه ماهی ها را از دریا نمی‌گیرند و همه الیاف از پنبه بدست نمی‌آیند و تمامی‌فلفل های قرمز از کشور شیلی حاصل نمی‌شوند. در حقیقت حدود دو سوم چوب سوختها از جنگلها حاصل نمی‌شوند، بلکه از کشاورزی و دیگر زمینها بدست می‌آیند.
لطفا به جای کپی مقالات با خرید آنها به قیمتی بسیار متناسب مشخص شده ما را در ارانه هر چه بیشتر مقالات و مضامین ترجمه شده علمی و بهبود محتویات سایت ایران ترجمه یاری دهید.
