ساختار صنعت نفت ۱۳کتاب صنعت نفت و گاز

ساختار صنعت نفت ۱۳کتاب صنعت نفت و گاز – ایران ترجمه – Irantarjomeh

مقالات ترجمه شده آماده گروه مهندسی صنایع

مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی

مقالات

چگونگی سفارش مقاله

الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه(شماره حساب)ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.comشامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر --مقالات آماده سفارش داده شده پس از تایید به ایمیل شما ارسال خواهند شد.

کتاب صنعت نفت و گاز فصل ۱۳ ساختار صنعت نفت

فصل ۱۳

ساختار صنعت نفت

فصل‌های ۳ تا ۱۲ بر روی فناوری‌ها و روش‌های مورد استفاده در صنعت نفت جهت یافتن، توسعه، تولید و ارتقای نفت و گاز طبیعی تمرکز داشته اند همراه با پالایش یا تبدیل آن به محصولات مفید و ذخیره و انتقال این سوخت های حیاتی و مشتقات آنها از طریق زنجیره ارزش و ارائه به مصرف کننده انرژی.

بخش پایانی این کتاب (فصل های ۱۳-۱۵) تمرکز را به چندین موضوع مرتبط با جنبه های تجاری مرتبط با عملیات صنعتی معطوف داشته است.

این فصل به بررسی ساختار صنعت پرداخته و تمرکز خود را بر انواع شرکت ها و سازمان های فعال در تولید و پالایش نفت خام گذاشته است. (فصل ۸ اطلاعات مشابهی را در مورد شرکت های خط لوله گاز طبیعی ارائه می نماید.)

فصل ۱۴ تشریح کننده برخی از مکانیسم‌ها و شیوه‌های اساسی بازار و تجارت در خصوص عرضه نفت و گاز طبیعی به مصرف‌کنندگان می باشد. فصل ۱۵ نیز برخی از چالش‌های عمده مرتبط با این صنعت در دهه‌های آینده را نشان می‌دهد.

تولیدکنندگان عمده نفت و گاز

مکان آشکار برای شروع در خصوص بررسی ساختار

صنعت نفت  را می توان بخش بالادستی – یعنی شرکت هایی که نفت و گاز را جستجو، توسعه و استخراج می کنند – به حساب آورد(شکل ۱۳-۱). با توجه به تغییرات مهمی که در چهار یا پنج دهه گذشته رخ داده است، درک بافت تاریخی این موضوع مفید تلقی می شود. بخش های بعدی این مبحث مروری کوتاهی را ارائه می نمایند. (برای مشاهده تاریخچه کاملتر این صنعت، به طور مثال، به مبحث Yergin، ۱۹۹۱ رجوع شود.)

…

شرکت‌های نفتی  معظم و بین‌المللی هفت خواهران Sevevn Sisters

از اواسط دهه ۱۹۶۰ میلادی تا اوایل دهه ۱۹۷۰ تجارت جهانی نفت و گاز توسط چند شرکت معدود دارای مالکیت عمومی کنترل می‌شد که در ایالات متحده، انگلستان و هلند بنا شده بودند.

• نفت استاندارد نیوجرسی (Esso)

• شرکت نفت استاندارد نیویورک (Socony)

• نفت استاندارد کالیفرنیا (Socal)

• Gulf Oil (نفت خلیج)

• Texaco

• Royal Dutch Shell (هلند)

• شرکت نفت آنجلو-پرشین (انگلستان)

این گروه در سال‌های ۱۹۵۰ توسط انریکو ماتئی Seven Sisters لقب گرفت که یک مدیر دولتی ایتالیایی بود که مشتاق پیوستن Eni (Ente Nazionale Idrocarbur یا اتحادیه ملی سوخت) ایتالیا به این مجمع قدرتمند بود.  ماتئی در تبدیل Agip  (شرکت نفتی تحت مالکیت دولت که توسط موسولینی ایجاد شد) به Eni بعد از جنگ جهانی دوم مؤثر بود. ادغام‌ها و تصاحب (به مالکیت گرفتن) طی نیم قرن بعدی Seven Sisters اصلی را به شرکت‌های شناخته شده امروزی WxxoMobil، Chevron، Royal Dutch، Shell و BP تبدیل کردند:

…

شرکت‌های ملی نفت

در آغاز دهه ۱۹۶۰ و در پاسخ به قدرت IOC ها و نگرانی در رابطه با کنترل منابع و بازارهای انرژی چندین دولت اقداماتی را برای ایجاد و حمایت مالی از واحدهای جدید انجام دادند. اعضای اوپک طلایه‌دارانی (جلودارانی) بودند که اقدامات مکزیک  در ۱۹۳۸ برای ایجاد Petróleos Mexicanos (Pemex) و ایران در سال ۱۹۵۱ برای ایجاد شرکت ملی نفت ایران را به عنوان مثال در نظر گرفتند. این ابتکار با شوکه شدن بازارهای جهانی نفت در سال ۱۹۷۳ با تحریم نفت Arab شتاب حرکتی بیشتری یافت.

این واحدهای جدید که شرکت‌های ملی نفت (NOCs) نامیده می‌شدند، به طور کلی معمولاً از وزارت‌های نفت وجود یا از اموال (خریداری شده یا ملی شده) شرکت‌های عملیات کننده در کشور ساخته شدند. NOC ها که منحصراً توسط دولت‌های مربوطه خود مالکیت و عملیات می‌شدند، تجارت خود را با شفافیت بسیار کمتری نسبت به IOCها انجام دادند.

در زیر مثال‌هایی از NOCهای بنیان شده به این صورت به همراه تاریخ (های) ایجاد آنها آورده شده‌اند:

• Sontatrach (الجزایر)، ۷۱-۱۹۶۳

• نفت ملی لیبی، ۷۰-۱۹۶۸

• نفت ملی ابوظبی (Saudi Aramco)، ۸۰-۱۹۷۳

• Petroliam Nasional Behrad (Petronas)، مالزی، ۱۹۷۴

• Petróleos de Venezuela (PdVSA)، ۱۹۷۵

• نفت ملی کویت، ۱۹۷۵

• نفت ملی نیجریه، ۱۹۷۷

در سال ۲۰۱۱ تقریباً ۸۸ درصد از ذخائر جهانی نفت و گاز توسط شرکت‌های نفتی تحت مالکیت دولت کنترل می‌شدند که بیشتر در خاورمیانه واقع شده‌اند.

شرکت‌های آمیخته (هیبرید)

…

تولید کنندگان مستقل

تولید کنندگان مستقل که مستقلین نیز نامیده می‌شوند، کوچک‌تر هستند و به شیوه مشابه با بسیاری از IOCها، NOCها یا GSE ها به صورت عمودی یکپارچه نیستند. مستقلین نقش قابل توجهی در تجارت بالادستی نفت و گاز ایفا می‌کنند  و به صورت عمده در ایالات متحده و همچنین چند کشور خارجی دیگر عمل می‌کنند.

مستقلین تقریباً تمام درآمد خود را از تولید در سرچاهی دریافت می‌کنند. این شرکت‌ها به طور عمده در قسمت اکتشاف و تولید تجارت نفت و به میزان کمی در بازاریابی یا فعالیت پالایش مشغول می‌شوند. برای آنکه یک مؤسسه در ایالات متحده به عنوان یک تولید کننده مستقل در نظر گرفته شود، مقررات سرویس درآمد داخلی قید کرده است که ظرفیت پالایش آن باید به صورت میانگین پایین‌تر از ۷۵۰۰۰ بشکه در روز و خرده فروشی های آن باید کمتر از ۵ میلیون دلار در سال باشد.

…

تولید کنندگان نفت گاز مستقل برجسته مستقر در ایالات متحده که دارای مالکیت عمومی هستند شامل مؤسسات Anadarko Petroleum، Barret Resources، Cabot Oil and Gas، Chespeake Energy، Devon Energy، EOG Resources، Forest Oil، Harvest Natural Resources، Noble Energy، Planis Exploration and Production، Quicksilver Resources، Swift Energy، Ultra Petroleum و Ward Petroleum Group می‌شود.

مستقلین مستقر در کشورهای دیگر نیز روی تولید جهانی نفت و گاز تأثیر می‌گذارند. مستقلین اصلی مستقر در خارج شامل Bankers Petroleum،  Petrobank Energy and Resources، Talisman Energy  و Vermillion Resources  (کانادا)، British Gas and Cairn Energy (انگلستان)، Carnarvon Petroleum and Nido Petroleum (استرالیا)، Maersk Oil (دانمارک) و Japex (ژاپن) می‌شود. باید هم اکنون BHP Billiton مستقر در ملبورن استرالیا را نیز اضافه کرد که بزرگ‌ترین شرکت معدنی جهان است که در جولای ۲۰۱۱ به خرید Petrohawk Energe مستقل آمریکا برای ۱/۱۲ میلیارد دلار توافق کرد که Petrohawk یک بازیگر اصلی در توسعه گاز شیلی ایالات متحده بود.

…

شرکت‌های سرویس دهی (خدماتی)

تولید کنندگان بزرگ و کوچک نفت و گاز معمولاً برای اجرای کارهای دستی ساخت و عملیات دکل‌های حفاری به مؤسسات تخصصی با نام شرکت‌های سرویس دهی روی می‌آورند. شرکت‌های سرویس دهی روان کننده‌ها، سیالات/مواد دیگر و پمپ‌ها و تجهیزات دیگری مانند تخصص و ابزار مورد نیاز برای ارزیابی (تخمین) مشخصه‌های سازند و عملکرد چاه را ارائه می‌کنند. با افزایش قیمت نفت (همان گونه که در ۱۱-۲۰۱۰ افزایش یافت) تقاضا برای سرویس‌های میدان نفتی نیز افزایش می‌یابد.

Financial Times فهرستی سالانه از بزرگ‌ترین شرکت‌های جهان با نام ۵۰۰ FT جهانی تهیه می‌کند. در سال ۲۰۱۱ هشت شرکت بخش تجهیزات و سرویس‌های نفتی را تشکیل داده بودند (جدول ۱۳-۱). Weatherfold International که در سوئیس قرار دارد یک شرکت سرویس دهی عظیم است که در این فهرست قرار نگرفته است.

شرکت National Oilwell Varco بر اساس سهمی که در تدارک تجهیزات لازم برای شکافت هیدرولیکی شیل برای استخراج نفت و گاز داشت، در سال ۲۰۱۱ بزرگ‌ترین جهش را در فهرست (جدول ۱۳-۱) داشت.

…

تعاملات IOC-NOC

همچنان که IOCها و NOC ها (و همچنین GSEهای هیبرید) علائق تجاری و سیاسی مختلف خود را پیگیری می‌کنند، انواع مختلفی از روابط ایجاد می‌شوند. این امر با تخمین کنترل بیش از ۸۵ درصد از ذخائر نفت و گاز جهانی توسط NOCها تصدیق می‌شود. برخی از NOC ها از نظر اندازه و دامنه با شرکت‌های بزرگ رقابت می‌کنند و حتی برای دسترسی به ذخائر مستقیماً با IOCها رقابت می‌کنند. با پیچیده کردن موضوع بازیگران دیگر نقش‌هایی را به عهده می‌گیرند، از جمله مؤسسات بزرگ سرویس میدان نفتی، مؤسسات برابری خصوصی، صندوق سرمایه گذاری ارزی، که پیش‌تر توسط IOCها کنترل می‌شدند.

…

اوپک

اوپک یک نیروی اصلی در تجارت جهانی نفت خام است. این سازمان در سال ۲۰۱۱ پنجاهمین سالگرد خود را مشخص کرد. اوپک معمولاً هر دو سال برای ارزیابی تأمین/تقاضا و قیمت‌های نفتی کنونی و طرح‌ریزی شده نفت جهانی و همچنین هماهنگ کردن اقدامات اعضای خود در رابطه با تولید و قیمت گذاری جلساتی را برگزار می‌کند.

مأموریت اوپک “هماهنگ و متحد کردن سیاست‌های نفتی کشورهای عضو و تضمین پایداری بازارهای نفتی به منظور ایمن سازی یک تأمین نفت مؤثر، اقتصادی و منظم برای مشتریان، یک درآمد پایدار برای تولید کنندگان و بازده مناسب سرمایه برای سرمایه گذاران در صنعت نفت است”.

در گذشته اوپک از کنترل‌های قیمت گذاری و تولید برای دست‌یابی به اهداف خود استفاده کرده است. این امر شامل وضع کردن یک قیمت به صورت رسمی اعلام شده نفت اوپک، افزایش یا کاهش تولید کلی توسط اعضای آن و (با آغاز در سال ۱۹۸۳) تعیین سهمیه‌های تولید برای کشورهای منفرد عضو می‌شود.

…

تاریخچه اوپک

پیدایش اوپک به جلسه مقامات رسمی ونزوئلا، ایران، عراق، کویت و عربستان سعودی در ۱۹۴۹ برمی‌گردد. با شکل گیری مجدد بازار انرژی جهانی بعد از جنگ جهانی دوم سه تولید کننده بزرگ نفت به دنبال تبادل دیدگاه‌ها بودند. گروه دولت‌های تولید کننده نفت با ایجاد ارتباط بهتر میان خود قادر به تشکیل جبهه بسیار متحدتری در تعاملات خود با IOC ها شدند که برای تولید و صادر کردن نفت از کشورهای خود دارای مجوز بودند. (بحث بالا در رابطه با Seven Sisters را به یاد آورید). این گروه به ویژه با تصمیمات IOCها که قیمت‌های نسبتاً پایینی برای نفت خام ونزوئلا و خاورمیانه وضع کرده بودند عذاب داده شد.

…

عضویت اوپک

تا میانه سال ۲۰۱۱ تعداد کشورهای عضو اوپک به ۱۲ دولت رشد کرده بود (جدول ۱۳-۲). علاوه بر پنج عضو مؤسس هفت عضو کامل دیگر وجود دارند که از ۱۹۶۱ به آن پیوسته‌اند. (دو عضو کامل سابق گابن و اندونزی به ترتیب در سال ۱۹۹۵ و ۲۰۰۸ به عضویت خود خاتمه دادند).

بر اساس اوپک هر کشور “دارای صادرات خالص قابل توجه نفت خام که اساساً دارای منافع مشابه با کشورهای عضو اوپک است، در صورتی که توسط اکثریت سه چهارم اعضای کامل از جمله رأی‌های موافق تمام اعضای مؤسس می‌تواند عضو کاملی از سازمان شود”. اوپک همچنین کشورهای عضو متحد نیز دارد که صلاحیت عضویت کامل را ندارند اما تحت شرایط خاص پذیرفته می‌شوند.

…

چشم‌انداز اوپک

تحلیل گران در رابطه با اینکه اوپک چگونه موفق بوده است و در اقتصاد جهانی آشفته در حال افزایش چه قدر مؤثر خواهد بود بحث می‌کنند. به دلیل نبود یک مکانیسم اجرایی مؤثر پذیرش آن توسط اعضا با سهمیه‌های تولید در بهترین حالت انفرادی بوده است. از سال ۱۹۸۳ تولید حقیقی نفت کلی اوپک به صورت معمول از سقف سهمیه تعیین شده به میزان ۴ % ( و گاهی به بیش از ۱۵ %) تجاوز کرده است.

…

پالایشگران

EIA گزارش کرد که تا ژوئن ۲۰۱۱ تعداد ۱۴۲ پالایشگاه قابل عملیات در ایالات متحده وجود داشتند (جدول ۱۳-۴ و ۱۳-۵). از این میان ۱۱۴ مورد از آنها دارای ظرفیت حداقل ۲۵۰۰۰ بشکه در روز تقویمی (b/cd) بودند که ۶۵ پالایشگاه برتر آنها دارای ظرفیت‌های حداقل ۱۰۰۰۰۰ b/cd داشتند. بسیاری از پالایشگاه‌های بزرگ تحت مالکیت IOC های به خوبی شناخته شده هستند که بزرگ‌ترین آنها Baytown تگزاس تحت مالکیت ExxonMobil است.

کل ظرفیت پالایش ایالات متحده (به احتساب تنها واحدهای تقطیر اتمسفری نفت خام) در سال‌های اخیر در حدود ۱۶ میلیون b/cd نسبتاً پایدار بوده است. پیش‌تر به مدت ۱۰ سال از آغاز دهه ۱۹۷۰ ظرفیت به صورت پیوسته تا ۴/۱۹ میلیون b/cd در سال ۱۹۸۱ افزایش داده شد. با این حال در آن نقطه افت تقاضای نفت روی پالایشگاه‌ها فشار وارد کرد و پالایشگاه‌های دارای تنها سیستم‌های ساده تقطیر و توانایی اندک برای ارتقای متعاقب (یعنی بهبود توانایی پردازش جریان پایین دستی) اولین پالایشگاه‌هایی بودند که سرویس خود را تعطیل کردند.

…

پالایشگران مستقل

به صورت یک قانون کلی پالایشگران مستقل دخالت کمتری در تولید نفت دارند و به جای آن خرید نفت خام تولید شده توسط دیگران و پردازش آن به محصولات نهایی را انتخاب می‌کنند. آنها همچنین ممکن است خروجی‌های عمده فروشی و بازاریابی خرده فروشی داشته باشند یا محصولات خود را به شرکت‌های بازاریابی بفروشند.

حین دهه ۱۹۹۰ نقش پالایشگران مستقل به میزان چشمگیری رشد کرد که بیشتر به دلیل خریدهای پالایشگاه از IOCها در تلاش برای خط جریان و تنظیم مجدد موقعیت‌های خود است. در سال‌های اخیر پالایشگران مستقل خود نیز متحمل دوره‌ای از ترکیب، ادغام‌ها و اکتسابات فهرست مالکیت پالایشگاه را در هم آمیختند اما تأثیر کلی ناچیزی روی تأمین محصول نهایی داشتند.

…

ظرفیت جهانی پالایش

به طور کلی به دلیل ارزان‌تر بودن حرکت نفت خام نسبت به محصولات نفتی پالایش در نواحی مصرف ایجاد شده است. علاوه بر این مجاورت با بازارهای مصرف پاسخ به تغییرات ناگهانی (جهش‌های) القا شده توسط هوا یا تغییرات منطقی تقاضا را آسان‌تر کرده است. بنابراین علی‌رغم اینکه خاورمیانه ناحیه دارای بیشترین تولید نفت است بیشتر حجم پالایش در ایالات متحده، اروپا و آسیا اتفاق می‌افتد.

…

دیگر فصل های این کتاب:

تبدیل نفت به محصول ۱۱ کتاب صنعت نفت و گاز

تجارت نفت ۱۴ کتاب صنعت نفت و گاز

چالش‌های نوظهور صنعت نفت ۱۵ کتاب صنعت نفت و گاز