الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه(شماره حساب)ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.comشامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر --مقالات آماده سفارش داده شده پس از تایید به ایمیل شما ارسال خواهند شد.
قیمت
قیمت این مقاله: 38000 تومان
(ایران ترجمه - Irantarjomeh)
توضیح
بخش زیادی از این مقاله بصورت رایگان ذیلا قابل مطالعه می باشد.
شماره
۶
کد مقاله
SOC06
مترجم
گروه مترجمین ایران ترجمه – irantarjomeh
نام فارسی
رسانه‌های ارتباط جمعی- تلویزیونی بدون دستورالعملهای مرزی و بازار مشترک در پخش رادیویی
نام انگلیسی
Trans-frontier Media. The Television without Frontiers Directives and Common Market
تعداد صفحه به فارسی
۳۲
تعداد صفحه به انگلیسی
۱۲
کلمات کلیدی به فارسی
رسانه‌های ارتباط جمعی
کلمات کلیدی به انگلیسی
Trans-frontier Media
مرجع به فارسی
مرجع به انگلیسی
کشور
ایالات متحده
رسانه‌های ارتباط جمعی، قوانین و خط‌مشی‌های فرهنگی برون مرزی
تلویزیونی بدون دستورالعملهای مرزی
و بازار مشترک در پخش رادیویی
اصل کلی تشکیل دهنده چارچوب دستورالعمل TWF آن است که یک برنامه تلویزیونی که بصورت قانونی در یکی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا به نمایش درمی‌آید بتواند بدون اعمال محدودیت بصورت مجدد در کشورهای عضو دیگر نیز پخش شود. (والاس و گلدبرگ ۱۹۸۹). در این خصوص رهنمود TWF حداقل استانداردها را برای پخش برنامه‌ها در موضوعات خاص در نظر گرفته و کشورهای عضو را متعهد می‌سازد که قوانین نشر رادیویی در هر یک از این کشورها منطبق با یکدیگر باشند. این بدان معناست که بطور کلی تعدیل کننده‌های برنامههای رادیو تلویزیونی بیش از این اجازه نخواهند داشت نسبت به مستثنی ساختن برنامه‌هایی که از کشورهای دیگر عضو ارسال می‌شود اقدام نمایند. TWF (1989) در ماده قانون (۲)۲ متذکر می‌شود که، «اعضای عضو می‌بایست این اطمینان را حاصل نمایند که آزادی دریافت برنامههای پخش شده وجود دارد و نباید نسبت به اعمال محدودیتها در برنامههای ارسال شده از دیگر کشورهای عضو بر اساس بخشنامه منطبق با این معاهده اقدام نمایند.» این بخشنامه شامل فصولی است که به ارتقای تولید و توزیع برنامههای تلویزیونی (TWF، فصل ۳، بندهای ۹-۴)، محافظت از اقلیتها (TWF، ۱۹۸۹، فصل ۵، بند ۲۲)، تبلیغات تلویزیونی و حامیان مالی آن (TWF، ۱۹۸۹، فصل ۴، بندهای ۲۱-۱۰) و حق پاسخ (TWF، ۱۹۸۹، فصل ۶، بند ۲۳) اختصاص یافته است.
دستورالعمل TWF (۱۹۸۹) همچنین معرف دو سیاست بحث‌برانگیز می‌باشد که از تاثیری سهمیه‌وار در خصوص انتشار رادیویی در اتحادیه اروپا برخوردار می‌باشد. اولین مورد سهمیه آن است که این دستوالعمل عنوان می‌دارد تا کشورهای عضو اطمینان یابند «در مواردی که عملی باشد و با روشهای مناسب» که موسسات پخش رادیویی اکثریت زمان پخش، انحصار اخبار، رویدادهای ورزشی، بازیها، تبلیغات و خدمات تلتکس خود را در اختیار «امور مربوط به اروپا» قرار دهند (دستورالعمل TWF، بند ۴). این دستور در حقیقت بطور موثر ۵۰% از زمان پخش را در اختیار اروپائیان گذاشته و از حیطه رقابت غیراروپائیان خارج می‌سازد. سهمیه دوم به منظور تحریک و برانگیختن تولید آثار نمایشی اروپا طراحی گردیده بود و بر این اساس از موسسات پخش درخواست می‌کند تا نسبت به ذخیره ۱۰ درصد یا بیشتر از زمان پخش یا بصورت جایگزین ۱۰% از بودجه تولید خود را به آثار اروپایی اختصاص دهند که بوسیله سازندگانی تولید گردیده است که جزء «موسسات مستقل پخش» بشمار می‌آیند (دستورالعملTWF، بند ۵).
رسانه‌های ارتباط جمعی تلویزیونی بدون مرزی پخش رادیویی
سیستمهای رسانه برون مرزی: فرهنگ و سیستم حمایت از تولیدات داخلی
حیطه دستورالعمل TWF در حقیقت محتوای تهییج هویت اروپایی و فرهنگ اروپایی، حداقل بر اساس برخی از استدلالها، را بعنوان هدف مد نظر قرار داده بود. در عمل، این ایده منجر به ایجاد سهمیه‌هایی در اروپا گردید. برای برخی از اروپائیها، این سهمیه‌ها از جمله راهها و روشهای مشروع در جهت حفظ هویت منطقه‌ای و ملی بشمار می‌آمد. برای اروپائیان دیگر، افزایش تعداد فیلمهای هالیوودی، نمایش‌نامه‌ها و کمدیهای روزمره و به روی آنتن رفتن آنها در تلویزیونهای اروپا هم بعنوان یک فاجعه فرهنگی و هم بعنوان یک بلای اقتصادی بشمار می‌آمد. پدیده فرهنگی چنین رخدادی مشهود می‌نمود. بلای اقتصادی این پدیده آن بود که برنامههای هالیوودی قبلا هزینه‌های خود را بطور کامل در بازار آمریکا مستهلک نموده بودند و بر این اساس با قیمتی ارزان به ایستگاههای پخش اروپایی راه می‌یافتند. نتیجه چنین رخدادی آن بود که برای چندین سال، تولیدکنندگان اروپایی، بواسطه قیمت اندک محصولات آمریکایی، در هیچ منطقه قابلیت رقابت و تولید محصولات جدید را نداشتد (کمیسیون اروپا ۱۹۹۸ب). افزایش کانالهای تجاری سودآور (و حتی موسسات پخش رادیویی عمومی) باعث گردید تا فروش برنامههای خارجی، در راس آن برنامههای آمریکایی، نیز به تبع آن افزایش یابد. بدین طریق، تولیدکنندگان اروپایی برنامههای صمعی‌بصری بسیاری از مشاغل خود را از دست داده و حتی در برخی از مواقع زیست‌پذیری و توان رقابت صنعت اروپا نیز با خطر عمده‌ای روبرو گردیده بود. نهایتا راه‌حلی برای رفع این معضل به دستورالعملهای TWF اضافه گردید که بر اساس آن سهمیه‌هایی برای آثار اروپایی و تولیدکنندگان مستقل بوجود آمد.
رسانه‌های ارتباط جمعی تلویزیونی بدون مرزی پخش رادیویی
دستورالعمل دوم: برنامههای ورزشی و خرید تلویزیونی
حتی در صورتی که الحاقیه‌های قید شده در دستورالعمل دوم TWF (1997) باعث تقویت مفاد فرهنگی این سهمیه نگردید، دو قاعده مهم دیگر وجود داشت که هدف از آنها بوجود آوردن اصلاحیه‌های فنی بیشتری می‌بود. اولین قاعده و مهمترین آن، به کشورهای عضو اجازه می‌داد تا نسبت به انتخاب و مشخص نمودن «رخدادهای دارای اهمیت مهم برای جامعه» – رویدادهای ورزشی – که در معنا می‌بایست در تلویزیونهای آزاد به نمایش درآید اقدام نمایند ( دستورالعمل ۲ TWF 1997، بند ۳الف). در وهله دوم، قوانین حاکم بر خرید از راه دور یا خرید از طریق تلویزیون به منظور اجازه دادن به کانالها جهت افزایش موارد پخش برنامههای تجاری، و نه فرهنگی، دستخوش تغییر قرار گرفت ( دستورالعمل ۲ TWF 1997، بند ۱۹).
عبارت رویدادهای «دارای اهمیت مهم برای جامعه» در TWF2 تعریف نشده است، ولی تاریخچه برآوردهای حاصله این امر را بطور واضح نشان می‌دهد که انگیزه مطرح شده برای این اصلاحیه ناشی از احساس خطری می‌باشد که بر اساس آن تلویزیونهایی که دارای سیستم پرداخت بر حسب نمایش می‌باشند و دیگر کانالهای اشتراکی حق‌العمل‌کاری خواستار تحصیل حقوق انحصاری جهت پخش رویدادهای ورزشی گردند، پدیده‌ای که در گذشته در تلویزیونهای آزاد به نمایش در می‌آمد (کمیسیون اروپا ۱۹۹۷). TWF2 بصورت لفظی چنین رویدادهایی را به رخدادهای ورزشی محدود ننموده بود، ولی در حقیقت هیچگونه مثالی برای توجیه این بند که رخدادهای مهمی دیگری را بیان نموده باشد عنوان نشده بود. بخش ۱۸ از دستورالعمل TWF2 (1997) (با تاکید) اشاره به نیاز به «محافظت از حق دسترسی به اطلاعات و اطمینان از دسترسی گسترده بوسیله عموم مردم به رخدادهای ورزشی پوشش داده شده از طریق تلویزیونهای ملی و غیر ملی که از اهمیت مهمی برای جامعه برخوردار است، نظیر بازیهای المپیک، جام جهانی فوتبال و مسابقات قهرمانی فوتبال اروپا» نموده است.
رسانه‌های ارتباط جمعی تلویزیونی بدون مرزی پخش رادیویی
نتیجه‌گیری: رسانه برون‌مرزی و فرهنگ
در عصر همگرایی و توسعه
در حدود پانزده سال از آغاز سیاست پخش برون‌مرزی جامعه اروپا بصورت پذیرش اولین دستورالعمل TWF (1989) می‌گذرد. پس از گذشت یک دهه از حضور تلویزیون بدون مرز، ماچت (۱۹۹۹، ۴۸) خاطرنشان نمود که، «ما از ایده تلویزیون اروپایی مشترک که هدف از آن پرورش و شکوفایی هویت اروپایی می‌باشد، و جزئی از هسته اولین دستورالعملهای موسسات اروپایی در زمینه سیاست رسانه‌ای می‌بود، دور افتاده‌ایم.» براستی که سیاست داشتن موسسات پخش پان- اروپایی آزمایشی اکنون امری منزوی تلقی گردیده و امروزه دیگر اثری از «کانال اروپا» بر حسب ایده متصور شده مباحث مرتبط با سیاستهای رسانه‌ای اروپا در دهه ۱۹۸۰ دیده نمی‌شود. شهروندان کلیه کشورهای عضو، همانند سه دهه اول پس از جنگ جهانی دوم برای دیدن یا شنیدن برنامه‌هایی که اساسا «هویت اروپایی» اجتماعی را حول محور ملی ترویج می‌نمودند، دیگر هر شب ایستگاه پخش مشخصی را مد نظر قرار نمی‌دهند. در صورتی که این امر تنها معیار مشخص کننده موفقیت بشمار آید، پس بنابر این تلاشهای صورت گرفته شده برای تحقق یک سیستم رسانه‌ای برون مرزی با شکست مواجه شده است.
یکی از نگرشهای سخاوتمند در زمینه موفقیت این روال ممکن است به هنگامی نمود پیدا کند که تصور شود که هویت ملی تنها با شروع موسسات پخش عمومی ملی توسعه نیافت و قطعا رخداد آن در خلال یک دهه محقق نشده است. این امر بطور حقیقی مد نظر نبوده و واقعا انتظار نمی‌رود که هویت «ملی» اروپا در نتیجه تنها چندین سال تماشای کانال اروپای مشترک به یک باره دستخوش تحولی شگرف شود.
تکنولوژی پخش رادیویی، قوانین، سیاستها و مسایل اقتصادی همگی دست به دست هم داده تا مرحله گذار و لغو سیستم کنترل ملی پخش رادیویی که زمانی در اروپا وجود داشت محقق شود. به هنگامی که این مرحله با هدف اتحاد اروپا و کمک به ساخت یک هویت ملی اروپایی شروع شد، اجرای سیستم پخش رادیویی برون‌مرزی اروپا با مشارکت برنامههای پخش رادیویی برون مرزی غیر- اروپایی (مثل آمریکا) به مقداری زیاد محقق گردیده است. این فاکتورها، همانگونه که پریس عنوان می‌دارد به میزان زیادی «یکی از مهمترین ویژگیهای قدرت دولتی: تاثیر مداخلات دولتها جهت محافظت از کارتل داخلی ناشی از عدم ثبات و ناسازگاری و ناهنجاری جهانی» را محدود ساخته است. بر اساس اظهارات پیشگویانه لرد کیلبرندون (۱۹۶۸، ۱۰۴)، « مردم می‌بایست به اقیانوس سرد ایده‌های جهانی چنگ زده و دیگر بیش از این نمی‌توانند از استخرهای گرمی که دولتهایشان برایشان مهیا نموده‌اند لذت ببرند». در اتحادیه اروپا، سیستمهای پخش ملی وادار شده‌اند تا نسبت به باز نمودن مرزهای الکترونیکی در مقابل نیروهای بیرونی اقدام نموده و پیامهایی که سبب ایجاد تغییرات فرهنگی بدون حد و اندازه مشخصی می‌شود را ارائه دهند. چنین ریزشی از پیامهای بیرونی بگونه‌ای سرازیر می‌شود که، «اقیانوس سرد ایده‌های جهانی» نه تنها فرهنگ اروپا را در بر می‌گیرد، بلکه فرهنگ جهانی را نیز شامل می‌شود. این امر نمی‌بایست پدیده بدی باشد.
لطفا به جای کپی مقالات با خرید آنها به قیمتی بسیار متناسب مشخص شده ما را در ارانه هر چه بیشتر مقالات و مضامین ترجمه شده علمی و بهبود محتویات سایت ایران ترجمه یاری دهید.
