الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه(شماره حساب)ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.comشامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر --مقالات آماده سفارش داده شده پس از تایید به ایمیل شما ارسال خواهند شد.
قیمت
قیمت این مقاله: 15000 تومان
(ایران ترجمه - irantarjomeh)
توضیح
بخش زیادی از این مقاله بصورت رایگان ذیلا قابل مطالعه می باشد.
شماره
۳۴
کد مقاله
MDSN34
مترجم
گروه مترجمین ایران ترجمه – irantarjomeh
نام فارسی
خط مشی در زمینه پوسیدگی زودرس در زمان کودکی (ECC) :
دسته بندی، پیامدها و استراتژیهای بازدارنده
نام انگلیسی
Policy on Early Childhood Caries (ECC): Classification, Consequences, and Preventive Strategies
تعداد صفحه به فارسی
۱۲
تعداد صفحه به انگلیسی
۶
کلمات کلیدی به فارسی
پوسیدگی زودرس دندان ، کودکان
کلمات کلیدی به انگلیسی
Early Childhood Caries
مرجع به فارسی
آکادمی دندانپزشکی کودکان آمریکا
آکادمی امراض کودکان آمریکا
مرجع به انگلیسی
American Academy of Pediatric Dentistry
American Academy of Pediatrics
کشور
ایالات متحده
خط مشی در زمینه پوسیدگی زودرس در زمان کودکی (ECC) :
دسته بندی، پیامدها و استراتژیهای بازدارنده
هدف
پوسیدگی زود هنگام در ایام کودکی (ECC) بوسیله آکادمی‌آمریکایی دندانپزشکی کودکان (AAPD) مورد شناسایی قرار گرفته است. این مضمون اصطلاحاً تحت عنوان «پوسیدگی بواسطه شیشه شیر نوزادان» یا «پوسیدگی دندان ناشی از شیشه شیر نوزادان» خوانده شده و بعنوان یک مشکل قابل توجه بهداشت عمومی بشمار می‌آید. آکادمی‌آمریکایی دندانپزشکی کودکان به اشخاصی که در امر مراقبتهای بهداشت دهان و دندان می‌باشند و همچنین پرستاران توصیه می‌نمایند تا نسبت به کار گیری روالهای محافظتی و بازدارنده، که قابلیت کاهش ریسک توسعه بیماریهای مشکل آفرین را دارند، اقدام نمایند.
این خط مشی بر مبنای بررسی های پزشکی در مبحث دندانپزشکی کودکان بنا شده است و علاوه بر این مقاله های بهداشت عمومی در ارتباط با مشکلات پوسیدگی زود هنگام در کودکان را نیز در بر می‌گیرد. چنین مبحثی در حقیقت در سمپوزیم سال ۲۰۰۵ شیکاگو در زمینه ممانعت از بیماریهای دهان و دندان کودکان و نوجوانان مطرح شد. تحقیقات MEDLINE با استفاده از عباراتی همچون «پوسیدگیهای زود هنگام دوره کودکی»، «مراقبت از پوسیدگیهای دندان»، و «پوسیدگیهای ناشی از شیشه شیر کودکان» اعمال گردید. توصیه‌های بازدارنده بطور اولیه بر مبنای بررسی مطالعات انتشار یافته و رویه های مربوط بدان می‌باشد. در مواردی که داده ها به میزان کافی وجود ندارد و یا نتیجه گیری قابل توجهی دیده نمی‌شود، توصیه ها بر اساس عقاید و نظرات متخصصین و بر مبنای اجماع مد نظر خواهند بود.
در سال ۱۹۷۸، AAPD در تعامل با آکادمی آمریکایی بیماریهای کودکان نسبت به انتشار بیانیه مشترک در زمینه پوسیدگی های مرتبط با شیشه شیر نوزادان اقدام نمود تا آنکه گونه شدید بیماریهای مرتبط با پوسیدگی دندان که در زمینه مصرف شیر با استفاده از شیشه می‌باشد را مورد خطاب قرار دهد. توصیه های خط مشی اولیه تنها محدود به عادات تغذیه‌ای بوده‌اند و بر این اساس اینگونه نتیجه گیری شده بود که در صورتی که تغذیه از شیشه شیر، درست پس از اولین سالگرد تولد قطع شود، می‌توان از بروز عارضه پوسیدگی، ناشی از این وسیله، جلوگیری نمود. نگرش اولیه این موضوع مسئله شیر دهی از طریق سینه را به عنوان عامل سببی بر شمرده است. با این وجود، در خلال دو دهه بعدی، با شناسایی این مسئله که این رویه بالینی بصورت متمایز و پایدار در ارتباط با روالهای ضعیف تغذیه‌ای نمی‌باشد و آنکه بیماریهای پوسیدگی دندان به عنوان یک عارضه مسری تلقی می‌شود، AAPD عبارت «پوسیدگیهای زود هنگام دوران کودکی» را برگزید تا آنکه بتوان سبب شناسی چند عامله را بصورت بهتری بازتاب داد.
پوسیدگی دندان یکی از بیماریهای شایع، پیچیده و مزمن بشمار می‌آید که نشات گرفته از عدم تعادل در عوامل خطر آفرین متعدد و عوامل محافظتی در خلل زمان خواهد بود. بطور اساسی، پوسیدگی دندان یک عارضه بیولایه (پلاک) نشات گرفته از کمبود مواد معدنی اسیدی عاج یا مینای دندان می‌باشد که تحت تاثیر بزاق دهان نیز خواهد بود.
با گذشت زمان، فعل و انفعالات متقابل میکروارگانیزمهای کاریوژنی یا عوامل بروز پوسیدگی و کربوهیدراتهای تخمیر پذیر ممکن است شرایط کمبود مواد معدنی را بوجود آورند، عارضه ای که ممکن است سبب از دست رفتن ساختار دندان یا ایجاد حفره در آن شود. این بیماری تحت عنوان «وجود یک یا چند مورد پوسیدگی (ضایعاتی که ممکن است با سوراخ شدگی یا عدم سوراخ شدگی همراه باشند) ، از دست دادن دندانها (بواسطه پوسیدگی) و یا پر شدن سطوح دندان» تعریف شده و ممکن است در هر یک از دندانهای شیری در ۷۱ ماهگی یا زودتر رخ دهد. در کودکان جوانتر از ۳ سال، هرگونه علایم پوسیدگی سطح صاف معرف عارضه پوسیدگی شدید زود هنگام دوران کودکی (S-ECC) بشمار می‌آید. از سنین ۳ الی ۵ سال، ایجاد یک یا چند حفره، از دست رفتگی دندان (بواسطه پوسیدگی)، یا پرشدن سطوح صاف در قسمت قدامی اولیه فک و یا پوسیدگی، از دست رفتگی یا نمره پرشدگی ۴≥ (۳ سالگی)، ۵≥ (۴ سالگی)، ۶≥ (۵سالگی) معرف S-ECC خواهد بود.
پوسیدگی دندان یکی از عارضه های مسری و قابل انتقال بشمار می‌آید، بر این مبنا درک چگونگی اکتساب میکروب‌های کاریوژنی به منظور ارتقای استراتژیهای پیشگیرانه الزامی‌خواهد بود. انتقال عمودی بعنوان معبر عبور میکروب ها از فرد مراقبت کننده به کودک تلقی شده و در حقیقت منبع اصلی این عارضه بشمار می‌آید که از طریق آن نوزادان ممکن است باکتری کاریوژنی را حاصل نمایند (نظیر mutansstreptococci (MS)) که در بزاق مادر وجود دارد. موفقیت این انتقال منجر به کلنی یا تجمع MS وابسته به مادر شده که ممکن است بواسطه چندین عامل باشد، شامل مقدار ماده تلقیح، تکرار یا تدوام دوز اندک و یک دوز مسری حداقلی. نوزادانی که مادران آنها، در نتیجه پوسیدگی دندان مداوا نشده، دارای سطوح بالای MS می‌باشند، در مقایسه با نوزادانی که مادران آنها دوز MS کمتری دارند، بیشتر در معرض خطر اکتساب این ارگانیزم خواهند بود. متوقف سازی سرچشمه‌های MS وابسته به مادران از طریق توان بخشی مربوط به دندانپزشکی و درمانهای ضد میکروبی می‌تواند باعث ممانعت یا تأخیر تلقیح نوزادان شود. بطور ایده آل، چنین مداخلاتی در دوره پیش از تولد اعمال خواهد شد. انتقال افقی MS (همانند بین اعضای یک خانواده و یا یک گروه نظیرکارکنان یک مهد کودک) نیز ممکن است رخ دهد. حذف فعالیتهایی که باعث انتقال بزاق به دیگران می‌شود (نظیر استفاده مشترک از ادوات آشپزخانه، استفاده از پاک کننده‌های دهانی و یا وسایلی همانند پستانک بصورت مشترک) ممکن است در زمینه کاهش ابتلای نوزادان یا کودکان نوپا به میکروب های کاریوژنی مؤثر باشد.
کودکان در طول عمر خود در معرض سطوح متفاوت خطر پذیری در زمینه توسعه پوسیدگی دندان می‌باشند. شواهد مربوطه به میزان فراینده اذعان کننده این موضوع می‌باشند که برای احراز موفقیت در زمینه ممانعت از بیماریهای مرتبط با دندان، دندان پزشکان می‌بایست برنامه های مداخله آمیز بازدارنده، در محدوده اولین سال زندگی نوزادان، را مد نظر قرار دهند. پیامدها و نتایج حاصله ECC در بردارنده نکات بیشتری در زمینه خطرات مربوط به ضایعات جدید پوسیدگی در ساختمان دندانهای شیری و دندانهای دائمی می‌باشد. بر این مبنا، روالهایی همچون مراجعه به بیمارستان و اورژانسها باعث افزایش هزینه های مداوا و همچنین صرف زمان خواهد شد و سبب توسعه ناکافی وضعیت فیزیکی (مخصوصاً از نظر بلندی یا وزن)، غیبت از مدرسه و افزایش محدودیت فعالیتهای کودکان، کاهش توانایی فراگیری و در نهایت از دست رفت کیفیت بهداشت دهان و دندان و متعاقب آن کیفیت زندگی خواهد شد.
تذکراتی در خصوص این خطی مشی
AAPD پوسیدگی دندان را به عنوان یک بیماری شایع، پیچیده و مزمن می‌شناسد که سبب بروز خطرات متعددی گردیده و موجب بروز مشکلاتی در خلال زمان خواهد شد. به منظور کاهش خطر بروز ECC، یک بیماری مسری بالقوه مخرب، AAPD متخصصین و افرادی که در زمینه بهداشت خانگی و ممانعت از عارضه های بهداشتی فعالیت می‌کنند را ترغیب می‌نماید تا نسبت به اتخاذ روالهای مناسب تغذیه در تناسب با سن کودکان اقدام نمایند، روالهایی که سبب بوجود آمدن خطرات بهداشتی در زمینه پوسیدگی دندان کودکان نخواهد شد. چنین مواردی عبارتند از :
۱٫ کاهش سطوح MS مادران، پرستاران و نزدیکان کودکان (بطور ایده آل قبل از تولد) جهت کاهش انتقال باکتری کاریوژنی یا باکتری مربوط به پوسیدگی دندان.
۲٫ بحداقل رسانی فعالیت هایی که ممکن است سبب انتقال بزاق شود (همانند استفاده مشترک ادوات آشپزخانه) بین نوزاد یا کودکان نوپا و خانواده و بستگان وی .
۳٫ پیاده سازی روالهای بهداشت دهان و دندان قبل از بیرون آمدن دندانهای شیری.
در صورتی که کودکی به هنگام تغذیه در حال خواب باشد، دندان وی می‌بایست قبل از قرار دادن کودک در تختخواب تمیز گردد.
مسواک زنی به دندانهای کلیه کودکان می‌بایست دو بار در روز با استفاده از خمیر دندان حاوی فلوراید و مسواکی با اندازه متناسب با سنین کودکان انجام شود. والدین می‌بایست از مسواکی که روی آن اندکی خمیر دندان مالیده شده است جهت مسواک زدن دندانهای کودکان خود قبل از دو سالگی استفاده نمایند. برای کودکان دو الی پنج سال، والدین می‌بایست خمیر دندان را به اندازه یک نخود بر روی مسواک قرار داده و در امر مسواک زدن به کودکان خود یاری دهند.
به هنگامی که نتوان سطوح مجاور دندان را با استفاده از مسواک بخوبی تمیز نمود لازم است تا از نخ دندان استفاده کرد.
۴٫ بهره گیری از یک برنامه مراقبت دندان پزشکی خانگی در محدوده شش ماهگی از سر زدن اولین دندان و نه بیش از گذشت ۱۲ ماهگی بمنظور ارزیابی خطرات پوسیدگی دندان و ارائه آموزشهای کافی به والدین شامل رهنمودهای پیش بینانه جهت پیشگیری از بیماریهای دهان و دندان
۵٫ اجتناب از رفتارهای تغذیه ای که باعث بروز بیشتر پوسیدگی دندان می‌شوند، علی‌الخصوص:
نوزادان را نباید در حالیکه شیشه در دهان آنها است و محتوای آن کربوهیدراتهای تخمیر پذیراست خواب نمود.
پس از سر زدن اولین دندان لازم است تا از شیر دهی بوسیله مادر اجتناب شود و دیگر کربوهیدارت‌های رژیمی مد نظر قرار گیرد.
والدین می‌بایست ترغیب شوند تا کودکان خود، به هنگامی که به اولین سال تولد خود نزدیک می‌شوند، را وادارند تا از فنجان استفاده نمایند. کودکان را باید در ۱۲ الی ۱۴ ماهگی از خوردن شیر بوسیله بطری بازداشت.
مصرف تکراری هر گونه مایعی که حاوی کربوهیدراتهای تخمیر پذیر می‌باشد از بطری یا فنجان های آموزشی سربسته بدون- سرریز نیز باید اجتناب شود.
بین خوردن غذای اصلی و فواصلی که بین دیگر غذاها و یا آشامیدنیها وجود دارد، از آشامیدنیهایی که حاوی کربوهیدراتهای تخمیر پذیر می‌باشند اجتناب شود.
لطفا به جای کپی مقالات با خرید آنها به قیمتی بسیار متناسب مشخص شده ما را در ارانه هر چه بیشتر مقالات و مضامین ترجمه شده علمی و بهبود محتویات سایت ایران ترجمه یاری دهید.
