الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه(شماره حساب)ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.comشامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر --مقالات آماده سفارش داده شده پس از تایید به ایمیل شما ارسال خواهند شد.
قیمت
قیمت این مقاله: 58000 تومان
(ایران ترجمه - Irantarjomeh)
توضیح
بخش زیادی از این مقاله بصورت رایگان ذیلا قابل مطالعه می باشد.
شماره
۵۸
کد مقاله
ACC58
مترجم
گروه مترجمین ایران ترجمه – irantarjomeh
نام فارسی
تغییرات در قابلیت پیشگویی درآمدها در ارتباط با فرآیندهای تجدید ارائه سود
نام انگلیسی
Changes in the predictive ability of earnings around earnings restatements
تعداد صفحه به فارسی
۵۰
تعداد صفحه به انگلیسی
۲۲
کلمات کلیدی به فارسی
عایدات, ایالات متحده آمریکا, رویه های حسابداری, گزارش دهی مالی
کلمات کلیدی به انگلیسی
Earnings, United States of America, Accounting procedures, Financial reporting
مرجع به فارسی
کالج حسابداری، دانشگاه سندیگو، کالیفرنیا، ایالات متحده
امرالد
مرجع به انگلیسی
Charles W. Lamden School of Accountancy, San Diego State University, San Diego, California, USA, Emerald Group
کشور
ایالات متحده
تغییرات در قابلیت پیشگویی درآمدها در ارتباط با فرآیندهای تجدید ارائه سود
چکیده
هدف- هدف این مقاله بررسی این موضوع می باشد که آیا فرآیندهای تجدید ارائه سود از تاثیر قابل توجهی بر روی کیفیت عایدات / سود (با توجه به پایداری) شرکت های تجدید ارائه در قیاس با شرکت های غیر تجدید ارائه برخوردار می باشند و آیا درآمدهای تجدید ارائه شده دارای پایداری بیشتری در مقایسه با سودهای گزارش شده اولیه هستند یا خیر.
طراحی/ روش/ دیدگاه- مدل های پایداری درآمدهای سطح مقطع این موضوع را تحلیل می کنند که چگونه پایداری سود در ارتباط با تجدید ارائه، هم برای عایدات گزارش شده اولیه و هم برای تعداد سودهای تجدید ارائه جدید، قابل تغییر می باشد. این مطالعه نگاه خود را معطوف به فرآیندهای تجدید ارائه بین سالیان ۱۹۹۷ الی ۲۰۰۶ می نماید.
یافته ها- یافته ها نشان دهنده آن هستند که شرکت های دارای قابلیت تجدید ارائه معرف یک افزایش فزاینده در پایداری عایدات سود، از یک مدت دو ساله قبل به یک مدت دو ساله متعاقب پس از اعمال فرآیند تجدید ارائه، می باشند. نتایج همچنین نشان دهنده آن هستند که بخش تجدید ارائه عایدات در مقایسه با سودهای گزارش شده اولیه و پایداری افزایشی، با وجود تسکین یافتگی، از پایداری فزاینده ای برخوردار بوده و هنوز نیز پس از تصویب مفاد آئین نامه ساربینز – اکسلی (Sarbanes-Oxley act) مهم و معنی دار می باشد. به علاوه، شواهد نشان دهنده آن هستند که فرآیندهای تجدید ارائه خالص در مقایسه با فرایندهای تجدید ارائه غیر خالص در ارتباط با عایدات با پایداری بیشتر در خلال یک مدت دوساله پس از اخیرترین سال تجدید ارائه می باشد.
اصالت/ ارزش- این مقاله به عنوان اولین مطالعه جهت بررسی تاثیر تجدید ارائه سود بر روی پایداری عایدات آتی شرکت های تجدید ارائه در محتوای دوره مالی تجدید ارائه، در تضاد با دوره اعلان آن، می باشد.
کلمات کلیدی: عایدات، ایالات متحده آمریکا، رویه های حسابداری، گزارش دهی مالی
نوع مقاله: مقاله تحقیقاتی / پژوهشی
تغییرات در قابلیت پیشگویی درآمدها در ارتباط با فرآیندهای تجدید ارائه سود
۱- مقدمه
هدف این مقاله بررسی قابلیت پیشگویی سود شرکت ها در طی دوره های زمانی مرتبط با تجدید ارائه سود می باشد. با توجه به مطالعه آوریل ۲۰۰۸ که به وسیله وزارت خزانه داری ایالات متحده (CNBC، ۲۰۰۸) انجام شد حسابداری فرآیندهای تجدید ارائه به عنوان یک مبحث اصلی (مخصوصا از سال ۲۰۰۰) به شمار می آید که در آن مشخص شد که تعداد شرکت هایی که از سودهای تجدید ارائه بهره برده اند از سال ۱۹۹۷ الی ۲۰۰۶ به میزان بیش از ۱۷ برابر افزایش یافته است. با توجه به افزایش این نوع فرآیند در شرکت ها و تاثیر بازاری منفی معنی دار آن [۱] که به سطح موجود عدم ثبات مالی اضافه می شود، میزان نگرانی در خصوص قابلیت اطمینان به صورتحساب های مالی هرگز تا این اندازه نبوده است. چنین موضوعی در صورتحساب های تهیه شده به وسیله مسئول قبلی ارشد حسابداری SEC، Lynn Turner در سال ۲۰۰۶ بازتاب یافته است:
[…..] فراوانی موارد تهیه گزارشات مالی نادرست به وسیله شرکت ها را نمی توان دیگر به عنوان یک مورد بی اهمیت در نظر داشت […] به هنگامی که حجم شرکت هایی که اقدام به تولید صورتحساب های مالی غیر دقیق می نمایند تا این اندازه زیاد است، کیفیت اطلاعاتی که سرمایه گذاران بدان در زمینه تصمیمات تخصیص سرمایه اطمینان می نمایند خود به طور جدی زیر سوال می رود (Turner و Weirich، ۲۰۰۶).
در واکنش به افزایش فرآیندهای تجدید ارائه، تحقیقات دانشگاهی حسابداری نیز در تلاش جهت بررسی عوامل تاثیرگذار و پیامدهای تجدید ارائه سود رشد نموده اند. اکثریت تحقیقات مربوط به تجدید ارائه اقدام به بررسی تاثیر بازاری این فرآیند (Richardson و همکاران، ۲۰۰۳، Palmrose و همکاران، ۲۰۰۴، Hribar و Jenkins، ۲۰۰۴) در مقابل اهمیت خالص حسابداری تجدید ارائه سود اقدام نموده اند. با آنکه شاهد یک افزایش غیرعادی بزرگ در میزان تجدید ارائه پس از پیاده سازی قانون ساربینتز- اکس لی (از این به بعد به صورت مخفف SOX مشخص می گردد) بوده ایم، تحقیقات معرف آن می باشند که فرآیند تجدید ارائه هنوز نیز تاثیر معنی داری بر روی ارزش بازاری دارد [۲]. بنابراین، لازم است تا نسبت به تعیین این موضوع اقدام نماییم که چگونه فرآیند تجدید ارائه بر روی قابلیت حسابداری داده های مالی شرکت ها تاثیرگذار است، آن هم با توجه به آنکه شرکت کنندگان در بازار مالی به این فرآیندهای تصمیم گیری وابسته می باشند.
این مطالعه موارد ذیل را مورد بررسی قرار می دهد:
آیا فرآیند تجدید ارائه سود منجر به سودهای تجدید ارائه ای می شود که بتوان آنها را به عنوان شاخص های بهتر سودهای آتی در مقایسه با سودهای گزارش شده اولیه دانست یا خیر.
آیا فرآیند تجدید ارائه سود منجر به بروز تغییر اساسی در کیفیت گزارش دهی مالی شرکت دارای قابلیت تجدید ارائه می شود (از دوره خاص، قبل از این دوره، پس از سال تجدید ارائه) و
آیا پایداری سود های آتی شرکت های تجدید ارائه از نوعی تفاوت سیستماتیک به عنوان یک تابع دلیل حسابداری در خصوص پیاده سازی فرآیند تجدید ارائه برخوردار می باشد.
یکی دیگر از نوآوری ها تعریف «سال تجدید ارائه» به عنوان اخیرترین سال مالی تجدید ارائه شده در مقابل دوره زمانی (ماه/فصل/ سال مالی) اعلام تجدید ارائه می باشد، که خود نکته تمرکز اکثریت مباحث مربوط به تجدید ارائه است. تمرکز این مطالعه بر مبنای تاثیری می باشد که فرآیندهای تجدید ارائه بر روی ویژگی های سود در دوره های پس از سال تجدید ارائه و با استفاده از اخیرترین سال تجدید ارائه شده به عنوان سال تجدید ارائه داشته اند که خود محاسبه بر مبنای رخداد قطعی را سبب خواهد شد چرا که مواردی وجود دارند که زمان معنی داری بین دوره مالی تجدید ارائه شده و اعلام تجدید ارائه سپری شده است.
ادامه این مقاله به شرح ذیل دنبال می شود. بخش ۲ فراهم آورنده مقاله های قبلی بوده و فرضیه های مرتبط را نیز ارائه می نماید، بخش ۳ روش تحقیقاتی را تشریح می نماید، بخش ۴ نتایج را عرضه داشته و نهایتا بخش ۵ به نتیجه گیری می پردازد.
تغییرات در قابلیت پیشگویی درآمدها در ارتباط با فرآیندهای تجدید ارائه سود
۲- سابقه تئوریکی و فرضیه ها
دو جریان تحقیقات تجربی سبب انجام این مطالعه شده است. یکی از نواحی تحقیقاتی در این مبحث اقدام به بررسی کیفیت سود همراه با تعاریف مختلف و شاخص های مرتبط با «کیفیت» درآمد نموده است (Kormendi و Lipe، ۱۹۸۷، Jones، ۱۹۹۱، Dechow و همکاران، ۱۹۹۵، Dechow و Dichev، ۲۰۰۲، McNichols، ۲۰۰۲، Schipper و Vincent، ۲۰۰۳، Wysocki، ۲۰۰۵، Ecker و همکاران، ۲۰۰۶). جریان دوم تحقیقاتی در ارتباط با فرآیند تجدید ارائه سود می باشد. تحقیقات تجربی اخیر زیادی در این مبحث به واسطه تاثیر منفی (بر روی ارزش بازاری و شهرت / اعتبار) وجود داشته و رشد سریع اعلان های تجدید ارائه در خلال دهه اخیر نیز از جمله موارد مطرح شده است (Palmrose و Scholz، ۲۰۰۴، Palmrose و همکاران، ۲۰۰۴، Livnat و Tan، ۲۰۰۴، Desai و همکاران، ۲۰۰۶، Doyle و همکاران، ۲۰۰۷، Gleason و همکاران، ۲۰۰۸، Files و همکاران، ۲۰۰۹، Kravet و Shevlin، ۲۰۱۰). ویژگی های فرآیندهای تجدید ارائه همچنین نقش مهمی را در تحقیقات موجود به عهده داشته و در ارتباط با افزایش هزینه سرمایه بوده اند (Hribar و Jenkins، ۲۰۰۴) و علاوه براین مباحثی چون ریسک اطلاعات (Kravet و Shevlin، ۲۰۱۰) شرکت های تجدید ارائه با توجه به آغازکننده این فرآیند و نوع حساب تجدید ارائه شده را در بر دارد. با وجود آنکه چندین ویژگی مختلف درآمد در ارتباط با کیفیت وجود دارد (همانند ضریب واکنش سود، اقلام تعهدی غیر عادی، کیفیت اقلام تعهدی Fama-French (رویه سنجشی (AQ)) پایداری سود به عنوان نکته تمرکز مطرح می باشد چرا که این پایداری به عنوان یک ویژگی درآمدی به شمار می آید که هم اساتید دانشگاهی و هم کاربران صورتحساب های مالی یا سرمایه گذاران در ارتباط با این مبحث و سود «بهتر» می باشند (Schipper و Vincent، ۲۰۰۳، Dechow و Schrand، ۲۰۰۴، Hanlon، ۲۰۰۵، Richardson و همکاران، ۲۰۰۵، Wysocki، ۲۰۰۵، Demerijian و همکاران، ۲۰۰۸) [۳].
تغییرات در قابلیت پیشگویی درآمدها در ارتباط با فرآیندهای تجدید ارائه سود
۳- روش تحقیقاتی
انتخاب نمونه
با وجود آنکه نمونه های آزمایشی با توجه به فرضیه ها تفاوت اندکی دارند، مجموعه داده های مبنا برای کلیه نمونه ها در حقیقت از بانک اطلاعات تجدید ارائه GAO اخیر فراهم شده اند که اقدام به لیست نمودن اعلان های این فرآیند در یک حوزه از سال ۱۹۹۷ الی ۳۰ ژوئن ۲۰۰۶ نموده است.
پانل الف جدول ۱ نشان دهنده فرآیند انتخاب نمونه از حرکت از لیست اعلان های تجدید ارائه در گزارش GAO به سمت نمونه آزمایش شرکت های تجدید ارائه سود می باشد. در اینجا مجموع ۲۳۱۰ مورد اعلان تجدید ارائه در اخیرترین گزارش GAO وجود دارد. Lexis-Nexis جهت بررسی اخبار انتشار یافته برای تاریخ های اعلان های لیست شده در بانک اطلاعات GAO به کار گرفته شده است تا قابلیت ایجاد یک مجموعه اطلاعاتی که شامل اطلاعات بیشتر همراه با دوره های مالی تجدید ارائه، علت تجدید ارائه و فرآیندهای آغازین آن است وجود داشته باشد [۴]. چنین موردی در بردارنده مجموع ۴۶۷۹ دوره مالی تجدید ارائه (به صورت سالیانه و نیم فصل) می باشد. با تمرکز صرف بر روی فرآیندهای تجدید ارائه سالیانه [۵]، تعداد ۱۷۰۶ مورد مشاهداتی از مجموعه اطلاعاتی GAO مستثنی شد. بانک اطلاعات سالیانه صنعتی Compustat’s فراهم آورنده گزارشات اصلی و اطلاعات صورتحساب های مالی تجدید ارائه برای مجموعه محدودی از اطلاعات مالی می باشد. علاوه بر دسته بندی های شامل شده در بانک اطلاعات GAO، فرآیندهای تجدید ارائه که نتیجه جهتگیری شرکت ها و بهره گیری از راهکارهای جدید و اعلان های حسابداری از FASB یا SEC می باشد (همانند SAB در سال ۲۰۰۱، اعلان SEC در سال ۲۰۰۵) نیز به صورت مجزا دسته بندی شده اند. پس از مستثنی سازی هرگونه ملاحظات مرتبط با تجدید ارائه [۶]، تعداد ۲۰۳۶ مورد تجدید ارائه بر حسب شرکت- سال مشخص ارائه شد. در صورتی که یک شرکت دارای تجدید ارائه سودهای چند ساله باشد، صرفا اخیرترین سال تجدید ارائه به کار گرفته می شود [۷]. پس از نگهداری اخیرترین سال تجدید ارائه، تعداد ۸۷۵ مورد تجدید ارائه بر مبنای شرکت- سال از بانک اطلاعات اصلی GAO مشخص گردید. از بین این ۸۷۵ مورد تنها ۸۲۸ مورد از شرکت ها در بانک اطلاعات سالیانه صنعتی Compustat لیست شده اند.
مدل های تجربی
اکثریت مباحث پایداری عایدات از مدل های سری های زمانی (Lev، ۱۹۸۳، Kormendi و Lipe، ۱۹۸۷، Collins و Kothari، ۱۹۸۹، Lipe، ۱۹۹۰) نظیر مدل میانگین متحرک جامع اتورگرسیو جهت ارزیابی میزان پایداری عایدات استفاده نموده اند. با این وجود، به منظور آنکه مدل سری های زمانی دارای قابلیت موثری باشد، لازم است تا تاریخچه نسبتا طولانی از عایدات (همانند مطالعات بسیاری که از سری های زمانی ۲۰ سال پیاپی داده های عایدات بهره گرفته اند، نظیر Fama و French، ۲۰۰۰) استفاده نمود. دو چالش در استفاده از مدل سری های زمانی جهت برآورد پایداری سود برای شرکت های تجدید ارائه وجود دارد. اولی، به واسطه آنکه نمونه محدود به تنها شرکت های تجدید ارائه می باشد، قابلیت یافتن آسان شرکت های تجدید ارائه که دارای تاریخچه طولانی عایدات باشند، به منظور فراهم آوردن آزمایش سری های زمانی با توان مکفی، وجود ندارد. دومی، نوعی مبنای بازماندگی برای آن دسته از شرکت هایی که دارای تاریخچه مکفی از داده های عایدات هستند را خاطر نشان می سازد. رفتار عایداتی شرکت های تجدید ارائه که دارای تاریخچه طولانی از عایدات هستند ممکن است معرف رفتار کلیه شرکت های تجدید ارائه نباشد.
تغییرات در قابلیت پیشگویی درآمدها در ارتباط با فرآیندهای تجدید ارائه سود
۴- نتایج
در جدول ۴، پانل A، ضرایب EARNt و RESTt (بخش تجدید ارائه شده سودها) از نظر آماری معنی دار و مثبت می باشند. این مورد مؤکد آن است که بخش تجدید ارائه شده عایدات از نوعی پایداری افزایشی و حرکت به سمت جلو در برابر سود گزارش شده اولیه برخوردار می باشد. آماره – F 76/8 از نظر آماری معنی دار بوده و مقدار- P نیز به میزان ۰۰۲/۰ می باشد. بنابراین، نه تنها بخش تجدید ارائه شده عایدات فراهم آورنده توان توصیفی افزایشی سودهای آتی می باشد، بلکه عایدات تجدید ارائه شده دارای پایداری بیشتری در مقایسه با درآمدهای گزارش شده اولیه می باشند. این یافته از این عقیده پشتیبانی می نماید که فرآیندهای تجدید ارائه در زمینه ارتقای کیفیت گزارش دهی مالی دوره های مالی تجدید ارائه موثر بوده و عایدات تجدید ارائه معرف پایداری بالاتری در مقایسه با سودهای گزارش شده اولیه هستند [۱۱]. چنین موردی همچنین تصمیم جهت تجدید ارائه با نتیجه نهایی عایدات تجدید ارائه شده به عنوان شاخص بهتری در خصوص عایدات آتی، در مقایسه با عایدات گزارش شده اولیه، را نیز معتبر نشان می دهد.
آزمایشات توانمندی
تحقیق قبلی در خصوص ارزش سرمایه شرکت های غیر تجدید ارائه در داخل صنایع یکسان و شرکت های مرتبط (Gleason و همکاران، ۲۰۰۸) یک تاثیر مسری را در طی دوره زمانی و در حول و حوش اعلان تجدید ارائه نشان داده است. از آنجایی که این مورد در راهکارهای تجاری متعارف می باشد که شرکت ها در محدوده یک صنعت از رویه های حسابداری مشابهی استفاده نمایند (همانند اکثریت خواربار فروشی ها که از سیستم هزینه انبار اولین ورودی اولین خروجی استفاده می نمایند)، این احتمال وجود دارد که کیفیت عایدات به میزان زیادی به وسیله شرکت داخل این صنایع متغیر نباشد بلکه این تغیر بین صنعت های مختلف بیشتر خواهد بود. در یک فرآیند منطبق، یک شرکت تجدید ارائه با یک شرکت غیر تجدید ارائه در محدوده یک کد چهار رقمی SIC مورد بررسی و مطابقت قرار می گیرند، اما شرکت منطبق ممکن است از آن دسته از شرکتی باشد که دارای کیفیت عایدات ضعیفی است، اما میزان این عایدات آنقدر اندک نیست تا تضمینی جهت انجام فرآیند تجدید ارائه باشد. در این مورد، یک فرآیند منطبق ممکن است به صورت «بسیار سخت» باشد. به منظور مخاطب قرار دادن این نگرانی که چنین کد چهار رقمی ممکن است از انطباق بسیار نزدیکی برخوردار باشد، آزمایشات فرضیه ۲ با استفاده از فرآیند انطباق کدSIC دو رقمی اجرا می شوند. جهت درک حساسیت نتایج این آزمایش مشابه با نتایج اصلی می باشند.
تغییرات در قابلیت پیشگویی درآمدها در ارتباط با فرآیندهای تجدید ارائه سود
۵- نتیجه گیری
با توجه به شرایط کنونی بازار و وجود نوعی آشفتگی و رشد سریع در تعداد فرآیندهای تجدید ارائه از سال ۲۰۰۲، پرچم قرمز در ارتباط با کلمه «تجدید ارائه» به عنوان یک عامل اصلی در فرآیند تصمیم گیری هر یک از شرکت کنندگان در بازار سرمایه، با استفاده از عایدات جاری به عنوان شاخص درآمدهای آتی، محسوب می شود. هدف این مطالعه تعیین تاثیر فرآیندهای تجدید ارائه سود، در صورت وجود، بر روی پایداری عایدات با توجه به حرکت از اخیرترین سال تجدید ارائه می باشد. به طور کلی، کلیه یافته ها نشان دهنده آن هستند که فرآیندهای تجدید ارائه دارای تاثیر معنی داری بر روی قابلیت عایدات دوره جاری به عنوان یک شاخص سودهای آتی نمی باشند و این نتیجه در عین قابلیت تسکین دهندگی آن هنوز نیز پس از کنترل برای قانون SOX معتبر می باشد. فرآیند تجدید ارائه همچنین دارای تاثیری بر روی پایداری عایدات فراتر از سال تجدید ارائه برای شرکت های مرتبطی خواهد بود که دارای تغییر بزرگتری در پایداری درآمدها در مقایسه با شرکت های همتای غیر تجدید ارائه از دوره قبل الی دوره بعد از سال تجدید ارائه می باشد.
این نتایج منجر به حصول نتیجه گیری جاری می شود که با حرکت به سمت سال تجدید ارائه، سرمایه گذاران و تحلیل گران می بایست ویژگی های پیش بینی و انتظارات مربوط به عملکرد درآمدهای آتی خود را تعدیل نمایند، موردی که در تضاد با فرضیه های مشخص شده بر مبنای عملکرد تاریخی قبل از تجدید ارائه خواهد بود. به طور کلی با نگاه به این نتایج، فرآیند تجدید ارائه ظاهرا قابلیت اصلاح نقض حسابداری که سبب انجام این فرآیند می شود را خواهد داشت موردی که نه تنها برای سال تجدید ارائه معنی دار می باشد بلکه پس از این سال نیز همچنان تداوم خواهد داشت. این فرآیند همچنین به طور معنی دار بر روی پایداری عایدات و حرکت آن فراتر از سال تجدید ارائه با توجه به یک تغییر معنی دار در پایداری عایدات شرکت های تجدید ارائه در مقایسه با شرکت های غیر تجدید ارائه، پس از اعمال این فرآیند، تاثیرگذار می باشد. سرمایه گذاران و تحیل گران باید از این نکته آگاه باشند که قابلیت استفاده عایدات یک دوره جهت پیش بینی عایدات دوره آتی قبل از انجام فرآیند تجدید ارائه ممکن است متفاوت از این مورد پس از سال تجدید ارائه باشد و این تفاوت می تواند تاثیرات معنی داری را بر روی ارزیابی های ارزش گذاری و تصمیمات سرمایه گذاری آتی داشته باشد.
با توجه به نتایج این مقاله می توان مشخص نمود که تاثیر معنی دار فرآیندهای تجدید ارائه بر روی توان پیش بینی عایدات و تاثیر جاری بر روی افشای افزایشی و شفافیت قابل توجه می باشد، تحقیقات آتی در زمینه فرآیندهای تجدید ارائه می بایست بر روی این موضوع تمرکز داشته باشند که چگونه سطوح افشاهای مختلف می توانند بر روی ویژگی های عایداتی تاثیرگذار باشند. در عین آنکه تحقیقاتی در این زمینه انجام شده است (Myers و همکاران، ۲۰۱۰، Gordon و همکاران، ۲۰۰۸، Files و همکاران، ۲۰۰۹)، هنوز نیز سوالات تجربی قابل توجه بسیاری در خصوص تفاوت های سیستماتیک در مبحث ویژگی های شرکتی به عنوان یک تابع سطوح افشای تجدید ارائه وجود دارند.
لطفا به جای کپی مقالات با خرید آنها به قیمتی بسیار متناسب مشخص شده ما را در ارانه هر چه بیشتر مقالات و مضامین ترجمه شده علمی و بهبود محتویات سایت ایران ترجمه یاری دهید.
