مقالات ترجمه شده دانشگاهی ایران

کارایی آموزش فنی امداد رسانی و کار سازمان ملل – فصل ۲

کارایی آموزش فنی امداد رسانی و کار سازمان ملل – فصل ۲

کارایی آموزش فنی امداد رسانی و کار سازمان ملل – فصل ۲ –  ایران ترجمه – Irantarjomeh

 

مقالات ترجمه شده آماده گروه آموزش

مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی

 

مقالات

چگونگی سفارش مقاله

الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه(شماره حساب)ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.comشامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر --مقالات آماده سفارش داده شده پس از تایید به ایمیل شما ارسال خواهند شد.

قیمت

قیمت این مقاله: 58000 تومان (ایران ترجمه - Irantarjomeh)

توضیح

بخش زیادی از این مقاله بصورت رایگان ذیلا قابل مطالعه می باشد.

ترجمه گروه آموزش - ایران نرجمه - Irantarjomeh

شماره
۲۸
کد مقاله
EDU28
مترجم
گروه مترجمین ایران ترجمه – irantarjomeh
نام فارسی
برآورد کارایی آموزش فنی در آژانس امداد رسانی و کار سازمان ملل متحد (UNRWA): مرکز آموزش غزه (GTC)- مطالعه موردی – فصل ۲
نام انگلیسی
Measuring the Efficiency of Technical Education in UNRWA: Gaza Training Center (GTC) – Case Study – Chapter 2
تعداد صفحه به فارسی
۵۳
تعداد صفحه به انگلیسی
۳۲
کلمات کلیدی به فارسی
کارایی آموزش فنی, آژانس امداد رسانی و کار سازمان ملل متحد , مدل تحلیل پوششی داده ها
کلمات کلیدی به انگلیسی
Efficiency of  Technical Education , United Nations for Relief and Works Agency (UNRWA), Data Envelopment Analysis (DEA)
مرجع به فارسی
دانشگاه اسلامی غزه
کالج بازرگانی، دپارتمان مدیریت تجاری
مرجع به انگلیسی
The Islamic University – Gaza
Higher Education Deanship
Faculty of commerce
Business Administration Department
کشور
غزه

کارایی آموزش فنی امداد رسانی و کار سازمان ملل – فصل ۲

 

برآورد کارایی آموزش فنی در آژانس امداد رسانی و کار سازمان ملل متحد (UNRWA):
مرکز آموزش غزه (GTC)– مطالعه موردی
فصل ۲
مرور کلی مقاله
این فصل فراهم آورنده جزئیات کلی در ارتباط با دو موضوع مرتبط با تحقیقات جاری می باشد. اولین بخش فراهم آورنده سابقه ای از  برنامه های دیپلم فنی و حرفه ای UNRWA GTC می باشد.
دومین بخش فراهم آورنده اطلاعات کلی در خصوص مسایل کنونی مرتبط با مطالعه کارایی به طور کلی و بررسی DEA به طور خاص، به عنوان ابزاری برای برآورد کارایی، می باشد.
۱-۲٫ سیستم آموزش فنی مرکز آموزش غزه
مرکز آموزش غزه (GTC) به عنوان دومین مرکز بزرگ از بین ۸ مرکز آموزش فنی و حرفه ای UNRWA، و بزرگترین مرکز در نوار غزه به شمار می آید. این مرکز در سال ۱۹۵۳ به منظور فراهم آوردن برنامه های دیپلم فنی و حرفه ای در چندین رشته آموزشی افتتاح گردید.
GTC اولین برنامه های خود را در سال ۱۹۵۳ با ارائه یک دوره تجاری (اتومکانیک) آغاز نموده و پس از آن دوره های جدید نیز به تدریج اضافه شدند و بدینسان تعداد دوره ها به چهارده دوره تجاری و هفده دوره فنی رسید. این دوره ها به گونه ای طراحی شده بودند که قابلیت مرتفع نمودن نیازهای فزاینده بازار عرب در خصوص نیروی کار ماهر را داشته باشند. دوره های بازرگانی و دوره های نیمه حرفه ای که در GTC عرضه شده اند به صورت یک دوره دو ساله بوده و به شرح ذیل طبقه بندی شده اند:

کارایی آموزش فنی امداد رسانی و کار سازمان ملل – فصل ۲

 

الف. دوره های آموزش حرفه ای (دوره های تجاری/ بازرگانی):
  1. مکانیک ماشین های دیزلی و ادوات ساخت و ساز
  2. اتومکانیک
  3. تعمیرات مربوط به اتاق اتومبیل
  4. تعمیرات ادوات تبرید و تهویه مطبوع
  5. لوله کشی و سیستم حرارت مرکزی
  6. سیستم های اتوالکتریک
  7. آهنگری و جوشکاری
  8. براده برداری/ جوشکاری و تولید آلومینیوم
  9. تاسیسات عمومی برق
  10. تعمیرات رادیو تلویزیون
  11. تجهیزات دفتری و نگهداری و تعمیر کامپیوتر
  12. دکوراسیون ساختمان
  13. استادکار ساخت و ساز / ساختمان
  14. نجار و مبل ساز
پیش نیاز علمی برای این چهارده دوره آموزش تجاری تکمیل موفقیت آمیز دوره سوم مقدماتی یعنی (۹ سال حضور در مدرسه) و اولین کلاس رتبه دوم (۱۰ سال حضور در مدرسه) می باشد.
ب. دوره های نیمه حرفه ای (دوره های فنی):
  1. امور تجاری و دفتری
  2. مدیریت بانکداری و مالی
  3. تجارت و بازرگانی
  4. منشی گری
  5. برنامه نویسی و بانک اطلاعات
  6. فناوری کامیپوتر
  7. برق صنعتی و فناوری کامپیوتر
  8. ارتباطات از راه دور
  9. مهندسی الکترو مکانیک
  10. مهندسی دریایی
  11. مهندسی راه و ساختمان
  12. مهندسی معماری
  13. تولید پوشاک
  14. طراحی گرافیک
  15. فرابرش مواد غذایی
  16. ایمنی و بهداشت
  17. فیزیوتراپی
آمار فارغ التحصلان دیپلم فنی در GTC، شامل نمونه مطالعه ما از سال ۱۹۹۱، در ضمیمه D ذکر شده است.
UNRWA-GTC  سعی در فراهم آوردن آموزش  فنی و حرفه ای  و  آن  دسته  از  آموزش هایی می نماید که سبب می گردد تا فارغ التحصیلان واجد شرایط از فرصت های شغلی موجود در بازار کار استفاده نموده و از این طریق به جامعه پناهندگان فلسطینی کمک می شود تا قابلیت حاصل آوردن یک زندگی مطلوب را داشته باشند. بر این مبنا، سازمان مذکور آموزش مجانی را برای این اشخاص فراهم آورده است.
هدف GTC ارتقا و بهینه سازی آموزش فنی و حرفه ای برای پناهندگان جوان فلسطینی به منظور ارتقای قابلیت آنها در کار و دسترسی به بازار کار می باشد. مطالعه ما اقدام به بررسی کارایی فنی برنامه های دیپلم فنی در UNRWA- GTC خواهد نمود تا با کنکاش در منابع ورودی و سطح کاربردی آنها قابلیت حصول خروجی های مورد نیاز بوجود آید. بر این مبنا، مطالعه ما اقدام به مشخص ساختن ورودی ها و خروجی های مورد نیازی می نماید که می توان آنها را در فرآیند آموزش و فراگیری شرکت داد. 
۳-۲٫ کارایی
محدوده گسترده ای از روش های برآورد کارایی موجود می باشند. ویژگی کلی این تکنیک ها آن است که کلیه آنها در بردارنده اهداف مشخصی در خصوص کاهش هزینه هستند که به صورت مستقل از فرآیند کاهش هزینه شرکت ها در خلال دوره مورد بررسی، عمل خواهند نمود.  این روش ها از نقطه نظر تکنیک های ریاضی نیز متفاوت هستند و در نتیجه از نظر ضروریات اطلاعاتی نیز با یکدیگر تفاوت دارند. در Coelli (2004) با توجه به فناوری هایی که برای برآورد کارایی مورد استفاده قرار می گیرند، ما بطور مختصر اقدام  به  تشریح  تکنیک های  مختلفی  می نماییم که  می توان از آنها در خصوص تحلیل کارایی بهره گرفت:
الف. روش های نسبی
برآوردهای نسبی (تک بعدی) عملکرد (شاخص های عملکرد)، نظیر دقیقه های تلف شده بر حسب مشتری،  به عنوان ساده ترین راه جهت اعمال مقایسه هایی بین شرکت های مختلف به حساب  می آید. نقص اصلی برآوردهای تک بعدی آن است که آنها قابلیت به حساب آوردن ارتباطات بین عوامل مختلف ورودی و خروجی را نخواهند داشت.
ب. روش های شاخص
روش های شاخص از تکنیک های شاخص محور جهت انباشته سازی متغیرهای ورودی و خروجی یک شرکت استفاده می نماید. بهره وری کلی عوامل (TFP) بعنوان یک شاخص نسبت کلیه مقادیر خروجی (وزن دار به وسیله سهم های درآمد) و مقادیر ورودی (وزن دار به وسیله سهم های هزینه) بشمار می آید. تئوری اعداد شاخص جهت فایق آمدن بر طبیعت مختلف متغیرها مورد استفاده قرار می گیرد.
ج. روش های مرز غیر پارامتری
روش های مرزی بر  مبنای  این مفهوم  هستند که، با توجه به یک نمونه خاص، کلیه  شرکت ها  می بایست قابلیت کار در یک سطح کارایی بهینه، که به وسیله دیگر شرکت های کارا در نمونه یکسان مشخص شده است، را داشته باشند. این شرکت های کارا غالبا تحت عنوان «شرکت های همتا» مشخص شده و تعیین کننده «مرز کارایی» می باشند. این «مرز کارایی» از عملکرد مشاهده شده شرکت ها در نمونه مورد آنالیز، همانگونه که به وسیله ارتباطات بین ورودی ها و خروجی های واحدهای نمونه گیری شده مشخص می شود، تشکیل می شوند. شرکت هایی که اقدام به تشکیل مرز کارایی نموده اند از مقدار حداقلی ورودی ها جهت تولید مقدار مشابهی از خروجی ها استفاده می نمایند. «مرز کارایی» به عنوان یک معیار مورد استفاده قرار می گیرد، که در مقابل آن عملکرد مقایسه ای کلیه شرکت های دیگر (که در این مرز قرار ندارند) برآورد می گردد. فاصله تا مرز کارایی فراهم آورنده یک معیار سنجشی برای کارایی یا عدم کارایی می باشد. روش های مرزی را می توان به دو روش پارامتری و غیر پارامتری تقسیم نمود. روش های غیر پارامتری هیچگونه فرم کارکردی را بر روی ارتباط بین ورودی ها و خروجی ها تحمیل نمی کنند. شایع ترین دیدگاه غیر پارامتری استفاده شده تحلیل پوششی داده ها (DEA) می باشد. تحت این روش، چنین مرزی متشکل از ترکیبات خطی شرکت های دارای بهترین عملکرد در این نمونه می باشد.

 

کارایی آموزش فنی امداد رسانی و کار سازمان ملل – فصل ۲

 

۱-۲-۲٫ برآوردهای کارایی فنی
دو دیدگاه اصلی جهت برآورد کارایی فنی وجود دارد که شامل دیدگاه های پارامتری و غیر پارامتری می باشد. دیدگاه پارامتری/ مرز اقتصاد سنجی (Aigner و Chu، ۱۹۶۸، Aigner و همکاران، ۱۹۷۷، Meeusen و van den Broeck، ۱۹۷۷) برای هزینه، سود، یا ارتباط تولید بین ورودی ها، خروجی ها و عوامل محیطی یک فرم کاربردی را مشخص نموده و خطای تصادفی را مد نظر قرار می دهد. هر دوی خطاهای مربوط به ناکارآمدی و خطاهای تصادفی به نظر به صورت متعامد / عمود بر ورودی، خروجی، یا متغیرهای محیطی مشخص شده در معادله ارزیابی می باشند. حساسیت برآوردهای کارایی در برابر بد مشخص سازی با استفاده از شبیه سازی های مونت کارلو نشان داده شده است، که در آن هر دوی فرم کاربردی/ تابع صحیح این فناوری و توزیع کارایی در سراسر این مشاهدات شناخته شده هستند (Gong و Sickles، ۱۹۹۲؛ Banker، Gadh و Gorr 1993). از این مطالعات، محققین دریافتند که دیدگاه های پارامتری به عنوان بهترین دیدگاه ها جهت بکارگیری در آن دسته از صنایعی مد نظر هستند که از فناوری های کاملا مشخص و مطلوبی جهت به حداقل رسانی ریسک مرتبط با بد مشخص سازی برخوردار می باشند. برای آن دسته از صنایعی که دارای فناوری های غیر دقیق می باشند، نظیر بخش خدمات، دیدگاه های غیر پارامتری از انعطاف پذیری بیشتری برخوردار بوده و از این رو استفاده از  آن  مطلوب تر  و  خوش آیندتر  می باشد (Charnes، Cooper، Rhodes 1978).
ملاحظات روش شناسانه دیگری در DEA وجود دارند که می بایست آنها را به هنگام توسعه ارزیابی عملکرد مقایسه ای تولید کنندگان مدنظر قرار داد. اولین روش در ارتباط با «بازده های نسبت به مقیاس» می باشد؛ صرفه جویی های مقیاسی ثابت یا عدم صرفه جویی های مقیاسی. صرفه جویی های مقیاسی ثابت موکد آن هستند که یک واحد ورودی یک واحد خروجی را حاصل می آورد، صرفه جویی های مقیاسی موکد آن می باشند که یک واحد ورودی سبب حصول بیش از یک واحد خروجی شده و موارد مرتبط با عدم صرفه جویی های مقیاسی نیز موکد آن می باشند که یک واحد ورودی منجر به حصول کمتر از یک واحد خروجی می گردد. د ر شکل  ۱۱-۲،  این  موضوع  را  می توان به آسانی مشاهده نمود که خط مرزی A –B اجازه کار به هر دو مورد صرفه جویی های مقایسی و عدم صرفه جویی های مقیاسی را می دهد. در صورتی که بازده ثابت نسبت به مقیاس در نظر گرفته شود، بنابراین این مرز به صورت خطی با نقطه های کوچک از مبدا نشان داده می شود که در آن کارآمدترین تولید کننده تنها B خواهد بود. بنابراین DEA به آسانی اجازه ملاحظه مقیاس عملیات را می دهد.
ملاحظه روش شناسی دوم این ادعای رایج می باشد که برآوردهای عملکرد مقایسه ای / تطبیقی غیر عملی می باشند چرا که عوامل موجود که فراتر از حیطه کنترل تولید کنندگان یا فراهم آورندگان خدمات می باشند قابلیت تاثیرگذاری بر روی عملکرد نسبی را خواهند داشت. چنین عواملی غالبا تحت عنوان متغیرهای «غیر قابل کنترل» نامیده می شوند. در خدمات ترانزیت یک مثال متغیر غیر قابل کنترل را می توان تحت عنوان ناحیه عملیاتی نظیر توپوگرافی / مکان نگاری مدنظر قرار داد. DEA به آسانی اجازه درج این متغیرها را داده به گونه ای که نتایج نهایی با توجه به تاثیر این متغیرها تعدیل می گردند.
در ارتباط با مثال فوق، این نکته را باید ذکر نمود که DEA به راحتی قابلیت کار با فرآیندهای تولید، ورودی های و خروجی های بسیار، را خواهد داشت. در چنین موردی مشکلات برنامه نویسی خطی با استفاده از نرم افزار کامپیوتر حل می  گردند.
این مطالعه از تحلیل مرزی جهت آنالیز تعداد متعددی از ورودی ها و یک خروجی که در سیستم آموزشی فنی UNRWA-GTC شامل شده است، به منظور تعیین کارایی نسبی و تخصیص منابع به صورت کارآمدتر، استفاده می نماید.
به واسطه ویژگی غیر پارامتری آن و قابلیت آن جهت ترکیب ورودی ها و خروجی های متعدد، DEA به عنوان یک ابزار قدرتمند به هنگام بکارگیری به صورت مناسب مدنظر خواهد بود. تعدادی از ویژگی هایی که این ابزار را قدرتمند می سازند، عبارتند از(Bhat، Verma و Reuben، ۲۰۰۱):
الف. DEA قابلیت کار با مدل های ورودی و خروجی متعدد را خواهد داشت.
ب. این سیستم نیازمند فرض فرم کارکرد/ وظایف که ورودی ها را به  خروجی ها  ربط می دهد نمی باشد.
ج. DMU ها به طور مستقیم با یک همتا یا ترکیبی از همتایان مقایسه می شوند.
د. ورودی ها و خروجی ها می توانند  دارای  واحدهای  بسیار  مختلفی باشند. به طور مثال، X1  می تواند در واحدهای سیر حضور داشته و یا X2 را می توان به عنوان اتوبوس کرایه ای برای عبور ماهیانه مد نظر قرار داد.
البته این ویژگی های  یکسان که سبب می شوند DEA به عنوان یک ابزار قدرتمند به شمار آید ممکن است خود موجب بروز مشکلاتی نیز گردند.
محدودیت های ذیل را می بایست به هنگام انتخاب این موضوع که آیا باید نسبت به استفاده از DEA اقدام نمود یا خیر مدنظر قرار داد.
از آنجایی که DEA یک تکنیک نقطه حدی می باشد، نویز یا پارازیت (هر گونه نویز متقارن با میانگین صفر) نظیر خطای برآورد ممکن است سبب بروز مشکلات معنی داری شود (Bhat، Verma و Reuben 2001):
الف. DEA به عنوان یک ابزار مناسب در زمینه ارزیابی کارایی «نسبی» یک DMU به شمار می آید اما همگرایی آن با کارایی «مطلق» بسیار کند است. به عبارت دیگر، در مقایسه با همتایان / همکارانتان این سیستم می تواند به شما گوشزد نماید میزان تناسب و صحت عملکرد شما تا چه اندازه است اما این مورد در مقایسه با یک «حداکثر تئوریکی» صحت نخواهد داشت.
ب. از آنجایی که DEA یک تکنیک غیر پارامتری می باشد، آزمایشات فرض آماری مشکل بوده که خود جزء نکات مورد نظر برای تحقیقات آتی به شمار می آید.
ج. از آنجایی که یک فرمول بندی استاندارد DEA سبب ایجاد یک برنامه خطی مجزا برای هر DMU خواهد شد، مشکلات بزرگ ممکن است از نقطه نظر محاسباتی زمان بر باشند.
د. عیب رویکرد استاندارد DEA آن است که این سیستم قابلیت تشخیص بین تغییرات در کارایی نسبی، حاصل شده بواسطه حرکت هایی بسمت داخل یا بسمت بیرون مرز کارایی در خلال یک سال مشخص، و جابجایی در این مرز در خلال زمان را ندارد.
ه. روش DEA از نقطه نظر ریاضی اقدام به تخصیص وزن های بهینه برای کلیه ورودی ها و خروجی ها می نماید. این سیستم از نظر تجربی وزن ها را حاصل آورده به گونه ای که وزن حداکثری بر روی آن دسته از متغیرهای مطلوب قرار گرفته و وزن حداقلی نیز بر روی متغیرهای نامطلوب قرار می گیرد. فرضیه اصلی این روش آن است که چنین موردی به صورت بالسویه جهت بکارگیری در تولید  هر خروجی یا مصرف هر ورودی قابل پذیرش  می باشد. در بسیاری از موارد این نوع حالت ویژه گرایی آزاد بدون محدودیت های وزنی قابل پذیرش نیست و ممکن است منجر به نتایج کاملا نامطمئن گردد.
و. مضاعف سازی خروجی ها بعلاوه ورودی ها می بایست کمتر از یا مساوی اندازه نمونه باشد.
در فصل بعدی، ما جزئیات کاملی را در خصوص طبیعت ورودی ها، خروجی ها و چگونگی مدل سازی و تحلیل آنها ارائه می نماییم.

 

کارایی آموزش فنی امداد رسانی و کار سازمان ملل – فصل ۲

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Irantarjomeh
لطفا به جای کپی مقالات با خرید آنها به قیمتی بسیار متناسب مشخص شده ما را در ارانه هر چه بیشتر مقالات و مضامین ترجمه شده علمی و بهبود محتویات سایت ایران ترجمه یاری دهید.