اعتیاد اختلال در تغذیه دلیل استفاده مجدد دارو

اعتیاد اختلال در تغذیه دلیل استفاده مجدد دارو – ایران ترجمه – Irantarjomeh

مقالات ترجمه شده آماده گروه علوم اجتماعی

مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی

مقالات

چگونگی سفارش مقاله

الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه(شماره حساب)ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.comشامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر --مقالات آماده سفارش داده شده پس از تایید به ایمیل شما ارسال خواهند شد.

اعتیاد

اختلال در تغذیه : دلیلی برای استفاده مجدد دارو

به هنگامی که تحت درمان قرار گرفته و پس از آن استعمال دارو را قطع کردم،‌ بسیاری از چیزهای نهان در وجودم شروع به جوشیدن نمود. یکی از این چیزهای مهم بیادآوری این نکته بود که به هنگام اولین دوره اعتیادم حتی حاضر بودم برای خرید این حب نبات دست به سرقت پول نیز بزنم. پس از طی دوره کوتاهی نوع مصرفم به اسپید و کوکائین تغییر یافت، که هر دو کاهش‌دهنده اشتها هستند. بنابراین وقتی معالجه را شروع کردم هنوز لاغر بودم. هیچ‌کس در اختلال معاش و بی‌قاعدگی تغذیه من شک نکرد. هیچ‌کس با دقت به مسئله اختلال معاش توجه نکرد. در زمانی که دیگر موادم بپایان رسید، دوباره اشتهایم برای خوردن خوب شد و بسرعت چاق شدم، ولی نهایتا به مصرف مواد روی آوردم. نقل از   ” لاری‌اس“ معتاد در حال بازپروری.

این داستان ناراحت کننده‌ای است که اغلب در میان معتادان در حال بازپروری شنیده می‌شود. بیماران جدید در حال بازپروری تحت یک برنامه درمان ممکن است با اختلالات غذایی غیر فعال بواسطه مصرف مواد، روبرو شوند. با همه این وجود،‌ شخصی که سراپای او را وسوسه گرفته است هیچ راه حلی را نمی‌تواند مناسبتر از مصرف انواع مواد بیابد، موادی که اشتها را از بین می‌برند. تا وقتی که داروی مخدر فعال است احتمال آنکه فردی متوجه اختلالات غذایی شود کم است، جز آنکه فرد معتاد تا آن اندازه دچار مشکلات غذایی شود که دیگران را متوجه استمرار حالت بی‌قاعدگی و عدم تمایل غذایی نماید. بواسطه عدم پذیرش توهمی که در یک بیمار بطور دائم وجود دارد، خود بیمار نیز ممکن است از آنچه دچار اختلالات غذایی فعال است بی‌خبر باشد، بخصوص چنانچه هنوز به مرحله حاد بی‌قاعدگی و عدم تمایل غذایی نرسیده باشد. در این حالت آنها بیشتر مانند اشخاص زنده‌ای هستند که مشکلات روحی و روانی دارند، و مسئله اصلی آنها به کل پنهان مانده است. آنها بسیار مرموزند و بندرت بطور داوطلبانه اذهان می‌کنند که دارای اختلال غذایی می‌باشند. 

اعتیاد اختلال در تغذیه دلیل استفاده مجدد دارو

غالبا، بیماری که اعتیاد را ترک کرده و دارای اختلالات غذایی و بی‌قاعدگی و عدم میل به غذا می‌باشد و دوره درمان وی در یک مدت کوتاهی به پایان رسیده، دوباره به مصرف مواد روی خواهد آورد. بطور کلی،‌ اختلال غذایی و عملکرد آن در فرآیند مصرف مواد بگونه‌ای است که یا به آن اهمیت داده نمی‌شود یا تاثیر آن کاملا بطور واضح در نظر گرفته نمی‌شود. بی‌اشتهایی و عدم تمایل به غذا بعنوان یک گلوله جادویی بر روی سیستم جوع(گرسنگی) انسان تاثیر می‌گذارد. برگشت به داروها یک قطعیت بشمار می‌آید. و کل این سیکل از ابتدا دوباره آغاز می‌شود و این سیکل ادامه خواهد داشت تا آنکه شخص دوباره در می‌یابد بطور کامل به وضع قبل برگشته است و حالات اختلال غذایی عود کرده است. و نهایتا بیمار به این مسئله مهم پی می‌برد که اختلال غذایی بعنوان یک تشخیص اساسی در امر مبارزه با پدیده اعتیاد مطرح است.

مواردی که در این زمینه تخمین زده شده متفاوت می‌باشند ولی تقریبا همگی متفق‌القول هستند که در حداقل ۱۰ درصد از کسانی که برای مداوای اعتیاد مراجعه می‌نمایند می‌توان اختلال غذایی را تشخیص داد. ولی برنامه‌های معالجه اعتیاد این درصد را مشخص نکرده‌اند. با توجه به سطح تکذیب و رازپوشی،‌ بعلت شرم، اختلال غذایی، معدودیت کلنیکهای تخصصی در این خصوص،‌ قدری تعجب‌آور است که چگونه این بیماران معالجه می‌شوند. متخصصین بالینی باید به این نکته توجه داشته باشند که اختلال غذایی در سطح ایالات‌متحده شیوع یافته است. 

اعتیاد اختلال در تغذیه دلیل استفاده مجدد دارو

• توجه دادن به بیماران جهت شرکت در تمامی وعده‌های غذای روزمره. و توجه داشتن به بهانه‌هایی در خصوص عدم شرکت ممکن است داشته باشند .

• زیر نظر داشتن آنچه بیماران می‌خورند(و یا نمی‌خورند) در هر وعده از غذا .

• توجه و یا یاداشت شکایات بیماران از نفخ با تهوع.

• توجه داشتن در غذاهایی که ممکن است بیمار مخفیانه در اقامتگاه خود خورده باشد یا قاچاق اقلام غذایی منع شده.

• تعیین محدودیت در زمان حمام گرفتن.

• توجه به غیبت ناگهانی بیمار پس از میل غذا.

• زیر نظر داشتن بیماران برای تمرینات زیاد.

• گوش دادن به جمله افسانه مانند ” هنوز گرسنه نیستم “.

چنانچه دارای آموزشهای لازم در خصوص اختلال غذایی نباشیم ما نمی‌توانیم به بیماران سرویس مناسب بدهیم و همچنین غیر مسئولانه برخورد نموده‌ایم. آنها جهت بهبودی دراز مدت به ما وابسته‌اند و ما جهت سرویس مناسب حقوق دریافت می‌کنیم. چنانچه بعلت عدم آموزش کافی نتوانیم از عهده این کار برآییم نمی‌توان از عهده مسائل مخفی برآمده در آن صورت ما نه تنها به بیماران خیانت کرده‌ایم بلکه به امانت و درستی خویش نیز خیانت نموده‌ایم.