گوناگونیهای معاصر
گوناگونیهای معاصر – ایران ترجمه – Irantarjomeh
مقالات ترجمه شده آماده گروه راه – ساختمان، معماری، عمران
مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی
مقالات
قیمت
قیمت این مقاله: 38000 تومان (ایران ترجمه - Irantarjomeh)
توضیح
بخش زیادی از این مقاله بصورت رایگان ذیلا قابل مطالعه می باشد.
شماره | ۲۵ |
کد مقاله | CVL25 |
مترجم | گروه مترجمین ایران ترجمه – irantarjomeh |
نام فارسی | گوناگونیهای معاصر |
نام انگلیسی | Contemporary Variations |
تعداد صفحه به فارسی | ۲۶ |
تعداد صفحه به انگلیسی | ۱۶ |
کلمات کلیدی به فارسی | گوناگونیهای معاصر |
کلمات کلیدی به انگلیسی | Contemporary Variations |
مرجع به فارسی | |
مرجع به انگلیسی | |
کشور |
دینامیک معماری بصورت خوشایند با توجه به مباحث زیبایی شناختی
فصل ۱۳
گوناگونی های معاصر
مفهوم تناسب به طور خاص مرتبط با معماری کلاسیک میباشد. با این وجود، قبلاً پیشنهاد شده است که ساختمانهای مدرن را میتوان در زمینه موازنه اجزا مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. ساختمان هنر و معماری Yale (شکل ۵۷ صفحه ۸۶) نشان دهنده آن است که چگونه یک رویه ارزیابی یکسان را میتوان از ساختمان پارتنون (parthenon) معبد خدای آتنا در آتن به یک ساختمان معاصر انتقال داد.
خطوط متقاطع بین فرم های تشکیل دهنده راست خط و فرم های منحنی هم اکنون به عنوان یک لتیموتیو (leitmotiv) یا طرح های تکراری کنترلی در بین بسیاری از مهندسین معماری معاصر به شمار میآیند. با رها شدن از اسلوب اولیه یا روال های راست خط محدود کننده، مهندسین معماری هم اکنون نسبت به بررسی فرصت های طراحی که به واسطه این آزادی و وسعت عملکرد بوجود آمده است اقدام نموده اند. تأثیرات متقابل فرمهای مکعبی و منحنی باعث ایجاد یک سکوی معروف روزافزون برای نمایش نسبتهای ایجادی شده است که از طریق توسعه تکنولوژی و طرح های کمکی رایانه تسهیلات لازم برای چنین روالهایی حاصل شده است.
علاوه بر کنتراست یا تقابل رسمیآشکار، میتوان از عنصر متداعی یا ارتباطی استفاده نمود که باعث اضافه نمودن وزن بدین موارد معکوس خواهد شد. فرم های گوشه دار یا زوایهای سخت دارای یک ارتباط مردانه میباشند، در حالیکه اشکال نرم و منحنی تداعی کننده یک حالت ظرافت زنانه خواهند بود. در صورتی که ساختمان ها هردوی این ویژگیها یا حالت ها را در خود داشته باشند، این موضوع سبب اضافه شدن یک مولفه سمبلیک به اهمیت زیبایی شناختی ترکیبات و پیوستگی بین آنها خواهد شد.
یکی از قابل توجه ترین این پیوستگی ها بین اشکال گرد و مستطیل شکل در مرکز لوری (Lowry) در سالفورد (شکل ۸۴) دیده میشود. این یک مجتمع چندمنظوره میباشد که نقش تئاتر را با سکنی دادن مجموعه ملی از نقاشی های لوری باهم ترکیب نموده است. منطقه کنار دریای این ساختمان خود باعث افزودن تأثیر قابل توجهی به این مجتمع شده است، مخصوصاً این تأثیر با بازتاب هایی که از پوشش های فولاد ضدزنگ به صورت نقاط درخشان به چشم میخورد کاملتر خواهد شد. علیرغم پیچیدگی این ساختمان حالت تحرک نقاط متقابل بین منحنی ها و خطوط مختلف کاملاً چشمگیر میباشد. این ساختمان نشان دهنده آن است که چگونه میتوان توجه را بر حسب نقطه نگرش به سمت نقاط خاص جلب نمود. با نگاه به جنوب، میتوان غلبه فرم های منحنی شکل را به خوبی دریافت که برحسب تناسب، انباشتگی اشکال گرد و منحنی با حالت تسلط کامل، در محدوده های فیبوناچی خود را به خوبی نمایان میسازند. با این وجود، به هنگامیکه از سمت شرق به این بنا نظر میافکنیم حالت خطی بودن نمایان میگردد که به صورت یک مضمون شایع و دارای غلبه خود را هویدا میسازد و معرف آن است که با توجه به تناسب موجود، برخی از قابل توجه ترین ساختمان ها نشان دهنده ویژگی ها و خصیصه های ژانوس میباشند.
گوناگونیهای معاصر
جهت ارزیابی مربوط به زیبایی شناختی یک ساختمان میبایست سطوح مختلفی که دارای عملکردهای خاصی در این ساختمان هستند را مدنظر قرار داد. در ابتدا چنین مضمونی ایجاد کننده مشاجره های قابل توجه به واسطه برخورد عمدی بین پیچیدگی غنی کلیسا با سقف تقریباً زرق و برق دار آن و ادراکات ماشینی و چاشنی پست مدرنیته معماری هولین میباشد. چنین مضمونی به سرعت تداوم معماری گلگون گارابن را از هم گسیخته و باعث افزایش شدید تمپو یا گام و سرعت معماری استیفنزپلاتز شده است. به عبارت بی پرده تر این مورد معرف یک برخورد دو دویی بین حالت شفافیت و حالت مات میباشد اما موارد بیشتری در این زمینه محسوس خواهد بود که نسبت به بررسی آنها اقدام خواهیم نمود.
نگارش فرانسوی چنین متیو یا مایه معماری ساختمان سالن اپرای باستیل میباشد که در آن جداره های پله ای خارجی بازتاب دهنده پلکان داخلی میباشد (شکل ۸۷).
مرکز لوری بعنوان تنها مرکز بجای مانده از میراث ساختمانهای فرهنگی تلقی میشود و در عصری بنا شده است که برخی از ظریفترین و قابل توجهترین آثار معماری ظهور یافتهاند. گالری هنری ریچارد میئر در بارسلونا یکی از نمونههای اولیه در این زمینه میباشد (شکل ۸۸). این ساختمان بخش کاملی از ساختار معماری معاصر را تشکیل داده و بعنوان مثالی کامل از این موضوع مطرح است که چگونه بجای اتخاذ تناسبهای استاتیک، معماران نسبت به بررسی پتانسیل زیبایی شناختی نقاط متقابل بین سیستمهای کنتراست دیوار اقدام میکنند. در گالری هنر تاثیرات متقابل اصلی بین حالت جامد و ترانسپارانت یا شفاف است. در سطح ثانویه برخوردی بین خط و منحنی دیده میشود. پس زمینه بازیهای برآمده از بلندیها در دیوار سادهای نمود مییابد که موکد نقش پیرایشی خود با الگوی مشبک کاشیهای رویه آن میباشد و در این حقیقت نهفته است که از هیچ راست گوشهای برخوردار نمیباشد. این ساختمان از فرم و سبک ملایم قرن بیستم بهرهمند میباشد. در ناحیه چپ بلندی یک دیوار متحرک مزغل دار ورودی اصلی را تشکیل میدهد. این دیوار قابلیت نشان دادن و مخفی کردن مناظر دورنی را دارا میباشد. یک جداره با لعابهای کامل که بصورت مغرورانه بر فراز دیوار بچشم میخورد و اجازه نگاه بداخل را میدهد. نکته درخشان و برجسته نهایی یک ساختار ساقه گنبدی مرتفع میباشد که گمان ایستادگی آزاد را تداعی نموده و تشکیل دهنده یک عنصر الزامیدر مجموع ترکیب طراحی میباشد. چنین موردی تجسم پیچیدگی روبرت ونتوری و تناقضهای معماری را تداعی مینماید.
اولین مثال مجتمع مونتورتو در نواحی توماس در باترسی در منطقه کارخانه آرد هویس میباشد. این ساختمان دارای تراکم توسعه بالایی است و متشکل از ۱۰۳ آپارتمان میباشد که در ۵ بلوک متصل به هم با مشارکت ریچارد روگرز همراه با هری روبرستون و همکاران بنا شده است (شکل ۹۱). این ساختمان بطور موفقی در تمکین با ساختمانهای رتبه ۱ لیست شده در قرن ۱۸ همانند کلیسای استی مری میباشد که با نزول از ۲۰ طبقه در قسمت شمالی به سمت ۴ ناحیه مجاور در کلیسا تداوم مییابد. نتیجه این خواهد بود که چنین کلیسایی دارای برجستگیهای بیشتر بجای کاربرد برای اهداف صنعتی میباشد.
گوناگونیهای معاصر
ابهام خلاقانه
غرور و تصورات وابسته به معماری که در دهه ۱۹۹۰ معروفیت یافته بود شامل ایجاد ابهام بین بخشهای درونی و بیرونی، یک ساختمان در داخل ساختمان، بوده است.
اولویتهای محیطی در پی طرح آروپ برای میدان شماره ۳ پارک استوکلی (شکل ۹۷) دیده شده است. بجای اطاقهای درونی سنتی، معمارها اتاقها را در خارج طرح صلیبی خود قرار میدادند. این تاثیر در ارتباط با وجود نقاط متقابل دینامیکی بین ساختمان بصورت مات و شفاف بوده است. ارتباط بین آنها بطور ثابتی بر حسب شرایط نوری و موقعیت خورشید در حال تغییر بوده است. در شب ساختمان روشن شده بعنوان عنصر مشرف و شایع بر محیط جلوه مینمود که کل ویژگیهایساختمان را تغییر میداد.
میدان، پارک استاکلی
نهایت پارامترهای مربوط بهنقاط متقابل در معماری در مونت سنیوس مرکز آموزش در هرنی- سودینجن آلمان نمود مییابد (شکل ۹۸). این امر نشان دهنده آن است که چگونه واژه نامه معماری در واکنش به مضامین زیست جوی تغییر میکند. یک سایهبان شیشهای بزرگ تعدادی از ساختمانها که عملکردهای مختلفی دارند را در بر گرفته است. بر این مبنا، یک جو داخلی بوجود میآید که در برابر ساختمانهای قرن وسطی رقابت میکند. نکته درخشان نهایی آرایهای از ۱۰۰۰۰ متر مربع سلولهای فوتوولتائیک است که تولید کننده ۱ مگاوات برق میباشد – که برای کل مجموعه کافی است. در فصل ۱۷ مرجع بیشتری عنوان خواهد شد.
گوناگونیهای معاصر
مرکز آموزش
در سال ۲۰۰۱ یک تغییر دینامیکی در موزه بریتانیای لندن رخ داد که یک حیاط داخلی که برای ذخیره سازی استفاده میشد تبدیل به یک میدان زیبا گردید که باید از معماران فاستر و پارتنرز و همکاری آروپ تشکر کرد (شکل ۹۹). این یک طراحی tour de force است که ساختار درخشان آن از اتاق مطالعه مرکزی هویدا بوده که یادآور گلهای آفتاب گردان چرخان میباشد. هر قاب شیشه دارای شکل منحصربفردی است. سه قرن معماری تشکیل دهنده یک اتحاد و یکپارچگی جادویی را میدهد: سبک تجدید حیات سر روبرت اسمیرک از یونان در زمینه برآمدگیهای و فرازهای موزه، تجدد و تازگی اتاق پذیرایی نئوگوتیگ و فولاد و شیشههای پیچیده قرن ۲۱٫ تا این زمان، موزه و اتاق مطالعه بعنوان هویتهای غیر متصل بشمار میآمدند. اما هم اکنون بصورت یک مجموعه یک پارچه بصورت پوششی از شیشههای خوش منظره دیده میشوند. تاثیرات متقابل داخلی و خارجی بواسطه نماهای بیرونی موزه بیشتر نمود مییابند که هم اکنون به کرانههای داخلی گریت کورت تغییر یافتهاند، که همگی بیان کننده یک حالت زیبا و قابل توجه از دینامیک معماری و روشنایی میباشد.
گریت کورت، موزه بریتانیا، لندن
در نهایت، گوناگونی این ایده در تعدادی از ساختمانهای شهری که حاوی فرمهای نیمه خودکار معماری میباشند به چشم میخورد. در مورد ساختمان ریچارد روگر لا کورت در بوردوکس میتوان گفت که این بنا حاوی اتاقهای محکمه مجزا میباشد (شکل ۱۰۵) که در ساختمان ولشاسمبلی در کاردیف قرار گرفته است (شکل ۱۰۰).