الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه(شماره حساب)ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.comشامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر --مقالات آماده سفارش داده شده پس از تایید به ایمیل شما ارسال خواهند شد.
قیمت
قیمت این مقاله: 25000 تومان
(ایران ترجمه - irantarjomeh)
توضیح
بخش زیادی از این مقاله بصورت رایگان ذیلا قابل مطالعه می باشد.
شماره
۲۵
کد مقاله
GEO25
مترجم
گروه مترجمین ایران ترجمه – irantarjomeh
نام فارسی
نقش بندهای طبیعی در مخروط افکنه رودخانه آرا در ارتباط با مدیریت سیل
نام انگلیسی
Roles of natural levees in the Ara River alluvial fan on flood management
تعداد صفحه به فارسی
۲۱
تعداد صفحه به انگلیسی
۹
کلمات کلیدی به فارسی
مخروط افکنه, بندهای طبیعی, توسعه جوامع, مدیریت سیلاب
کلمات کلیدی به انگلیسی
alluvial fan, natural levee, development of communities, flood management
مرجع به فارسی
دپارتمان مهندسی راه و ساختمان، دانشگاه چئو، ژاپن
مرجع به انگلیسی
Department of Civil Engineering, Graduated Student of Science and Engineering, Chuo University, Japan; Research and Development Initiative, Chuo University, Japan
کشور
ژاپن
نقش بندهای طبیعی در مخروط افکنه رودخانه آرا در ارتباط با مدیریت سیل
چکیده
مخروط افکنه رودخانه آرا دارای خاکریزها یا بندهای طبیعی بسیاری می باشد. این موضوع مشخص شده است که وجود بندهای طبیعی بر روی جریان طغیان سیلاب تأثیرگذار است، اما در عین حال تحقیق اندکی در خصوص نقش این بندهای طبیعی از نقطه نظر کنترل و مدیریت سیل انجام شده است. در این مطالعه، از طریق مشخص سازی موقعیت های مرتبط (از BC20 000 الی AD1192) با توجه به بررسی دسته بندی توپولوژیکی نقشه ها، این مورد مشخص شده است که بسیاری از ویژگی های مربوط به مخروط افکنه رودخانه آرا با توجه به این خاکریزها یا بندهای طبیعی به وجود آمده اند. جاده ها و راه آهن های مستقر در این ناحیه به منظور اتصال این بندهای طبیعی در دوره نیجی ایجاد شده اند. از نقشه خطرات مربوط به رودخانه آرا، و با توجه به بندهای طبیعی عمق سیل این ناحیه در مقایسه با نواحی مجاور چندان زیاد نمی باشد. خاکریزهای جاده ها و خطوط راه آهن در این بندهای طبیعی به عنوان ابزار مفید و ضرروی به منظور ممانعت از پراکندگی و گسترش جریان سیل و طغیان های ناشی از آن محسوب می شوند.
کلمات کلیدی: مخروط افکنه، بندهای طبیعی، توسعه جوامع، مدیریت سیلاب
نقش بندهای طبیعی در مخروط افکنه رودخانه آرا در ارتباط با مدیریت سیل
مقدمه
تعداد زیادی مخروط افکنه در ژاپن وجود دارد. شرایط زمین شناسی این مخروط افکنه ها در مقایسه با جلگه های دیگر از ثبات و زهکشی مناسب برخوردار می باشد. با توجه به گرمایش جهانی پیش بینی افزایش احتمال بروز سیلاب و طغیان های مربوط به آن ارائه شده است. حال سئوال مطرح شده در این زمینه چگونگی کاهش صدمه دیدگی در ارتباط با این طغیان ها در ناحیه مخروط افکنه می باشد. در مخروط افکنه رودخانه آرا، شاهد ایجاد میکروتوپوگرافی قابل توجهی (همانند بندهای طبیعی) به وسیله سیلاب رودخانه ای می باشیم شکل ۱ نشان دهنده مثالی از این بندهای طبیعی موجود در ناحیه مخروط افکنه رودخانه آرا می باشد. ارتفاع این بندهای طبیعی بیش از ۵/۰ متر و فراتر از نواحی مجاور می باشد. بنابراین نقش این میکروتوپوگرافی ها در ارتباط با محدودسازی گسترش طغیان آب و حاصل آوردن یک درک مناسب در این زمینه بسیار مهم تلقی می شود. مطالعات بسیاری در ارتباط با مخروط افکنه در زمینه های مختلف زمین شناسی (Saito، ۱۹۸۸) و توپوگرافی (Saotome، ۲۰۰۵) انجام شده اند. فرآیند شکل گیری و رسوب مخروط افکنه ها نیز از جمله مواردی می باشد که توجه زیادی در رشته مهندسی به آن معطوف شده است (Takahashi، ۱۹۷۹). با این وجود، مطالعات اندکی در خصوص نقش میکروتوپوگرافی در ارتباط با مخروط افکنه و مدیریت سیلاب وجود دارد. در این بررسی، مطالعه ای در خصوص نقش بندهای طبیعی در منطقه مخروط افکنه رودخانه آرا در ارتباط با سیلاب انجام شده است.
مخروط افکنه رودخانه آرا
مخروط افکنه رودخانه آرا در شمال شرق استان سایتاما در ژاپن قرار دارد (شکل ۲) دو نوع از مخروط افکنه در این ناحیه وجود دارد. بنابراین می توان انواع مخروط افکنه های جدید و مخروط افکنه های قدیمی را در این منطقه در نظر گرفت. مخروط افکنه جدید و مخروط افکنه قدیم با توجه به ویژگی های مرتبط با دوره های مختلف شرایط آبرفتی و طوفانی به ترتیب به وجود آمده اند و این موارد با در نظرگیری سن زمین شناسی آنها مدنظر هستند.
ارتباط بین بندهای طبیعی و آثار باقیمانده
تعداد زیادی از آثار باقیمانده در مخروط افکنه رودخانه آرا یافت شده است (شهر کوماگایا، کمیته بررسی استان سائیتاما در خصوص آثار باقیمانده کاگوهارااورا، ۲۰۰۹، شهر کوماگایا، هیئت آموزشی استان سائیتاما، ۲۰۰۹، شهر فوکایا، ۲۰۱۱). قدیمی ترین آثار باقیمانده متعلق به دوره پارینه سنگی می باشد. این بخش ارائه دهنده موقعیت مربوط به آثار به جای مانده از دوره پارینه سنگی (BC20 000–BC14 000)، دوره جومون (BC14 000-BC1000)، دوره یایوئی (BC1000-AD300)، دوره کوفون (۳۰۰–۷۰۰)، دوره نارا (۷۱۰–۷۹۴)، و دوره هیان (۷۹۴–۱۱۹۲) در ارتباط با نقشه های دسته بندی توپوگرافی می باشد که به وسیله انستیتو تحقیقات جغرافیایی ژاپن به سال ۱۹۷۲ ارائه گردیده است. این نقشه نشان دهنده بندهای طبیعی، مناطق مرتفع طوفانی و کانال های رودخانه ای قدیمی با جزئیات مربوط بدان ها می باشد (انستیتو تحقیقات جغرافیایی، ۱۹۷۴). ارتباط بین این بندهای طبیعی و موقعیت های آثار به جای مانده با جزئیات مربوطه ذیلا توصیف خواهد شد.
نقش بندهای طبیعی در مخروط افکنه رودخانه آرا در ارتباط با مدیریت سیل
بندهای طبیعی و آثار به جای مانده دوره پارینه سنگی (BC20 000–BC14 000)
شکل ۴ نشان دهنده ارتباط بین بندهای طبیعی و آثار به جای مانده از دوره پارینه سنگی می باشد. این موضوع مشخص شده است که مخروط افکنه رودخانه آرا در دوره پارینه سنگی هنوز شکل نگرفته بود. بنابراین آثار به جای مانده محدود به مناطق مرتفع طوفانزا به شمار آمده و هیچ گونه آثاری در ارتباط با مخروط افکنه رودخانه آرا مشاهده نمی شود.
بندهای طبیعی و آثار به جای مانده در دوره جومون (BC14 000–BC1000)
شکل ۵ نشان دهنده ارتباط بین بندهای طبیعی و آثار به جای مانده دوره جومون (شکل های چهار گوش) می باشد. هیچ گونه آثاری از مخروط افکنه رودخانه آرا در دوره پارینه سنگی ملاحظه نمی شود (شکل ۴) با این وجود، در دوره جومون، آثار بسیاری را می توان در مناطق مرتفع طوفانزا یافت، و برخی را نیز می توان در بخش مخروط رسوبی در نظر گرفت که غالب آنها در بندهای طبیعی شکل یافته اند. این موضوع نیز مدنظر می باشد که سکنه محلی از بندهای طبیعی به عنوان مبنایی برای تشکیل اجتماع از دوره جومون استفاده نموده اند.
بندهای طبیعی و آثار به جای مانده در دوره یایویی (BC1000 AD300)
شکل ۶ نشان دهنده ارتباط بین بندهای طبیعی و آثار به جای مانده در دوره یایویی (چهارگوش ها) می باشد. درصد آثار باقیمانده در بندهای طبیعی در مخروط افکنه رودخانه آرا دوره یایویی (شکل ۶) از نقطه نظر تعداد در مقایسه با دوره جومون (شکل ۵) افزایش یافته است. این موضوع نیز مدنظر می باشد که کشت برنج ژاپنی در دوره یایویی آغاز گردیده و سکنه منطقه به زمین هایی احتیاج داشتند تا از آب کافی جهت کشت برنج برخوردار باشند. بنابراین، سکنه از نواحی مرتفع طوفانی به سمت مخروط افکنه مهاجرت نموده و از بندهای طبیعی به عنوان مبنایی جهت سکونت و تشکیل جامعه استفاده نمودند.
بندهای طبیعی و آثار باقیمانده در دوره کوفون (۲۵۰–۷۰۰)
شکل ۷ نشان دهنده ارتباط بین بندهای طبیعی و آثار باقیمانده در دوره کوفون (شکل های پنج ضلعی) می باشد. این پنج ضلعی ها شامل تپه های باستانی مدفون می باشند. از طریق مقایسه توزیع های آثار باقیمانده در دوره یایویی (شکل ۶) مشخص شده است که تعداد آثار باقیمانده در دوره کوفون (شکل ۷) به واسطه افزایش جمعیت بیشتر شده است. غالب آثار باقیمانده در مخروط افکنه رودخانه آرا در دوره کوفون همچنین بر مبنای بندهای طبیعی در مخروط افکنه رودخانه آرا می باشند.
بندهای طبیعی و آثار باقیمانده دوره نارا و دوره هیان (۷۱۰–۱۱۹۲)
شکل ۸ نشان دهنده ارتباط بین توزیع ها در بندهای طبیعی و آثار باقیمانده دوره نارا و دوره هیان (شکل های پنج گوش) می باشد. بسیاری از آثار باقیمانده در مخروط افکنه رودخانه آرا در بندهای طبیعی یافت شده و این آثار تقریباً در موقعیت یکسانی همانند دوره کوفون مشخص شده اند.
در این بخش، سکنه در ناحیه مخروط افکنه رودخانه آرا از بندهای طبیعی به عنوان منطقه ای جهت زندگی از دوره جومون به بعد استفاده نموده اند. آثار باقیمانده در مخروط افکنه رودخانه آرا در خلال زمان افزایش یافته اند. این موضوع نیز مشخص شده است که توسعه جوامع با توجه به بندهای طبیعی سابقه ای طولانی دارد.
نقش بندهای طبیعی در مخروط افکنه رودخانه آرا در ارتباط با مدیریت سیل
ارتباط بین بندهای طبیعی و جوامع در دوره میجی (۱۸۸۵ ـ ۱۹۱۲)
ارتباط بین معابد و زیارتگاه ها در دوره میجی و بندهای طبیعی در مخروط افکنه رودخانه آرا در شکل ۹ ارائه شده است. نقاط سفید معرف زیارتگاه ها و نقاط سیاه معرف معابد این دوره می باشند. این موضوع نیز مشخص شده اند که زیارتگاه ها و معابد در بندهای طبیعی ساخته شده اند.
نقش بندهای طبیعی در زمینه مدیریت سیلاب
شکل های ۱۴ و ۱۵ نشان دهنده نقشه مخاطرات و رده بندی های توپوگرافیکی در این زمینه می باشند. نقشه های نشان داده شده در شکل های ۱۴ و ۱۵ برای طغیان سیلاب در یک بازه زمانی ۲۰۰ ساله در منطقه رودخانه آرا (دفتر منطقه آرا، ۲۰۰۵) و همچنین رودخانه تون (دفتر رودخانه تون، ۲۰۰۶)، به ترتیب مشخص شده اند. عمق میزان آب گرفتگی بندهای طبیعی نسبتاً اندک و کم عمق گزارش شده است و این بندهای طبیعی بر روی طغیان های مجاور نیز تأثیرگذار بوده اند. بنابراین، بطور کلی بندهای طبیعی قابلیت کاهش صدمات به واسطه طغیان های مربوط به سیلاب را خواهند داشت.
نقش بندهای طبیعی در مخروط افکنه رودخانه آرا در ارتباط با مدیریت سیل
نتیجه گیری
در این مطالعه، نقش بندهای طبیعی در مخروط افکنه رودخانه آرا به وسیله نقشه های دسته بندی توپوگرافیکی، آثار باقیمانده و بررسی های میدانی مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتیجه گیری اصلی به شرح ذیل نشان داده شده است:
(الف) از طریق مقایسه توزیع باقیمانده ها و آثار جوامع بر جای مانده مربوط به (از BC2000 الی AD1192) و بندهای طبیعی در مخروط افکنه، می توان مشخص ساخت که سکنه منطقه از دوره جومون از سرزمین های طوفان زای مرتفع به سمت مخروط افکنه آرا مهاجرت نموده و غالب باقیمانده و آثار باقیمانده جوامع در بندهای طبیعی در کنار مخروط افکنه ها شکل گرفته اند.
(ب) غالب جوامع، موسسات، معابد و زیارتگاه ها بر روی نقشه مشخص شده اند که خود بعنوان آثار برجای مانده از دوره میجی و در کنار بندهای طبیعی بشمار می آیند. شبکه های ترافیکی در دوره میجی به منظور اتصال بندهای طبیعی ایجاد شده اند. این موضوع نیز مفروض است که بندهای طبیعی نقش مهمی را در توسعه جوامع به عهده دارند.
(ج) نقشه مخاطرات ۲۰۰ ساله سیلاب در رودخانه آرا و رودخانه تون نشان دهنده عمق سیلاب در بندهای طبیعی در مخروط افکنه رودخانه آرا به میزان سطحی در مقایسه با نواحی مجاور می باشد و بنابراین قابلیت مسدود سازی جریان سیلاب ها و طغیان های با توجه به وجود جاده ها و خطوط راه آهن بر روی بندهای طبیعی وجود داشته است. این موضوع نیز مد نظر است که بندهای طبیعی و جاده ها و خطوط راه آهن قابلیت محافظت از جوامع در برابر طغیان های ناشی از سیلاب را دارند.
لطفا به جای کپی مقالات با خرید آنها به قیمتی بسیار متناسب مشخص شده ما را در ارانه هر چه بیشتر مقالات و مضامین ترجمه شده علمی و بهبود محتویات سایت ایران ترجمه یاری دهید.
