ممانعت از خودکشی در جوانان

ممانعت از خودکشی در جوانان – ایران ترجمه – Irantarjomeh

مقالات ترجمه شده آماده گروه علوم اجتماعی

مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی

مقالات

چگونگی سفارش مقاله

الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه(شماره حساب)ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.comشامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر --مقالات آماده سفارش داده شده پس از تایید به ایمیل شما ارسال خواهند شد.

ممانعت از خودکشی در جوانان

فصل ۱

دیباچه

این گزارش، یکی از مجموعه گزارشات تحقیقاتی است که از سوی برنامه تحقیقاتی سیاست سلامت ذهنی کودکان و خانواده (MCFD) دانشگاه بریتیش‌کلمبیا به درخواست وزارت رشد کودکان و خانواده‌ها عرضه شده است. ما در سال ۲۰۰۳ ـ ۲۰۰۲ در جهت حمایت از آرمان MCFD و برای بهبود سلامت ذهنی کودکان در بریتیش کلمبیا ، چهار گزارش را ترتیب دادیم: ملاحظاتی در زمینه سلامت عمومی و خدمات بالینی، پارامترهای عملی در خصوص ناهنجاریهای رفتاری ناشی از کاستی‌توجه/ فزونکاری، اختلال رفتاری، افسردگی، ناهنجاری وسواسی و اسکیزوفرنی، در زمینه اپیدمی یا همه‌گیرشناسی روانشناسی کودک و در زمینه نظارت بر عملکرد. به دنبال آن در سال ۲۰۰۳، MCFD طرح جدید سلامت ذهنی کودک و جوانان را اعلام داشت تا نیازهای کودکان و خانواده‌های آنها هر چه بهتر برآورده شود.

گزارشات تحقیقاتی که از سوی برنامه تحقیقاتی سیاست سلامت ذهنی کودکان تهیه شده است، با تعیین موثرترین روش‌های درمان و پیشگیری از انواع مشکلات مربوط به سلامت ذهنی کودکان از طرح MCFD حمایت می‌کند. این گزارش بر پیشگیری از خودکشی در جوانان تاکید دارد. گزارشات دیگر بر اختلال رفتاری، اختلال گرائی، افسردگی، کودکان اول خانواده و روان پرشی زودرس تمرکز دارند. گزارشات آتی نیز بر اختلالات خوردن، اختلالات همزمان و مدلهای خدماتی تاکید خواهند داشت.

هدف از ارائه گزارشات ما، آن است که منبعی برای سیاستگزاران، کارورزان، محققان، خانواده‌ها، معلمان و اعضای اجتماعی در این ناحیه حاصل آید. در این گزارشات تنها مضمون یا فاکتورهای اختصاصی در پیشگیری از خودکشی، در جوانان مدنظر قرار خواهد داشت. بکارگیری این مضمون در سیاست و عمل، نیازمند پیوستگی مستندات تحقیقاتی با یکدیگر و با تجارب بالینی و فردی و اولویت خانواده و فرزند می‌باشد. در هر حال هدف ما آن است تا با مهمترین اسناد تحقیقاتی رویه کنونی را بطور خلاصه بیان داشته و آن را در دسترس افرادی قرار دهیم که در جهت بهبود سلامت ذهنی کودکان تلاش می‌کنند.

ممانعت از خودکشی در جوانان

خلاصه اجرایی

در سال ۲۰۰۳ در بریتیش کلمبیا، ۲۵ جوان که سن آنان حدود ۱۹ ـ ۱۵ سال بود، خودکشی کردند که آمار آن حدود ۹/۸ در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر می‌شود. بدین ترتیب خودکشی، دومین عامل منجر به مرگ در جوانان بین ۱۵ تا ۲۴ سال در بریتیش کلمبیا مشخص شد. تلاش برای خودکشی و تفکرات کشنده در میان این گروه سنی رایج بوده و یک مساله جدی و مهم به شمار می‌رود. در این مقاله، استراتژی‌های مهمی در ارتباط با پیشگیری از خودکشی جوانان در بریتیش کلمبیا را ارائه خواهیم داد. استراتژیهای جامع در سطح محلی بر نیرو و منابع موجود در جامع تاکید داشتند و مهمترین نقطه امیدبخش به شمار می‌روند. چهار «مقوله عملکرد» عمومی در راستای مجموعه‌ های پیشگیری (یعنی خانواده، مدرسه و جامعه) اجرا می‌شوند که می‌توانند به فعالیت‌های ما در پیشگیری از خودکشی در جوانان جهت دهند: بالا بردن استعدادها و توانایی‌ها، کاهش خطرات احتمالی، بهبود فرآیند تشخیص به موقع و به حداقل رسانی آن. کارورزان سلامت ذهنی جوانان و همچنین سیاستگذاران می‌توانند نقش محوری و مهمی را در تقویت روش‌های جلوگیری از خودکشی در جوانان، از طریق حمایت و بررسی حساسیت های فرهنگی، ایفا کنند.

عوامل خطر ساز که منجر به خودکشی جوانان می‌شود عبارتند از: ۱) اختلال روانی، اختلال ذاتی، اختلال رفتاری و اختلالهای همزمان؛ ۲) سابقه قبلی از رفتارهای کشنده و مخرب؛ ۳) سابقه خانوادگی در خودکشی و سوء استفاده فیزیکی؛ ۴) محرکهای تنش‌زا در زندگی عادی؛ ۵) قرار گرفتن در معرض گزارش‌های رسانه‌ای حساس در مورد خودکشی دیگران و ۶) دستیابی به ابزار مهلک برای خودکشی. عوامل پیشگیری کننده در برابر خودکشی بسیار اندک می باشند، اما می توان موارد ذیل را بحساب آورد: ۱) مهارت در حل مسائل فردی و کنار آمدن با مشکلات؛ ۲) حمایت و پشتیبانی شدید خانواده؛ ۳) روحیه رقابت میان فردی؛ ۴) جو مثبت مدرسه و ۵) جامعه مقتدر و ارتباطات فرهنگی. عوامل حفاظتی برای جوانان شامل زندگی در جامعه‌ای که از سطح بالایی از «استمرار فرهنگی» برخوردار  است، اشتغال در فعالیت‌های مختلف، سطحی از خود حاکمیتی، فعالیت‌های فرهنگی و کنترل آموزش و خدمات پلیس / آتش نشانی و سلامت می باشند.

ممانعت از خودکشی در جوانان

یافته‌ها

از نظر سیستماتیک تحقیقات مورد ارزیابی قرار گرفت. ۲۴ مقاله از نوعی ارتباط و دقت روش‌ شناسی در باب نمونه ها و معیارها برخوردار بودند. حمایت و پشتیبانی عملی در اقدامات مورد نظر ما در مورد جوانانی که احتمال ریسک آنان بیشتر است باید قویتر می باشد. اخیرا مطالعات به چاپ رسیده، در صدد گردآوری نیروی پشتیبان و تازه نفس برای شناسایی افراد مدرسه‌ای و آموزش واکنش های مناسب در برابر آنان می‌باشند. ایجاد مهارت در نوجوانان و اقدامات خانواده و گروه برای آن نوجوان با وجود ریسک موجود، بیانگر تعهد قابل توجهی می‌باشد. همچنین دیگر روشهایی که بر پایه یافته‌های تحقیقاتی محدود، اما توجیحات تئوریکی قوی، ارزش پیگیری دارند عبارتند از: ۱) حمایت خانواده و گسترش مهارتها، ۲) آموزش والدین درباره خودکشی،‌ ۳) آموزش ممنوعیت در استفاده از ابزار برای والدینی که احتمال ریسک در نوجوان آنان زیاد است، ۴) قرار گرفتن مدرسه در بخش خدمات آموزشی، ۵) پرورش روحیه نگهبانی و حفاظت در جامعه، ۶) آموزش به کارورزان بخش سلامت،‌۷) آموزش از طریق رسانه، و ۸) ارائه و نمایش واکنش‌هایی که پس از خودکشی صورت می‌گیرد. کنترل محلی، تجدید و بهبود محیط فرهنگی برای کاهش خطر خودکشی در میان جوانان بومی حائز اهمیت می‌باشد.

اقدامات لازم

۱- تمرکز کنید که چه چیز در برابر نیازهای موقتی قابل توجیه و پاسخگو می‌باشد.

• آن دسته از ریسک ها و عوامل محافظتی را مخاطب قرار دهید که به آسانی قابل اصلاح هستند، شامل پرورش روحیه رقابت در نوجوانان، اصلاح و بهبود دانش و مهارت در کارورزان بخش سلامت و نگهداری برای آنکه احتمال خطر را به موقع پیش‌بینی کرده و در زمان لازم اقدام به عمل شود، افزایش پشتیبانی از سوی جامعه از جوانانی که احتمال ریسک آنها بالاتر است، محدود کردن دستیابی به ابزار مهلک و کشنده و کاهش ارائه گزارشات مهیج از سوی رسانه ها.

• زمانیکه در یک مورد به تعیین قاطع نرسیده‌ایم، باید والدین، کارورزان و مربیان را تحت پوشش و حمایت قرار دهیم تا از نظر اخلاقی احساس مسئولیت کرده و در هنگام بروز موقعیت‌ خاص، دقیق و موجه عمل کنند.

• …

نتیجه‌گیری

در این گزارش، برخی از عوامل مهم در روش‌های کلی برای پیشگیری از خودکشی در جوانان بریتیش کلمبیا را ذکر کردیم. استراتژیهای جامع و فراگیری که در سطح محلی بکار رفته‌اند؛ منابع و قدرتهای موجود در جامعه را تبدیل به سرمایه نموده و بسیار امیدبخش هستند. چهار «مقوله عملکرد» عمومی باید به فعالیت‌های ما در راستای پیشگیری از خودکشی در جوانان جهت دهند: ۱) افزایش ظرفیت و روحیه رقابت، ۲) کاهش عوامل ریسک‌پذیر، ۳) بهبود فرآیند تشخیص زودرس و ۴) به حداقل رساندن میزان سرایت این تفکرات. این عملکردها باید در راستای مجموعه‌ های ممانعتی از جمله خانواده، مدرسه و جامعه صورت گیرد. ما باید از نظر استراتژیک روش‌های بکار رفته برای گروههای پر مخاطره را با روش‌های کاهش ریسک و افزایش عوامل حفاظتی در بین مردم را ترکیب کنیم. ما باید در امور جوانان و محیط اجتماعی پیرامون آنان مداخله کنیم. باید بر روی راهکارهای نوین تحقیقاتی کار کنیم تا یافته‌های حاصل از دیگر رشته‌های تحقیقاتی را با هم ادغام سازیم. همچنین باید به تعهدات در حین کار برای ارزیابی برنامه‌های خود پایبند باشیم. بدین ترتیب می‌توانیم دانش اکتسابی خود را اصلاح کرده و تلاش‌های خود را بهبود بخشیم. کارورزان و سیاست‌گذاران بخش سلامت ذهنی جوانان با شناخت پیچیدگی های خودکشی در جوانان و یا اطلاع از ابعاد فردی، خانوادگی، اجتماعی، فرهنگی و تاریخی آنان، می بایست موضع خود را به خوبی مشخص نموده تا برنامه‌هایی را ترتیب دهند و بهترین یافته‌های عملی را با دیگر اشکال دانش از قبیل تئوری، علم کارورزی و هوش موضعی ترکیب نمایند.

…

ممانعت از خودکشی در جوانان

۱-۱٫ درک پدیده خودکشی

دلایل آنکه چرا یک جوان دست به خودکشی می‌زند پیچیده است. برنامه‌های توسعه یافته برای پیشگیری از خودکشی در میان جوانان باید بر پایه دانش آگاهانه از احتمال ریسک و فاکتورهای حفاظتی باشد. عوامل مخاطره‌آمیز برای خودکشی در جوانان عبارتند از: ۱) اختلالات روانی، اختلالات ذاتی، اختلالات رفتاری و اختلالات همزمان، ۲) سابقه قبلی از رفتارهای کشنده، ۳) سابقه خودکشی در خانواده و سوء استفاده فیزیکی، ۴) عوامل تنش‌زا در زندگی روزمره، ۵) روبرو شدن با گزارشات رسانه‌ای که مربوط به خودکشی دیگران است و ۶) دسترسی به ابزار کشنده برای خودکشی. آمارگیری عوامل خطرساز در خودکشی نشان می‌دهد که داشتن سن بالا در جوانان (خودکشی پیش از بلوغ نسبت به بعد از بلوغ تقریبا نادر است) و جنس مذکر درصد بیشتری از خودکشی را به خود اختصاص می‌دهند. تحقیقات اخیر، همچنین بیانگر نقش عوامل معین تحریک کننده عصبی (از جمله سیستم تنظیم سروتونین) در بروز رفتارهای کشنده است. درک خودکشی در میان جوانان بومی باید منجر به شناخت پیامدهای مخرب این اقدام از طریق شیوه‌های سیاسی و تاریخی گردد از جمله سیاست‌های حمایت شونده از سوی دولت برای جذب و استقرار تعلیم و تربیت. تاثیرات منفی مهاجرت بر جوامع بومی به خوبی مشخص شده اند و عبارت است از تلفات چند نسلی، از هم پاشیدگی خانواده، گمراهی جامعه، فقر و انقطاع فرهنگی یعنی تمام آنچه که می‌تواند احتمال اقدام به خودکشی را افزایش دهد. انبوه عوامل خطرزا، آسیب‌پذیری فرد را نسبت به این عوامل افزایش می‌دهد.

ممانعت از خودکشی در جوانان

۲-۱٫ تاثیر برنامه‌های پیشگیری از خودکشی

واضح است که عوامل حفاظتی و خطرساز برای خودکشی جوانان شامل حوزه‌های چندگانه است که عبارتند از خانواده، دوستان، مدرسه و جامعه. برنامه‌های پیشگیری که به خوبی طراحی شده باشند باید این پیچیدگی را انعکاس دهند. به علاوه اکثر برنامه‌های پیشگیری به گونه‌ای طرح‌ریزی می‌شوند که شرایط اجتماعی و احتمالات خطر را اصلاح کرده و سبب کاهش خطر در بروز نشانه‌ها شوند. برنامه های تداخل پیشگیریهای جهانی به آحاد مردم توجه دارد، در حالیکه مداخلات مورد نظر  بر افرادی تاکید دارند که احتمال خطر در آنان بیشتر است. اساسا با کاهش عوامل اولیه خطرساز و با افزایش فاکتورهای حفاظتی، برنامه‌های پیشگیری می‌تواند مسیرهای پیچیده  ای که ممکن است منجر به رفتارهای کشنده بیشتر در میان جوانان شوند را شناسایی و راه حل مناسب را حاصل آورد.

ممانعت از خودکشی در جوانان

۳-۱٫ بررسی‌های پیشین

چهار بررسی و بازنگری اصولی در مورد اسناد بین‌المللی مشخص شد. Ploeg و همکارانش، برنامه‌های پیشگیری از خودکشی در جوانان بر پایه مدرسه را بررسی کردند که عبارت بود از برنامه آموزشی، برنامه‌های هشدار دهنده درباره خودکشی و برنامه‌های واکنش پس از اقدام به خودکشی تا بدین ترتیب، درمان روانی افزایش یابد و احتمال خطر در برابر رفتارهای کشنده به دنبال مرگ فردی در اثر خودکشی کاهش یابد. آنها یازده برنامه را به ترتیب مشخص نموده که معیارهای زیر را به دنبال می کنند: ۱) نفوذ و امکان مداخله ارزیابی شد. ۲) بر اساس مطالعات، اطلاعاتی در زمینه بازدهی و/ یا هزینه موکلان گردآوری شد. ۳) مطالعات بر اساس طراحی مربوط به آینده بود و ۴) مطالعات یک گروه کنترل را به دنبال داشت (که شامل پیش و پس از طراحی بود). این تحقیقات بین سالهای ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۶ منتشر شد. ۸ نمونه از این ۱۱ تحقیق در us ، دو مورد در Israel و ۱ نمونه در Australia انجام ‌شد. تمام مطالعات بر اساس یافته‌های حاصل از این بررسی از نظر قوت، تعادل و ضعف مورد قضاوت قرار گرفتند. Ploeg و همکارانش نتیجه گرفتند که ملاک کافی برای حمایت از برنامه‌های پیشگیری از خودکشی بر اساس برنامه‌های آموزشی، برای افراد بزرگسال وجود ندارد.

۴-۱٫ چه چیزی بعنوان ملاک و معیار محاسبه می‌شود؟

احتمالات بسیاری پیرامون تاثیر بسیاری از اقدامات سلامت عمومی وجود دارد، که از جمله آن می‌توان برنامه‌های طرح‌ریزی شده برای پیشگیری از خودکشی جوانان را نام برد. این مساله هم می‌تواند به این معنا باشد که این اقدامات مناسب نیست و یا اینکه معیارها برای کشف تغییرات معنی دار نامتناسب هستند. ارزیابی برخی از روش‌های پیشگیری مورد نظر، نظیر اقداماتی برای جوانان پرخطر، با استفاده از طرحهای آزمایشی کنترل شده آسانتر است، زیرا تمرکز و توجه به جوانان پرخطر بصورت فردی انجام می‌گیرد. از سوی دیگر، ارزیابی برنامه‌های جامع پیشگیری که توانایی و استعداد افراد را افزایش می‌دهد یا محیط اجتماعی پیرامون آنها را تقویت می‌کند دشوارتر می باشد و علت آن را می توان در ویژگیهای «پیچیده برنامه ریزی محتوا- مبنا» جستجو کرد. این تلاشهای پیشگیرانه غالبا نقاط مشترک بیشتری با توسعه جامعه نسبت به علوم بهداشتی دارند. با تعیین این موضوع این سوال مطرح می‌ شود که آیا معیار ارزیابی استاندارد ها به گونه‌ای هستند که قابلیت ارزیابی ملاک های عملکرد بالینی (مثلا درمان افراد) را داشته باشند  و می‌توان با استفاده از آنها به پیچیدگی های بهداشتی جامعه با توجه به مسایل و روابط فرهنگی آن فایق آمد.

۵-۱٫ تجدید نظر در باب مستندات و رویه ها

مراقبان موقت رویه های مستند- مبنا همانند «ایده عمومی» می بایست فرضیات مرتبط با آنچه تحت عنوان ملت بدون مشکل و سرراست می باشد را تشریح نموده و راهکارهای خود را بر مبنای یافته های علمی و رسمی «مستند- محور» متخصصین بهداشت ذهنی و روانی جوانان که خود در تناسب بهتری با آنها است را ارائه دهند. نگاه نزدیکتر به این مفهوم مشخص می سازد که «راهکار دارای پشتوانه و مستندات قابل ارائه» غالبا در ارتباط با نوعی از متخصصین پیشتار است که در واکنش به دانشی که دریافت می دارند واکنش نشان می دهند. با توجه بدانکه این عملیات مستند- محور «با تحقیق آغاز شده و با اجرا پایان می‌پذیرد، می توان شاهد یکسری از جنبش های بود که از حرکت پژوهشی عمدتا غیر مستقیم  حاصل آمده از سوی مجموعه‌ای از اشخاص مطلع شروع شده و بسمت رویه های اجرایی اعمال شده از سوی یکسری  از اشخاص عملیاتی تداوم دارد».

ممانعت از خودکشی در جوانان

۶-۱٫ بسمت حصول دیدگاه های جامع‌تر

لازم است تا توجه مختصری را به یافته‌های کلیدی حاصل از دیگر زمینه ‌های پیشگیری معطوف کنیم که به پیشبرد توسعه مثبت جوانان اختصاص دارد. این یافته‌ها با پیشگیری از خودکشی جوانان، ارتباط وسیعی دارد و بر پایه یافته‌های حاصل از بازنگری منظم می‌باشد. در طی چند دهه اخیر، بخش چشمگیری از ملاک‌ ها و مستندات این حقیقت را پر رنگ کرده اند که بسیاری از رفتارهای دردسرساز جوانان، نقاط مشترکی با عوامل خطرساز دارند. به علاوه بسیاری از همان عوامل پشتیبان در فرد، خانواده، مدرسه و جامعه می‌توانند منجر به نتایج مثبت در میان جوانان گردند. این یافته‌ها، محققان و طرفداران پیشگیری را به این سمت سوق داده تا برنامه‌های جامع «توسعه مثبت جوانان» را پیشنهاد دهند که بر «عدم جزمیت» همه جوانان تمرکز دارد و به دستیابی به تعهدات توسعه طلبانه توجه دارد. همچنین بر خانواده، مدرسه، جامعه و فرهنگ تاکید دارد. برنامه‌های مثبت توسعه جوانان غالبا بر یک یا موارد بیشتری از نمونه‌های زیر تاکید دارد:

• گسترش ارتباطات

• پرورش قابلیت ارتجاعی

• افزایش رقابت اجتماعی، احساسی، شناختی، رفتاری و اخلاقی

• پرورش خود مختاری

• پرورش معنویت

• پرورش خود تاثیری

• پرورش هویت روشن و مثبت

• پرورش عقیده به آینده

• شناخت رفتار مثبت و فرصت‌هایی برای شمولیت در مسایل مرتبط با سلامت

• پرورش استانداردهای بهداشتی برای رفتار (هنجارهای اجتماعی)

براساس بازبینی ۷۷ برنامه توسعه مثبت جوانان، کاتلانو و همکارانش خاطرنشان کردند که ۲۵ مورد از این برنامه‌ها موثر هستند. بسیاری از برنامه‌های موثر چندین ویژگی مشترک دارند که مربوط به طراحی برنامه پیشگیری از خودکشی در جوانان می‌باشد.