کارآیی بازار چیست ؟

کارآیی بازار چیست ؟ – ایران ترجمه – Irantarjomeh

مقالات ترجمه شده آماده گروه حسابداری

مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی

مقالات

کارآیی بازار چیست ؟

بهنگامی که پول در بازار سهام قرار می‌گیرد، این امر با هدف کسب بهره از مبلغ سرمایه‌گذاری شده می‌باشد. بسیاری از سرمایه‌گذاران نه تنها سعی در تحصیل بهره سودآور دارند بلکه تلاش دارند تا بر بازار مربوطه اشراف یابند.

با این وجود، کارآیی بازار که از طریق فرضیه بازار کارا (EMH) پشتیبانی‌ گردیده‌ است بوسیله یوجینفاما در سال ۱۹۷۰ بصورت قاعده و فرمول عرضه گردید که بر اساس آن درهر زمان عرضه شده، قیمت‌ها بطور کامل بازتاب دهنده کلیه اطلاعات موجود در زمینه سهام و/یا بازار خاص می‌باشند. بنابر این، بر حسب EMH، هیچ یک از سرمایه‌گذاران دارای مزیت پیش‌بینی مقدار بهره برگشتی از قیمت سهام نمی‌باشند، چرا که هیچ یک از آنها به اطلاعاتی که قبلاً در معرض هیچ فرد قرار نداشت دسترسی نداشتند.

کارآیی بازار چیست ؟

تاثیر کارآیی: عدم قابلیت پیش‌گویی

طبیعت اطلاعات نباید تنها محدود به اخبار مالی و تحقیقاتی شود. در حقیقت، اطلاعات مرتبط با سیاست، اقتصاد و حوادث اجتماعی،‌ ترکیب شده با این موضوع که چگونه سرمایه گذاران چنین اطلاعاتی را درک می‌کنند، خواه این اطلاعات درست باشد یا شایعه، در بازار سهام بازتاب خواهد داشت. بر حسب EMH، بهنگامی که قیمت‌ها تنها واکنشی در برابر اطلاعات موجود در بازار باشند و بواسطه این موضوع که کلیه مشارکت‌ کنندگان در بازار اطلاعات یکسانی را بصورت اختصاصی در بر دارند، هیچ کس قابلیت بهره‌برداری بیش از حد در مقایسه با دیگران را دارا نخواهد بود.

در بازارهای کارآ و موثر، قیمت‌ها قابل پیش‌بینی نمی‌باشند بلکه بصورت تصادفی و رندوم خواهند بود، بر این اساس هیچ گونه الگوی سرمایه گذاری را نمی‌توان تمیز داد. بنابر این، یک دیدگاه برنامه ریزی شده در جهت سرمایه گذاری نمی‌تواند به موفقیت دست یابد.

این «حرکت تصادفی» قیمت‌ها، معمولاً در خصوص طرز تفکر EMH می‌باشد، که منجر به شکست هر گونه استراتژی سرمایه گذاری می‌گردد که هدف از آن اشراف در حالت ثبات و سازگاری بازار می‌باشد. در حقیقت، EMH پیشنهاد می‌کند که با توجه به هزینه‌های معامله در مدیریت اسناد یا سهام، در صورتی که یک سرمایه‌گذار پول خود را در یک شاخص سهام شناخته سرمایه گذاری کند سود بیشتری را نصیب خود خواهد ساخت.

وضعیت‌های نامتعارف: چالش کارآیی

با این وجود، در جهان واقعی سرمایه‌گذاری،‌ مباحث آشکاری در مقابل EMH وجود دارد سرمایه گذارانی وجود داشته‌اند که بر بازار فائق آمده‌‌اند- وارن‌بوفت، کسی که استراتژی سرمایه گذاری وی مبتنی بر سهام‌هایی می‌بود که ارزش آن کمتر از ارزش واقعی تخمین زده می‌شد پول زیادی را کسب نمود و بعنوان یک نمونه از تعداد زیادی از این گونه اشخاص تلقی می‌گردد. علاوه بر این مدیران سهام دیگری نیز وجود دارند که دارای سوابق بهتری در مقایسه با دیگران می‌باشند و همچنین خانه‌های سرمایه‌گذاری نیز وجود دارند که دارای آنالیزهای تحقیقاتی جدیدتر بیشتری در مقایسه با دیگران می‌باشند. بنابراین چگونه یک عملکرد را می‌توان بهنگامی که اشخاص بطور آشکار از اشراف بر بازار سود می‌برند بعنوان یک عملکرد تصادف دانست؟

مباحث متضاد با EMH وجود الگوهای ثابت یا سازگار را مورد تاکید قرار داده‌اند. در اینجا برخی از مثال‌های موارد نامتعارف قابل پیش‌بینی در مقابل EMH وجود دارد: تاثیر ژانویه بعنوان الگویی تلقی می‌شود که نشان دهنده به دست آوردن مقادیر بهره بالاتر در اولین ماه سال می‌باشد و همچنین دوشنبه آبی در وال‌استریت نیز موکد خرید در بعد ازظهر جمعه و صبح شنبه به واسطه تاثیرات آخر هفته می‌باشد، چرا که قیمت‌ها در روز قبل و بعد از آخر هفته در مقایسه با بقیه هفته بالاتر خواهد بود.

مطالعات سرمایه گذاری رفتاری، که تاثیرات روانشنانسی سرمایه گذار بر روی قیمت‌های سهام را مورد بررسی قرار می‌دهد، همچنین این امر را آشکار می‌سازد که برخی از الگوهای قابل پیش‌بینی در بازار سهام وجود دارند. سرمایه گذاران تمایل به خرید سهام‌هایی دارند که قیمت آنها کمتر از قیمت واقعی بوده و همچنین تمایل آنها برای فروش سهام‌های دارای قیمت بالاتر بیشتر می‌باشد و در یک بازار متشکل از مشارکت کنندگان بسیار، نتیجه بدست آمده می‌تواند هر چیزی باشد بجز تحصیل کارآیی.

پاول‌کراگمن پرفسور اقتصاد MIT، اینگونه پیشنهاد می‌کند که بواسطه عقلانیت خط مشی مربوطه سهامداران کوتاه مدت، سرمایه‌گذاران نسبت به سرمایه گذاری و یا عدم سرمایه گذاری یا سپرده‌گذاری یا برداشت سهام خود در خصوص آخرین و داغ‌ترین سهام‌ها اقدام کنند. این امر موجب می‌شود تا قیمت‌های سهام دچار نوسان گردیده و بازار کارآیی خود را از دست دهد. بنابر این قیمت‌ها بیش از این بازتاب دهنده کلیه اطلاعات موجود در بازار نمی‌باشند. در عوض قیمت‌ها بواسطه جستجوکنندهای سود دچار تغییر و نوسان می‌گردند.

کارآیی بازار چیست ؟

واکنش EMH

EMH امکان این موارد بی‌قاعده و ناهنجار در بازار که باعث تولید سودهای بسیار زیاد می‌گردد را انکار نمی‌کند. در حقیقت، کارآیی بازار نیازمند این موضوع نیست که قیمت‌ها مساوی با ارزش عادلانه یا ارزش متعارف متعادل در کلیه زمانها باشد. قیمت‌ها ممکن است در رخدادهای تصادفی دستخوش بالا و پایین رفتن گردند،‌ بنابر این آنها نهایتاً به ارزش میانگین خود بر می‌گردند. از اینرو، بواسطه آنکه انحرافات از قیمت عادلانه سهام به خودی خود تصادفی می‌باشد، استراتژی‌های سرمایه‌گذاری که منجر به ایجاد تغییراتی در بازار می‌گردد نمی‌توانند بعنوان پدیده‌ پایدار تلقی گردند.

علاوه بر این، این فرضیه چنین بحث می‌کند که یک سرمایه گذار که دارای عملکرد بالایی در بازار می‌باشد. این امر را معمولا بواسطه مهارت متوجه خود نمی‌سازد بلکه علت آن بیشتر شانس می‌باشد. پیروان EMH عقیده دارند که این امر ناشی از قوانین احتمالات است: در هر زمان عرضه شده در بازار با تعداد زیاد از سرمایه گذاران، بسادگی ممکن است اشخاصی عملکرد بالاتری داشته باشند، و البته در این بین افرادی خواهند بود که عملکرد پایین‌تری خواهند داشت و افرادی نیز عملکرد متوسط و میانگینی را تجربه خواهند نمود.

چگونه یک بازار کارآیی لازم را به دست می‌آورد؟

بمنظور آنکه یک بازار بتواند کارآیی مطلوب خود را بدست آورد،‌ سرمایه گذاران می‌بایست این نکته را در نظر بگیرند که این چنین بازاری ممکن است نا کارآمد بوده و احتمال شکست در آن وجود دارد. از روی طعنه، استراتژی‌های سرمایه‌گذاری تمایلی به بهره‌گیری از موارد ناکارآمد را دارند و در حقیقت این موضوع بعنوان سوختی بشمار می‌آید که بازار را بصورت کارآ نگه می‌دارد.

یک بازار می‌بایست بزرگ باشد و همچنین از نقدینگی کافی بهر‌مند باشد. اطلاعات مربوطه می‌بایست بر حسب قابلیت دستیابی و هزینه مهیا باشد و این اطلاعات کمابیش در در یک زمان در اختیار سرمایه‌گذاران قرار گیرد. هزینه‌های معاملاتی می‌بایست ارزانتر از سودهای قابل انتظار استراتژی سرمایه گذاری باشد. سرمایه گذاران همچنین می‌بایست دارای بودجه کافی باشند تا آنکه از موارد ناکارآمد استفاده برده تا آنکه بر حسب نظر EMH، این موارد دوباره ناپدید گردند. مهمتر از آن، یک سرمایه‌گذار می‌بایست این عقیده را داشته باشد که وی قابلیت اشراف بر بازار را دارا می‌باشد.

کارآیی بازار چیست ؟

 درجات کارآیی

پذیرش EMH در خالص‌ترین فرم آن ممکن است مشکل باشد. با این وجود، سه دسته بندی یکسان EMH وجود دارد که هدف از آنها بازتاب دادن میزانی است که براساس آن می‌توان آن را برای بازارهای مربوطه بکار گرفت.

۱- کارآیی قوی – این قدرتمندترین گونه مربوطه بشمار می‌آید که موکد آن است که کلیه اطلاعات در یک بازار، چه عمومی یا خصوصی، مسئول قیمت سهام بشمار می‌آیند. هیچ‌گونه اطلاعات داخلی یا خودمانی مزیتی را برای یک سرمایه گذار قائل نمی‌شود.

۲- کارآیی نیمه قوی- این نوع از EMH موکد آن است که کلیه اطلاعات عمومی در قیمت سهام جاری بازار بورس محاسبه می‌شود. هیچ‌گونه آنالیز اساسی یا فنی را نمی‌توان جهت تحصیل بهره‌های بالا بکار برد.

۳- کارآیی ضعیف- این نوع از EMH ادعا می‌نماید که کلیه قیمت‌های گذشته یک سهام یا بازار بورس در قیمت روز سهام بازتاب می‌یابند. بنابر این،‌ آنالیز فنی را نمی‌توان برای پیش‌بینی و اشراف بر یک بازار بکار برد.

کارآیی بازار چیست ؟

نتیجه‌گیری

طرفداران EMH اینگونه اذعان می‌دارند که جویندگان سود در عوض کلیه موارد بی‌قاعده و ناهنجار موجود را تا زمان ناپدید شدن آنها مورد کاوش قرار می‌دهند. در نمونه‌هایی نظیر تاثیر ژانویه (الگوی قابل پیش‌بینی تحرک‌ها یا جابجایی‌های قیمت)، هزینه‌های معاملاتی بزرگ به احتمال زیاد بیش از مزیت‌های تلاش در جهت بهره‌وری از مزیت چنین خط مشی می‌باشند.

در دنیای واقعی، بازارها را نمی‌توان بصورت مطلق کارآ و یا کاملاً ناکارآ تصور نمود. بر این اساس منطقی می‌باشد تا آنها را بعنوان ترکیبی از این‌ دو عامل در نظر گرفت، که در آن تصمیم‌گیری‌های روزمره و حوادث نمی‌توانند بصورت همیشگی تاثیر فوری بر روی بازار داشته باشند. در صورتی که کلیه مشارکت کنندگان عقیده داشته باشند که بازار دارای کارآیی می‌باشد، هیچ کس در صدد جستجوی سودهای فوق‌العاده نخواهد بود، که در حقیقت بعنوان نیروی تداوم دهنده جهت‌گیری‌ها و تمایلات بازار می‌باشد.

با این وجود، در عصر تکنولوژی اطلاعات (IT)، بازارهای کلیه مناطق جهان کارآیی بیشتری می‌یابند. IT اجازه انتشار اطلاعات بصورت موثرتر و سریعتر را داده و تجارت الکترونیک نیز امکان تعدیل سریعتر قیمت‌ها در برابر اخبار وارد شده به بازار را فراهم ساخته است. با این وجود، باتوجه به آهنگی که بر اساس آن نسبت به دریافت اطلاعات و سرعت بخشیدن به معاملات خود اقدام می‌کنیم، IT همچنین ممکن است زمانی که جهت تصدیق اطلاعات برای انجام یک معامله مورد نیاز می‌باشد را محدود سازد. از اینرو، IT بطور غیر عمدی ممکن است باعث بوجود آمدن کارآیی کمتر گردد،‌ البته در صورتی که کیفیت اطلاعاتی را که ما از آنها بهره می‌جوییم بیش از این اجازه تصمیم‌گیریهای تولید کننده سود بیشتر را به ما ندهد.