ریسک مشتری هزینه سرمایه سهام

ریسک مشتری هزینه سرمایه سهام – ایران ترجمه – Irantarjomeh

مقالات ترجمه شده آماده گروه حسابداری

مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی

مقالات

چگونگی سفارش مقاله

الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه(شماره حساب)ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.comشامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر --مقالات آماده سفارش داده شده پس از تایید به ایمیل شما ارسال خواهند شد.

ریسک تمرکز بر مشتری و هزینه سرمایه سهام عادی

چکیده

این مقاله نسبت به بررسی ارتباط بین تمرکز بر مشتری و هزینه سرمایه سهام عادی مرتبط با تأمین کننده اقدام می نماید. ما اینگونه فرض می نماییم که تمرکز بیشتر بر روی مشتری سبب افزایش ریسک تأمین کننده می شود، که خود منجر به یک هزینه بالاتر سهام عادی خواهد شد. نتایج ما نشان دهنده ارتباط مثبت بین تمرکز بر مشتری و هزینه سهام عادی تأمین کننده می باشد، و این ارتباط تا حد فراتری برای آن دسته از تأمین کنندگانی وجود دارد که احتمال از دست دادن مشتریان اصلی آنها بیشتر است و یا در صورت از دست دادن این مشتریان در معرض زیان های بالاتری قرار می گیرند. به علاوه، نتایج حاصله از تحلیل نمونه همسان سازی شده بر اساس نمره گرایش و رگرسیون های متغیرهای ابزاری نشان دهنده این موضوع می باشند که یافته های ما با توجه به بحساب آوردن مشخصه های درون زایی قابل توجه می باشند. ما همچنین شواهدی را ارائه می نماییم که بر مبنای آنها تأمین کننده ای که از مشتریان دولتی ایمن تری برخوردار است دارای هزینه کمتر سهام عادی می باشد. در نهایت، ما نوعی ارتباط مثبت بین تمرکز بر مشتریان شرکتی و هزینه بدهی تأمین کننده را نشان می دهیم. به طور کلی، یافته های ما مؤکد آن هستند که سیاست تمرکز یک بر مشتری از سوی تأمین کننده به طور قابل توجهی بر روی هزینه های مالی وی تأثیرگذار خواهد بود.

کلمات کلیدی: هزینه سهام عادی، تمرکز بر مشتری، ریسک تجاری، هزینه بدهی

۱– مقدمه

خطرات / ریسک های تجاری که از مدل تجاری شرکتی و محیط عملیاتی سرچشمه می گیرند به عنوان عوامل مهم هزینه سرمایه سهام عادی آن شرکت ها به حساب می آیند (Modigliani و Miller، ۱۹۵۸). یکی از ویژگی هایی که نهادهای تنظیم کننده مقررات، محققین و شرکت کنندگان در چنین عرصه ای آن را به عنوان یک مؤلفه مهم در زمینه ارزیابی ریسک های ذاتی در گردش نقدی کنونی و آتی یک شرکت مهم می پندارند تمرکز بر مبنای مشتری می باشد. به طور مثال، بیانیه شماره ۱۳۱ سازمان استانداردهای حسابرسی مالی (SFAS) (که قبلاً تحت عنوان SFAS مشخص می شد) مشخص می سازد که شرکت ها می بایست اقدام به افشای اطلاعات در خصوص مشتریان اصلی خود نمایند چرا که این مشتریان معرف “تمرکز معنی دار بر روی ریسک” می باشند. SEC تحت قاعده شماره ۱۰۱ S-K الزامات افشای مشابهی را در نظر گرفته است.

۲– داده ها و روش تجربی

۲ـ۱٫ انتخاب نمونه

ما جهت ارزیابی هزینه ضمنی سرمایه ای سهام عادی از سیستم ارزیابی کارگزاران سازمانی (IBES)، فایل های بخش مشتری کامپیواستد، داده های صورتحساب های مالی و داده های بازده سهام از مرکز تحقیقات (CRSP) داده های مشخصی را حاصل آورده ایم،. ویژگی های ترکیبی این داده ها نمونه اصلی ما را ایجاد می نماید که متشکل از ۴۴۲۱۸ مورد مشاهداتی سال ـ تأمین کننده می باشد.

۲ـ۲– برآوردهای هزینه سرمایه سهام عادی ضمنی

ما به صورت تجربی اقدام به ارزیابی هزینه سهام عادی نمودیم که به صورت ضمنی در قیمت های بازار بورس سهام جاری و پیش بینی های مربوط به درآمدها با استفاده از داده های IBES در ماه ژوئن در سال متعاقب، و با توجه به چهار مدل هزینه سهام عادی ارائه شده به وسیله Claus و Thomas (2001) و Gebhardt و همکاران، (۲۰۰۱)، Easton (2004)، Ohlson و Juettner-Nauroth (2005) عرضه شده اند.

۲ـ۳– برآوردهای تمرکز بر مشتری

ما از فایل های مشتری Compustat جهت مشخص سازی آن دسته از تأمین کنندگانی استفاده نموده ایم که اقدام به افشای آمارهای فروش خود در ارتباط با مشتریان شرکتی عمده نموده اند. از سال ۱۹۷۶، بیانیه شماره ۱۴ (SFAS 14)) استاندارد حسابداری مالی مرتبط با هیئت استاندارد حسابداری مالی (FASB) این الزام را ارائه نموده است که تأمین کنندگان می بایست اقدام به افشای مشتریان خارجی خود نمایند که فرداً مسئول ۱۰ درصد یا بیشتر درآمد آنها به شمار می آیند.

۲ـ۴– روش تجربی کلی

جهت بررسی ارتباط بین تمرکز بر مشتری و هزینه ضمنی سهام عادی در سطح سال ـ تأمین کننده، ما نسبت به ارزیابی مدل رگرسیون پانل ذیل اقدام نمودیم :

۳– نتایج تجربی

۳ـ۱٫ تمرکز بر مشتری و هزینه سرمایه سهام

ما تحلیل خود را از طریق بررسی این موضوع آغاز نموده ایم که آیا مبنای مرتبط با تمرکز بر مشتری بر روی هزینه سهام عادی تأمین کننده تأثیرگذار می باشد یا خیر. جدول ۲ ارائه دهنده نتایج این تحلیل می باشد. متغیر وابسته در ستون های ۱ـ۶ به عنوان میانگین هزینه ضمنی سهام عادی فزون بر میزان عاری از ریسک می باشد (در ادامه این مبحث، کلیه مدل ها از هزینه ضمنی سهام عادی به صورت فزون بر میزان بدون ریسک یا عاری از ریسک استفاده می نماید، و بنابراین ما به آن تحت عنوان هزینه ضمنی سهام عادی اشاره خواهیم داشت).

۳ـ۲٫ تمرکز بر مشتری و ریسک تأمین کننده

یافتن ارتباط مثبت بین تمرکز بر مشتری و هزینه سهام عادی تأمین کننده مؤکد این موضوع می باشد که این ریسک به صورت غیرمتنوع می باشد. بر مبنای تئوری های قیمت گذاری دارایی متعارف، ریسک تمرکز بر مشتری می بایست در ارتباط با ریسک سیستماتیک تأمین کننده به صورت غیرمتنوع باشد و بنابراین سبب مشخص سازی قیمت مربوط به هزینه سهام عادی وی می گردد چرا که سرمایه گذاران می بایست قابلیت مشخص سازی این ویژگی های مربوط به ریسک خاص شرکتی را داشته باشند.

۳ـ۳٫ آزمون های سطح مقطع تمرکز بر مشتری و هزینه سرمایه سهام عادی

ما متعاقباً اقدام به انجام آزمون های سطح مقطع نمودیم که در آن مجموعه هایی مورد بررسی قرار می گیرند که قابلیت ارائه گوناگونی در اندازه ریسک ارتباطات بین مشتری ـ تأمین کننده را خواهند داشت.

۳ـ۳ـ۱٫ تأثیر احتمال نکول مشتری

یکی از نگرانی های اصلی با توجه به فروش به مشتریان عمده ریسک بیشتر زیان های مربوط به جریان نقدی قابل توجه آن هم با در نظرگیری رویدادی می باشد که بر مبنای آن هر یک از این موارد مرتبط با نکول یا اعلام ورشکستگی مشتری ممکن است رخ دهد.

۳ـ۳ـ۲٫ تأثیر هزینه های تغییر مشتری

ریسک دیگر تمرکز بر مشتری آن است که یک مشتری اصلی قابلیت تغییر تأمین کنندگان را خواهد داشت، که خود منجر به زیان های مادی اقتصادی و مالی خواهد شد.

۳ـ۳ـ۳٫ تأثیر اعتبار تجاری و تنوع

یک تأمین کننده همچنین در صورتی با خطر روبرو خواهد بود که مشتری وی ورشکسته شود، در این صورت تأمین کننده با زیان های مالی روبرو خواهد شد و این زیان ها نه تنها به واسطه از دست دادن فروش آتی می باشد بلکه به واسطه صورتحساب های پرداخت نشده مشتری نیز خواهد بود.

۳ـ۴٫ نقش سرمایه گذاری ها با روابط ـ خاص

به هنگامی که یک تأمین کننده اقدام به فروش بخش بزرگی از درآمد سالیانه خود به یک مشتری واحد می نماید، این ارتباطات غالباً شامل محصولات منحصر به فرد یا محصولات خاصی هستند که ارائه دهنده ارزش اندکی خارج از این ارتباط به شمار می آیند.

۳ـ۵٫ مشتریان دولت و هزینه سرمایه سهام عادی

تحلیل ما عمدتا متمرکز بر ریسک تمرکز بر مشتریان شرکتی بوده است. با این وجود، هزینه دولت فدرال ایالات متحده نیز مهم تلقی می شود که خود در بردارنده GDP 2/23 در سال ۲۰۱۱ می باشد.

۳ـ۶٫ تمرکز بر مشتری و هزینه بدهی های بلند مدت

مباحث ما در خصوص این موضوع که آیا تمرکز بر مشتری سبب افزایش ریسک تجاری تأمین کننده خواهد شد یا خیر همچنین سبب ایجاد پیش بینی تجربی برای یک ارتباط مثبت بین تمرکز بر مشتری و هزینه بدهی شده است.

۴– مخاطب قرار دادن درون زادی بالقوه

۴ـ۱٫ تحلیل نمونه همسان سازی شده بر اساس نمره گرایش

یک ویژگی مربوط به مشخصه درون زاد بالقوه آن است که مدل ما از یک متغیر حذف شده که دارای همبستگی با تمرکز بر مشتری و هزینه سهام عادی تأمین کننده است در رنج می باشد (Kennedy، ۲۰۰۸). علی الخصوص، برآوردهای ما در زمینه تمرکز بر مشتری می بایست قابلیت مشخص سازی تأثیرات غیرخطی را داشته باشند آن هم در صورتی که کنترل های خطی بکار گرفته شده در این مدل ها به طور مکفی قابلیت به حساب آوردن تفاوت های بین تأمین کنندگان دارای تمرکز بر مشتری و تأمین کنندگان با ویژگی های دیگر را نداشته باشد.

۴ـ۲٫ رگرسیون های متغیرهای ابزاری

در عین آنکه تحلیل قبلی ما در زمینه تعدیل نگرانی های درون زاد کمک می نماید، همچنان این ویژگی محتمل می باشد که درونزادی حاصله از متغیرهای ملاحظه نشده حذف شده همچنان وجود داشته باشد.

۵– نتیجه گیری

یک تأمین کننده که وابسته به یک مشتری اصلی می باشد با این خطر روبرو خواهد بود که مشتری وی احتمالاً ورشکسته گردد، یا آنکه تأمین کننده خود را تغییر دهد، یا اقدام به تولید محصول در کشور خود نماید، و یا آنکه قابلیت پرداخت صورتحساب های خود به هنگام ورشکستگی را نداشته باشد. در عین آنکه شواهد قبلی مؤکد آن هستند که تمرکز بر مشتری منجر به ریسک بالاتری خواهد شد، خواه این ریسک به صورت هزینه های مرتبط با سهام عادی تأمین کننده باشد یا ویژگی های مرتبط با آن. در تعامل با تمرکز بر مشتری و افزایش ریسک تأمین کننده، ما یک ارتباط مثبت بین تمرکز بر مشتری و هزینه سهام عادی تأمین کننده را دریافته ایم.

ضمیمه الف– ارزیابی هزینه ضمنی سرمایه سهام عادی

ما تحقیقات قبلی را در خصوص هزینه سرمایه سهام عادی دنبال نموده و روشهای مختلف ارزیابی هزینه سهام عادی را مشخص ساخته ایم (Chen، Chen و Wei، ۲۰۱۱، Dhaliwa و همکاران، ۲۰۰۶). جهت ساده سازی این مبحث، ما در ابتدا اقدام به تعریف متغیرهای بکار گرفته شده در سه مدل ذیل نموده ایم.

نکات کلیدی

• ما نشان می دهیم که یک تأمین کننده با مبنای تمرکز بیشتر بر مشتری شرکتی دارای هزینه بالاتر سهام عادی می باشد.

• این ارتباط برای تأمین کننده ای قویتر می باشدکه با ریسک بالاتر از دست دادن یک مشتری اصلی روبرو می باشد.

• این رابطه می تواند برای آن دسته از تأمین کنندگانی بیشتر نمود یابد که در معرض زیان های بیشتری قرار داشته باشند آن هم در صورتی که یک مشتری اصلی را از دست بدهند.

• یک تأمین کننده با مبنای تمرکز بر مشتری با در نظرگیری مشتریان ایمن تر دولتی از هزینه کمتر سهام عادی برخوردار خواهد بود.

• یک تأمین کننده با مبنای بیشتر تمرکز بر مشتری همچنین دارای هزینه بالاتر بدهی می باشد.