ریسندگی نخ کامپوزیت روتور اسپان

ریسندگی نخ کامپوزیت روتور اسپان – www.irantarjomeh.ir

مقالات ترجمه شده آماده گروه  نساجی

مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی

مقالات

یک مدل ریاضی برای ریسندگی نخ کامپوزیت روتور- اسپان

چکیده

یک مدل ریاضی برای فرآیند ریسندگی کامپوزیت روتور – اسپان (ریسیده – چرخانه ای) ثابت بر مبنای تعادل نیرو و بقای جرم به دست آمد. با استفاده از این مدل، بسادگی می توانیم نسبت به تعیین موقعیت نقطه همگرایی، مساحت بخش و چگالی خط نخ کامپوزیت اقدام نماییم.

کلمات کلیدی: نخ کامپوزیت روتور- اسپان، سیرو- اسپینگ / ریسندگی – سیرو، ریاضی

مقدمه

سیستم ریسندگی چرخانه ای بصورت گسترده ای در سطح جهان در صنعت نساجی مقبولیت یافته است. مزیت اصلی این ریسندگی در مقایسه با ریسندگی حلقه ای / رینگ یا ریسندگی مارپیچی هوایی در اپن- اند در میزان خروجی سطح بالای نخ، کاهش هزینه تولید، افزایش حجم و ارتقای یکنواختی نخ می باشد. با این وجود، استحکام نسبتا پایین در برابر پارگی و پوششی الیاف سطح نخ هنوز نیز جز عیوب این سیستم به شمار می آیند. این عیوب را می توان از طریق ترکیب با الیاف استپل یا الیاف کوتاه با نخ فیلامنت ممتد در فرآیند ریسندگی چرخانه ای ارتقا داد. شرایط ریسندگی و ویژگی های نخ های کامپوزیت روتور- اسپان به طور گسترده و بصورت تجربی مورد مطالعه قرار گرفته است. نیلد و علی مکانیزمی را برای تولید نخ های اپن- اند- اسپان پیشنهاد نموده و چنگ و موری نیز تاثیرات شرایط ریسندگی بر روی ساختار و خواص نخ های اپن- اند کاور- اسپان را بررسی کردند. پوراسفندیاری و همکاران تمرکز کاری خود را بر روی شرایط ریسندگی و خواص نخ های هیبرید / ترکیبی اپن- اند روتور- اسپان بنا گذاشتند. ماتسوموتو و همکاران نیز مکانیزم های تابیدگی نخ های هیبرید اپن- اند روتور- اسپان را مشخص ساختند و زانگ و همکاران هم خواص تابیدگی نخ های کامپوزیت روتور –  اسپان را بررسی نمودند.

مدل ریاضی

در تحقیقات قبلی ما، یک مدل شبه استاتیک و مدل های دینامیکی برای سایرو   اسپان، با استفاده از روش آشفتگی هوموتوپی یا روش تغییر، مورد بررسی قرار گرفت. در این مقاله، ما یک مدل ریاضی را برای فرآیند ریسندگی نخ کامپوزیت روتور – اسپان توسعه داده و دریافتیم که مکانیزم ریسندگی آن بسیار ساده تر از سایرو – اسپینینگ می باشد. بجای عملکرد تاب بر روی دو رشته نخ و نخ حاصله در سایرو – اسپینینگ (شکل ۲)، گشتاور در هر نخ، در فرآیند ریسندگی به وسیله نیروی گریز از مرگز / سانتریفوژ خود عمل می نماید

نتیجه گیری

ما یک مدل جامع تئوریکی را پیشنهاد نمودیم که برای اولین بار در تعامل با فرآیند صنعتی دینامیکی پیچیده بوده و از اهمیت حیاتی در صنعت نساجی برخوردار است. این فرآیند مخصوصا برای متخصصین طراحی، تولید کنندگان و عملیات ماشین آلات مهم تلقی می گردد. این روش همچنین به آسانی قابلیت تعیین نقطه همگرایی را خواهد داشت. نتیجه حاصله به عنوان مبنای تئوریکی برای آنالیز ناپایداری در طی فرآیند ریسندگی به شمار می‌ آید.