بیوالیاف فیبروئین ابریشم ترریسی
بیوالیاف فیبروئین ابریشم ترریسی – ایران ترجمه – Irantarjomeh
مقالات ترجمه شده آماده گروه نساجی
مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی
مقالات
قیمت
قیمت این مقاله: 38000 تومان (ایران ترجمه - Irantarjomeh)
توضیح
بخش زیادی از این مقاله بصورت رایگان ذیلا قابل مطالعه می باشد.
شماره | ۳۵ |
کد مقاله | TXT35 |
مترجم | گروه مترجمین ایران ترجمه – irantarjomeh |
نام فارسی | بیوالیاف مخلوط فیبروئین ابریشم- سلولز و فیبروئین ابریشم- کایتین-سلولز ریسیده شده به روش ترریسی |
نام انگلیسی | Wet spun blend bio-fibers of cellulose – silk fibroin and cellulose – chitin – silk fibroin |
تعداد صفحه به فارسی | ۱۶ |
تعداد صفحه به انگلیسی | ۴ |
کلمات کلیدی به فارسی | کتین آلکالین- بیوالیاف- لیف فیبروئین ابریشم- سلولز- لیف فیبروئین ابریشم- کتین- سلولز- ویسکوز |
کلمات کلیدی به انگلیسی | Alkaline chitin- Biofibers- Cellulose-silk fibroin fiber- Cellulose-chitin-silk fibroin- Viscose |
مرجع به فارسی | مرکز تحقیقات و توسعه کیتوزانالزویر |
مرجع به انگلیسی | Chitosan Research andElsevier |
کشور |
بیوالیاف مخلوط فیبروئین ابریشم- سلولز و فیبروئین ابریشم- کایتین- سلولز ریسیده شده به روش ترریسی
چکیده
هر محلول ریسندگی فیبروئین ابریشم- زانتات سلولز سدیم (ویسکوز) در محلول سود() وفیبروئین ابریشم- ویسکوز- نمک استیل کایتوزان- N سدیم (کایتین الکالین) در محلول سود در دمای اتاق و از طریق اسپنیرت (با قطر ۱/۰ میلیمتر سوارخ) درون محلول آبی اسید سولفوریک ۱۰% حاوی ۴۳%- ۴۰ سولفات آمونیوم، ریسیده شد. بیوفیلامنتهای مخلوط سفید جدید با راندمان ۹۵% ریسیده شدند. فیلامنتهای فیبروئین ابریشم- سلولز حاوی کمتر از ۱۰% فیبروئین ابریشم دارای ظرافت ۹/۹-۹/۴ دنیر، ۲۰/۱- ۸/۱ دنیر/ گرم برای تناسیتی و ۴۳% فیبروئین ابریشم دارای ظرافت ۵- ۹/۳ دنیر، ۹۳/۰- ۷۰/۰ دنیر/ گرم تناسیتی و ۶/۲۸- ۶/۲۰ ازدیاد طول بودند.
کلمات کلیدی: کایتین آلکالین- بیوالیاف- لیف فیبروئین ابریشم- سلولز- لیف فیبروئین ابریشم- کایتین- سلولز- ویسکوز
بیوالیاف فیبروئین ابریشم ترریسی
۱- مقدمه
فیبروئین ابریشم یک پروتئین خطی شامل و بعنوان مهمترین آمینو اسیدهای تشکیل دهنده آن است. سلولز، کایتین و کایتوزان زنجیرهای خطی حاوی () بتا- گلیکوپیرانان به هم متصل شده میباشند. لیف سلولز تحت عنوان «ریون» (سلولز بازیافتی) در صنعت نساجی معروف است. لیف کایتین و الیاف کایتوزان (آگبوه و این ۱۹۹۶، هادسون ۱۹۹۷، راتکی و هادسون ۱۹۹۴، اسزوسلاند ۱۹۹۶ و آربانزکی ۱۹۹۷) تا حدی تحت عنوان مواد سازگار بیوئی در حوزه بالینی (بیمارستانی) (کیفونی ۱۹۹۵، ناکاجیم، آتسومی و کیفونی، ۱۹۸۴)، دامپزشکی (شیگماسا و مانیمی، ۱۹۹۵) پزشکی- بهداشتی (دوتکی واسز، ۲۰۰۰) تجاری سازی شدند.
تحت عنوان بیوالیافهای مخلوط مصنوعی، لیف کایتین- سلولز (هیرانو و میندوری کاوا ۱۹۹۸، نوگاچی، ودا، سو، تاکارا و ویشی، ۱۹۷۳) و لیف کایتین- فیبروئین ابریشم (هیرانا، ناکاهاری، ناکازاوا، کیم، ۱۹۹۹)، لیف فیبروئین ابریشم- کایتوزان (پارک، هو، یا، شین، ۲۰۰۰) و لیف کایتوزان- تروپوکاژنی (هیرو،زانگ، ناکاگاوا و میاتا، ۲۰۰۰) گزارش شدهاند. و لیف کایتین- سلولز تحت عنوان «کرابیون (crabyon)» در حوزه نساجی تجاری سازی شده است(یاشیکاوا، ۱۹۹۹). هر چند اطلاعات کمی در مورد بیوالیاف مخلوط فیبروئین ابریشم- سلولز و فیبروئین ابریشم- کایتین- سلولز وجود دارد. این بیوالیاف مصنوعی همچون الیاف طبیعی نظیر پشم، پنبه و ابریشم از نظر زیستمحیطی دوستدار محیطزیست هستند.
بیوالیاف فیبروئین ابریشم ترریسی
۲- تجربه
۲-۱- مواد
کایتوزان / کیتوزان پوسته خرچنگ (crab shall) (ژاپن و توکیو ) بصورت –N استیله شده بواسطه عمل دادن با آنهیدرید استیک درون محلول آبی اسید استیک- متانول تا رسیدن به –N استیل کایتوزان (کایتین بازیافت شده و و ) (هیرانو، اهی و انو ۱۹۷۶)، انتخاب شد. سلولز یک نمونه تجاری بود. ( ، شرکت ناکاتالی تسکوی، کیوتو، ژاپن). پیله کرم ابریشم از دانشکده کشاورزی دانشگاه توتوری ژاپن.
محلول زانتات سلولز سدیم ۹% (ویسکوز) در سود آبی ۵% (هیرانو و میداریکاوا ۱۹۹۸) و محلول نمک استیل کایتوزان- N سدیم ۸% (کایتین آلکالین) درون سود آبی ۱۴% (هیرانو، میداریکاوا ۱۹۹۸، تور و هندرسون ۱۹۴۵) بواسطه شیوههای متداول آماده شدند.
۲- ۲- روشها
اسپنیرت (رشته ساز) نوع ویسکوز (در اندازه mm3 0/10 * 0/18 * 5/12 ، شرکت نازل ژاپن در این پروژه استفاده شد و اسپنیرت دارای ۳۰۰ سوارخ با قطر ۵/۱۲ میلیمتر و ضخامت ۳۰/۰ میلیمتر در امتداد طولش بود. هر سوارخ دارای قطر ۵۰/۰ میلیمتر در ورودی و۱۰/۰ میلیمتر در خروجی بود. طیف FTIR (دیسکهای ) بر روی اسپکترومتر ۵۳۰۰ Jasco FTIR ثبت شد (شرکت Jasco ، توکیو، ژاپن). مقادیر تیتر فیلامنت بر روی میکرو ویبروسکوپ تجزیه و تحلیل شدند(استرالیا، ) و بعنوان دنیر (وزن ۹۰۰۰ متر طولی لیف) بیان شد. تناسیتی (استحکام) فیلامنت (دنیر/ گرم) و مقادیر ازدیاد طول (%) در وضعیت خشک بر روی Vibvon 400 تجریه و تحلیل شد(استرالیا، ). این مقادیر بصورت متوسط مقادیر حاصل از ۳ تا ۵ اندازهگیری بیان شدند. آنالیزهای SEM برای فیلامنتها بر روی میکروسکوپ الکترونی پیمایش ژاپن، توکیو و اجرا شد.
۳-۲- محلول آبی فیبروئین ابریشم
. مواد معلق جامد درون محلول میکس شده (۷۵۰ میلیلیتر) هر پیله کرم ابریشم(۷۲ گرم) توسط چاقو به ۴ تا ۵ قطعه بریده شد و قطعات درون محلول آبی صابونی ۲/۰% (۰۱/۲) و حاوی کربنات سدیم(۱۰ گرم) خیسانده شدند. این ترکیب برای مدت ۲۰ دقیقه با همزدن جوشانده شده تا سریسیم برداشت شود. همچنین مواد معلق نامحلول با چند مرتبه شستشو زدوده شدند، سپس فشرده شده و در معرض جریان هوا خشک شدندکلروفورم و متانول (v/v 2:1) با شرایط هم زدن مناسب در دمای اتاق به مدت ۷۰ ساعت خیسانده شد و لیپیدها جدا شدند.
۴-۲- ریسندگی
محلولهای ریسندگی (دوپها) A و B مطابق با مورد ذیل آماده سازی شدند. دوپ A : محلول آبی فیبروئین ابریشم ۱۰% و محلول ویسکوز ۹% درون سود آبکی ۵% و با نسبتهای و در دمای اتاق مخلوط شد. دوپ B : محلول آبی فیبروئین ابریشم ۱۰% ، محلول ویسکوز ۹% درون سود آبی ۵% و محلول کایتین آلکالین ۸% درون سود آبکی ۱۴% و در نسبتهای (v/v/v) در دمای اتاق مخلوط شد.
بیوالیاف فیبروئین ابریشم ترریسی
۳- بحث و نتایج
۱-۳- ریسندگی و محلولهای انعقاد
محلول آبکی فیبروئین ابریشم با محلول ویسکوز درون سود () آبکی مخلوط شد(دوپ A)، دوپ A با محلول کایتین آلکالین درون سود آبکی مخلوط شد(دوپ B). دوپهایA و B در دمای اتاق برای حداقل یک ساعت پایدار بودند. اما هیدروژن پس از ماندن به مدت چند ساعت در دمای اتاق تولید شد. مخلوطهای فیبروئین ابریشم- سلولز و فیبروئین ابریشم- کایتین- سلولز اساسا درون این محلول انعقاد نامحلول میباشند. محلولهای سولفات آمونیوم آبدار در غلظتهای متفاوت و بصورت گستردهای در حوزه بیوشیمی برای نمکزدایی پروتئینهای آنزیمی به دلیل انحلالپذیری بالای آنها مصرف میشوند(گری و هانگز، ۱۹۵۵).
۲-۳- فیلامنتها و خواصشان
محتوای فیبروئین ابریشم درون فیلامنتهای ریسیده شده ۵۳-۲% برای ۵-۱ و ۴۳-۱۱% برای ۹-۷ بود (جدول ۱). این فیلامنتهای ریسیده شده سفید بودند. از نظر مکانیکی نرم و درون آب سرد و جوش نامحلول بوده و تا بالاتر از دمای پایدار میباشند و همچنین بالاتر از دمای به رنگ قهوهای تبدیل میشوند. فیلامنتهای ۵-۳ که کمتر از ۱۰% فیبروئین ابریشم داشتند، دارای خواص مکانیکی نسبتا خوبی بودند: ۹/۹-۹-۴ دنیر برای مقدار بیشتر، ۲۰/۱-۰۸/۱ دنیر/ گرم برای تناسیتی و ۳۵-۷/۲۹% برای ازدیاد طول. مقادیر تناسیتی و ازدیاد طول (۴) از (دنیر/ گرم ۰۵/۱) برای تناسیتی و ۴۴/۸% برای ازدیاد طول فیلامنت کایتین- فیبروئین ابریشم بزرگتر بود(هیرونو و همکارانش، ۱۹۹۹b). اما مقدار تناسیتی به مقدار جزئی از ۲۷/۱ دنیر/ گرم سلولز و ۱۱/۱ دنیر/ گرم کایتین کمتر بود. با افزایش محتوای فیبروئین ابریشم از ۳۱ تا ۵۳% ، ظرفیت از ۵/۷ تا ۷/۱۹ افزایش یافت و مقادیر تناسیتی (استحکام) شدیدا از ۶۳/۰ تا ۱۵/۰ دنیر/ گرم که عمدتا به دلیل جمع شدگی طول ۳/۲ اینچ فیلامنت در فرآیند خشک شدن است، کاهش یافت.
بیوالیاف فیبروئین ابریشم ترریسی
۳-۳- تجزیه و تحلیلهای میکروسکوپ الکترونی پیمایش(SEM)
مطابق با شکل ۱، عکسهای عمودی مربوط به سطوح صاف نمونه (۱) (با قطر ۵۵ میکرومتر) مشاهده میشود. این تصاویر مربوط به سطح فیلامنت شبیه به آنچه هست که در نخهای ابریشمی و فیلامنت کایتین- فیبروئین (هیرونو و همکارانش، ۱۹۹۹ b) مشاهده میشود اما از سطح زبر و ناهموار نخ ریون (rayon) متفاوت است(کاوای و تاگاوا، ۱۹۸۳).
۴-۳- سازماندهی و نظم مخلوط درون فیلامنتها
جدول ۲- بیانگر قطر، ظرافت و دانسیته فیلامنتهای مخلوط و غیر مخلوط است که از طریق اسپنیرت مشابهی با قطر سوراخ ۱/۰ میلیمتر تحت شرایط مشابه ریسیده شدند. قطر فیلامنت، مقادیر دانسیته و ظرافت با مخلوط کردن هر فیبروئین ابریشم (هیرونو و همکارانش، ۱۹۹۹ b) و تروپو کلاژن (هیرونو و همکاران، ۲۰۰۰) افزایش یافت. اما با هیچکدام از هپارین (heparin) و (hyaluronate) (هیرونو و زانگ، ۲۰۰۰) افزایش نیافت. فیلامنت ۱ و فیلامنت فیبروئین ابریشم- کایتین ((هیرونو و همکارانش، ۱۹۹۹ b) دارای قطر ۵۵ و ۴۶ میکرومتر و ۷/۱۹ و ۵/۱۸ دنیر برای ظرافت بودند. فیلامنتهای سلولز و کایتین (هیرونو و میدوریکاوا، ۱۹۹۸) دارای قطر ۳۱-۲۹ میکرومتر و ظرافت ۴۴/۵-۱۰/۴ دنیر بودند. دانسیتههای فیلامنت تحت عنوان ((قطر) دنیر/ میکرومتر) محاسبه شدند که برای نمونه I و فیلامنت کایتین- فیبروئین ابریشم ۳۶/۰ و ۴۶/۰ محاسبه شد که از مقادیر (۱۸/۰- ۱۴/۰) مربوط به فیلامنتهای سلولز و کایتین بزرگتر بود.