ایرکتو – مرتفع کننده عارضه‌های نعوظ

ایرکتو – مرتفع کننده عارضه‌های نعوظ  – ایران ترجمه – Irantarjomeh

مقالات ترجمه شده آماده گروه پزشکی

مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی

مقالات

ایرکتو – مرتفع کننده عارضه‌های نعوظ

ترکیبات

ایرکتو ۲۵

هر قرص پوشش دار شامل:

سیلدنافیل سیترات مشابه با سیلدنافیل ۲۵ میلی‌گرمی

ایرکتو ۵۰

هر قرص پوشش دار شامل:

سیلدنافیل سیترات مشابه با سیلدنافیل ۵۰ میلی‌گرمی

ایرکتو ۱۰۰

هر قرص پوشش دار شامل:

سیلدنافیل سیترات مشابه با سیلدنافیل ۱۰۰ میلی‌گرمی

تشریح

سیلدنافیل، قرص بلعیدنی برای عیبهای مرتبط با نعوظ، در حقیقت یک بازدارنده انتخابی مونوفسفات گوانوزین سیکلی (cGMP) – فسفودیستریز نوع ۵ (PDE5) می‌باشد. مکانیسم فیزیولوژیکی نعوظ آلت تناسلی افراد ذکور شامل آزادسازی اکسید نیتریک (ترکیب اکسیژن و نیتروژن) (NO) در بخش اصلی ارگان تناسلی به هنگام تحریک جنسی می‌باشد. پس از آن اکسید نیتریک باعث فعال شدن آنزیم گوانیلیت سایکلیز شده که خود موجب افزایش سطوح مونوفسفات گوانوزین سیکلی (cGMP) می‌گردد و در نتیجه سست شدگی و رهاشدگی ملایم بافتهای اصلی را بدنبال داشته و موجب می‌شود تا خون بداخل بافتها جریان یابد. سیلدنافیل هیچگونه تاثیر مستقیمی بر روی بافتهای اصلی نداشته، بلکه با استفاده از بازدارنده فسفودیستریز نوع ۵ (PDE5) تاثیر اکسید نیتریک، که مسئول اضمحلال  cGMP  در بافت اصلی می‌باشد، را بهبود می‌بخشد. به هنگامی که تحریک جنسی باعث آزاد شدگی موضعی  اکسید نیتریک گردید، بازدارندگی PDE5 بوسیله سیلدنافیل باعث افزایش سطوح cGMP  در بافتهای اصلی شده و موجب سست شدگی ماهیچه‌ها و ورود خون می‌شود. مصرف سیلدنافیل بر اساس دوزهای پیشنهاد شده هیچگونه تاثیری بر فقدان تحریک جنسی نخواهد داشت.

مطالعات آزمایشگاهی نشان داده است که سیلدنافیل از جمله موارد گزینشی برای PDE5 بشمار می‌آید و تاثیر آن بر روی PDE5 قویتر از دیگر گونه‌های شناخته شده فسفودیستریزها می‌باشد. اهمیتی در حدود ۴۰۰۰ برابر، بصورت انتخابی برای PDE5 در برابر PDE3 ، چرا که PDE یک از عوامل کنترل گرفتگی قلبی می‌باشد. سیلدنافیل در مقایسه با PDE6 تنها در حدود ۱۰ برابر قویتر برای PDE5 می‌باشد، آنزیمی که در شبکیه چشم یافت شده است. از اینرو، چنین حالت گزینشی پایینی می‌توان پایه‌ای برای نارسائیهای مربوط به مشاهده رنگها باشد که در دوزهای بالاتر سطوح پلاسما مشاهده شده است.

ایرکتو – مرتفع کننده عارضه‌های نعوظ

مورد مصرف

سیلدنافیل برای مداوای موارد مرتبط با عدم نعوظ آلت تناسلی بکار گرفته می‌شود.

دوز و میزان مصرف

برای اغلب بیماران، دوز پیشنهاد شده ۵۰ میلی‌گرم می‌باشد که می‌بایست حدودا یک ساعت قبل از تماس جنسی مصرف شود. با این وجود، سیلدنافیل را می‌توان در هر زمان از ۴ الی نیم ساعت قبل از تماس جنسی مصرف کرد. بر اساس میزان تاثیر و تحمل، دوز مذکور را می‌توان تا میزان حداکثر توصیه شده آن یعنی ۱۰۰ میلی‌گرم افزایش داد و یا آنکه میزان مصرف را به حداقل آن یعنی ۲۵ میلی‌گرم رساند. حداکثر دور توصیه شده را می‌بایست تنها یکبار در روز مصرف نمود.

فاکتورهای زیر مرتبط با افزایش سطوح پلاسمای سیلدنافیل می‌باشد: سن بیش از ۶۵ (۴۰% افزایش AUC)، نارسائیهای و آسیبهای کبدی (مثل تسمع‌،ناخوشی‌الکی‌ جگر ۸۰%) ، آسیبهای شدید کلیه‌ای (رهاشدگی کریتنین <30 mL/min ، ۱۰۰%)، استفاده پیوسته از بازدارنده‌های سیتوکروم قوی P450 3A4 (اریترومایسین، کتوکانازول، ایتراکانازول، ۲۰۰%). از آنجائیکه سطوح بالاتر پلاسما ممکن است هم باعث افزایش کارآمدی و هم مشکلات عوارض جانبی شوند، می‌بایست مصرف را با دوز ۲۵ میلی‌گرمی در اینگونه از بیماران آغاز نمود.

ایرکتو – مرتفع کننده عارضه‌های نعوظ

علایم عدم مصرف

استفاده از سیلدنافیل ممکن است در بیمارانی  که دارای حساسیت شدید در برابر هر نوع قرصی باشند علایمی را ایجاد نماید. با توجه به تاثیر شناخته شده آن بر روند اکسید نیتریک/ cGMP ، نشان داده شده است که سیلدنافیل ممکن است باعث تشدید تاثیرات کمی فشار خون مرتبط با نیترات شده و بنابر این مصرف آن بوسیله بیمارانی که از نیتراتهای آلی استفاده می‌کنند می‌تواند علایمی را بوجود آورده و بر این اساس می‌بایست از مصرف آن در این خصوص پرهیز نمود.

اخطارها و احتیاط‌های کلی

بررسی و آزمایشات کامل پزشکی و بررسیهای فیزیکی می‌بایست به منظور تشخیص عارضه نعوظ مشکل‌دار بکار گرفته شود تا دلایل اصلی مشکل شناسایی شده و بر ایت اساس مداوای دمناسب آن تجویز شود. البته باید این موضوع را ذکر نمود که به هنگام فعالیتهای جنسی ریسک حملات قلبی تا اندازه‌ای وجود دارد. از اینرو، پزشکان می‌بایست وضعیت قلبی‌عروقی بیمار، قبل از مداوای مشکل عدم نعوظ، را مد نظر قرار دهند.

عوامل مختلف در خصوص مداوای مشکل عدم نعوظ ، در بیمارانی که دارای نقض تغییرشکل آناتومیکی آلت تناسلی می‌باشند (مثل زاویه‌دار بودن، افزایش بافت لیفی یا بیماری پیرونی)،  را می‌بایست با احتیاط بکار گرفت. همچنین کاربرد این قرص در بیمارانی که ممکن است نعوظ دائمی‌تر در آنها تقویت شود (نظیر بیماران کم‌خونی با سلول قرمز خون غیرطبیعی، تومور بدخیم چندگانه، سرطان خون) را باید با احتیاط دنبال نمود.

ایمنی و کارایی ترکیب سیلدنافیل با دیگر روشها جهت رفع مشکل نعوظ هنوز مورد بررسی و مطالعه قرار نگرفته است. از اینرو، استفاده از روشی ترکیبی توصیه نمی‌شود.

فعل و انفعالات یا واکنشهای دارویی

تاثیرات داروهای دیگر بر روی سیلدنافیل

در مطالعات آزمایشگاهی: متابولیسم سیلدنافیل بوسیله سیتوکروم P450 (CYP) ایزومرهای ۳A4 (مسیر اصلی) و ۲C9 (مسیر فرعی) فراهم می‌گردد. بنابر این، بازدارنده‌های این ایزوآنزیمها ممکن است سطح آزادشدگی سیلدنافیل را تقلیل دهند.

مطالعات محیط حقیقی (خارج از آزمایشگاه): سایمتدین (۸۰۰‌میلی‌گرم)، بازدارنده مشخص نشده CYP، موجب افزایش ۵۶% در تراکم سیلدنافیل پلاسما به هنگامی که با سیلدنافیل (۵۰) بکار گرفته می‌شود خواهد شد.

ایرکتو – مرتفع کننده عارضه‌های نعوظ

سرطانزایی، جهش، نقص باروری

آزمایشات این دارو بر روی موشهای آزمایشگاهی هیچگونه تولید موارد مرتبط با سرطان را نشان نداده است.

آزمایشات باکتری و سلول تخمدان موش بزرگ هامستر چینی و لنفوسیتهای انسانی برای تشخیص جهش در محیط آزمایشگاهی منفی بوده است. همچنین آزمایش خارج از آزمایشگاه بر روی خردهسته یا ریزهسته برای تشخیص کلاستوجنیسیتی یا شکستگی کروموزوم نیز منفی بوده است. هیچگونه دلیلی مبتنی بر تراتوجنسیتی یا نقص و بدشکلی جنینی و سمیت جنینی در مطالعه بر روی حیوانات مشاهده نشده است.

همچنین هیچ گونه نقص باروری در موشهایی که دوز ۶۰ میلی‌گرم، برای ۳۶ روز نوع ماده و ۱۰۲ روز نوع نر، دریافت داشتند مشاهده نشد. دوز مربوطه بوجودآورنده ارزشی AUC  ۲۵ برابر AUC برای انسان مذکر می‌بود.

علاوه بر این هیچگونه تاثیری در از بین رفتن اسپرم و یا ریخت‌شناسی آن پس از مصرف دوز واحد ۱۰۰ میلی‌گرم در افراد سالم  مشاهده نشد.

تاثیرات جانبی

سیلدنافیل بصورت کنترل شده بر روی ۳۷۰۰ بیمار (سن ۸۷- ۱۹) سال بصورت آزمایش بالینی در سراسر جهان آزمایش شد. بیش از ۵۵۰ بیمار برای بیش از یکسال مورد مداوا قرار گرفتند. در مطالعه بالینی کنترل شده‌ای که انجام پذیرفت نرخ وقفه یا توقف مصرف بواسطه عوارض قرص ۲٫۵% بوده است که تفاوت چندانی با داروی بی‌اثر آزمایشی (دارویی که تنها به منظور آزمایش و تاثیر روحی تجویز می‌شود و نه بواسطه تاثیر فیزیکی آن) یعنی ۲٫۳% نداشته است. عوارض جانبی سیلدنافیل معمولا گذرا بوده و بصورت ذاتی  از حالت ملایم تا متوسط می‌باشد.

در تست کلیه موارد، تاثیرات جانبی گزارش شده بر روی بیمارانی که سیلدنافیل را دریافت داشته‌اند بطور کلی مشابه بوده است.

تاثیرات جانبی گزارش شده بوسیله کمتر یا بیشتر از ۲% بیماران شامل موارد زیر می‌باشد: سردرد، گلگونی چهره، سوءهاضمه، گرفتگی بینی، آلودگی مجاری ادرار، اسهال، سرگیجه، جوش و دید غیرطبیعی (حالت ایجاد سایه در دید بصورت ملایم و گذرا یا شایع و در عین حال ایجاد حساسیت در برابر نور و کدری دید). از جمله دیگر عوارض که در میزان بیش از ۲% رخ می‌دهد عبارتند از: آلودگی مجرای تنفسی، درد پشت، علایم آنفلوانزا و درد مفاصل یا ستون فقرات.

در مطالعات انجام شده بر روی دوزهای ثابت، سوء هاضمه (۱۷%) و دید غیرعادی (۱۱%) در دوز ۱۰۰ میلی‌گرمی بیشتر از دوزهای کمتر مشاهده شد. در دوزهای بالاتر از میزان توصیه شده، تاثیرات جانبی مشابه با موارد گزارش شده فوق می‌باشد ولی در عین حال میزان تکرار آنها می‌تواند بیشتر باشد.

هیچگونه از موارد مرتبط با فرسیموس یا نعوظ دائم گزارش نشده است.

موارد زیر برای کمتر از ۲% از بیماران تحت شرایط کنترل شده بالینی بوجود آمده است، البته ارتباط سببی با سیلدنافیل مشخص نمی‌باشد. موارد گزارش شده ارتباط محتمل در خصوص استفاده از قرص را می‌رساند و مواردی که احتمال بروز کمتری داشته  یا دقیق نمی‌باشند حذف شده‌اند:

کل بدن: آماس صورت، حساسیت در برابر نور، شوک، ضعف، درد، سردی، سقوط تصادفی، درد شکمی، واکنش آلرژی‌زا، درد سینه، حوادث تصادفی.

قلبی‌عروقی: آنژینا‌پکتوریس یا نقص اکسیژن‌گیری ماهیچه‌های قلب، گرفتگی AV، سردرد، سنکوپ، ضربان‌ قلب، تپش، فشار خون پایین، حالت کمی فشار خون، عدم تامین خون کافی بافت قلب یا میوکاردیال ایسچمیا، لخته‌های خونی دماغی، ایست قلبی، نارسایی قلبی، ثبت ضربان قلب غیرعادی و مشکلات مزمن ماهیچه‌های قلب.

گوارشی: استفراغ، آماس زبانی، ورم مخاط روده بزرگ، اشکال در بلع، ورم معده، تورم شکمی و روده‌ای، تورم مری، ورم دهان ، خشکی دهان، غیرعادی بودن تست عملکرد کبد، خونریزی مقعدی و التهاب لثه.

موارد مرتبط با خون و لنفاوی: کم‌ خونی و کمبود گویچه‌های سفید خون.

موارد مرتبط با متابولیک و تغذیه: تشنگی، آماس، نقرس، دیابت ناپایدار، واکنشهای مربوط به ازدیاد قند خون، زیادی سطح سدیم در بدن

ماهیچه‌ای- کالبدی: ورم مفاصل، آرتروز، درد عضله، پارگی زردپی، تورم تاندون، درد استخوان، ضعف عضلانی، ورم غشایی زلالی.

موارد مرتبط با اعصاب : آتاکسی یا بی‌قراری، کشش بیش از حد ماهیچه‌ای، درد عصبی، اختلال، رعشه،  سرگیجه، افسردگی، بیخوابی، حالت خواب‌آلودگی، رویاهای غیرعادی در خواب،  کاهش رفلکس و حساسیت به درد.

مشکلات تنفسی: آسم، تنگی‌نفس، التهاب حنجره،  التهاب حلق، ورم سینوسی، برنشیت، افزایش خلط سینه و سرفه.

پوست و موارد مرتبط: کهیر، تب خال، خارش، عرق، زخم پوست، التهابات ناشی از تماس.

موارد خاص: گشادگی مردمک، ورم ملتحمه، نورگریزی، صدای زنگ در گوش، درد چشم، حالت کری، درد گوش، خونریزی چشم، آب مروارید، خشکی چشم.

موارد مرتبط با ادرار و دستگاه تناسلی: التهاب مثانه، شب ادراری، تکرر ادرار، بزرگ شدگی سینه، بی‌اختیاری ادرار، نعوظ غیرعادی، آماس جهاز تناسلی و عدم انزال.

ایرکتو – مرتفع کننده عارضه‌های نعوظ