الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه(شماره حساب)ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.comشامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر --مقالات آماده سفارش داده شده پس از تایید به ایمیل شما ارسال خواهند شد.
قیمت
قیمت این مقاله: 68000 تومان
(ایران ترجمه - Irantarjomeh)
توضیح
بخش زیادی از این مقاله بصورت رایگان ذیلا قابل مطالعه می باشد.
دپارتمان مهندسی برق و کامپیوتر، دانشگاه ریئرسون، تورنتو، کانادا
مرجع به انگلیسی
Department of Electrical and Computer Engineering, Ryerson University, Toronto, ON, Canada
کشور
کانادا
ارائه فضای ابری عملکرد مبنا: طبقه بندی و بررسی
چکیده
رایانش ابری بعنوان تکنولوژی امروز و فردا در نظر گرفته می شود. از طریق این پارادایم، مشتریان می توانند به اطلاعات دیگر کامپیوترها که در دور دست قرار دارند دست یابند، این مراکز داده ها توسط تهیه کنندگان یا ارائه دهندگان خدمات فضای ابری (CP) میزبانی می شوند. این تکنولوژی شرایط را برای ایجاد و دستیابی به منابعی همانند ماشین های مجازی (VM)، ماشین های فیزیکی، پردازشگرها، حافظه، شبکه، فضای ذخیره و نرم افزار بر اساس نیاز مشتریان فراهم می آورد. فراهم آورندگان برنامه کاربردی (AP) که مشتریانِ تهیه کنندگان منابع ابری هستند، درخواست های خود را بر روی زیرساخت ابری گسترش داده و سپس این درخواست ها توسط کاربران نهایی مورد استفاده قرار می گیرد. برای تحقق و انجام حجم بالای نوسانات درخواست ها، تهیه دینامیکی دارای اهمیت اساسی می باشد و این مقاله جزئیاتِ پیمایش و گردآوری اطلاعاتِ تأمین دینامیکی در سیستم های ابری را با تمرکز بر کارایی کاربردی، فراهم می آورد. انواع بخوبی شناخته شده این مولفه ها و مشکلاتِ مربوطه بروشنی و با تجه به اصطلاحات مرتبط توضیح داده خواهند شد. یک طبقه بندی کلی و با جزئیات ارائه فضای ابری عرضه می شود، که فرآیند تدارک و فراهم نمودن سیستم ابری را از دیدگاه های مختلف بررسی می کند. بعلاوه، و فرآیند ارائه سیستم دینامیکی ابری با توجه به منابع، افراد ذینفع، تکنیک ها، تکنولوژیها، الگوریتم ها، مشکلات، و اهداف مرتبط تشریح خواهد شد.
کلمات کلیدی: رایانش ابری، ارائه دینامیکی فضای ابری، عرضه دینامیکی، طبقه بندی، عملکرد، سیستم های کاربردی
ارائه فضای ابری عملکرد مبنا
۱- مقدمه
فراهم آورندگان سیستم های کاربردی (AP) تلاش می کنند استانداردهای عملکرد را حتی هنگامیکه حجم درخواست ها بسیار بالاست تحقق بخشند. آنها از طریقِ مدیریتِ سرورِ وبِ خود یا از طریق خرید سخت افزار و نرم افزار همانند تهیه کنندگان سرویس رایانش ابری، اهداف مورد نظر خود را محقق می سازند.
با در نظر گرفتن زمان، فضا، هزینه، و قابلیت انعطاف پذیری، بعنوان ابعاد، نقطه فروش رایانش ابری شامل “چند بعدی آزاد” می باشد[۱] ، که با آن از طریق اینترنت می توان به منابع محاسباتی دست یافت. منابع، شبکه و نرم افزار در مراکز داده های تهیه کنندگان باقی می مانند و می توانند بر حسب نیاز توسطِ مشتری، اضافه یا حذف شوند [۲]، [۳]. با امکانات رایانش ابری مبتنی بر مدل قیمت گذاری، مشتریان برای منابع استفاده شده، هزینه پرداخت می کنند؛ در مقایسه، اگر منابع خریداری شده باشند، آنها ممکن است هزینه های سرمایه را پرداخت کنند [۳]. این مشتریان با توجه به محدودیت های ویژه، موقتی و مالی، می توانند از سرویس های “ابر” استفاده نمایند [۴].
سرویس های ابری بخوبی شناخته شده پیشنهادی توسط تهیه کنندگانی همانند آمازون، گوگل و میکروسافت عبارتند از: زیرساخت- بعنوان یک سرویس (IaaS)، پایگاه بعنوان یک سرویس (PaaS)، و نرم افزار بعنوان یک سرویس (SaaS)؛ با این حال، سطوحِ سرویس فراهم آمده از یک تهیه کننده ابری (CP) به دیگر تهیه کننده ابری متفاوت می باشد [۴]، [۵]. برای تهیه شبکه ها و مکانیسم های فیزیکی، سرویس هایی همانند NaaS (شبکه بعنوان یک سرویس) [۶]، [۷] و MaaS (خدمات ویژه به مسافران خطوط هوایی، بعنوان یک سرویس) [۸]، [۹]، بترتیب می توانند از طریق سیستم ابری قابل دستیابی باشند.
…
این مقاله به ارائه یک بررسی دقیق در مورد ادبیات تأمین دینامیکی در سیستم های ابر با تمرکز بر عملکرد نرم افزار می پردازد. همراه با یک طبقه بندی کلی و روشن از تأمین دینامیکی ابر، این مقاله با توضیح جنبه های مختلف تأمین در ابرها و به ویژه توضیح در جزئیات زیر، سعی بر آن دارد که شما را با مفاهیم این بحث آشنا سازد: تأمین فعال و واکنشی ، تأمین افقی و عمودی، تأمین منابع مانند خدمات، تأمین اهداف ، الگوریتم ها، تکنیک ها و فن آوری های مربوطه.
ساختار مقاله بدین قرار است:
بخش ۲
معرفی عمومی تأمین ابری.
ارائه یک طبقه بندی تأمین ابر دقیق و کلی.
بررسی تأمین ابری از دیدگاه های مختلف
کمک به درک روند ابعاد داخلی و خارجی تأمین ابری.
پس از این، مقاله با توجه به مواردی همچون تصمیم گیری اشخاص، مشکلات، انواع، پیمایش، سیاست ها، منابع، تکنیک ها، فن آوری ها، الگوریتم ها و غیره، به توضیح تأمین ابر خواهد پرداخت.
بخش ۳
نقش ارائه دهنده ابر و ارائه دهندگان برنامه در تصمیم گیری های مربوط به تأمین.
بخش ۴
انواع تأمین مختلف، پیمایش، مشکلات مرتبط و سیاست های گمارش.
بخشهای ۵، ۶، و ۷
تأمین دینامیکی بر اساس تأمین واکنشی و فعال ، سطوح خدمات، و الگوریتم ها.
بخش ۸
لیست کارهای مربوط به تأمین دینامیکی و پیشرفت آن برای تأمین در ابرها با تمرکز بر عملکرد.
بخش ۹
نتیجه گیری
ارائه فضای ابری عملکرد مبنا
۲- طبقه بندی ارائه سیستم های ابری
تأمین و عرضه سیستم های ابری یک مشکل تأمین دینامیکی درون یک سیستم ابری می باشد. کالهیروس و همکاران [۱۴] سه مرحله زیر را لیست می کنند- یا انواع مورد ارجاع در این مقاله- نسبت به تأمین ابر:
تأمین ماشین مجازی (VM): ایجاد ماشین های مجازی برای پاسخگویی به نرم افزار و سخت افزار بر اساس نیازهای یک برنامه به طوری که سطوح عملکرد معین حاصل گردد.
تأمین منابع: وابستگی ماشین های مجازی ایجاد شده به منابع سخت افزاری مناسب.
۳) تأمین برنامه: به کارگیری برنامه در ماشین های مجازی و ارتباط بعدی درخواست های دریافت شده به آن برنامه های کاربردی.
راه های مختلفی برای طبقه بندی تأمین در سیستم های ابر وجود دارد. در ادامه طبقه بندی پیشنهادی (ارجاع، شکل ۱) ارائه می شود:
چه کسی تأمین را انجام می دهد (نهاد تصمیم گیری). افراد یا موسساتی که در خصوص زمانِ نیاز به افزوده شدنِ منابع یا حذف آنها تصمیم گیری می کنند. AP و CP دو گونه از این نهادها بشمار می روند. بخش ۳ نهادهای مختلف تصمیم گیری را توضیح می دهد.
کدام انواع تأمین ، پیمایش، مشکلات و سیاستها وجود دارند. در طبقه بندی ساده، تأمین ممکن است بدین بشکل طبقه بندی گردد: برنامه کاربردی، ماشین مجازی (VM) و تأمین منابع. درخصوص این انواع تأمین، مشکلاتی از قبیل پیمایش برنامه، قرار دادن نرم افزار، پیمایش VM، قرار دادن VM و سنجش منابع مشاهده می گردد. در بخش ۴٫۱ و ۴٫۲ این موضوعات بتفصیل بیان می شوند. علاوه بر این، پیمایش منابع ممکن است به افقی یا عمودی طبقه بندی شود، که در آن نوع اول پیمایش بر اساس افزودن یا حذف منابع جدید یا موجود، استوار است (بعنوان مثال، ماشین های مجازی). و دومی با اضافه کردن منابع به ماشین های مجازی در جریان موجود و ماشین آلات در ارتباط است. بخش ۴٫۳ درباره پیمایش افقی و عمودی مورد بحث می کند. روابط بین منابع و سیاست های قرارگیری در بخش ۴٫۴ بحث می شوند. سیاست های یک به یک، یک به چند، چند به یک، و چند به چند می توانند برای تعریف قرارگیری مختلف ماشین های مجازی بر ماشین های فیزیکی و برنامه های کاربردی ماشین های مجازی استفاده شوند.
…
ارائه فضای ابری عملکرد مبنا
۳- تامین کنندگان فضای ابری
در زمینه کنترل فضای ابری، ما تمایزی بین AP، CP و کاربران نهایی قائل می شویم [۱۷]. شکل ۲ سلسله مراتب کنترل ابر را نشان می دهد. CP، IaaS را فراهم می آورد که شامل سخت افزار و منابع مجازی مانند ماشین های مجازی می باشد که بر روی سخت افزار اجرا می گردد. مشتریان آنها بطور مستقیم تنها به منابع مجازی دسترسی دارند. AP بطور کلی مشتریان IaaS هستند که می توانند ماشین های مجازی (VM) را ایجاد و نمونه سازی کنند و نیز محیط عامل خود را نصب سازند که شامل سیستم های عامل (OS) و کیت های توسعه سخت افزار (SDK) می شوند.
این ماشین های مجازی ممکن است بر اساس درخواستها از طریق امکاناتی مانند API– تهیه شده توسط CP، تخصیص یافته و نیز ممکن است منظور نشوند. AP، برنامه های وب را توسعه داده و آنها را برای ماشین های مجازی بکار می برند. از اینرو، SaaS را برای مشتریان خود فراهم می آورند: کاربران انتهایی.
هر برنامه از تکالیف در حال اجرا (یا فرآیندها) تشکیل گردیده است. یک یا چند تکلیف ممکن است برای تشکیل یک لایه برنامه، گروه بندی شوند. درخواستهایی که برنامه دریافت می کند توسط اولین لایه جابجا و به لایه پایین تر (اگر پردازش بیشتری مورد نیاز باشد) انتشار می یابد. از اینرو گردش درخواست از طریق چند لایه بصورت انتقال از یک لایه به لایه دیگر صورت می پذیرد. وقتی تقاضا توسط لایه ها پردازش گردید، پاسخ به عقب و بسمت لایه های بالاتر فرستاده شده و در نهایت یک پاسخ به کاربر نهایی که درخواست را آغاز نموده است، ارسال می گردد. در برخی مطالعات، یک سرویس ممکن است برای بیان یک برنامه کاربردی یا عنصر آن (برای مثال، تکلیف) استفاده شود.
ارائه فضای ابری عملکرد مبنا
۴- انواع مولفه ای مرتبط با تأمین، سنجش، مشکلات و سیاست ها
تأمین ماشین های فیزیکی مربوط به ایجاد و اجرای آنها بر روی ماشین های فیزیکی است. در زمینه “مشکلات تأمین ابر”، این مقاله بین مشکلات تأمین VM و مشکلات تأمین منابع، تمایز قائل می گردد. بنابراین، مشکلات مربوط به تأمین VM در خصوص افزایش و کاهش در تعداد ماشین های مجازی (VMها) تصمیم گیری خواهند نمود و مشکلات مربوط به تأمین منابع قرارگیری بعدی برای ایجاد نمونه VMها (ماشین های مجازی) بر روی ماشین های فیزیکی و سنجش منابع فیزیکی را تعیین می کند. قرارگیری VMها (ماشین های مجازی) بر روی ماشین های فیزیکی بعنوان “قرارگیری VM” [15]، [۱۸] و فشرده سازی VM [18] شناخته می شود.
وقتی راه حل ها برای این مشکلات مطرح می شوند، تصمیم گیرنده، تأمین کننده اقدامات مورد نیاز را آگاه می سازد که نیاز به بکارگیری این راه حل ها بوده و بنابراین تأمین واقعی رخ می دهد. علاوه بر تصمیمات بالا، دلیل دیگری برای تمایز بین دو مشکل وجود دارد.
وقتی یک AP تصمیم به فراهم نمودن منابع می گیرد و API را برای ایجاد نمونه یک VM فرا می خواند ، این CP است که تصمیم می گیرد بر روی کدام ماشین فیزیکی نمونه ممکن است قرار گیرد. بنابراین، منجر به تفکیک تصمیم گیری تعداد نمونه های VM از قرارگیری آنها می گردد. کالهیروس و همکاران [۱۴] و کیروز [۱۹] همچنین بین تأمین VM و تأمین منابع تمایز قائل می شوند.
۴-۱٫ مشکلات تأمین
در این مقاله، ما تأمین دینامیکی را در رابطه با پنچ مشکل در نظر می گیریم:
سنجش مشکلات (AppScale): افزایش و کاهش در تعداد برنامه ها و ترکیب آنها را معین می کند (برای مثال، افزودن نسخه های کپی برنامه های فرآیندها یا لایه های برنامه)
جایگذاری (قرارگیری، تعیین محل) برنامه: قرارگیری واحدهای برنامه بر روی ماشین های مجازی یا بر روی ماشین های فیزیکی را تعیین می کند. موارد اخیر برای زمانی است که ماشین های مجازی بکار گرفته نمی شوند.
۴-۲٫ انواع تأمین
انواع تأمین مختلف با پنج مشکل تعریف شده در بالا مرتبط می باشد. جدول ۱ روابط را تشریح می کند. همانطور که قبلا” ذکر شد، برنامه کاربردی و تأمین VM از مسئولیت AP هستند، و CP مسئول تأمین منابع می باشد. اگر CP برنامه را گسترش دهد و سپس آنها نقش AP را قبول کنند، در نتیجه ممکن است برنامه و تأمین VM را همچنین کنترل نمایند.
۴-۳٫ سنجش عمودی و افقی
سنجشِ خودکار توسط هر پیمایش افقی یا مکانیزم های پیمایش عمودی انجام می شود. در سنجش افقی، یک سیستم از طریق تغییر در تعدادی از سرویس دهندگان مورد سنجش قرار می گیرد، به عنوان مثال تکرار واسطه های ماشین مجازی و اضافه بار متعادل کننده ها [۷]. به همین ترتیب، سنجش عمودی بیانگر تغییرات منابع بوده که مربوط به یک سرور موجود و در حال اجرا می باشد، به عنوان مثال افزایشِ پردازنده ها نسبت به یک نمونه ماشین مجازی در جریان [۷]. سنجش عمودی از طریق “اتصال گرم” (اتصال هر کامپوننت به کامپیوتر بدون توقف سیستم) ممکن ایجاد می گردد [۲۰]، یک ویژگی که اجازه تغییرات دینامیکی [۲۱] برای دستگاه های (به عنوان مثال CPU) متصل به یک سیستم در حال اجرا، بدون خاموشی سیستم را می دهد. لینوکس کرنل از ویژگی اتصال گرم حمایت می کرد [۲۰]، [۲۲]؛ با این حال، واکرو و همکاران [۷] خاطر نشان می کنند که تغییرات با توجه به سنجش عمودی بر روی سرورهای در حال کار و اکثریت “سیستم های عامل رایج” رخ می دهند [۷]، آنها از دستکاری CPU ها و حافظه قابل دسترس به سیستم بدون راه اندازی مجدد سیستم پشتیبانی نمی کند.
۴-۴٫ روابط منابع و سیاستهای جایگذاری
قرار دادن برنامه های کاربردی در ماشین های مجازی و قرار دادن ماشین های مجازی بر روی ماشین ها توسط سیاستهای قرارگیری آنها اداره می شود، که توسط روابطی که بین منابع و یا اشخاص وجود دارد، تشریح می شوند. در این مقاله، ما روابط عمومی و نمادگذاری که در بیان این سیاستهای قرارگیری مفید هستند را معرفی می کنیم. توجه داشته باشید که تعریف روابط و داشتن یک سیاست قرارگیری بر چگونگی کار تأمین الگوریتم و نیز چگونگی سنجش منابع تاثیر دارد، اگر چه تعریف یک سیاست قرارگیری لزوما” به معنای قرار دادن یک الگوریتم نمی باشد.
ارائه فضای ابری عملکرد مبنا
۵- زمان تصمیم گیری جهت تأمین منابع
تأمین فعال از طریق استفاده پیش بینی کننده حجم کار، مدل های عملکرد و بازرسی های سیستم ایجاد می شود (به عنوان مثال [۱۴]). از طریق پیش بینی حجم کار، حجم کار های دریافتی آینده می تواند پیش بینی گردد و این موضوع بعنوان ورودی به مدل عملکرد وارد می شود. پارامترهای مدل عملکرد از طریق نظارت بر سیستم و از طریق مدول های پیش بینی [۱۴] تعیین می شوند. در نتیجه، معیارهای عملکرد بدست آمده از حل نمودن مدل ممکن است نشان دهد اهداف QoS از طریق پیکربندی سیستم فعلی، مورد پذیرش خواهند بود. اگر اهداف تحقق نیابند، در نتیجه پیکربندی سیستم از طریق مدل عملکرد بهینه سازی می گردد، در ادامه تا هنگامیکه اهداف محقق شوند یا نشانه ای دال بر عدم تحقق اهداف وجود داشته باشد، یک فرآیند تکراری را خواهیم داشت. پیکربندی سیستم با حل مدل عملکرد منجر به تحقق اهداف شده و سپس نسبت به سیستم واقعی اعمال می گردد، چنین سیستمی می تواند حجم بار ورودی را جابجا سازد. در مقابل تأمین فعال، تأمین واکنشی با ادامه اصلاح پیکربندی سیستم بعنوان تغییرات حجم کار مطرح می باشد. مثالهای تأمین واکنش، شامل تحقیق صورت گرفته توسط اقبال و همکاران [۱۵] می گردد، که درباره اجرای نمونه اولیه تأمین در ابر اُکالیپتوس بحث می کنند، که به صورت افقی سیستم را بر اساس لایه گلوگاه مورد سنجش قرار می دهد. سنجش آمازون خودکار [۲۸] ارائه شده توسط خدمات وب آمازون همچنین برای واکنش، افزودن/ حذفِ نمونه های ماشین مجازی امکانپذیر است و این در صورت افزایش / کاهش مشاهده شده در بهره برداری منابع CPU می باشد.
ارائه فضای ابری عملکرد مبنا
۶- نوع منابع تأمینی
منابع گوناگونی توسط ابرها تهیه می شوند مانند سرویسهای زیر:
ماشین های مجازی و منابع مربوطه از طریق IaaS فراهم می آیند.
پایگاه توسعه از طریق PaaS قابل دسترس می گردد.
نرم افزار از طریق SaaS قابل دسترس می باشد.
بخش های قبلی و بویژه، بخش ۳ و ۸، جزئیاتی را درباره تأمینِ ماشین های مجازی و نر افزارهای کاربردی فراهم می آورند. در این بخش، ما درباره تأمین پلت فرم (پایگاه) و دیگر منابع بحث خواهیم نمود.
ارائه فضای ابری عملکرد مبنا
۷- چگونگی حل مشکلات تأمین منابع
در زیر بخش های آتی، ما به ذکر تکنیک ها و فن آوری الگوریتم که سبب تسهیل تأمین در سیستم ابری می گردند، می پردازیم.
۷-۱٫ الگوریتم
الگوریتم های مختلف برای حل مشکلات تأمین دینامیکی ابر پیشنهاد و بکار برده شده اند که در زیر ذکر می گردد. اگرچه چند مورد از آنها قبل از ظهور سیستم ابری پیشنهاد شده اند، اما هنوز برای حل نمودن تأمین در دامنه ابری دارای کاربرد می باشند.
الگوریتم تپه نوردی بهمراه مدلهای عملکرد توسط مِناس و همکاران [۳۰] برای یافتن پارامترهای پیکربندی سیستم بهینه مورد استفاده قرار گرفته اند. در تأمین دینامیکی، الگوریتم تپه نوردی توسط ژانگ برای تأمین دینامیکی وب و سرورهای پایگاه داده ها، برای پذیرش کنترل و مدیریت محاسبه تهدید، استفاده شده است [۳۱]. بویا و همکاران [۳۲] در رابطه با یافتن راه حل هایی برای تمایز QoS و اهداف بهینه سازی سرویس های ابری، ذکر می نمایند که برای چنین مواردی ما دارای یک مشکل بهینه سازی چند بعدی می باشیم. برای برطرف ساختن مشکلات، شخص می تواند از “چندین الگوریتم بهینه سازی سلسله مراتبی” همانند برنامه ریزی دینامیکی، الگوریتم تپه نوردی، بهینه سازی انبوه موازی، و چندین الگوریتم ژنتیکی محور” استفاده نماید [۳۲، ص. ۲۲]…
۷-۲٫ تکنیک ها و فن آوریها
تأمین در ابرها از طریق حمایت از تکنیک ها و فن آوریهایی همانند موارد زیر امکانپذیر می باشد:
اتصال گرم
انتقال VM
تغییر اندازه
مدلسازی عملکرد
پیش بینی حجم کار
کنترل پذیرش
مانیتورینگ سیستم
یکپارچگی سرور
بالانس بار
…
ارائه فضای ابری عملکرد مبنا
۸- بسوی عرضه سیستم ابری عملکرد مبنا
کارایی سیستم های سخت افزار و نرم افزار کامپیوتر از دیدگاه های مختلفی و بر اساس نوع استفاده مورد تحقق محققان قرار گرفته است. از جمله توسط لَزُوسکا و همکاران [۴۴]، اسمیت و ویلیامز [۴۵]، و مِناس و همکاران [۴۶]، [۴۷]. این تحقیقات، کارایی را توضیح داده و فرآیند مدلسازی کارایی را تشریح می کنند.
آنها همچنین بر اهمیتِ توجه به کارایی در فرآیند توسعه سیستم و نیز محقق شدن اهداف کارایی در هنگام آماده بودن سیستم، تأکید کرده اند. اهداف کارایی ممکن است شامل این موارد گردد: زمان پاسخ، خروجی (حداکثر ظرفیت)، و محدودیت ها در استفاده از وسایل [۴۵، ص. ۲۹]. تحقیقات در عملکردِ سیستم وب توسط پژوهشگران متعددی صورت پذیرفته است از جمله دیلی و همکاران [۴۸]، مِناس و همکاران [۴۶]، لیو و همکاران [۴۹]، یوفیمتسِو و مورفی [۵۰] و اورگونکار و همکاران [۵۱]. مناس و همکاران [۳۰] در شیوه پیکربندی مجدد سیستم دینامیکی خود یک طراحی کنترلگر QoS را ارائه دادند، آنها داده های بررسی شده، و مدلهای QN برای استنتاج یک پیکربندی سیستم بهینه (برای مثال، محاسبه تهدید و اندازه صف حداکثر) برای تحقق اهدافِ زمان پاسخ، خروجی و احتمال عدم پذیرشِ یک وب سایت تجاری الکترونیکی چند لایه، را مورد توجه قرار دادند. بتدریج، تمرکز محققان بسوی تأمین دینامیکی قرار گرفت، که مطالعات قبلی بطور اختصاصی مورد توجه واقع شد و نیز این تلاشها همچنین برای یافتن برنامه کاربردی در حوزه رایانش ابری توسعه داده شدند. تحقیقات مهم زیر نشاندهنده این تلاشها و حاکی از پیشرفت تدریجی بسوی تأمین ابر عملکرد گرا می باشد.
ارائه فضای ابری عملکرد مبنا
۹- نتیجه گیری
این مقاله تحقیقی با توضیح تأمین ابر و انواع مختلف آن آغاز می گردد، در کنار روشن سازی اصطلاحات مورد استفاده برای توصیف آنها مشاهده می شود. سپس، طبقه بندی دقیق تأمین دینامیکی ابر ارائه می گردد، در ادامه به ذکر کار تحقیقاتی مرتبط کلیدی پرداخته می شود که بطور کلی شامل روش های تأمین دینامیکی می گردد و تلاش های تحقیقاتی اخیر درخصوص برنامه کاربردی، VM و تأمین منابع بوده است. همراه با طبقه بندی، این مقاله به توضیح جنبه های مختلف تأمین در ابرها و به ویژه توضیح موارد زیر می پردازد:
واکنش و تأمین فعال
تأمین افقی و عمودی، تأمین منابع مانند سرویس ها
اهداف تأمین
الگوریتم
تکنیک ها و فن آوری های مربوطه
ما مشاهدات زیر را از طریق بررسی انجام مدهیم. نخست، تأمین ابر است که برای اهداف مختلف استفاده می شود اما به موارد زیر محدود نمی شود: به حداقل رساندن استفاده از منابع، به حداقل رساندن هزینه ها، تحقق QoS، دستیابی به اهداف متعدد، که در آن الگوریتم ها باید سریع باشند، ایجاد حداقل تغییرات نسبت به طرح تخصیص موجود، و بکارگیری انواع منابع مختلف. دوم، همه نشریات به صراحت یا به وضوح تأمین و سیاست های تعیین محل (قرارگیری) که آنها در کار خود مورد استفاه قرار می دهند را ذکر نمی کنند. این بررسی، نمادهایی را معرفی می کند که می تواند به عنوان یک وسیله بسیار مفید برای توضیح و شناسایی سیاست های استفاده شده توسط یک طرح تأمین، بکار روند.
لطفا به جای کپی مقالات با خرید آنها به قیمتی بسیار متناسب مشخص شده ما را در ارانه هر چه بیشتر مقالات و مضامین ترجمه شده علمی و بهبود محتویات سایت ایران ترجمه یاری دهید.
